Subpage under development, new version coming soon!
Subject: De top 100 allertijden
mjakk [del] to
All
Voor een ander forum heb ik een top 100 gemaakt. Die wordt daar verwerkt samen met een aantal andere top 100's tot een grote top 100. Aangezien hier ook wel mensen zijn die van muziek houden, heb ik besloten om ook hier mijn top 100 te presenteren, met een verhaaltje bij elke plaat. Voel je vrij om zelf ook een top 100 (of 1000, of 10, of 50) te maken en deze hier neer te zetten.
Hierbij de eerste 10 songs uit mijn top 100, de nummers 100 t/m 91. Per dag doe ik een tiental nummers (behalve maandag, want dan ben ik er niet), en een nummer dat het niet gehaald heeft behandel ik.
Allereerst een korte uitleg over de selectieprocedure. Ik ben mijn hele lijst bij langs gegaan en ik heb zo'n 180 genomineerden er uit gezocht, waar ik een goed gevoel bij heb, of nummers die mij raken, mij aan het swingen zitten, mij tot nadenken aan zetten etc.. Ik had alle nummers geluisterd en een beoordeling gegeven, in de vorm van letters. A was goed, G was slecht, en ik had ze ook nog verder onderverdeeld, met BC ofzo, om aan te geven dat een plaat een hoge B was. Daarna heb ik alles op volgorde gezet, en gekeken welke platen ik er koste wat het kost toch in wilde hebben. Ook heb ik wat nummers weggestreept die op elkaar leken, of van dezelfde artiest waren.
100 (-) Datarock - Fa fa fa
Ik zat te twijfelen om of deze, of Grip like a vice van The Go! Team in de lijst te zetten. Datarock maakt een soort electronische rock (zoals de naam al zegt) Fa Fa Fa is een erg swingend nummer, dat bij mij een lange houdbaarheid kent. Het debuutalbum van deze Noorse band is zeer goed te pruimen. Grip like a vice haalde het uiteindelijk net niet, omdat ik dat nummer soms ook vervelend vind. Het is een erg energiek nummer, een soort geordende chaos.
99 (98) Coldplay - Amsterdam
Een nummer dat wat meer bekendheid geniet waarschijnlijk. Coldplay is wat op z'n retour bij mij. Een paar jaar geleden luisterde ik enorm veel naar deze band, en gooiden ze ook hoge ogen in mijn toenmalige top 50. Amsterdam is een nummer dat ik technisch tot een van de betere nummers van Coldplay reken. Met name het einde van de song is magistraal. Het nummer zorgt nog altijd wel voor een beetje kippenvel, maar de echte magie is er af.
98 (38) Red Hot Chili Peppers - Parallel Universe
Nog een band op z'n retour. Dit nummer vond ik tijden lang het beste nummer van de beste band die ik kende. Inmiddels vind ik andere bands beter, en andere nummers beter. Parallel Universe komt van het album dat ongetwijfeld het meeste impact heeft gehad op mijn muzieksmaak, Californication. Hoewel het nummer nog steeds wel leuk is om mee te zingen, of om mee te rocken op de live-versie die op de DVD off-the-map staat, is het een beetje het zelfde verhaal als bij Coldplay. Vergane glorie.
97 (-) Manic Street Preachers - A design for life
Naar aanleiding van hun nieuwe singles van dit jaar, Your love alone is not enough (met Nina Persson van de Cardigans) en Autumnsong, raakte ik geinteresseerd in deze band uit Wales die bekend staat om haar politieke songteksten. Dit nummer vind ik de beste van de Greatest hits cd, forever delayed, die ik een tijdje geleden kocht. De zin 'then work came and made us free' refereert naar Arbeit macht Frei, de tekst die boven de poorten hing van concentratiekampen.
96 (81) Benjamin Biolay - Los Angeles
Ik heb altijd al een soortement van zwak gehad voor Franstalige muziek. Deze artiest werd mij ooit eens aangeraden omdat ik specifiek vroeg naar Franse artiesten op een ander forum. Biolay is een vrij aardige gitarist. Dit nummer is, voor mijn gevoel een single geweest, omdat het veel toegankelijker is dan de andere dan de andere nummers op zijn album Rose Kennedy. Dat album is overigens een aanrader. In dit nummer heeft Biolay het over Los Angeles als toppunt van The American Dream.
95 (-) The Killers - Mr. Brightside
The Killers is voor mij een band van geweldige singles. Voor de rest vind ik veel nummers niet bijzonder. Somebody told me, Mr. Brightside en Read my mind vind ik hun beste nummers, en zij hebben gedrieën gestreden om een plek in de top 100. Vorig jaar was Somebody told me de afgevaardigde van deze band, maar bij nader inzien vind ik dit nummer leuker, een nummer dat niet snel verveeld en wat beter in elkaar zit dan Somebody told me.
94 (-) Interpol - Leif Erikson
Interpol was de grote afwezige vorig jaar. PDA en Slow Hands waren vorig jaar enorm hard uit de lijst geduikeld. Dit nummer, met een titel die verwijst naar de zoon van Erik de Rode, roept bij mij een heel aparte sfeer op, die nog eens wordt versterkt door de lyrics waar ik niet zo veel uit kan ontwaren. Aan de ene kant zou ik meer willen weten over waar het nummer over gaat, aan de andere kant verstoord dat misschien de mysterie die het nummer heeft.
93 (-) Nada Surf - Ice box
Een nummer dat om een of andere merkwaardige reden vorig jaar ontbrak in de lijst der lijsten. De zinsnede "The things I cant say tomorrow, Bury me in sorrow, Cover me in joy" is voor mij ontzettend herkenbaar, omdat het aangeeft hoe ik zelf vaak over de toekomst denk. Ik zet het nummer ook wel eens op als ik bang voor de toekomst. Daarnaast loopt het nummer erg goed, en is het vaak te luisteren.
