Subpage under development, new version coming soon!
Subject: De top 100 allertijden
Ik vind Gotta Be Somebody wel iets hebben ;-)
maar ik heb ook nog geen snow patrol, pennywise, linkin park, the exploited, Zebrahead, Yellowcard, Foo Fighters, .. zien passeren
Je kan dat nu flopgroepen vinden maar persoonlijk vind ik wel dat ze een top-100 verdienen
maar ik heb ook nog geen snow patrol, pennywise, linkin park, the exploited, Zebrahead, Yellowcard, Foo Fighters, .. zien passeren
Je kan dat nu flopgroepen vinden maar persoonlijk vind ik wel dat ze een top-100 verdienen
Dat is het leuke van zulke lijstjes, dat iedereen weer wat anders uitkiest. Persoonlijk denk ik dat mjakk meer richting de indie-kant van het verhaal zit, dus zulke dingen zul je niet veel tegenkomen gok ik.
Jep, in zijn lijstje tref ik veel muziek aan waar ik nog nooit van heb gehoord
terwijl we beiden niet echt mainstream luisteren (jah de kleinere groepen waar ik naar luister heb ik niet vermeld omdat dat wat te specifiek zou zijn).
Nujah over geuren en smaken discussieert men niet =)
terwijl we beiden niet echt mainstream luisteren (jah de kleinere groepen waar ik naar luister heb ik niet vermeld omdat dat wat te specifiek zou zijn).
Nujah over geuren en smaken discussieert men niet =)
70 - Interpol - Slow Hands
Interpol en Slow Hands is een oude bekende. Vorig jaar viel het nummer buiten de lijst, maar dit jaar krijgt het weer een notering terug. Slow Hands is een song die een eindeloze houdbaarheid kent en ik heel lang achter elkaar op repeat kan luisteren. Daarnaast heb ik ooit nog eens met iemand die deelgenomen heeft aan het NK luchtgitaarspelen geluchtgitaard op dit nummer. Niet dat dat zo'n succes was van mijn kant, maar dat nemen ze me niet meer af :P
69 - Mika - Relax (take it easy)
Met dank een de autoradio komt Mika binnen in de lijst. Toen de single net uit was, werd hij kapot gedraaid, maar nu is het zeer leuk om mee te bleren met het nummer (als niemand mij horen kan) en eentje waar ik vrolijk van word. Een beetje een vreemde eend in de bijt gezien het feit dat een van de weinige mainstream platen is, maar ik vind Mika dusdanig leuk dat het in de lijst moet.
68 52 Elbow - Not a job
Nog een daling voor Elbow. Een song die twee jaar geleden nog ergens rond de 15de plaats stond, en inmiddels sterk aan het dalen geslagen is. Not A job gooit hoge ogen vanwege een prachtige sfeer, die door de stem van Guy Carvey aangevuld met zijn lieve stem, met name stuk het met de tekst A dream again nobody understands, walking through the long grass on your hands, it's not a job to do today is prachtig. Helaas speelden ze het nummer niet in 2005 toen ik ze live zag, ondanks dat het nog met een briefje probeerde voor elkaar te krijgen.
67 - Morrissey - Irish blood, english heart
The Smiths zijn exit, maar Morrissey niet. The Smiths zijn altijd een soort van grote belofte bij mij gebleven. Ik wist dat het goed is, ik heb het vaak de kans gegeven, maar eigenlijk heeft het mij nooit echt gegrepen. Bij Morrissey solo is dat iets anders, het album You are the Quarry heeft wel ingang gevonden bij mij. Irish Blood, English Heart is een hele toffe single, met een politiek getinte tekst, en dat staat mij vaak wel aan.
