Subpage under development, new version coming soon!
Subject: De top 100 allertijden
Ik ben nu een top-200 aan het maken. dat had ik al eerder gedaan, maar die is zo achterhaald ondertussen dat ik wel een nieuwe moest maken :p
Ik ben benieuwd wat er in gaat komen te staan. Deel je hem ook met ons?
Ja, maar wat minder uitgebreid dan jij nu doet en wat meer nummers tegelijk :p
Om mij plant je alles in een keer neer; stukje erbij is leuk, maar daar moet je wel aardigheid in hebben enzo. Gewoon een lijstje is ook leuk.
tsja ik heb niet bij ieder nummer zoveel te vertellen als jij, maar bij sommigen dan weer wel. zoals jij soms het gevoel beschrijft met bepaalde nummers, dat heb ik bij sommigen totaal niet maar dan is het gewoon een goed nummer. ook staan er bijv nummers die de combinatie van goede muziek en goede tekst hebben (bijv. een tekst waar ik het helemaal mee eens ben) dan staat hij er snel tussen, en daarvoor hoef ik bij de meesten niet een bepaald gevoel te krijgen. al heb ik dat bij sommigen wel :)
Dat kun je ook doen, dat je ze per 10/20/25 post, en dat je dan zo nu en dan een nummer er tussen uit licht.
Morgen of zaterdag, maar waarschijnlijk morgen, volgt de creme de la creme.
dan ga ik nog niet beginnen met mijn lijst hoor, er moeten nog 64 nummers uit en dan moet ik de juiste volgorde nog gaan bepalen :p
[color=#000000 size=5 face=arial]De tijdloze tien[/color]
10 (10) Radiohead - Lucky
Lucky sijpelde pas laat door, pas een jaar of drie nadat ik het album kende, werd ik door het eerst geraakt door deze track. Hoewel OK Computer door veel mensen als hét album van de nineties wordt gezien, of in ieder als de beste van Radiohead, kan ik van veel nummers op Ok Computer niet zo veel chocola maken. No Surprises bijvoorbeeld vind ik een beetje aan de saaie kant. Paranoid Android vind ik technisch een geweldig nummer, maar het doet mij niet zo veel. Alleen Exit Music(for a film) en Lucky vind ik echte topplaten. Lucky is geen vrolijke plaat, zoals de titel soms doet suggereren, zoals ik het interpreteer gaat het over het gevoel dat je op zou kunnen krabbelen uit een periode van droevenis. En dit alles natuurlijk prachtig uitgevoerd. Het is vooral de stem van Thom die het hem doet.
9 (3) Ryan Adams - Meadowlake street
Hoewel deze lijst wat anders doet vermoeden; er staan alleen nummers van Cold Roses in deze lijst. Dit heeft er deels te maken dat deze nummers mij het meest aan spreken, maar ook The Sadness, Nightbirds, Rock and Roll, I see monsters, My blue Manhattan om maar eens wat voorbeelden te noemen zijn uitstekende nummers. De albums van Ryan Adams kenmerken zich vaak door één of twee supergoede nummers, een reeks degelijke nummers, en een of twee fillers.
Meadowlake street was vorig jaar de hoogste binnenkomer. Hoewel je het niet zou verwachten als je de tekst leest is de plaat onlosmakelijk verbonden met de periode dat ik wat met mijn vriendin kreeg. Het gaat er juist over dat het net uit is, en behandelt dit onderwerp fantastisch.
"I used to be the house that you lived in
Down on Meadowlake Street
When you moved they cut down the maple tree
I carved your name into
The tree became a boat, I christened it your name
And when the water turned to salt
From your tears it hit the bottom of the ocean
Where I go when I hear your name
And I sink like a stone"
8 (5) Bright Eyes - Don't know when but a day is gonna come
Misschien wel de meest omstreden keuze in de top tien. Heel veel mensen vinden er weinig aan. Kan ik inkomen, want de kracht van het nummer schuilt hem vooral in de betekenis die ik er aan ontleen. De plaat is qua eigenschappen eigenlijk een combinatie van Sunrise, Sunset en Waste of Paint. Sunrise, Sunset vanwege het angstaanjagende en Waste of Paint vanwege de enorm goede tekst. Er is geen nummer wat mij zo aan het denken heeft gezet als deze. Dagenlang heb ik nagedacht over een aantal dingen die in de tekst behandeld werden. Ik zou Bright Eyes willen bestempelen als een van de beste singer-songwriters van dit moment, hoewel zijn laatste album nog niet zo'n goede indruk op mij gemaakt heeft als zijn eerdere werk.