92 (67) Red Hot Chili Peppers - My friends
Opnieuw een daling voor een song van de Red Hot Chili Peppers. Een nummer dat op het album one hot minute, een beetje uit de toon valt, ook qua kwaliteit, want het is het enige écht goede nummer. Het nummer gaat over vriendschap, en dan vooral over het meeleven met je vrienden. Een nummer dat ik nog al eens uit de kast haal is een vriend van mij iets overkomen is. De twee wat hardere stukken in het nummer vind ik wel een mooie toevoeging, die houden het nummer ook een beetje levend.
91 (78) Eva Cassidy - Songbird
De helaas veel te vroeg overleden zangeres Eva Cassidy doet zelf de titel van haar notering in de top 100 eer aan. Ze heeft een stem als een nachtegaaltje, en als dat gecombineerd wordt met een tekst als die van Songbird, krijg je een van de liefste liedjes ooit. Een nummer dat ik niet te vaak luister, maar als ik het luister roert het mij vaak tot tranen. Ook een heel mooi nummer om samen met je geliefde te luisteren.
De net-nieter van de dag:
The Decemberists - The Island, come and see, the landlords daugher, you'll not feel the drowning.
Vorig jaar kwam deze plaat binnen op nummer 91 van de top 100. The Decemberists werden toen door mij gezien als een van de grote beloften, een band waar ik nog veel van zou gaan luisteren. Dit nummer was op dat moment een van mijn favorieten. Maar helaas viel dit tegen, ik vond het album bij nader inzien niet heel afwisselend, en er miste voor mijn gevoel iets, en de stem van de zanger irriteerde mij ook nog eens. Ook dit nummer had daar onder te lijden, en zakte uit de top 100.
Hierbij de eerste 10 songs uit mijn top 100, de nummers 100 t/m 91. Per dag doe ik een tiental nummers (behalve maandag, want dan ben ik er niet), en een nummer dat het niet gehaald heeft behandel ik.
Allereerst een korte uitleg over de selectieprocedure. Ik ben mijn hele lijst bij langs gegaan en ik heb zo'n 180 genomineerden er uit gezocht, waar ik een goed gevoel bij heb, of nummers die mij raken, mij aan het swingen zitten, mij tot nadenken aan zetten etc.. Ik had alle nummers geluisterd en een beoordeling gegeven, in de vorm van letters. A was goed, G was slecht, en ik had ze ook nog verder onderverdeeld, met BC ofzo, om aan te geven dat een plaat een hoge B was. Daarna heb ik alles op volgorde gezet, en gekeken welke platen ik er koste wat het kost toch in wilde hebben. Ook heb ik wat nummers weggestreept die op elkaar leken, of van dezelfde artiest waren.
100 (-) Datarock - Fa fa fa
Ik zat te twijfelen om of deze, of Grip like a vice van The Go! Team in de lijst te zetten. Datarock maakt een soort electronische rock (zoals de naam al zegt) Fa Fa Fa is een erg swingend nummer, dat bij mij een lange houdbaarheid kent. Het debuutalbum van deze Noorse band is zeer goed te pruimen. Grip like a vice haalde het uiteindelijk net niet, omdat ik dat nummer soms ook vervelend vind. Het is een erg energiek nummer, een soort geordende chaos.
99 (98) Coldplay - Amsterdam
Een nummer dat wat meer bekendheid geniet waarschijnlijk. Coldplay is wat op z'n retour bij mij. Een paar jaar geleden luisterde ik enorm veel naar deze band, en gooiden ze ook hoge ogen in mijn toenmalige top 50. Amsterdam is een nummer dat ik technisch tot een van de betere nummers van Coldplay reken. Met name het einde van de song is magistraal. Het nummer zorgt nog altijd wel voor een beetje kippenvel, maar de echte magie is er af.
98 (38) Red Hot Chili Peppers - Parallel Universe
Nog een band op z'n retour. Dit nummer vond ik tijden lang het beste nummer van de beste band die ik kende. Inmiddels vind ik andere bands beter, en andere nummers beter. Parallel Universe komt van het album dat ongetwijfeld het meeste impact heeft gehad op mijn muzieksmaak, Californication. Hoewel het nummer nog steeds wel leuk is om mee te zingen, of om mee te rocken op de live-versie die op de DVD off-the-map staat, is het een beetje het zelfde verhaal als bij Coldplay. Vergane glorie.
97 (-) Manic Street Preachers - A design for life
Naar aanleiding van hun nieuwe singles van dit jaar, Your love alone is not enough (met Nina Persson van de Cardigans) en Autumnsong, raakte ik geinteresseerd in deze band uit Wales die bekend staat om haar politieke songteksten. Dit nummer vind ik de beste van de Greatest hits cd, forever delayed, die ik een tijdje geleden kocht. De zin 'then work came and made us free' refereert naar Arbeit macht Frei, de tekst die boven de poorten hing van concentratiekampen.
96 (81) Benjamin Biolay - Los Angeles
Ik heb altijd al een soortement van zwak gehad voor Franstalige muziek. Deze artiest werd mij ooit eens aangeraden omdat ik specifiek vroeg naar Franse artiesten op een ander forum. Biolay is een vrij aardige gitarist. Dit nummer is, voor mijn gevoel een single geweest, omdat het veel toegankelijker is dan de andere dan de andere nummers op zijn album Rose Kennedy. Dat album is overigens een aanrader. In dit nummer heeft Biolay het over Los Angeles als toppunt van The American Dream.
95 (-) The Killers - Mr. Brightside
The Killers is voor mij een band van geweldige singles. Voor de rest vind ik veel nummers niet bijzonder. Somebody told me, Mr. Brightside en Read my mind vind ik hun beste nummers, en zij hebben gedrieën gestreden om een plek in de top 100. Vorig jaar was Somebody told me de afgevaardigde van deze band, maar bij nader inzien vind ik dit nummer leuker, een nummer dat niet snel verveeld en wat beter in elkaar zit dan Somebody told me.
