Subpage under development, new version coming soon!
Subject: (Politiek) Discussietopic
Ik normaal ook niet, maar dat betekend niet dat je alles zo maar voor 100% waar aan moet nemen, en dit is op zijn minst erg verdacht.
En spelen meerdere zaken, voor wie geintresseerd is :
http://imgur.com/a/Nx8EU op deze site staan intressante dingen, wat natuurlijk niet beteken dat het allemaal waar is maar nadenken voor jezelf kan geen kwaad.
(edited)
(edited)
En spelen meerdere zaken, voor wie geintresseerd is :
http://imgur.com/a/Nx8EU op deze site staan intressante dingen, wat natuurlijk niet beteken dat het allemaal waar is maar nadenken voor jezelf kan geen kwaad.
(edited)
(edited)
Die tekst, we weten niet eens of die echt is, en als die echt is, wat bewijst dat dan precies?
Aangezien de discussie overal zoals gewoonlijk weer is opgelaaid vlak voor 4 mei: wie mogen er morgen allemaal herdacht worden, volgens jullie?
Ik begrijp heel goed waarom mensen die de oorlog hebben meegemaakt fel gekant zijn tegen het herdenken van Duitse soldaten, maar ik ben toch tot de conclusie gekomen dat het ondertussen ook goed zou zijn om de Duitse slachtoffers te herdenken. Tot niet eens zo lang geleden was er nogal de neiging om in absolute termen te denken. Het interessante is dat zelfs goede historici die op een verantwoorde wetenschappelijke manier te werk gingen, zich daar niet aan konden onttrekken. Stukje bij beetje begint dat bij te draaien en is er meer ruimte voor een genuanceerd verhaal. De misdaden van het Duitse leger zijn duidelijk, maar in een oorlog begaat vrijwel iedereen vroeger of later 'oorlogsmisdaden'. De geallieerden zeer zeker ook. De wreedheid van oorlog verandert mensen en de krijgstucht dwingt mensen tot handelingen die zij anders nooit zouden hebben overwogen. Tot op zekere hoogte zijn de gewone Duitse soldaten daarom in mijn ogen ook 'volwaardig slachtoffer'. Het is niet realistisch om te zeggen dat men maar had moeten weigeren.
Bovendien ben ik niet van mening dat herdenken hetzelfde is als 'goedpraten' of 'eren'. Het is herdenken. Je kunt naar mijn idee best doden in een oorlogssituatie, maar het is nergens voor nodig om drie generaties verder de tegenstander nog tot in het onredelijke te haten.
Bovendien ben ik niet van mening dat herdenken hetzelfde is als 'goedpraten' of 'eren'. Het is herdenken. Je kunt naar mijn idee best doden in een oorlogssituatie, maar het is nergens voor nodig om drie generaties verder de tegenstander nog tot in het onredelijke te haten.
Ik sta er een beetje dubbel in. Ik ben het absoluut met je eens dat een oorlogssituatie geen normale situatie is en de meeste mensen dan dingen doen die ze normaal gesproken nooit gedaan zouden hebben, maar hiertoe aangezet werden en worden. Het gedrag van mensen totaal veranderen is niet eens zo heel erg moeilijk, zie bijvoorbeeld het Stanford-gevangenisexperiment.
En het was ook geen vrije keuze wel of niet het leger in te gaan, het moest. En eenmaal in het leger word je tot een soldaat gemaakt. Daarbij, weigeren had zware consequenties dus dat was niet echt, of eigenlijk echt niet, een optie.
Ook was het een totaal andere tijd, eugenetica was nog altijd een belangrijke wetenschap.
Maar aan de andere kant, het is allemaal wel gebeurd en ik kan me goed indenken dat bepaalde groepen mensen er niet op zitten te wachten om gesneuvelde Duitse soldaten te herdenken.
En het was ook geen vrije keuze wel of niet het leger in te gaan, het moest. En eenmaal in het leger word je tot een soldaat gemaakt. Daarbij, weigeren had zware consequenties dus dat was niet echt, of eigenlijk echt niet, een optie.
Ook was het een totaal andere tijd, eugenetica was nog altijd een belangrijke wetenschap.
Maar aan de andere kant, het is allemaal wel gebeurd en ik kan me goed indenken dat bepaalde groepen mensen er niet op zitten te wachten om gesneuvelde Duitse soldaten te herdenken.
