Subject: De top 100 allertijden

Ik ken weinig nummers uit je lijst, maar ik ga net als vorig jaar maar weer wat voor mij onbekende nummers downloaden :)

Heb je van Coldplay trouwens het hele album al geluisterd? Death and all his friends vind ik misschien wel het beste nummer van het album. Geweldige opbouw, hoewel het einde misschien iets minder is. Ik was altijd een grote fan van Coldplay, maar was na X&Y een beetje afgehaakt. Met Viva la Vida is het gevoel weer helemaal terug, ik speel nu weer regelmatig een playlist met alles van Coldplay op m'n Winamp...

De titels zijn meestal linkjes, dus vrij veel kun je al luisteren.

Van coldplay heb ik inderdaad het hele album al gehoord. Het zit voor mijn gevoel tussen X&Y en de eerste twee in qua niveau. Maar Viva la vida and death and all of his friends vind ik meer leuk om te luisteren terwijl ik met veel nummers op parachutes an arobtth echt iets heb...

Leukste stukje van he top 100 voor mij tot nu toe, met veel bands en nummers die ook mijn top 100 zouden halen.
Zeker Nick Cave + Kylie en Einsturzende Neubauten.

Mew klinkt ook interessant, zal ik eens wat nummers van gaan luisteren....

met Mew - 156 heb ik nu het zelfde gevoel... heb een aantal nummers van hen gedownload maar 156 blijft de beste... (waar slaat de titel eigenlijk op?)

Ik zou dat niet weten waar de titel op slaat. 156 valt een beetje buiten de toon inderdaad, al vind ik vrijwel het gehele album Frengers zeer goed te pruimen.

50 - Dungen - Ta det lungt
Voor het eerst dit jaar heeft een zweedstalig nummer zijn entree gemaakt in de lijst. Zweden staat bekend om de uitstekende muziek die uit het land komt, getuige onder andere Jens Lekman in de lijst, en, om maar iemand te noemen die het niet gehaald heeft, Anna Ternheim. Dungen is in tegenstelling tot de eerder genoemde artiesten niet engelstalig en maakt ook geen Singer-Songwriter muziek. Dungen maakt psychedelische rock in het zweeds, zeer vermakelijk, met leuke wendingen. Dat je er geen hol van verstaat, maakt niets uit.

49 51 Tim Christensen - Whispering at the top of my lungs
Vorig jaar kwam Tim Christensen sterk terug uit de vergetelheid. Een jaar of vier geleden kwam ik aanraking met de muziek van deze Deense singer-songwriter. Hij leverde een zeer degelijk album af, genaamd Honeyburst. Het album bevatte een aantal lieve pop-achtige liedjes, maar ook wat nummers die rockten. Vanaf de eerste luisterbeurt sprong Whispering at the top of my lungs eruit. Een jaar geleden ergens dacht ik opeens weer dat ik al tijden niet meer naar Tim Christensen had, en ik wist het album met veel pijn en moeite ergens te vinden. Helaas kent niemand verder deze Deen meer, een enkeling weet nog wie hij is, en dat is naar mijn mening vrij onterecht. Het stemgeluid van Tim Christensen is erg prettig.

48 31 Ryan Adams - How do you keep love alive
Cold roses is eigenlijk een dubbel-cd uitvoering van Hallelujah van Jeff Buckley, als je puur en alleen naar de teksten kijkt, al zijn er een paar uitzonderingen. Het is een en al misère en droevenis over de liefde. De inhoud van deze track spreekt vrij voor zich. Een typisch nummer dat je niet op moet zetten als er net een klein akkefietje is geweest in een relatie, want dan word je er over het algemeen niet veel vrolijker op. Het nummer geeft mij een soort gevoel dat liefde gedoemd is te mislukken, terwijl ik diep in hart ook wel weet dat dat wat mij betreft niet waar is.