94 (-) Interpol - Leif Erikson
Interpol was de grote afwezige vorig jaar. PDA en Slow Hands waren vorig jaar enorm hard uit de lijst geduikeld. Dit nummer, met een titel die verwijst naar de zoon van Erik de Rode, roept bij mij een heel aparte sfeer op, die nog eens wordt versterkt door de lyrics waar ik niet zo veel uit kan ontwaren. Aan de ene kant zou ik meer willen weten over waar het nummer over gaat, aan de andere kant verstoord dat misschien de mysterie die het nummer heeft.
93 (-) Nada Surf - Ice box
Een nummer dat om een of andere merkwaardige reden vorig jaar ontbrak in de lijst der lijsten. De zinsnede "The things I cant say tomorrow, Bury me in sorrow, Cover me in joy" is voor mij ontzettend herkenbaar, omdat het aangeeft hoe ik zelf vaak over de toekomst denk. Ik zet het nummer ook wel eens op als ik bang voor de toekomst. Daarnaast loopt het nummer erg goed, en is het vaak te luisteren.
92 (67) Red Hot Chili Peppers - My friends
Opnieuw een daling voor een song van de Red Hot Chili Peppers. Een nummer dat op het album one hot minute, een beetje uit de toon valt, ook qua kwaliteit, want het is het enige écht goede nummer. Het nummer gaat over vriendschap, en dan vooral over het meeleven met je vrienden. Een nummer dat ik nog al eens uit de kast haal is een vriend van mij iets overkomen is. De twee wat hardere stukken in het nummer vind ik wel een mooie toevoeging, die houden het nummer ook een beetje levend.
91 (78) Eva Cassidy - Songbird
De helaas veel te vroeg overleden zangeres Eva Cassidy doet zelf de titel van haar notering in de top 100 eer aan. Ze heeft een stem als een nachtegaaltje, en als dat gecombineerd wordt met een tekst als die van Songbird, krijg je een van de liefste liedjes ooit. Een nummer dat ik niet te vaak luister, maar als ik het luister roert het mij vaak tot tranen. Ook een heel mooi nummer om samen met je geliefde te luisteren.
De net-nieter van de dag:
The Decemberists - The Island, come and see, the landlords daugher, you'll not feel the drowning.
Vorig jaar kwam deze plaat binnen op nummer 91 van de top 100. The Decemberists werden toen door mij gezien als een van de grote beloften, een band waar ik nog veel van zou gaan luisteren. Dit nummer was op dat moment een van mijn favorieten. Maar helaas viel dit tegen, ik vond het album bij nader inzien niet heel afwisselend, en er miste voor mijn gevoel iets, en de stem van de zanger irriteerde mij ook nog eens. Ook dit nummer had daar onder te lijden, en zakte uit de top 100.
Prachtige post mjakk, ik ben benieuwd naar de rest van de lijst. De commentaren erbij zijn erg mooi, geeft toch een andere kijk op een bepaald liedje :-)
Grappig dat je aanhaalt dat je voorbij een aantal bandjes 'gegroeid' bent zeg maar en dat je juist de Manics hebt leren ontdekken dit jaar, want bij mij is dat juist omgekeerd; dat is nu juist een bandje waar ik eigenlijk nooit meer naar luister, terwijl ik dat vroeger verschrikkelijk veel gedaan heb (met name "Generation Terrorists" en "This Is My Truth, Tell Me Yours" overigens).
Bij mij zou "Mr. Brightside" overigens wel wat hoger staan, het zit niet alleen verschrikkelijk goed in elkaar, maar het heeft ook prachtige desolate teksten.
Je lijstje voor 2007 trouwens al af?
Grappig dat je aanhaalt dat je voorbij een aantal bandjes 'gegroeid' bent zeg maar en dat je juist de Manics hebt leren ontdekken dit jaar, want bij mij is dat juist omgekeerd; dat is nu juist een bandje waar ik eigenlijk nooit meer naar luister, terwijl ik dat vroeger verschrikkelijk veel gedaan heb (met name "Generation Terrorists" en "This Is My Truth, Tell Me Yours" overigens).
Bij mij zou "Mr. Brightside" overigens wel wat hoger staan, het zit niet alleen verschrikkelijk goed in elkaar, maar het heeft ook prachtige desolate teksten.
Je lijstje voor 2007 trouwens al af?
Jaarlijstjes doe ik nooit zo aan, het gebeurt mij te vaak dat ik een jaar later nog iets ontdek wat ik geweldig vind, of iets dat ik juist enorm overschat heb. Ik heb ooit eens een jaarlijstje gemaakt over 2005 en ik weet niet precies meer wat daar in stond, maar veel zou het bij een tweede poging niet halen. In principe is iedere top 100 (die maak ik namelijk jaarlijks) een correctie op de vorige, maar bij jaarlijstjes geef je dan, vind ik, al snel te veel onterechte lof weg.
Wat betreft de Manics. Politieke teksten spreken mij over het algemeen heel erg aan, dus dat is een van de redenen waarom ik geinteresseerd ben in de band. Ze zijn buiten de teksten om, zeker niet slecht, maar ik denk niet dat ik er dan zoveel naar geluisterd had.
Wat betreft de Manics. Politieke teksten spreken mij over het algemeen heel erg aan, dus dat is een van de redenen waarom ik geinteresseerd ben in de band. Ze zijn buiten de teksten om, zeker niet slecht, maar ik denk niet dat ik er dan zoveel naar geluisterd had.
In zekere zin heb je daar wel gelijk in, maar ik vind het toch altijd wel fijn om zo een muzikaal jaar af te sluiten, je krijgt er ook een duidelijk beeld van wat voor jaar het nu precies was. 2005 was bijvoorbeeld een echt bandjes-jaar, 2006 was een elektronisch jaar en dit jaar is weer meer obscure popmuziek. Zo kun je ook ontwikkeling in je smaak zien :-)
Politieke teksten gaan mij meestal snel vervelen, vooral omdat ik een wat andere kijk heb (lees wat minder linkse kijk) op dingen. Al was het bandje uit mijn username er ook bepaald niet vies van om eerlijk te zijn...