Aangezien de discussie overal zoals gewoonlijk weer is opgelaaid vlak voor 4 mei: wie mogen er morgen allemaal herdacht worden, volgens jullie?
Maar zouden we eigenlijk niet eerst moeten zeggen: het wordt tijd om niet langer te discussiëren over "wie" we herdenken maar vooral "wat" we herdenken?
Door te vragen "wie" , wordt al geïmpliceerd dat er (concrete) personen herdacht moeten worden. Dan verzandt een discussie al heel snel in een vergelijk tussen bijv "Mensen om gekomen in een kamp" en "Duitse soldaten". Een vergelijking die moeilijk te maken is.
Niet als kritiek op Losing, maar eigenlijk vind ik dit een goed voorbeeld van de nuance in de discussie. Een nuance die soms vergeten wordt, ook wel bewust door mensen die de algemene discussie een kant op willlen sturen.
(edited)
Maar zouden we eigenlijk niet eerst moeten zeggen: het wordt tijd om niet langer te discussiëren over "wie" we herdenken maar vooral "wat" we herdenken?
Door te vragen "wie" , wordt al geïmpliceerd dat er (concrete) personen herdacht moeten worden. Dan verzandt een discussie al heel snel in een vergelijk tussen bijv "Mensen om gekomen in een kamp" en "Duitse soldaten". Een vergelijking die moeilijk te maken is.
Niet als kritiek op Losing, maar eigenlijk vind ik dit een goed voorbeeld van de nuance in de discussie. Een nuance die soms vergeten wordt, ook wel bewust door mensen die de algemene discussie een kant op willlen sturen.
(edited)
Inderdaad. Het antwoord op mijn eigen vraag zou zijn: iedereen die je wil herdenken. Het is intussen wel zo lang geleden dat het aantal mensen dat de slachtoffers persoonlijk kende behoorlijk klein is geworden, dus misschien is het wel beter om het als 'wat' te zien.
Daarnet naar een lezing geweest in onze hoofdbib van de Iraanse ambassadeur van België, Luxemburg en de EU geweest. Boeiende lezing. Hij was op één vraag echter zeer kort: de situatie van persvrijheid en mensenrechten in Iran. "We must accept the laws of a country."
Het blijft de ambassadeur van Iran he?
Andere discussie: Ik ben benieuwd hoe een libertariër aankijkt tegen de treinramp die er afgelopen weekeinde heeft plaatsgevonden in België. Wat is er op conceptueel gebied misgegaan volgens jou? Heeft de machinist de regels niet goed opgevolgd? Zijn er juist teveel regels geweest waardoor de machinist zelf niet meer werd uitgedaagd na te denken? Of moeten de transportbedrijven zelf weten of ze "natuurrampen" veroorzaken omdat ze immers zelf vrij wezens zijn?
Andere discussie: Ik ben benieuwd hoe een libertariër aankijkt tegen de treinramp die er afgelopen weekeinde heeft plaatsgevonden in België. Wat is er op conceptueel gebied misgegaan volgens jou? Heeft de machinist de regels niet goed opgevolgd? Zijn er juist teveel regels geweest waardoor de machinist zelf niet meer werd uitgedaagd na te denken? Of moeten de transportbedrijven zelf weten of ze "natuurrampen" veroorzaken omdat ze immers zelf vrij wezens zijn?
Eerlijk gezegd sla ik de nieuwsberichten over die treinramp over; hoe kan ik een oordeel vellen over wat er gebeurd is? Geen idee waarom die trein ontspoord is.
Of erger:
- Bangladesh building collapse death toll passes 700
- In pictures: Polluting Nigeria
- Slavery in the Chocolate Industry
etc etc :/
(edited)
- Bangladesh building collapse death toll passes 700
- In pictures: Polluting Nigeria
- Slavery in the Chocolate Industry
etc etc :/
(edited)
Daarom stelde ik ook de vraag of je er op conceptueel niveau iets over kan zeggen. Daar ben ik wel echt benieuwd naar. Als ik het globaal begreep dan reed die machinist twee keer te hard en ontspoorde zijn trein op een wissel. Maar in algemene termen is het natuurlijk een bekend fenomeen: bedrijven willen graag dingen snel doen want dat levert geld op/verbetert hun concurrentiepositie/etc. Maar hierdoor kunnen nogal gevaarlijke situaties ontstaan waarbij werknemers niet altijd even goed op de veiligheid letten dat kan leiden to ernstige gevolgen voor hunzelf en hun omgeving van dien. Ik vind het om eerlijk te zijn een goede zaak dat deze werknemers zicht door de wet beschermd weten met veiligheidswetten.