47 44 Nada Surf Mothers Day
Helaas is deze song nergens te vinden. Een nummer dat zijn positie deels te danken heeft aan iets waar ik vorig jaar mee in aanraking gekomen ben, maar het was altijd al een goed nummer. De gebeurtenis hielp Mothers day zich te settlen in de lijst. Matthew Caws legt veel woede in zijn stem en in de tekst en de emotie klinkt erg oprecht. Het nummer handelt over jongens die te veel druk uit oefenen op meisjes op seksueel gebied. Een track van het zeer goede album proximity effect uit 1998. Helaas is de band bij veel mensen alleen bekend van hun single Popular.

46 19 Death cab for cutie - Transatlanticism
Volgens iemand die ik ken heeft de zanger van Death cab for cutie een ontzettend lieve stem. Ik kan deze jongen hier geen ongelijk in geven. Maar buiten de lieve stem kent Transatlanticism een mooie opbouw. Het begint met een stukje sfeer en langzaam aan wordt de muziek wat harder. Een mooi gevoelig nummer van het gelijknamige album. Het heeft lang geduurd voor Death cab for Cutie gewaardeerd werd door mij. Ik vond het vroeger niet zo bijzonder. Maar Transatlanticism heeft last van het feit dat er een andere song van het album er voorbij is gestoken...

45 14 Muse - Take a bow
Hoewel het een van de grootste dalers is, is Take a bow al wel een tijd hét nummer om op mijn dak te gaan. De openingstrack van Black Holes and Revelations is de beste openingstrack ooit naar mijn mening. Volhard de speakers open en lekker uit je plaat gaan. Met name de versnelling ergens halverwege in het nummer is super uit gevoerd. Ik weet nog van het optreden vorig jaar in de Brabanthallen dat ik toen ook als een gek uit mijn plaat ben gegaan op Take a bow. Vorig jaar heb ik Take a bow toch echt een paar plaatsen te hoog gezet, vandaar de beste daling.

44 43 Guillemots - Sao Paolo
Het lot dat Take a bow dit jaar te wachten stond, stond Sao Paolo vorig jaar te wachten. De plaat staat nu echter stabiel in de 40 en dat is meer dan terecht. Een song die heerlijk rustig begint, en zichzelf langzaam opbouwt tot een steeds harder nummer, met een hele leuke tekst. Op Lowlands 2006 zag ik ze, en maakten ze een zeer goede indruk. Helaas vind ik veel songs op plaat wat minder, alleen Sao Paolo vind ik écht tof.

43 45 Chameleons - Monkeyland
Een aparte uitschieter in de lijst. Het gaat over het leven als muzikant. Een nummer uit de jaren tachtig van een band uit de omgeving van Manchester. Qua opbouw een beetje zoals Seven Swans. Een vrij rustig nummer, met dan ineens de uithaal "It's just a trick of the light!". Een aantal andere nummers van deze band zijn ook de moeite waard. De band is niet zo bekend geworden als andere bands uit die tijd, maar bereikte mij via een vriend die dit nummer ook geweldig vindt.

42 35 Teitur - Let's go dancing
Teitur maakte indruk op een van de meest bijzondere concerten die ik gezien heb. Teitur in zijn eentje met een gitaar en een piano in een kerk in Assen. Het was in een tijd dat zo'n beetje de hele cd van Teitur van toepassing was op mij. Het concert liet een onuitwisbare indruk achter, vooral bij I was just thinking. Let's go dancing, een van de meest sfeervolle nummers die ik ken, werd toen echter niet gespeeld. Het concert buiten heel intiem, en heel erg van toepassing op mijn gemoedstoestand, heel erg persoonlijk. Na afloop ben ik samen met een vriend op zoek gegaan naar Teitur in de catacomben en heeft hij op een papiertje dat ik in mijn zak had zitten een setlist geschreven.