Politieke teksten gaan mij meestal snel vervelen, vooral omdat ik een wat andere kijk heb (lees wat minder linkse kijk) op dingen. Al was het bandje uit mijn username er ook bepaald niet vies van om eerlijk te zijn...
Super post :)
Kan uren discussiëren over muziek en persoonlijke top xxx lijstjes.
Zal nu nog niet mijn top 100 erbij plaatsen, dan word het een beetje een lange post. ;) Maar heb wel zin gekregen om weer mijn 100 beste achter elkaar te zetten. :)
Wel grappig dat je bijv de preachers nu pas ontdekt terwijl ik ze al een aantal jaren juist minder vind. :)
En leuk om te lezen dat Californication de grootste invloed heeft gehad op je muziek smaak, terwijl het voor mij juist een typisch "niet-RHCP" album is.
(ff voor de duidelijkheid, al mijn commentaren zijn bedoeld met veel respect voor een ander zijn smaak en muziek beleving niet als "kritiek" want over muziek smaak valt niet te twisten ;) )
(edited)
Kan uren discussiëren over muziek en persoonlijke top xxx lijstjes.
Zal nu nog niet mijn top 100 erbij plaatsen, dan word het een beetje een lange post. ;) Maar heb wel zin gekregen om weer mijn 100 beste achter elkaar te zetten. :)
Wel grappig dat je bijv de preachers nu pas ontdekt terwijl ik ze al een aantal jaren juist minder vind. :)
En leuk om te lezen dat Californication de grootste invloed heeft gehad op je muziek smaak, terwijl het voor mij juist een typisch "niet-RHCP" album is.
(ff voor de duidelijkheid, al mijn commentaren zijn bedoeld met veel respect voor een ander zijn smaak en muziek beleving niet als "kritiek" want over muziek smaak valt niet te twisten ;) )
(edited)
"over muziek smaak valt niet te twisten"
Inderdaad, je hebt het of je hebt het niet.
Inderdaad, je hebt het of je hebt het niet.
ROFL :)
Maar als je het niet hebt kan je nog altijd de top 2000 van radio 2 kopieren!!!
(edited)
Maar als je het niet hebt kan je nog altijd de top 2000 van radio 2 kopieren!!!
(edited)
En leuk om te lezen dat Californication de grootste invloed heeft gehad op je muziek smaak, terwijl het voor mij juist een typisch "niet-RHCP" album is.
serieus, heb je naast californication alleen maar by the way, stadium arcadium en one hot minute gehoord ofzo? in californication zit nog een beetje de heerlijke stijl van blood sugar sex magik verwerkt...
serieus, heb je naast californication alleen maar by the way, stadium arcadium en one hot minute gehoord ofzo? in californication zit nog een beetje de heerlijke stijl van blood sugar sex magik verwerkt...
[color=#FF6600 size=5 face=arial]De nummers 90 tot en met 81[/color]
90 (96) Goo Goo Dolls - Iris
Een typisch voorbeeld van een band die altijd een eendagsvlieg is gebleven. Ik heb ooit eens een album van deze band geprobeerd, en daar stond verder niet meer dan een aardig nummer op. Het is een nummer dat je terecht wel vaker terug ziet in top-zoveel lijstjes. Een kleine stijging voor dit nummer, dat waarschijnlijk nooit zal doorstoten naar de topregionen van de lijst.
89 (39) Neutral Milk Hotel - In the aeroplane over the sea
Volgens sommigen is Jeff Mangum, de songwriter van deze band, een van de beste tekstschrijvers ooit. Ongelijk kan ik deze mensen niet geven, op het album In the aeroplane over the sea zitten een aantal hele mooie beeldende teksten. Muzikaal vind ik het album wat minder in elkaar steken. Toch heeft de band op basis van deze teksten wel een notering verdiend. Ik had ook Holland, 1945 kunnen kiezen, maar ik koos deze single, omdat het een mooie tekst over een vrij cliché onderwerp.
88 (82) Tom Mcrae - Mermaid Blues
Ongelooflijk, wat een kippenvel bezorgd Tom Mcrae mij met de eerste noten van dit nummer. Zoals Neutral Milk Hotel een notering verdient op basis van de lyrics, verdient Tom Mcrae er eentje op basis van zijn stem. De singer songwritermuziek die hij maakt is gaandeweg wel steeds minder geworden. Het eerste album is uitstekend, het tweede zeer goed, maar de derde is vrij matig. Sao Paolo rain was de andere genomineerde van Tom Mcrae, die ik ook graag in de lijst wilde.
87 (18) Sufjan Stevens - Flint
Sufjan Stevens is nog zo'n grote verliezer dit jaar. Hoewel de beeldspraak die het nummer herbergt fantastisch is, het vergelijken van een vervalen industriestadje met de persoonlijke situatie. Vorig jaar was dat reden om de plaat hoog in de top 100 neer te zetten, maar dit jaar ben ik daar een beetje van terug gekomen, omdat ik de uitvoering van de beeldspraak in het nummer zelf verder een beetje mis, het gaat niet verder dan de titel. Het is echter nog steeds een mooi nummer, van een mooie plaat.
86 (71) Sigur Rós - Hoppipolla
Sigur Rós is een ijslandse band, die post-rock, dream pop, en experimentele muziek maakt. De muziek van Sigur Rós is niet erg toegankelijk. Een jaar of drie geleden luisterde ik voor het eerst naar de band, en heb ik het terzijde gelegd. Iets meer dan een jaar geleden kwam ik aanraking met hun op dat moment laatste album, takk..., en vond ik de muziek ineens schitterend. Sigur Rós is ideale muziek om op te zetten op een regenachtige avond in de herfst. Hoppipolla, wat springen in waterplassen betekent, kent een mooie opbouw.
85 (79) Tool - 10000 Days
Een bescheiden verlies voor het nummer van de band Tool, dat gaat over het verlies van de moeder van Maynard James Keenan, bij sommigen misschien beter bekend van A Perfect Circle. Het nummer gaat erover dat Maynards moeder na bijna 10000 dagen in coma te hebben gelegen, is overleden: "10000 days and the fire is long enough". Tool is voor mij een band met een aantal zeer goede nummers, maar ook een aantal slechte nummers. 10000 days is echter zeker een van de uitschieters.