66 36 Unbelievable Truth - Sharing
Een nummer dat ik ooit eens bij toeval downloadde. Waarschijnlijk door iemand in een map met Radiohead muziek gezet, omdat de zanger van deze band het broertje is van Thom Yorke, de zangert van Radiohead. De muziek van deze band is wat meer gewoontjes, wat minder bijzonder en zeker minder vernieuwend, maar in de stem hoor je wel wat gelijkenis met zijn broer. Maar Sharing is een heel mooi nummer. Het valt wat terug van de hoge positie die het twee jaar terug had, maar een 66ste plaats is nog steeds niet onverdienstelijk. Deze plaat is niet op youtube te vinden. Ik raad jullie aan mij te PB'en.
65 60 Massive Attack - Unfinished Sympathy
De triphop die Massive Attack maakt, is normaal gesproken niet het type muziek dat mij raakt. Op lowlands 2006 zag ik ze live en maakten ze een zeer goede indruk. Het is uitstekende muziek om naar te luisteren, en de muzikanten van de band zijn zeer vaardig. Unfinished Sympathy is buiten het bekendste nummer van de band, ook nog eens de naar mijn mening beste. Ook Angel en Safe from harm mogen er wezen, maar halen het niet bij dit nummer.
64 64 Syd Matters - Love and Sleep
Zonder twijfel een van de meest depressieve nummers uit de gehele lijst. Het perfecte nummer om te luisteren bij een verbroken relatie, waar je echt al je hoop op had gestort. Het hele nummer bevat geen sprankje hoop en dat is ook een beetje de kracht van het nummer. Een hele goede song, van een verder vrij middelmatige artiest, die ook al lang weer vergeten is. In 2006 zag ik de Franse band overigens nog eens live. Het was zeker te pruimen, maar niet heel bijzonder. Ander zeer mooi nummer. (Love and sleep is per pb te verkrijgen)
63 - Ede Staal - t het nog nooit zo donker west
Opnieuw een buitenbeentje in de lijst. Ede Staal is een Groningse zanger die wel eens vergeleken wordt met Jacques Brel. Die vergelijking gaat echter niet op alle vlakken op. Ede Staal heeft meer minder serieuze nummers, maar t het nog nooit zo donker west is een tragisch nummer. Heel vaak heb ik dit nummer geluisterd, omdat het een van de weinige cd's is die standaard in de auto ligt. Daarnaast doet het mij denken aan mijn opa en oma die inmiddels overleden zijn.
62 46 Jeff Buckley - Dream Brother
De veel te vroeg gestorven Jeff Buckley zakt maar liefst 37 plaatsen dit jaar met Dream Brother. Een nummer dat heel goed het gevoel uitbeeldt dat de tekst ook probeert te vertellen. Het hele nummer heeft een machteloos gevoel over zich, wat ook tot uitdrukking komt in zinnen als Asleep in the sand, with the ocean washing over. Het nummer zakt misschien ook wel zo stevig doordat ik niet meer in aanraking kom met het gevoel.
61 59 Placebo - Bulletproof Cupid
Placebo is een band die mij nooit echt is door gebroken, hoewel het door velen wel wordt gezien als een bovengemiddeld goede band. Hun laatste album viel smerig tegen, en een eerder album dat ik gekregen had, heb ik precies twee keer geluisterd. Het album Sleeping with Ghosts luister ik wel geregeld. Daarop staan een aantal nummers die zeer de moeite waard zijn, waaronder het hoogst genoteerde instrumentale nummer in deze top 100 lijst. Bulletproof Cupid. Een nummer om eventjes op los te gaan, en een van de beste openingsnummers van een cd.
Interpol en Slow Hands is een oude bekende. Vorig jaar viel het nummer buiten de lijst, maar dit jaar krijgt het weer een notering terug. Slow Hands is een song die een eindeloze houdbaarheid kent en ik heel lang achter elkaar op repeat kan luisteren. Daarnaast heb ik ooit nog eens met iemand die deelgenomen heeft aan het NK luchtgitaarspelen geluchtgitaard op dit nummer. Niet dat dat zo'n succes was van mijn kant, maar dat nemen ze me niet meer af :P
69 - Mika - Relax (take it easy)
Met dank een de autoradio komt Mika binnen in de lijst. Toen de single net uit was, werd hij kapot gedraaid, maar nu is het zeer leuk om mee te bleren met het nummer (als niemand mij horen kan) en eentje waar ik vrolijk van word. Een beetje een vreemde eend in de bijt gezien het feit dat een van de weinige mainstream platen is, maar ik vind Mika dusdanig leuk dat het in de lijst moet.