41 48 Opgezwolle - Tijd Leert
Een band die absoluut een plaatsje verdient in deze lijst. Zoals jullie zien is mijn lijstje vooral rock-georienteerd, maar deze Zwolse rakkers maken rap die mij zeker kan bekoren. Het begon ooit op een bevrijdingsfestival, waar ik ze zag optreden. Het was koud, en guur, maar Opgezwolle kreeg de sfeer erin, en het tamme publiek ging uit zijn plaat. Daarna raakte de band even weer in de vergetelheid, maar het album Eigen Wereld was een van de betere platen uit 2006. Daarna kwam ook vloeistof in beeld, en daarvan komt dit nummer. De teksten die opgezwolle maakt zitten vol met woordspelingen, en ze kunnen zowel de stoere rappers uithangen, als maatschappelijk geengageerde teksten schrijven.

Hahahaha wat een toeval!

Terwijl ik deze 10 lees ben ik net nummer 41 aan het luisteren :P. Zonder het al gelezen te hebben uiteraard.

Opgezwolle - Tijd Leert
Vooral dit zinnetje vind ik briljant:

je vraagt je af of ik verander? ja ik word verstandig,

zou t ideale antwoord zijn maar helaas is het nog anders.

Opgezwolle is wel lache ja!

De Huilende Rappers zijn pas lache ja! :)

Nog 40 te gaan, de spanning stijgt :P

Ik zal vandaag denk ik nog wel een episode maken. Misschien morgen.

Mijn excuses voor een beetje een saai stukje. Veel noteringen hier die weinig gedaald of gezakt zijn. Aan de andere kant een goed teken. De lijst van vorig jaar was erg goed.

40 39 Slayer - Angel of death
Tja, Slayer in de lijst. Angel of death gaat over de wreedheden van Joseph Mengele, de kamparts van concentratiekamp Auschwitz. Je kan op twee manieren over dergelijke dingen een liedje schrijven. Je kan een rustig nummer, of gewoon voluit, keihard, en zonder gene er overschrijven. Dat heeft Slayer gedaan en dat pakt in dit geval heel goed uit. Daardoor brengt deze track keihard over wat men bedoelt, en ga je nadenken over de wreedheid van eens mens. Je kan kippenvel krijgen uit schoonheid, of op een nare manier, en dit nummer bezorgt kippenvel op een nare manier.

39 38 Interpol - Pioneer to the falls
Interpol is bij een beetje verworden van een band waarvan de albums goed waren, naar een band die goede nummers heeft. Veel van de songs op de albums vind ik op elkaar lijken, met een enkele uitschieter. Pioneer to the falls is de uitschieter van het laatste album dat vorig jaar uit kwam. Het nummer heeft een aparte sfeer, en de instrumentale stukken tussendoor (niet helemaal een adequate beschrijving) geven je mooi de tijd om de teksten even op je in te laten werken. Een van de weinige numemrs die bij de eerste luisterbeurt al wisten te raken.

38 33 Cat Power - Names
Vorig jaar schoot Names omhoog, en dit jaar blijft het nagenoeg op dezelfde plaats staan. Het is echt een plaat die mij aan het denken zet, over de oneerlijkheid van het leven. Het recept van de plaat is simpel, het gaat over kinderen die trauma's hebben opgelopen in hun jeugd, of die zijn overleden. Het zou het perfecte nummer zijn voor een hart van nederland item over een kindermoord ofzo. Een simpele song, maar eentje die mij heel hard raakt en aan het denken zet over leed in je omgeving dat je niet altijd mee krijgt.

37 29 Red Hot Chili Peppers - Road Tripping
Road Trippin gaat over het verkennen van de wereld, in dit geval een reisje met een paar vrienden. Hoewel het nummer bij tijd en wijle vervelend kan zijn om te horen, omdat het mij aan vakantie doet denken, en dat komt niet altijd even goed uit. Als ik dit nummer hoor, zie ik mijzelf in een auto rijden over de autobahn, of lopen in de bergen. De hoogste notering voor de meest invloedrijke band uit mijn smaakgeschiedenis.