84 (75) Rentrer en Soi - Taikyou Naru Yousui Yuugi
Voor de afwisseling eens iets anders. Een Japanse band. Wel eentje die zeer goed te beluisteren is, ook al heb je geen flauw idee waar de teksten over gaan. Dat is een van de redenen van deze notering. De zanglijnen in dit liedje zijn heel goed, en het nummer blijft dagenlang in je hoofd hangen. En omdat je niet weet waar het over gaat, kun je je eigen betekenis er aan geven. Ooit een keer per ongeluk gedownload, maar een leuk foutje.
83 (-) Maximo Park - Russian Literature
Maximo park verraste in 2005 met een enorm goed album. A Certain Trigger. In het doorgaans saaie landschap van Engelse bandjes waren zij veruit de leukste band. Leuke teksten, songs die niet snel verveelden, en live een groot feest. Hun tweede album is helaas een stuk minder, maar ironisch genoeg komt hun beste nummer wel van dit album. Dit nummer vervangt Graffiti als notering voor deze band uit Newcastle. Het nummer kent als een van de weinige nummers de leuke teksten van het eerste album, en ik kan niet stil blijven zitten bij dit nummer.
82 (32) Jacques Brel - Amsterdam
De 80 is een beetje het decor van de nummers die flink zakken. Zo ook dit nummer, dat in de editie van 2005 nog op nummer 13 stond. Het nummer is een van de twee nummers in deze lijst, die ik ken via lessen Frans. We luisterden naar het nummer en ontleedden de tekst. In dit nummer laat Brel zien dat hij over een fantastische stem beschikt. Steeds doet hij er een stukje bovenop, en op het eind heb je het gevoel dat Brel elk moment kan ontploffen. Er zijn een aantal nederlandstalige versies van gemaakt, maar die vind ik vaak niet super vertaald en nog minder gezongen.
81 (7) Sufjan Stevens - Ow god where are you now
De grootste daler van de hele lijst. Dit nummer maakt wel een enorme val, na vorig jaar nog in de top 10 te hebben gestaan. Het nummer drukt een gevoel van machteloosheid uit. Ik heb het dan ook veel gedraaid in de periode nadat mijn oma was overleden. Ook dit nummer daalt een beetje omdat het gevoel gesleten is, ik minder naar de song luister, en ik het nummer achteraf iets overgewaardeerd heb.
[color=#FF6600 size=5 face=arial]De net nieter van de dag. [/color]
Glen Hansard en Marketa Irglova - When your minds's made up
In 2006 kwam het album van de zanger van The Frames, Glen Hansard, en de Tsjechische zangeres Marketa Irglová uit. Het album is deels de soundtrack van de film Once, en hoewel ik de film niet gezien heb, ik heb het idee dat veel van de nummers op de plaat The Swell Season passen in het verhaal van de film. Alle nummers hebben een zelfde sfeer en zijn mooie duetten, al overstemt de stem van Hansard soms iets te veel die van Marketa Irglova. Overigens zijn er ook een aantal nummers op het album die Glen alleen voor zijn rekening neemt.
(edited)
(edited)
90 (96) Goo Goo Dolls - Iris
Een typisch voorbeeld van een band die altijd een eendagsvlieg is gebleven. Ik heb ooit eens een album van deze band geprobeerd, en daar stond verder niet meer dan een aardig nummer op. Het is een nummer dat je terecht wel vaker terug ziet in top-zoveel lijstjes. Een kleine stijging voor dit nummer, dat waarschijnlijk nooit zal doorstoten naar de topregionen van de lijst.
89 (39) Neutral Milk Hotel - In the aeroplane over the sea
Volgens sommigen is Jeff Mangum, de songwriter van deze band, een van de beste tekstschrijvers ooit. Ongelijk kan ik deze mensen niet geven, op het album In the aeroplane over the sea zitten een aantal hele mooie beeldende teksten. Muzikaal vind ik het album wat minder in elkaar steken. Toch heeft de band op basis van deze teksten wel een notering verdiend. Ik had ook Holland, 1945 kunnen kiezen, maar ik koos deze single, omdat het een mooie tekst over een vrij cliché onderwerp.
88 (82) Tom Mcrae - Mermaid Blues
Ongelooflijk, wat een kippenvel bezorgd Tom Mcrae mij met de eerste noten van dit nummer. Zoals Neutral Milk Hotel een notering verdient op basis van de lyrics, verdient Tom Mcrae er eentje op basis van zijn stem. De singer songwritermuziek die hij maakt is gaandeweg wel steeds minder geworden. Het eerste album is uitstekend, het tweede zeer goed, maar de derde is vrij matig. Sao Paolo rain was de andere genomineerde van Tom Mcrae, die ik ook graag in de lijst wilde.
87 (18) Sufjan Stevens - Flint
Sufjan Stevens is nog zo'n grote verliezer dit jaar. Hoewel de beeldspraak die het nummer herbergt fantastisch is, het vergelijken van een vervalen industriestadje met de persoonlijke situatie. Vorig jaar was dat reden om de plaat hoog in de top 100 neer te zetten, maar dit jaar ben ik daar een beetje van terug gekomen, omdat ik de uitvoering van de beeldspraak in het nummer zelf verder een beetje mis, het gaat niet verder dan de titel. Het is echter nog steeds een mooi nummer, van een mooie plaat.
86 (71) Sigur Rós - Hoppipolla
Sigur Rós is een ijslandse band, die post-rock, dream pop, en experimentele muziek maakt. De muziek van Sigur Rós is niet erg toegankelijk. Een jaar of drie geleden luisterde ik voor het eerst naar de band, en heb ik het terzijde gelegd. Iets meer dan een jaar geleden kwam ik aanraking met hun op dat moment laatste album, takk..., en vond ik de muziek ineens schitterend. Sigur Rós is ideale muziek om op te zetten op een regenachtige avond in de herfst. Hoppipolla, wat springen in waterplassen betekent, kent een mooie opbouw.