68 52 Elbow - Not a job
Nog een daling voor Elbow. Een song die twee jaar geleden nog ergens rond de 15de plaats stond, en inmiddels sterk aan het dalen geslagen is. Not A job gooit hoge ogen vanwege een prachtige sfeer, die door de stem van Guy Carvey aangevuld met zijn lieve stem, met name stuk het met de tekst A dream again nobody understands, walking through the long grass on your hands, it's not a job to do today is prachtig. Helaas speelden ze het nummer niet in 2005 toen ik ze live zag, ondanks dat het nog met een briefje probeerde voor elkaar te krijgen.
67 - Morrissey - Irish blood, english heart
The Smiths zijn exit, maar Morrissey niet. The Smiths zijn altijd een soort van grote belofte bij mij gebleven. Ik wist dat het goed is, ik heb het vaak de kans gegeven, maar eigenlijk heeft het mij nooit echt gegrepen. Bij Morrissey solo is dat iets anders, het album You are the Quarry heeft wel ingang gevonden bij mij. Irish Blood, English Heart is een hele toffe single, met een politiek getinte tekst, en dat staat mij vaak wel aan.
66 36 Unbelievable Truth - Sharing
Een nummer dat ik ooit eens bij toeval downloadde. Waarschijnlijk door iemand in een map met Radiohead muziek gezet, omdat de zanger van deze band het broertje is van Thom Yorke, de zangert van Radiohead. De muziek van deze band is wat meer gewoontjes, wat minder bijzonder en zeker minder vernieuwend, maar in de stem hoor je wel wat gelijkenis met zijn broer. Maar Sharing is een heel mooi nummer. Het valt wat terug van de hoge positie die het twee jaar terug had, maar een 66ste plaats is nog steeds niet onverdienstelijk. Deze plaat is niet op youtube te vinden. Ik raad jullie aan mij te PB'en.
65 60 Massive Attack - Unfinished Sympathy
De triphop die Massive Attack maakt, is normaal gesproken niet het type muziek dat mij raakt. Op lowlands 2006 zag ik ze live en maakten ze een zeer goede indruk. Het is uitstekende muziek om naar te luisteren, en de muzikanten van de band zijn zeer vaardig. Unfinished Sympathy is buiten het bekendste nummer van de band, ook nog eens de naar mijn mening beste. Ook Angel en Safe from harm mogen er wezen, maar halen het niet bij dit nummer.
64 64 Syd Matters - Love and Sleep
Zonder twijfel een van de meest depressieve nummers uit de gehele lijst. Het perfecte nummer om te luisteren bij een verbroken relatie, waar je echt al je hoop op had gestort. Het hele nummer bevat geen sprankje hoop en dat is ook een beetje de kracht van het nummer. Een hele goede song, van een verder vrij middelmatige artiest, die ook al lang weer vergeten is. In 2006 zag ik de Franse band overigens nog eens live. Het was zeker te pruimen, maar niet heel bijzonder. Ander zeer mooi nummer. (Love and sleep is per pb te verkrijgen)
63 - Ede Staal - t het nog nooit zo donker west
Opnieuw een buitenbeentje in de lijst. Ede Staal is een Groningse zanger die wel eens vergeleken wordt met Jacques Brel. Die vergelijking gaat echter niet op alle vlakken op. Ede Staal heeft meer minder serieuze nummers, maar t het nog nooit zo donker west is een tragisch nummer. Heel vaak heb ik dit nummer geluisterd, omdat het een van de weinige cd's is die standaard in de auto ligt. Daarnaast doet het mij denken aan mijn opa en oma die inmiddels overleden zijn.
