Subject: (Politiek) Discussietopic

Het is gewoon jammer vind ik dat we in deze casus niet de zelfde regeling als Belgie hebben.

Iedereen is donor tenzij je aangeeft dat je dit niet wil. Nu zijn heel veel mensen gewoon geen donor uit luiigheid of omdat ze gewoon geen zin hebben om er moeite voor te doen.

Dus als je arm bent en je hebt een donororgaan nodig kun je dus de tering krijgen? Dat is er oneerlijk aan. Ik vind best dat verschillen tussen arm en rijk toelaatbaar zijn, maar dit is voor mij over een grens.

Oneens, de (voormalige) eigenaar van een orgaan moet beslissen naar wie zijn (voorgaande) bezit gaat. Niet de overheid. Niemand zou dus het positieve 'recht' op een orgaan moeten hebben.

Daarom ben ik dus geen orgaandonor :) Maar eigenlijk andersom, ik wil zelf beslissen wie mijn organen NIET mogen hebben en als dat niet kan, zoals dat nu is geregeld, dan word ik dus geen donor. Jammer voor de mensen die het nodig hebben zodra ik kom te overlijden en ik nog gebruikt had kunnen worden en het zeker gun, maar dat is de afweging die ik heb gemaakt.
(edited)

Dat begrijp ik niet Charles.

Charles, aan welke criteria moet ik voldoen om wat jou betreft niet in aanmerking te komen voor je organen?

Dat is toch met alles zo? Armen kunnen geen dure tv krijgen. Moet de overheid tv-producenten dwingen om tv's te geven aan armen? Dat is ook 'oneerlijk'.

Daarnaast; heb je zo weinig vertrouwen in mensen, dat je denkt dat mensen geen organen doneren aan armen of speciale behoeftigen uit liefdadigheid?

als ik arm ben kan ik wel een goedkope tv kopen of naar de kringloopwinkel gaan.

Als je donor wordt wil je zelf dat je organen naar iemand anders gaan. Dit wil nog niet zeggen dat als je geen donor bent je minder recht hebt op een donor orgaan.

heb je zo weinig vertrouwen in mensen

Ja.

Charles, aan welke criteria moet ik voldoen om wat jou betreft niet in aanmerking te komen voor je organen?

Niet aan mensen die om serieuze redenen met justitie in aanraking zijn gekomen (veroordeeld of vrijgesproken maakt me verder niet uit aangezien ik geen 100% vertrouwen heb ik ons rechtsysteem en geloof dat waar rook is in 99 van de 100 gevallen ook vuur is maar door gebrek aan bewijs of fouten deze mensen toch weer vrij komen). En dan heb ik het over moordenaars, verkrachters, pedofielen en dat soort fijne figuren. Die mogen van mij best dood, dus wil ik niet dat ze met mijn organen nog een dag langer leven :)

En eigenlijk ook niet aan mensen die mijn organen toch weer binnen een aantal jaar om zeep helpen terwijl een ander er echt mee geholpen was en er wel echt langer door zou geleefd hebben. En dan heb ik het over verslaafden die al een heel traject doorlopen hebben (drank en drugs, obesitas, roken enz) en dus blijkbaar weigeren hun probleem al jaren echt aan te pakken. Zodra de grens ook echt bereikt is en organen nodig zijn dan niet de mijne want blijkbaar willen ze liever dood anders hadden ze echt hun best gedaan de jaren ervoor. Een lichaam gaat niet zomaar kapot door een verslaving, dat duurt best een tijd en moet je echt je best voor doen.
(edited)

Ik neem aan dat je zelf wel snapt dat een TV niet hetzelfde is als een donororgaan. Ik geef zelf ook al aan dat inkomensverschillen wat mij betreft best mogen bestaan. Echter zodra dat een dergelijke invloed heeft op leven en dood vind ik het te ver gaan. Jij mag vinden van niet, maar dit lijkt mij een puur principiele kwestie.

Het is best aannemelijk dat er liefdadigheid zal zijn, maar hoeveel is maar de vraag. Het zou juist ook kunnen zijn omdat het om leven gaat, dat dat vrij veel zal zijn. Maargoed, dat weten we niet.

Echter zodra dat een dergelijke invloed heeft op leven en dood vind ik het te ver gaan.

En wat als een steenrijke zieke een enorm dure behandeling kan betalen, terwijl een arme zieke die behandeling (die niet door de ziekteverzekering wordt gedekt) niet kan krijgen?

Zie: blessures bij topsporters en normale mensen ;)

Dat is een verdere nuancering die ik kan aanbrengen aan mijn standpunt, dat er ook in die zin wel een grens is, maar dat verandert niets aan mijn initiële statement inzake donororganen.

Die grens is er. Aigyptos legt die grens op een andere plaats dan gij. Om dan te zeggen dat Aigyptos die grens daar legt gewoon vanuit principieel standpunt, vind ik nogal goedkoop ;-)

Overigens zou ik best wel orgaandonor willen zijn, maar ik zou bvb. ook willen dat mijn organen gebruikt worden voor niet-rokers. In België is iedereen - tenzij men daar uitdrukkelijk om vraagt - automatisch orgaandonor. Hoewel het doel nobel is (ik vind dat het zijn van een orgaandonor de enige correcte morele keuze is), vind ik dat toch een foute maatregel. Het is een beperking van mijn vrije keuze (er zijn echt wel mensen die niet weten dat men automatische orgaandonor is).

Om dan te zeggen dat Aigyptos die grens daar legt gewoon vanuit principieel standpunt, vind ik nogal goedkoop ;-)

Misschien zou hij dit zelf het best kunnen vertellen waarom hij dat vind ;) Maar persoonlijk denk ik dat het niet zover van de werkelijk ligt aan te nemen dat het puur een principiele kwestie is, wetende dat hij een fervent libertariër is.

EDIT: zegt ie ...
(edited)

Volgens mij hebben dit soort kwesties altijd met principes te maken.