85 (79) Tool - 10000 Days
Een bescheiden verlies voor het nummer van de band Tool, dat gaat over het verlies van de moeder van Maynard James Keenan, bij sommigen misschien beter bekend van A Perfect Circle. Het nummer gaat erover dat Maynards moeder na bijna 10000 dagen in coma te hebben gelegen, is overleden: "10000 days and the fire is long enough". Tool is voor mij een band met een aantal zeer goede nummers, maar ook een aantal slechte nummers. 10000 days is echter zeker een van de uitschieters.
84 (75) Rentrer en Soi - Taikyou Naru Yousui Yuugi
Voor de afwisseling eens iets anders. Een Japanse band. Wel eentje die zeer goed te beluisteren is, ook al heb je geen flauw idee waar de teksten over gaan. Dat is een van de redenen van deze notering. De zanglijnen in dit liedje zijn heel goed, en het nummer blijft dagenlang in je hoofd hangen. En omdat je niet weet waar het over gaat, kun je je eigen betekenis er aan geven. Ooit een keer per ongeluk gedownload, maar een leuk foutje.
83 (-) Maximo Park - Russian Literature
Maximo park verraste in 2005 met een enorm goed album. A Certain Trigger. In het doorgaans saaie landschap van Engelse bandjes waren zij veruit de leukste band. Leuke teksten, songs die niet snel verveelden, en live een groot feest. Hun tweede album is helaas een stuk minder, maar ironisch genoeg komt hun beste nummer wel van dit album. Dit nummer vervangt Graffiti als notering voor deze band uit Newcastle. Het nummer kent als een van de weinige nummers de leuke teksten van het eerste album, en ik kan niet stil blijven zitten bij dit nummer.
82 (32) Jacques Brel - Amsterdam
De 80 is een beetje het decor van de nummers die flink zakken. Zo ook dit nummer, dat in de editie van 2005 nog op nummer 13 stond. Het nummer is een van de twee nummers in deze lijst, die ik ken via lessen Frans. We luisterden naar het nummer en ontleedden de tekst. In dit nummer laat Brel zien dat hij over een fantastische stem beschikt. Steeds doet hij er een stukje bovenop, en op het eind heb je het gevoel dat Brel elk moment kan ontploffen. Er zijn een aantal nederlandstalige versies van gemaakt, maar die vind ik vaak niet super vertaald en nog minder gezongen.
81 (7) Sufjan Stevens - Ow god where are you now
De grootste daler van de hele lijst. Dit nummer maakt wel een enorme val, na vorig jaar nog in de top 10 te hebben gestaan. Het nummer drukt een gevoel van machteloosheid uit. Ik heb het dan ook veel gedraaid in de periode nadat mijn oma was overleden. Ook dit nummer daalt een beetje omdat het gevoel gesleten is, ik minder naar de song luister, en ik het nummer achteraf iets overgewaardeerd heb.
[color=#FF6600 size=5 face=arial]De net nieter van de dag. [/color]
Glen Hansard en Marketa Irglova - When your minds's made up
In 2006 kwam het album van de zanger van The Frames, Glen Hansard, en de Tsjechische zangeres Marketa Irglová uit. Het album is deels de soundtrack van de film Once, en hoewel ik de film niet gezien heb, ik heb het idee dat veel van de nummers op de plaat The Swell Season passen in het verhaal van de film. Alle nummers hebben een zelfde sfeer en zijn mooie duetten, al overstemt de stem van Hansard soms iets te veel die van Marketa Irglova. Overigens zijn er ook een aantal nummers op het album die Glen alleen voor zijn rekening neemt.
(edited)
(edited)
Kleine verbetering: de moeder van Maynard James Keenan is waarover 10.000 days gaat. Zij overleed na bijna 10.000 dagen in coma te hebben gelegen. Judth is haar naam, maar dat wisten de Perfect Circle kenners al. ;)
Leuke lijst hoor !!
Leuke lijst hoor !!
Leuk om te zien dat je bands als Sufjan Stevens en Sigur Rós in je lijst hebt staan. Naar Takk heb ik eigenlijk heel weinig geluisterd maar () is echt een briljant album. Ben benieuwd wat je nog meer in je lijst hebt staan.
Klopt, de andere albums van Sigur Rós passeren ook regelmatig de revue. Olsen Olsen is ook een heel mooi nummer.
Heel mooi draadje, Maarten! Ik ga zeker een aantal van deze nummers downloaden, want ik ken er eerlijk gezegd niet veel van. Wat het topic vooral de moeite waard maakt is de manier waarop je iemand zo beter leert kennen. Ik ben erg benieuwd naar de rest van de lijst!
Is idd wel heel leuk gdn ;)
Hadden we in België ook maar zo iemand :p
Hadden we in België ook maar zo iemand :p
[color=#000000 size=5 face=arial]De nummers 80 tot en met 71[/color]
80 (36) Red Hot Chili Peppers - Otherside
Opnieuw een fikse daling voor mijn voormalig favoriete band. Dit nummer blijft eindeloos te herluisteren, het verveelt niet snel, maar net als met de meeste andere nummers van de Red Hot Chili Peppers is het gevoel gesleten, en zijn het nu niet meer dan leuke nummers. Wel leuke nummers die een belangrijke invloed hebben gehad. Maar niet meer dan dat.
79 (99) Focus - Hocus Pocus
Een beetje een buitenbeentje in dit lijstje tot nu toe. Genialiteit van Nederlandse bodem. Een instrumentaal nummer (verderop zal blijken dat ik niet zo van de instrumentale band ben) met gejodel. Een tijdloze combinatie. Maar het is juist het instrumentale gedeelte dat het nummer onderhoudend en leuk maakt. Je kan er lekker op swingen. Voor degenen die mijn echte naam weten, Jan Akkerman is geen familie van mij.