Ik was vooral benieuwd naar wat je van deze wetten vindt? Het simpelste geval is misschien een snelheidslimiet. Maar zonder er verder op in te gaan zou ik ook snel denken aan het ontbreken van regelgeving/handhaving in landen als Nigeria/Indonesië/Zambia waardoor multinationals er dik veel geld verdienen over de ruggen van de inwoners.
Ik neem aan dat jou antwoord iets is in de trend van: vrijheid is altijd belangrijker dan de gevolgen die het met zich meebrengt. Maar ik ben benieuwd hoe je dat verwoordt in dit kader, meestal is het een eyeopener voor me. Zelf ben ik (natuurlijk) van mening dat de overheid zich best een beetje mag bemoeien met je vrijheid op het moment dat mensen met hun vrijheid teveel die van anderen inperken.
Ik was vooral benieuwd naar wat je van deze wetten vindt? Het simpelste geval is misschien een snelheidslimiet. Maar zonder er verder op in te gaan zou ik ook snel denken aan het ontbreken van regelgeving/handhaving in landen als Nigeria/Indonesië/Zambia waardoor multinationals er dik veel geld verdienen over de ruggen van de inwoners.
Ik neem aan dat jou antwoord iets is in de trend van: vrijheid is altijd belangrijker dan de gevolgen die het met zich meebrengt. Maar ik ben benieuwd hoe je dat verwoordt in dit kader, meestal is het een eyeopener voor me. Zelf ben ik (natuurlijk) van mening dat de overheid zich best een beetje mag bemoeien met je vrijheid op het moment dat mensen met hun vrijheid teveel die van anderen inperken.
Het is het gemakkelijkst lijkt me om de situatie in een libertarisch België te beschouwen.
Voorlopig neemt men aan dat overdreven snelheid de oorzaak is; laat ons dus aannemen dat dat klopt.
Dus de spoorwegen zijn geprivatiseerd (zowel qua infrastructuur als qua dienstverlening). Bedrijven die transportbedrijven inhuren (of zelf transport organiseren) worden klant bij het bedrijf dat de infrastructuur levert en onderhoudt. Natuurlijk willen alle bedrijven dat transport zo snel mogelijk zien gebeuren vanwege de winstmotieven die ge zelf aanhaalt.
Nu, in het Belgisch recht is er het ongelofelijk belangrijke artikel 1382 in het burgerlijk wetboek die bepaalt dat rechtspersonen de schade die ze berokkenen aan derden moeten vergoeden. Nederland heeft ongetwijfeld een gelijkaardig artikel. (Schepel zal u dat wel kunnen geven als de juridische kant u zou interesseren.) Dat artikel is een regel die ook in de libertarische samenleving van toepassing is. Nogal evident, daar het een direct gevolg is van het eigendomsrecht.
Bedrijven zullen dus vanzelf daar rekening mee gaan houden. Hoe groter de ramp, hoe meer geld dit aan het bedrijf kost. Ge moet geen groot econoom zijn om in te zien dat bedrijven een bepaald niveau van veiligheidsvoorschriften zullen volgen, ongeacht of er een overheid is die die voorschriften oplegt. De werknemers moeten die voorschriften volgen, of anders zullen ze ontslagen worden.
Gegeven dat werknemers zich - bij een totaal gebrek aan sociale wetgeving - naar alle waarschijnlijkheid zouden verenigen in vakbonden, zouden die vakbonden kunnen afdwingen dat bij bepaalde rampen de werknemers niet zelf financieel moeten instaan voor de schade aan derden (en bijvoorbeeld enkel ontslagen worden).
M.a.w. het bedrijf en de werknemer moeten instaan om de derden te vergoeden. Dat zou een serieuze rekening zijn: de derden zijn omwonenden, maar ook de infrastructuurbeheerder of zelfs (onrechtstreeks via die beheerder) andere klanten van die beheerder vanwege gederfde inkomsten.