7 (21) Something Corporate - Konstantine
Nog een voormalige nummer één. Zakte vorig jaar fiks, maar is dit jaar terug in de top tien. Volgens mij het langste nummer uit de hele lijst, maar ik kan mij vergissen. Konstantine is over de volle 9 en een halve minuut onderhoudend, zowel niet qua gevoel, als qua verveling, als muzikaal. De plaat is een lange tragedie over twee geliefden die eigenlijk niet met, en ook niet elkaar zonder kunnen. Met name het einde van deze song is ijzersterk. Buiten dit alles ook een plaat met een verhaal, eentje aan diezelfde turbelente tijd waar ik eerder ook al naar gerefereerd heb, bij It's ok love. Al een aantal jaren hoog genoteerd, en dat zal hij ook nog wel even blijven. Ook een typisch voorbeeld van een song die iedereen aan wie je hem laat horen op z'n minst mooi vindt.
6 (-) Johnny Cash - Hurt
Vorig jaar eigenlijk min of meer vergeten in de lijst. Ik kocht in een iets te optimistische bui een kleine twee jaar geleden twee singletjes. Door een actie kon ik er vrij goedkoop een derde bij krijgen, en dat werd Hurt. Waar de andere singletjes al snel in de kast kwamen te liggen, maakte Hurt een diepe indruk. Zoals eigenlijk elke hooggenoteerde plaat in de lijst is het geen vrolijk nummer. "I hurt myself today, to see if I still feel" is al geen vrolijk begin. Maar de schitterende lage, donkere stem van Cash, en het gitaarspel, in combinatie met de tekst leveren gegarandeerd waterige oogjes op. Het origineel is van Nine Inch Nails. Die kan mij niet zo bekoren.
5 (8) Snow Patrol - Run
Geen nummer met zoveel herinneringen er aan gekleefd als aan Run. Dit was de doorbraak voor de Schotse band Snow Patrol, die in tegenstelling tot wat veel mensen denken, meer dan twee albums uit heeft. Overigens heb ik zelf de eerste twee albums van de band nog nooit geluisterd. De clip bij het nummer versterkt het gevoel van de plaat, maar ook zonder clip een kippenvelnummer. Het hardere stuk in het nummer is het mooist, maar het geheel is hetgene dat het hem doet. Overigens ben ik bang dat Snow Patrol het grote succes geroken heeft met Chasing Cars en te veel het commerciele pad op gaat, maar we zullen zien of dat gebeurt.
4 (-) Michel Fugain - Une Belle Histoire
Aleens eerder stond er een song in de lijst die ik leerde kennen bij de lessen Frans op de middelbare school. Ook deze heeft zijn plaats daar aan te danken, maar kwam terug in beeld door een, naar mijn mening, verkrachting van het nummer van Paul de Leeuw. Met dank aan de lessen van Frans weet ik ook grotendeels waar de tekst over gaat, en ik kan niet anders zeggen dan dat het een mooie tekst is. Er is echter ook nog iets magisch over dit nummer, iets waar ik de vinger niet goed op kan leggen, maar een bepaald soort sfeer, die zo mooi is, dat de tranen mij in de ogen springen. Een schande dat ik deze plaat vorig jaar vergeten was, maar dat wordt ruimschoots goed gemaakt door de vierde plaats.
3 (-) Arcade Fire - Intervention
De hoogste echte nieuwe binnenkomer in de top 100 is er eentje van Canadese bodem. In 2004 (in 2005 in Europa) kwam het album Funeral uit. Dat album luisterde ik een paar keer, vanwege de lovende kritieken, maar het maakte nauwelijks indruk op mij. Toen Neon Bible uit kwam, heb ik hem toch maar geprobeerd, met als resultaat deze geweldige hoge notering voor Intervention. Een song die heel veel indruk maakt, door het kerkorgel, en door de stem van Win Butler. Er zijn verschillende interpretaties over het nummer in omloop, waaronder eentje die suggereert dat het over Bush gaat.