62 46 Jeff Buckley - Dream Brother
De veel te vroeg gestorven Jeff Buckley zakt maar liefst 37 plaatsen dit jaar met Dream Brother. Een nummer dat heel goed het gevoel uitbeeldt dat de tekst ook probeert te vertellen. Het hele nummer heeft een machteloos gevoel over zich, wat ook tot uitdrukking komt in zinnen als Asleep in the sand, with the ocean washing over. Het nummer zakt misschien ook wel zo stevig doordat ik niet meer in aanraking kom met het gevoel.
61 59 Placebo - Bulletproof Cupid
Placebo is een band die mij nooit echt is door gebroken, hoewel het door velen wel wordt gezien als een bovengemiddeld goede band. Hun laatste album viel smerig tegen, en een eerder album dat ik gekregen had, heb ik precies twee keer geluisterd. Het album Sleeping with Ghosts luister ik wel geregeld. Daarop staan een aantal nummers die zeer de moeite waard zijn, waaronder het hoogst genoteerde instrumentale nummer in deze top 100 lijst. Bulletproof Cupid. Een nummer om eventjes op los te gaan, en een van de beste openingsnummers van een cd.
At Ruige_Ronny:
snow patrol, pennywise, linkin park, the exploited, Zebrahead, Yellowcard, Foo Fighters,
Snow Patrol is de enige uit het rijtje die mij ligt. De rest luister ik eigenlijk nooit om eerlijk te zijn.
snow patrol, pennywise, linkin park, the exploited, Zebrahead, Yellowcard, Foo Fighters,
Snow Patrol is de enige uit het rijtje die mij ligt. De rest luister ik eigenlijk nooit om eerlijk te zijn.
The Smiths exit, zal die leuk vinden :p
NK Luchtgitaar? :D Lache :)
NK Luchtgitaar? :D Lache :)
The Smiths exit, zal die leuk vinden :p
Nooit! Zolang Morrissey en Johnny Marr nog leven is er altijd hoop op een (kortstondige) comeback ;-)
The Smiths zijn exit, maar Morrissey niet. The Smiths zijn altijd een soort van grote belofte bij mij gebleven. Ik wist dat het goed is, ik heb het vaak de kans gegeven, maar eigenlijk heeft het mij nooit echt gegrepen. Bij Morrissey solo is dat iets anders, het album You are the Quarry heeft wel ingang gevonden bij mij.
En toch zit er niet veel verschil tussen het werk met The Smiths en Morrissey solo hoor. Thematisch is het misschien iets meer teen angst bij The Smiths, en zijn de teksten wat cynischer en bijdehanter, maar that's it :-)
Nooit! Zolang Morrissey en Johnny Marr nog leven is er altijd hoop op een (kortstondige) comeback ;-)
The Smiths zijn exit, maar Morrissey niet. The Smiths zijn altijd een soort van grote belofte bij mij gebleven. Ik wist dat het goed is, ik heb het vaak de kans gegeven, maar eigenlijk heeft het mij nooit echt gegrepen. Bij Morrissey solo is dat iets anders, het album You are the Quarry heeft wel ingang gevonden bij mij.
En toch zit er niet veel verschil tussen het werk met The Smiths en Morrissey solo hoor. Thematisch is het misschien iets meer teen angst bij The Smiths, en zijn de teksten wat cynischer en bijdehanter, maar that's it :-)
The Smiths is sowieso niet exit zolang jij bestaat;)
De organisator van het NK luchtgitaar heeft er een aardig boek over geschreven.
(ook over penalty's schieten en de psychologie erachter trouwens)
(ook over penalty's schieten en de psychologie erachter trouwens)
Blabla, die bal gewoon in de kruising jagen. Geen keeper die die bal pakt.