78 (-) Oasis - Champagne Supernova
Een nummer dat ik vorig jaar vergeten was te nomineren. Dit jaar dong de plaat opnieuw mee, en met succes. Oasis was een band waar ik lange tijd niets mee had. Dat kwam deels door het gedoe tussen de gebroeders Gallagher, deels omdat ik de muziek gewoon niet al te bijzonder vond, dat wil zeggen, de singles die ik gehoord had. Toen ik een keer voor een habbekrats What's the story, morning glory kon kopen, kon ik hem niet laten liggen en overtuigde het album mij. Champagne Supernova viel mij op, het slot van de plaat begint mooi rustig, en eindigt lekker rockend.
77 (31) Elbow - Switching off
Een typisch gevalletje van veel te veel gehoord, al heb ik bijzonder goede herinneringen aan deze plaat. Het nummer gaat over je zo goed voelen in een bepaalde setting, en met een bepaald persoon, dat je in die setting wel zou willen sterven, om dan met een goed gevoel te sterven. Zeker op moment dat je zo voelt, is het zeer de moeite om dit liedje te luisteren. Allicht stijgt het nummer weer als ik het wat minder hoor.
76 (35) Coldplay - Warning Sign
Voormalige top tien notering in eerdere jaargangen van mijn toplijst. Een jaar of vijf geleden werkte ik in een archief, en een collega van mij zette A rush of blood to the head op. Het nummer greep mij volledig bij de keel en ik dook weg in stelling omdat ik tranen voelde op komen. Jarenlang was het een van de mooiste nummers voor mij, maar zoals wel vaker te zien is in dit hoekje van de lijst, slaat het verlies van magie soms toe. Zo ook hier. Warning Sign streed samen met The Scientist om een plaatsje in de top 100. Warning sign doet mij nog altijd meer dan The Scientist, al is de clip bij The Scientist zeer de moeite waard.
75 (-) Coldplay - Fix You
Deze song van het, naar mijn mening, middelmatige laatste album is de hoogstgenoteerde song van Coldplay geworden. Het is eigenlijk het enige moment op de nieuwe plaat dat voor mij de moeite waard is. De reden waarom het mij raakt spreekt voor zich als je de tekst kent. Het gaat er over als iemand die je een warm hart toe draagt in de put zit. Een uiterst herkenbaar gevoel, en vandaar de 75ste positie in de lijst.
74 (93) Joe Jackson - Real Men
Opnieuw een soort van buitenbeentje in de lijst, aangezien er weinig muziek uit het verleden in staat. Een nummer dat enorm maatschappij-kritisch is. Het bevat een aantal geweldige one-liners zoals: "When there's war between the sexes there will be no people left". Het nummer lijkt qua tekst en bedoeling heel erg op een nummer dat we verderop in de lijst nog tegenkomen.
73 (-) System of a down - Chop Suey
At the department of forgotten songs, om maar even te refereren aan Jens Lekman. Daar lijkt de zeventig wel een beetje op. Ook Chop Suey is door mij vergeten, en dat is zwaar onterecht. Een nummer om op te zetten in energieke of boze buien. Dan reageer ik mij even flink af, schreeuw ik mee. Een nummer dat ik al jaren tof vind, maar dat ook goed in elkaar steekt. Het stond op een van mijn eerste verzamelcd's die ik samen met een vriend in de vierde klas maakte (een jaar of vijf/zes geleden).
72 (11) Elbow - Newborn
Nog zo'n stevige zakker voor Elbow. Een nummer dat net als Switching off vorig jaar hoog binnen kwam in de lijst. Het nummer bouwt zichzelf lekker op en je voelt een climax komen, die aan het eind van de zeven minuten durende song zich prachtig ontvouwt. Elbow is zonder twijfel een van de betere live-bands die ik gezien heb, op het festival The Music In My Head, eind 2005 speelden ze zonder twijfel het mooiste concert van het jaar. Newborn roerde mij toen ook tot tranen.
71 (43) Muse - City of Delusion
Muse is een band die we nog vaker gaan tegen komen in deze lijst. Muse is een van de beste hedendaagse bands die ook nog een groot publiek weten te bereiken. Het refrein dit nummer is de grote kracht, die deze plaat de top 100 in stuwt, zij het naar een lagere positie dan vorig jaar. Nog een typisch voorbeeld van een nummer waarbij ik al luchtgitarend en luid meezingend naar luister. Knights of Cydonia streed samen met City of Delusion voor een plaats in de top 100, maar ik vond dat nummer achteraf tekstueel niet sterk genoeg voor een plaatsje, al kan ik ook op KoC behoorlijk los gaan.
[color=#000000 size=5 face=arial]De net-nieter van de dag[/color]
Architecture in Helsinki - The owls go
Een enorm vrolijk plaatje van een "frisse" Australische band. Een band die bij een optreden een kleine veertig instrumenten gebruikt. Ik zag ze op het eerder genoemde The Music In My Head festival in 2005, en door de vele instrumenten was het optreden enorm onderhoudend. The Owls go is een van de weinige vrolijke nummers die ik genomineerd heb (ik schijn een enorm donkere muzieksmaak) te hebben, hoewel het eind van het nummer nou ook niet zo vrolijk is. Leuke muziek om even lekker op mee te bewegen. De geluidssampletjes in het nummer worden omschreven als jaren 60 geluidjes, dat vond ik wel grappig.
tot slot nog een algemene opmerking: Als je problemen hebt met het vinden van bepaalde nummers, dan mag je me een sk-mailtje sturen.
80 (36) Red Hot Chili Peppers - Otherside
Opnieuw een fikse daling voor mijn voormalig favoriete band. Dit nummer blijft eindeloos te herluisteren, het verveelt niet snel, maar net als met de meeste andere nummers van de Red Hot Chili Peppers is het gevoel gesleten, en zijn het nu niet meer dan leuke nummers. Wel leuke nummers die een belangrijke invloed hebben gehad. Maar niet meer dan dat.