Vanuit die optiek geloof ik dus dat bedrijven zelf in staat zullen zijn om gepaste veiligheidsvoorschriften te volgen.
Maar zelfs indien dit niet het geval is, is er wat mij betreft geen probleem: de infrastructuurbeheerder kan dergelijke voorschriften gewoon opleggen aan zijn klanten (via hun contract). Met de voorschriften heb ik geen probleem, zolang ze maar niet van de overheid komen.
Het essentiële is dus dat er een sterk eigendomsrecht is.
Zelf ben ik (natuurlijk) van mening dat de overheid zich best een beetje mag bemoeien met je vrijheid op het moment dat mensen met hun vrijheid teveel die van anderen inperken.
Meer nog, de overheid MOET zich bemoeien op het ogenblik dat iemand in zijn juridische vrijheden beperkt wordt (en die persoon dat storend genoeg vindt om dat aan te klagen bij de rechtbank.) We zijn het echter waarschijnlijk niet eens over wat die juridische vrijheden nu precies moeten zijn.
Voorlopig neemt men aan dat overdreven snelheid de oorzaak is; laat ons dus aannemen dat dat klopt.
Dus de spoorwegen zijn geprivatiseerd (zowel qua infrastructuur als qua dienstverlening). Bedrijven die transportbedrijven inhuren (of zelf transport organiseren) worden klant bij het bedrijf dat de infrastructuur levert en onderhoudt. Natuurlijk willen alle bedrijven dat transport zo snel mogelijk zien gebeuren vanwege de winstmotieven die ge zelf aanhaalt.
Nu, in het Belgisch recht is er het ongelofelijk belangrijke artikel 1382 in het burgerlijk wetboek die bepaalt dat rechtspersonen de schade die ze berokkenen aan derden moeten vergoeden. Nederland heeft ongetwijfeld een gelijkaardig artikel. (Schepel zal u dat wel kunnen geven als de juridische kant u zou interesseren.) Dat artikel is een regel die ook in de libertarische samenleving van toepassing is. Nogal evident, daar het een direct gevolg is van het eigendomsrecht.
Bedrijven zullen dus vanzelf daar rekening mee gaan houden. Hoe groter de ramp, hoe meer geld dit aan het bedrijf kost. Ge moet geen groot econoom zijn om in te zien dat bedrijven een bepaald niveau van veiligheidsvoorschriften zullen volgen, ongeacht of er een overheid is die die voorschriften oplegt. De werknemers moeten die voorschriften volgen, of anders zullen ze ontslagen worden.
Gegeven dat werknemers zich - bij een totaal gebrek aan sociale wetgeving - naar alle waarschijnlijkheid zouden verenigen in vakbonden, zouden die vakbonden kunnen afdwingen dat bij bepaalde rampen de werknemers niet zelf financieel moeten instaan voor de schade aan derden (en bijvoorbeeld enkel ontslagen worden).
M.a.w. het bedrijf en de werknemer moeten instaan om de derden te vergoeden. Dat zou een serieuze rekening zijn: de derden zijn omwonenden, maar ook de infrastructuurbeheerder of zelfs (onrechtstreeks via die beheerder) andere klanten van die beheerder vanwege gederfde inkomsten.
Vanuit die optiek geloof ik dus dat bedrijven zelf in staat zullen zijn om gepaste veiligheidsvoorschriften te volgen.
Maar zelfs indien dit niet het geval is, is er wat mij betreft geen probleem: de infrastructuurbeheerder kan dergelijke voorschriften gewoon opleggen aan zijn klanten (via hun contract). Met de voorschriften heb ik geen probleem, zolang ze maar niet van de overheid komen.
Het essentiële is dus dat er een sterk eigendomsrecht is.
Zelf ben ik (natuurlijk) van mening dat de overheid zich best een beetje mag bemoeien met je vrijheid op het moment dat mensen met hun vrijheid teveel die van anderen inperken.
Meer nog, de overheid MOET zich bemoeien op het ogenblik dat iemand in zijn juridische vrijheden beperkt wordt (en die persoon dat storend genoeg vindt om dat aan te klagen bij de rechtbank.) We zijn het echter waarschijnlijk niet eens over wat die juridische vrijheden nu precies moeten zijn.