Hmmm... toch vreemd dat ik dat wel zo ervaar dan... :)
60 63 Mew-156
Terug naar Eurosonic 2006. De donderdagavond in dit geval. Mew komt optreden. Ik heb nog nooit een nummer van ze gehoord, maar ik ben gegaan op aanraden van iemand die ik sprak in de pauze bij Elbow op the music in my head. De band komt op, en ze toveren 156 te voorschijn. Ik raak in een soort van trance waar ik pas weer uit raak als het applaus begint. Een superdromerig nummer, vooral ook door de stem van de zanger. De rest van de muziek van de band is wat bombastischer en rockt wat meer, maar is zeker de moeite waard.
59 - Fall Out Boy - This ain't a scene, it's an arms race
Fall Out Boy miste vorig jaar de boot, maar dit jaar komen ze alsnog binnen met This ain't a scene, it's an arms race. Emo-band of niet, ik vind het tof :) This ain't a scene is enorm catchy. Fall Out Boy heeft overigens een heel degelijk album afgeleverd met Infinity on high. Vreemd genoeg heb ik nog nooit de moeite wenomen om de rest eens te luisteren van deze groep.
58 70 Nick Cave and Kylie Minogue - Where the wild roses grow
Een nummer van het album Murder Ballads van Nick Cave, met eigenlijk alleen maar nummers die gaan over de dood, moordenaars, en de hele rataplan. Mooi verhaal, waarin de donkere stem van Nick Cave heel goed uit komt. Bij het refrein heb ik altijd het idee dat Kylie Minogue die mocht schrijven, want dat is enorm slecht. Desondanks een nummer dat mij raakt, en dat een paar plaatsen stijgt in de lijst. Slecht refrein of niet.
57 - Kanye West - Homecoming
Zowaar een amerikaanse rapper in de lijst. Kanye West is in mijn ogen een van de weinige rappers die ook toegankelijk is voor niet-hiphoppers, maar West is dan ook verre van een conventionele hip-hopper. In de plaat homecoming doet Chris Martin van Coldplay ook mee. De muziek die gedurende het nummer speelt blijft lekker hangen. Jesus Walks is overigens ook een bijzonder fijne plaat.
56 - Coldplay - Viva la vida
Ieder jaar stop ik de beste single van het jaar in de lijst. Deze behoeft bijzonder weinig introductie, want vrijwel iedereen kent hem. Hoewel ik coldplay niet meer zo waardeer als vroeger, toen het een tijdje onbetwist mijn favoriete groep was, vind ik Viva la Vida wel een geslaagd exponent van de move die coldplay gemaakt naar het grotere publiek. Dat gaat helaas niet op voor elk nummer. Violet Hill bijvoorbeeld vind ik niet zo bijzonder.
55 - Sam Baker - Sweetly Undone
Ik zou zeggen, luister naar de clip en je weet voldoende. De stem van Baker is duidelijk en weet mij te raken, ondanks het feit dat de gedeeltelijk dove man eigenlijk niet zingt en slecht gitaar speelt. Het album pretty world is desalniettemin vrij mooi, met Sweetly Undone, dat verhaalt over een mooie vrouw als hoogtepunt. Studio-versie bij mij te verkrijgen.
54 47 Sufjan Stevens - Seven Swans
De strijd ging tussen Seven Swans en Sister voor een plaatsje in de top 100. De nummers zijn in feite inversen van elkaar. Seven Swans kabbelt rustig voort met daarna een hele mooie uithaal, terwijl Sister heel mooi opbouwt, en dan verrast met een contrast. Het einde is rustig, en raakt je daardoor extra. Een lastige keuze welke track hoog te noteren in de lijst. De keuze is op Seven Swans gevallen, al is Sister origineler wat dat betreft. Dit omdat ik Seven Swans vaker gehoord heb, en het nummer zijn kracht nog altijd behoudt.