2 (1) Radiohead - Street Spirit
Lange tijd heb ik het voor onmogelijk gehouden, maar het is gebeurd. Street Spirit is zijn eerste plaats kwijt in de top 100, na maar liefst twee jaar op de nummer 1 positie te hebben gestaan. Street Spirit verliest zijn plaats ten opzichte van de nummer één niet omdat het nummer minder lading heeft gekregen, maar omdat het andere nummer meer lading kreeg. Street Spirit gaat eigenlijk over een gedachtenstramien dat je in je greep houdt. Hoewel ik mij vrijwel het hele nummer lang niet zo vrolijk voel bij dit nummer, is het eind van het nummer wel hoopgevend "Immerse your soul in love". De combinatie van droevenis en een geweldige sfeer maakt dit tot een tranentrekker van het hoogste niveau.
1 (2) Pallas - Ghost Dancers
Pallas, nog zo'n progrockband die al sinds de jaren actief is. Deze Schotten niet erg bekend, buiten de jongen die mij in contact bracht met deze band (en het daarna zelf nooit meer luisterde), ken ik niemand die ook naar deze groep luistert. In 2005 bracht deze band de plaat "The dreams of men" uit met allerlei verhalen over dromen. Dit nummer gaat in feite ook over The American Dream, maar vooral over de positie van de Indianen in het hele verhaal. Vooral het afpakken van het land door de kolonisten en de huidige rol van de indianen wordt gehekeld. De reden waarom ik Ghost Dancers tot nummer één gebombardeerd heb boven Street Spirit is dat deze plaat net zoveel bij mij losmaakt, maar minder doelbewust tranentrekkend is.
[color=#000000 size=5 face=arial]De Net-Nieter van de dag[/color]
Rage Against the machine - Killing in the name of
Rage Against the machine is volgens sommigen een band, waarvan je als je een album gehoord hebt, de rest ook wel gehoord hebt. Neemt niet weg dat het naar mijn mening zeer toffe muziek is. Killing in the name of is zo'n nummer waar je spontaan een beetje aggressief van wordt. Ze gaan weer touren, maar ik had het vooral wel mooi gevonden als ze een heerlijk rebels nummer schreven over de oorlog in Irak. Tom Morello van RATM is een geweldige gitarist die onder andere Matthew Bellamy beinvloed heeft.
10 (10) Radiohead - Lucky
Lucky sijpelde pas laat door, pas een jaar of drie nadat ik het album kende, werd ik door het eerst geraakt door deze track. Hoewel OK Computer door veel mensen als hét album van de nineties wordt gezien, of in ieder als de beste van Radiohead, kan ik van veel nummers op Ok Computer niet zo veel chocola maken. No Surprises bijvoorbeeld vind ik een beetje aan de saaie kant. Paranoid Android vind ik technisch een geweldig nummer, maar het doet mij niet zo veel. Alleen Exit Music(for a film) en Lucky vind ik echte topplaten. Lucky is geen vrolijke plaat, zoals de titel soms doet suggereren, zoals ik het interpreteer gaat het over het gevoel dat je op zou kunnen krabbelen uit een periode van droevenis. En dit alles natuurlijk prachtig uitgevoerd. Het is vooral de stem van Thom die het hem doet.
9 (3) Ryan Adams - Meadowlake street
Hoewel deze lijst wat anders doet vermoeden; er staan alleen nummers van Cold Roses in deze lijst. Dit heeft er deels te maken dat deze nummers mij het meest aan spreken, maar ook The Sadness, Nightbirds, Rock and Roll, I see monsters, My blue Manhattan om maar eens wat voorbeelden te noemen zijn uitstekende nummers. De albums van Ryan Adams kenmerken zich vaak door één of twee supergoede nummers, een reeks degelijke nummers, en een of twee fillers.
Meadowlake street was vorig jaar de hoogste binnenkomer. Hoewel je het niet zou verwachten als je de tekst leest is de plaat onlosmakelijk verbonden met de periode dat ik wat met mijn vriendin kreeg. Het gaat er juist over dat het net uit is, en behandelt dit onderwerp fantastisch.