36 41 Bright Eyes - Waste of paint
Ik zou wat betreft de motivatie voor dit nummer kunnen volstaan met een link naar een site waar songteksten staan. De tekst van Waste of paint of werkelijk waar schitterend, en durf ik wel uit te roepen tot een van de beste ooit. Bright Eyes is sowieso een geweldige singer songwriter. Muzikaal komt de track wat te kort voor een echte hoge notering. Het gitaarspel is niet zo bijzonder, en wat saai. Voor de volledigheid een linkje naar een lyricssite. Klik

35 - Death cab for cutie - Passengers Seat
De concurrent van Transatlanticism van dezelfde groep. Waar veel artiesten een of meerdere nummers in moeten leveren dit jaar wint DCFC er eentje, en dat is eigenlijk opmerkelijk, want het zijn eigenlijk de enige twee songs die ik ook maar enigszins beter dan gemiddeld vindt. Passengers Seat is een enorm lief liedje, met een hele mooie sfeerbeschrijving. Het is eigenlijk de vraag waarom het een paar jaar duurde voor het nummer ineens doordrong tot mij.

34 37 JJ72 - Algeria
Er zijn van die nummers die gewoon altijd leuk blijven. Algeria is daar een van. Aan wie je het nummer ook laat horen, iedereen vindt het tof, en het nummer is oneindig vaak te beluisteren. De tekst gaat niet echt ergens over, maar de melodie loopt als een trein. JJ72 is een Ierse band die ik ooit bij toeval ontdekte, omdat ik hun tweede cd op de gok kocht. De band is inmiddels ter ziele. Ze lieten twee aardige albums achter. Een hele tijd geleden hadden ze ook nog een singletje wat het begin had kunnen zijn van een derde album, maar dat was matig.

33 - Snow Patrol - Chasing Cars
Chasing cars springt heen en weer omdat ik nu niet precies weet wat ik wil. Hij is dit jaar terug na een hoge notering in 2006. Vorig jaar viel Chasing Cars buiten de boot, maar ik heb hem dus in ere hersteld. Ik las de oude top lijst over en noemde daar het gebrek aan eeuwigheidswaarde. Dat gevoel is op een of andere manier terug, misschien omdat de track niet meer zo vaak te horen is overal. Daarnaast het vermelden waard omdat het naar mijn mening een van de betere singles van de afgelopen jaren.

32 34 Jeff Buckley - Hallelujah
Dit nummer trof vorig jaar het lot van Chasing Cars. Na een jaar afwezigheid hoog terug komen. Drie en vier jaar geleden stond het nummer hoog in de lijst, maar vorig jaar was ik het schaamteloos vergeten. In dit nummer laat Jeff Buckley horen hoe geweldig goed hij kan zingen. Het nummer is eindeloos gecoverd (origineel is van Leonard Cohen), maar van de versies die ik gehoord heb, vond ik deze de beste. Dat komt ook deels de manier waarop de song op het album past, het hele album van Buckley is een en al droevenis, en wordt door sommigen omschreven als een zelfmoordplaat.

31 26 Joanna Newsom - Cosmia
Joanna Newsom maakte een geweldige evolutie door. The Milk-Eyed mender uit 2004 is leuk, maar niet heel bijzonder. Ys is een superplaat. Maar je moet er van houden. Ik kan me voorstellen dat het kinderstemmetje van Joanna na 10 minuten enorm vervelend is en dat je hem er af zet. De muziek kenmerkt zich door lange rustige stukken waarop je een beetje indut, om vervolgens wakker gekust te worden door te stukken die je meenemen naar mooie dromen. De teksten op de plaat zijn overigens ook heel mooi. Cosmia is denk ik het leukste nummer, ook door de uithalen. Dat van dat indutten en wakker worden mis ik op the Milk-Eyed mender. Dat is de grootste kracht van Ys.

Jahhh Slayer

Slayer - Angel of death

Mjakk - respect +1 ;)

Slayer is vaste klant in mijn top 20, en goed voorbeeld van hun live optredens: strak, hard en zonder franje......

Angel of Death moet hoger natuurlijk! :)