53 82 Jacques Brel - Amsterdam
Jacques Brel maakt een rebound mee. Vorig jaar daalde het enorm, maar dit jaar stijgt hij weer dertig plaatsen terug. Het nummer is een van de twee nummers in deze lijst, die ik ken via lessen Frans. We luisterden naar het nummer en ontleedden de tekst. In dit nummer laat Brel zien dat hij over een fantastische stem beschikt. Steeds doet hij er een stukje bovenop, en op het eind heb je het gevoel dat Brel elk moment kan ontploffen. Er zijn een aantal nederlandstalige versies van gemaakt, maar die vind ik vaak niet super vertaald en nog minder gezongen.
52 61 Animal Collective - The Purple Bottle
Iemand omschreef dit nummer ooit eens als het perfecte nummer voor als je helemaal euforisch over iemand bent. Ik kan die persoon gelijk geven. Het nummer swingt de pan uit, voor de volle zes minuten, is inderdaad een nummer waar je vrolijk van wordt, als je verliefd bent. The Animal Collective luister ik steeds vaker, en er zijn veel mensen heel erg enthousiast over. De nieuwste plaat heb ik nog niet gehoord.
51 - Einsturzende Neubauten - Der Tod is ein dandy
Een Duitstalig lied stond er nog niet eerder in de lijst. Veel mensen knappen af op de taal, maar in dit nummer vind ik het Duits juist eerder een toegevoegde waarde. De track komt van het album Halber Mensch dat wordt omgeschreven als experimenteel en industriele rock. Het laatste album, Alles Wieder Offen was wat toegankelijker en daarom een goed startpunt voor mensen die de Einsturzende Neubauten willen ontdekken.
Terug naar Eurosonic 2006. De donderdagavond in dit geval. Mew komt optreden. Ik heb nog nooit een nummer van ze gehoord, maar ik ben gegaan op aanraden van iemand die ik sprak in de pauze bij Elbow op the music in my head. De band komt op, en ze toveren 156 te voorschijn. Ik raak in een soort van trance waar ik pas weer uit raak als het applaus begint. Een superdromerig nummer, vooral ook door de stem van de zanger. De rest van de muziek van de band is wat bombastischer en rockt wat meer, maar is zeker de moeite waard.
59 - Fall Out Boy - This ain't a scene, it's an arms race
Fall Out Boy miste vorig jaar de boot, maar dit jaar komen ze alsnog binnen met This ain't a scene, it's an arms race. Emo-band of niet, ik vind het tof :) This ain't a scene is enorm catchy. Fall Out Boy heeft overigens een heel degelijk album afgeleverd met Infinity on high. Vreemd genoeg heb ik nog nooit de moeite wenomen om de rest eens te luisteren van deze groep.
58 70 Nick Cave and Kylie Minogue - Where the wild roses grow
Een nummer van het album Murder Ballads van Nick Cave, met eigenlijk alleen maar nummers die gaan over de dood, moordenaars, en de hele rataplan. Mooi verhaal, waarin de donkere stem van Nick Cave heel goed uit komt. Bij het refrein heb ik altijd het idee dat Kylie Minogue die mocht schrijven, want dat is enorm slecht. Desondanks een nummer dat mij raakt, en dat een paar plaatsen stijgt in de lijst. Slecht refrein of niet.
57 - Kanye West - Homecoming
Zowaar een amerikaanse rapper in de lijst. Kanye West is in mijn ogen een van de weinige rappers die ook toegankelijk is voor niet-hiphoppers, maar West is dan ook verre van een conventionele hip-hopper. In de plaat homecoming doet Chris Martin van Coldplay ook mee. De muziek die gedurende het nummer speelt blijft lekker hangen. Jesus Walks is overigens ook een bijzonder fijne plaat.
56 - Coldplay - Viva la vida
Ieder jaar stop ik de beste single van het jaar in de lijst. Deze behoeft bijzonder weinig introductie, want vrijwel iedereen kent hem. Hoewel ik coldplay niet meer zo waardeer als vroeger, toen het een tijdje onbetwist mijn favoriete groep was, vind ik Viva la Vida wel een geslaagd exponent van de move die coldplay gemaakt naar het grotere publiek. Dat gaat helaas niet op voor elk nummer. Violet Hill bijvoorbeeld vind ik niet zo bijzonder.