"I used to be the house that you lived in
Down on Meadowlake Street
When you moved they cut down the maple tree
I carved your name into
The tree became a boat, I christened it your name
And when the water turned to salt
From your tears it hit the bottom of the ocean
Where I go when I hear your name
And I sink like a stone"
8 (5) Bright Eyes - Don't know when but a day is gonna come
Misschien wel de meest omstreden keuze in de top tien. Heel veel mensen vinden er weinig aan. Kan ik inkomen, want de kracht van het nummer schuilt hem vooral in de betekenis die ik er aan ontleen. De plaat is qua eigenschappen eigenlijk een combinatie van Sunrise, Sunset en Waste of Paint. Sunrise, Sunset vanwege het angstaanjagende en Waste of Paint vanwege de enorm goede tekst. Er is geen nummer wat mij zo aan het denken heeft gezet als deze. Dagenlang heb ik nagedacht over een aantal dingen die in de tekst behandeld werden. Ik zou Bright Eyes willen bestempelen als een van de beste singer-songwriters van dit moment, hoewel zijn laatste album nog niet zo'n goede indruk op mij gemaakt heeft als zijn eerdere werk.
7 (21) Something Corporate - Konstantine
Nog een voormalige nummer één. Zakte vorig jaar fiks, maar is dit jaar terug in de top tien. Volgens mij het langste nummer uit de hele lijst, maar ik kan mij vergissen. Konstantine is over de volle 9 en een halve minuut onderhoudend, zowel niet qua gevoel, als qua verveling, als muzikaal. De plaat is een lange tragedie over twee geliefden die eigenlijk niet met, en ook niet elkaar zonder kunnen. Met name het einde van deze song is ijzersterk. Buiten dit alles ook een plaat met een verhaal, eentje aan diezelfde turbelente tijd waar ik eerder ook al naar gerefereerd heb, bij It's ok love. Al een aantal jaren hoog genoteerd, en dat zal hij ook nog wel even blijven. Ook een typisch voorbeeld van een song die iedereen aan wie je hem laat horen op z'n minst mooi vindt.
6 (-) Johnny Cash - Hurt
Vorig jaar eigenlijk min of meer vergeten in de lijst. Ik kocht in een iets te optimistische bui een kleine twee jaar geleden twee singletjes. Door een actie kon ik er vrij goedkoop een derde bij krijgen, en dat werd Hurt. Waar de andere singletjes al snel in de kast kwamen te liggen, maakte Hurt een diepe indruk. Zoals eigenlijk elke hooggenoteerde plaat in de lijst is het geen vrolijk nummer. "I hurt myself today, to see if I still feel" is al geen vrolijk begin. Maar de schitterende lage, donkere stem van Cash, en het gitaarspel, in combinatie met de tekst leveren gegarandeerd waterige oogjes op. Het origineel is van Nine Inch Nails. Die kan mij niet zo bekoren.
5 (8) Snow Patrol - Run
Geen nummer met zoveel herinneringen er aan gekleefd als aan Run. Dit was de doorbraak voor de Schotse band Snow Patrol, die in tegenstelling tot wat veel mensen denken, meer dan twee albums uit heeft. Overigens heb ik zelf de eerste twee albums van de band nog nooit geluisterd. De clip bij het nummer versterkt het gevoel van de plaat, maar ook zonder clip een kippenvelnummer. Het hardere stuk in het nummer is het mooist, maar het geheel is hetgene dat het hem doet. Overigens ben ik bang dat Snow Patrol het grote succes geroken heeft met Chasing Cars en te veel het commerciele pad op gaat, maar we zullen zien of dat gebeurt.
4 (-) Michel Fugain - Une Belle Histoire
Aleens eerder stond er een song in de lijst die ik leerde kennen bij de lessen Frans op de middelbare school. Ook deze heeft zijn plaats daar aan te danken, maar kwam terug in beeld door een, naar mijn mening, verkrachting van het nummer van Paul de Leeuw. Met dank aan de lessen van Frans weet ik ook grotendeels waar de tekst over gaat, en ik kan niet anders zeggen dan dat het een mooie tekst is. Er is echter ook nog iets magisch over dit nummer, iets waar ik de vinger niet goed op kan leggen, maar een bepaald soort sfeer, die zo mooi is, dat de tranen mij in de ogen springen. Een schande dat ik deze plaat vorig jaar vergeten was, maar dat wordt ruimschoots goed gemaakt door de vierde plaats.