79 (99) Focus - Hocus Pocus
Een beetje een buitenbeentje in dit lijstje tot nu toe. Genialiteit van Nederlandse bodem. Een instrumentaal nummer (verderop zal blijken dat ik niet zo van de instrumentale band ben) met gejodel. Een tijdloze combinatie. Maar het is juist het instrumentale gedeelte dat het nummer onderhoudend en leuk maakt. Je kan er lekker op swingen. Voor degenen die mijn echte naam weten, Jan Akkerman is geen familie van mij.
78 (-) Oasis - Champagne Supernova
Een nummer dat ik vorig jaar vergeten was te nomineren. Dit jaar dong de plaat opnieuw mee, en met succes. Oasis was een band waar ik lange tijd niets mee had. Dat kwam deels door het gedoe tussen de gebroeders Gallagher, deels omdat ik de muziek gewoon niet al te bijzonder vond, dat wil zeggen, de singles die ik gehoord had. Toen ik een keer voor een habbekrats What's the story, morning glory kon kopen, kon ik hem niet laten liggen en overtuigde het album mij. Champagne Supernova viel mij op, het slot van de plaat begint mooi rustig, en eindigt lekker rockend.
77 (31) Elbow - Switching off
Een typisch gevalletje van veel te veel gehoord, al heb ik bijzonder goede herinneringen aan deze plaat. Het nummer gaat over je zo goed voelen in een bepaalde setting, en met een bepaald persoon, dat je in die setting wel zou willen sterven, om dan met een goed gevoel te sterven. Zeker op moment dat je zo voelt, is het zeer de moeite om dit liedje te luisteren. Allicht stijgt het nummer weer als ik het wat minder hoor.
76 (35) Coldplay - Warning Sign
Voormalige top tien notering in eerdere jaargangen van mijn toplijst. Een jaar of vijf geleden werkte ik in een archief, en een collega van mij zette A rush of blood to the head op. Het nummer greep mij volledig bij de keel en ik dook weg in stelling omdat ik tranen voelde op komen. Jarenlang was het een van de mooiste nummers voor mij, maar zoals wel vaker te zien is in dit hoekje van de lijst, slaat het verlies van magie soms toe. Zo ook hier. Warning Sign streed samen met The Scientist om een plaatsje in de top 100. Warning sign doet mij nog altijd meer dan The Scientist, al is de clip bij The Scientist zeer de moeite waard.
75 (-) Coldplay - Fix You
Deze song van het, naar mijn mening, middelmatige laatste album is de hoogstgenoteerde song van Coldplay geworden. Het is eigenlijk het enige moment op de nieuwe plaat dat voor mij de moeite waard is. De reden waarom het mij raakt spreekt voor zich als je de tekst kent. Het gaat er over als iemand die je een warm hart toe draagt in de put zit. Een uiterst herkenbaar gevoel, en vandaar de 75ste positie in de lijst.
74 (93) Joe Jackson - Real Men
Opnieuw een soort van buitenbeentje in de lijst, aangezien er weinig muziek uit het verleden in staat. Een nummer dat enorm maatschappij-kritisch is. Het bevat een aantal geweldige one-liners zoals: "When there's war between the sexes there will be no people left". Het nummer lijkt qua tekst en bedoeling heel erg op een nummer dat we verderop in de lijst nog tegenkomen.
73 (-) System of a down - Chop Suey
At the department of forgotten songs, om maar even te refereren aan Jens Lekman. Daar lijkt de zeventig wel een beetje op. Ook Chop Suey is door mij vergeten, en dat is zwaar onterecht. Een nummer om op te zetten in energieke of boze buien. Dan reageer ik mij even flink af, schreeuw ik mee. Een nummer dat ik al jaren tof vind, maar dat ook goed in elkaar steekt. Het stond op een van mijn eerste verzamelcd's die ik samen met een vriend in de vierde klas maakte (een jaar of vijf/zes geleden).
72 (11) Elbow - Newborn
Nog zo'n stevige zakker voor Elbow. Een nummer dat net als Switching off vorig jaar hoog binnen kwam in de lijst. Het nummer bouwt zichzelf lekker op en je voelt een climax komen, die aan het eind van de zeven minuten durende song zich prachtig ontvouwt. Elbow is zonder twijfel een van de betere live-bands die ik gezien heb, op het festival The Music In My Head, eind 2005 speelden ze zonder twijfel het mooiste concert van het jaar. Newborn roerde mij toen ook tot tranen.
71 (43) Muse - City of Delusion
Muse is een band die we nog vaker gaan tegen komen in deze lijst. Muse is een van de beste hedendaagse bands die ook nog een groot publiek weten te bereiken. Het refrein dit nummer is de grote kracht, die deze plaat de top 100 in stuwt, zij het naar een lagere positie dan vorig jaar. Nog een typisch voorbeeld van een nummer waarbij ik al luchtgitarend en luid meezingend naar luister. Knights of Cydonia streed samen met City of Delusion voor een plaats in de top 100, maar ik vond dat nummer achteraf tekstueel niet sterk genoeg voor een plaatsje, al kan ik ook op KoC behoorlijk los gaan.
[color=#000000 size=5 face=arial]De net-nieter van de dag[/color]
Architecture in Helsinki - The owls go
Een enorm vrolijk plaatje van een "frisse" Australische band. Een band die bij een optreden een kleine veertig instrumenten gebruikt. Ik zag ze op het eerder genoemde The Music In My Head festival in 2005, en door de vele instrumenten was het optreden enorm onderhoudend. The Owls go is een van de weinige vrolijke nummers die ik genomineerd heb (ik schijn een enorm donkere muzieksmaak) te hebben, hoewel het eind van het nummer nou ook niet zo vrolijk is. Leuke muziek om even lekker op mee te bewegen. De geluidssampletjes in het nummer worden omschreven als jaren 60 geluidjes, dat vond ik wel grappig.
tot slot nog een algemene opmerking: Als je problemen hebt met het vinden van bepaalde nummers, dan mag je me een sk-mailtje sturen.