55 - Sam Baker - Sweetly Undone
Ik zou zeggen, luister naar de clip en je weet voldoende. De stem van Baker is duidelijk en weet mij te raken, ondanks het feit dat de gedeeltelijk dove man eigenlijk niet zingt en slecht gitaar speelt. Het album pretty world is desalniettemin vrij mooi, met Sweetly Undone, dat verhaalt over een mooie vrouw als hoogtepunt. Studio-versie bij mij te verkrijgen.
54 47 Sufjan Stevens - Seven Swans
De strijd ging tussen Seven Swans en Sister voor een plaatsje in de top 100. De nummers zijn in feite inversen van elkaar. Seven Swans kabbelt rustig voort met daarna een hele mooie uithaal, terwijl Sister heel mooi opbouwt, en dan verrast met een contrast. Het einde is rustig, en raakt je daardoor extra. Een lastige keuze welke track hoog te noteren in de lijst. De keuze is op Seven Swans gevallen, al is Sister origineler wat dat betreft. Dit omdat ik Seven Swans vaker gehoord heb, en het nummer zijn kracht nog altijd behoudt.
53 82 Jacques Brel - Amsterdam
Jacques Brel maakt een rebound mee. Vorig jaar daalde het enorm, maar dit jaar stijgt hij weer dertig plaatsen terug. Het nummer is een van de twee nummers in deze lijst, die ik ken via lessen Frans. We luisterden naar het nummer en ontleedden de tekst. In dit nummer laat Brel zien dat hij over een fantastische stem beschikt. Steeds doet hij er een stukje bovenop, en op het eind heb je het gevoel dat Brel elk moment kan ontploffen. Er zijn een aantal nederlandstalige versies van gemaakt, maar die vind ik vaak niet super vertaald en nog minder gezongen.
52 61 Animal Collective - The Purple Bottle
Iemand omschreef dit nummer ooit eens als het perfecte nummer voor als je helemaal euforisch over iemand bent. Ik kan die persoon gelijk geven. Het nummer swingt de pan uit, voor de volle zes minuten, is inderdaad een nummer waar je vrolijk van wordt, als je verliefd bent. The Animal Collective luister ik steeds vaker, en er zijn veel mensen heel erg enthousiast over. De nieuwste plaat heb ik nog niet gehoord.
51 - Einsturzende Neubauten - Der Tod is ein dandy
Een Duitstalig lied stond er nog niet eerder in de lijst. Veel mensen knappen af op de taal, maar in dit nummer vind ik het Duits juist eerder een toegevoegde waarde. De track komt van het album Halber Mensch dat wordt omgeschreven als experimenteel en industriele rock. Het laatste album, Alles Wieder Offen was wat toegankelijker en daarom een goed startpunt voor mensen die de Einsturzende Neubauten willen ontdekken.
Ik ken weinig nummers uit je lijst, maar ik ga net als vorig jaar maar weer wat voor mij onbekende nummers downloaden :)
Heb je van Coldplay trouwens het hele album al geluisterd? Death and all his friends vind ik misschien wel het beste nummer van het album. Geweldige opbouw, hoewel het einde misschien iets minder is. Ik was altijd een grote fan van Coldplay, maar was na X&Y een beetje afgehaakt. Met Viva la Vida is het gevoel weer helemaal terug, ik speel nu weer regelmatig een playlist met alles van Coldplay op m'n Winamp...
Heb je van Coldplay trouwens het hele album al geluisterd? Death and all his friends vind ik misschien wel het beste nummer van het album. Geweldige opbouw, hoewel het einde misschien iets minder is. Ik was altijd een grote fan van Coldplay, maar was na X&Y een beetje afgehaakt. Met Viva la Vida is het gevoel weer helemaal terug, ik speel nu weer regelmatig een playlist met alles van Coldplay op m'n Winamp...