3 (-) Arcade Fire - Intervention
De hoogste echte nieuwe binnenkomer in de top 100 is er eentje van Canadese bodem. In 2004 (in 2005 in Europa) kwam het album Funeral uit. Dat album luisterde ik een paar keer, vanwege de lovende kritieken, maar het maakte nauwelijks indruk op mij. Toen Neon Bible uit kwam, heb ik hem toch maar geprobeerd, met als resultaat deze geweldige hoge notering voor Intervention. Een song die heel veel indruk maakt, door het kerkorgel, en door de stem van Win Butler. Er zijn verschillende interpretaties over het nummer in omloop, waaronder eentje die suggereert dat het over Bush gaat.
2 (1) Radiohead - Street Spirit
Lange tijd heb ik het voor onmogelijk gehouden, maar het is gebeurd. Street Spirit is zijn eerste plaats kwijt in de top 100, na maar liefst twee jaar op de nummer 1 positie te hebben gestaan. Street Spirit verliest zijn plaats ten opzichte van de nummer één niet omdat het nummer minder lading heeft gekregen, maar omdat het andere nummer meer lading kreeg. Street Spirit gaat eigenlijk over een gedachtenstramien dat je in je greep houdt. Hoewel ik mij vrijwel het hele nummer lang niet zo vrolijk voel bij dit nummer, is het eind van het nummer wel hoopgevend "Immerse your soul in love". De combinatie van droevenis en een geweldige sfeer maakt dit tot een tranentrekker van het hoogste niveau.
1 (2) Pallas - Ghost Dancers
Pallas, nog zo'n progrockband die al sinds de jaren actief is. Deze Schotten niet erg bekend, buiten de jongen die mij in contact bracht met deze band (en het daarna zelf nooit meer luisterde), ken ik niemand die ook naar deze groep luistert. In 2005 bracht deze band de plaat "The dreams of men" uit met allerlei verhalen over dromen. Dit nummer gaat in feite ook over The American Dream, maar vooral over de positie van de Indianen in het hele verhaal. Vooral het afpakken van het land door de kolonisten en de huidige rol van de indianen wordt gehekeld. De reden waarom ik Ghost Dancers tot nummer één gebombardeerd heb boven Street Spirit is dat deze plaat net zoveel bij mij losmaakt, maar minder doelbewust tranentrekkend is.
[color=#000000 size=5 face=arial]De Net-Nieter van de dag[/color]
Rage Against the machine - Killing in the name of
Rage Against the machine is volgens sommigen een band, waarvan je als je een album gehoord hebt, de rest ook wel gehoord hebt. Neemt niet weg dat het naar mijn mening zeer toffe muziek is. Killing in the name of is zo'n nummer waar je spontaan een beetje aggressief van wordt. Ze gaan weer touren, maar ik had het vooral wel mooi gevonden als ze een heerlijk rebels nummer schreven over de oorlog in Irak. Tom Morello van RATM is een geweldige gitarist die onder andere Matthew Bellamy beinvloed heeft.
Speciale nummer 1.
Werkelijk nog nooit van gehoord ^^
Werkelijk nog nooit van gehoord ^^
Is het mogelijk om eens alle 100 nummers achter elkaar te zetten, eventueel zonder de beschrijving? Dan hebben we een mooi lijstje dat we eens kunnen overlopen.
Toch wel een iet of wat rare 10. In de andere posts kende ik de meerderheid wel, maar hier niet :-)
En idd Tom Morello is een zeer goede gitarist.
Toch wel een iet of wat rare 10. In de andere posts kende ik de meerderheid wel, maar hier niet :-)
En idd Tom Morello is een zeer goede gitarist.
Ik kende van de laatste 10 geen enkel nummer echt goed :-s. Shame on Me!
Was erg leuk om zo'n beargumenteerde top 100 tot stand te zien komen !!
Mooi initiatief, zelf zou ik erg veel moeite hebben in het rangschikken van mijn favoriete nummers. Dat verandert van dag tot dag, afhankelijk van mijn stemming.
Ik hoop dat je volgend jaar weer de moeite neemt.
Mooi initiatief, zelf zou ik erg veel moeite hebben in het rangschikken van mijn favoriete nummers. Dat verandert van dag tot dag, afhankelijk van mijn stemming.
Ik hoop dat je volgend jaar weer de moeite neemt.