Subpage under development, new version coming soon!
Subject: (Politiek) Discussietopic
Een menslievender beleid. Met de vvd draait alles om geld en macht.
(edited)
(edited)
Da's toevallig... regeren draait ook al om geld en macht. Ongeacht de politieke kleur van een partij zijn dat zaken die beheerst moeten worden (is bewust dubbel te lezen)
Ik vind het oprecht jammer dat de optie met Groenlinks niet werkte.
Begrijpelijk, want de linkse oppositiepartijen hebben hun campagne op een manier gevoerd dat concessies doen aan de VVD als gezichtsverlies wordt gezien.
Ik zie nu geen mogelijkheden meer die recht doen aan de verkiezingsuitslag, want met zowel clustering op rechts als op links krijg je imho onwenselijke uitkomsten.
Maar ik denk dat ik hier maar beter afhaak. Nuanceren is dodelijk voor discussies :P
Ik vind het oprecht jammer dat de optie met Groenlinks niet werkte.
Begrijpelijk, want de linkse oppositiepartijen hebben hun campagne op een manier gevoerd dat concessies doen aan de VVD als gezichtsverlies wordt gezien.
Ik zie nu geen mogelijkheden meer die recht doen aan de verkiezingsuitslag, want met zowel clustering op rechts als op links krijg je imho onwenselijke uitkomsten.
Maar ik denk dat ik hier maar beter afhaak. Nuanceren is dodelijk voor discussies :P
Ik ben het wel aardig eens met jouw eerste stuk, dat is ook precies wat ik zo verkeerd vind..., geld en macht mag op geen enkel vlak overheersen. Over links zal dat in ieder geval iets minder overheersen. Daarnaast zou het niet nodig moeten zijn dat dit beheerst moet worden....
Onmogelijk? Iedereen wist dat het niet kon, totdat er iemand kwam die dat niet wist...
(edited)
Onmogelijk? Iedereen wist dat het niet kon, totdat er iemand kwam die dat niet wist...
(edited)
Charles Hill to
Poey
Het is waarschiijnlijker dat er een minderheidsregering komt. Niets mis mee, dat is pas echt democratie. Een meerderheid vinden bij de oppositie door debatten en overtuigen en niet of veel minder door achterkamertjes afspraken waar de oppositie niets meer mee kan.
Het kan allemaal wat langer duren voor er besluiten worden genomen, maar de wereld gaat echt wel gewoon door, het is nu niet zo dat de wereldeconomie van Nederland afhangt. Wij varen ook maar wat mee.
Het kan allemaal wat langer duren voor er besluiten worden genomen, maar de wereld gaat echt wel gewoon door, het is nu niet zo dat de wereldeconomie van Nederland afhangt. Wij varen ook maar wat mee.
Wie is hier nou de echte volwassene in de kamer?
Weinig politici in de recente geschiedenis zijn zo geridiculiseerd als de Griekse ex-minister Yanis Varoufakis. Nu slaat hij ongenadig hard terug.
De schurken dragen passende namen. Draghi heten ze, of Dragasakis, en ze willen een failliet landje verder uitknijpen door de karige pensioentjes van armzalige krabbelaars af te romen. De één doet dit van buitenaf, als ongekozen president van een centrale bank die een onbestemd continent vertegenwoordigt. En de ander als vicepremier van het landje zelf. Een mol dus.
Het zijn schitterende ingrediënten voor een thriller, en dat is precies wat Yanis Varoufakis ervan heeft gemaakt. Met als extraatje dat zijn verhaal ook nog eens waargebeurd is. Varoufakis was die excentrieke, motorrijdende minister van Financiën die zijn land tussen januari en juli 2015 tegen de harde bezuinigingseisen van de ‘trojka’ van de Europese Commissie, de Europese Centrale Bank (ECB) en het Internationaal Monetair Fonds (IMF) poogde te beschermen – en faalde.
Als speltheoreticus die een aanzienlijk deel van zijn leven buiten Griekenland had gewoond, was Varoufakis begin 2015 een onorthodoxe keuze als minister van Financiën. Maar het Griekse volk had nu eenmaal het linkse Syriza uitverkoren om te regeren, en daarbij paste de uit het Texaanse Austin ingevlogen Varoufakis wonderwel. Hij had van begin af aan maar één boodschap: nog meer bezuinigen werkt niet, schuldverlichting is wat we nodig hebben.
Dit viel bijzonder slecht bij de trojka, die extra bezuinigingen juist nodig achtte om de Griekse economie weer gezond te maken. Onzin, vond Varoufakis: door een bankroete natie de adem te benemen, komt ze nooit tot de economische groei die nodig is om haar schulden af te betalen. Ziehier de impasse die Europa dat eerste halfjaar van 2015 gijzelde.
Varoufakis was ongetwijfeld te tactloos voor een politicus. Maar verdient hij daarmee de slechte pers die hij telkens weer kreeg? In deze krant werd onomwonden gesteld dat het ‘traineren door premier Tsipras en […] Varoufakis’ de Grieken bijna 80 miljard euro heeft gekost. En in de Volkskrant noemde de Nederlandse econoom Sweder van Wijnbergen een van Varoufakis’ plannen ‘pure kul, een aanfluiting en een dikke middelvinger in het gezicht van alle mensen die serieus op zoek zijn naar een oplossing voor het enorme schuldenprobleem in Griekenland’.
Het zijn twee voorbeelden van aantijgingen die Varoufakis steeds heeft moeten aanhoren: je bent niet serieus. Laat het echte werk nou maar aan de trojka over. Teken maar bij het kruisje. Het inspireerde de Griekse oud-minister tot de titel van zijn boek: de door IMF-directeur Christine Lagarde gebezigde term ‘volwassenen in de kamer’, zij die wél serieus waren.
Na deze beschimpingen, die bij tijd en wijle de vorm van karaktermoord aannamen, is het moment gekomen om Varoufakis’ kant van het verhaal te horen. En die is ontluisterend.
Eerst maar eens de vorm: voor een politicus kan hij onkarakteristiek goed schrijven, hij heeft een uitstekend gevoel voor suspense en zijn metaforen treffen doel.
Maar dan de inhoud. Wat krijgen de heren en enkele dame van de trojka ervan langs, zeg. Wat klapt Varoufakis ongenadig hard uit de school over de werkelijke machtsverhoudingen in Europa. En wat vallen sommige politici – in deze particuliere lezing, welteverstaan – door de mand.
Voor zijn grootste en machtigste ideologische tegenstander, de Duitse minister Schäuble (Financiën, CDU), heeft Varoufakis nog wel respect. Voor diens tandeloze Franse collega Sapin voelt de Griek nog enig mededogen. Maar er zijn ook politici voor wie de Varoufakis slechts minachting voelt. En Jeroen Dijsselbloem is de ergste van allemaal.
Logisch misschien – als Eurogroepvoorzitter was Dijsselbloem uiteraard degene die Varoufakis inhoudelijk dwarszat. Maar de afkeer van de Griekse minister gaat dieper dan dat. Volgens Varoufakis probeerde de Nederlander hem te intimideren, kwam hij met loze dreigementen en heeft hij regelrecht gelogen. Het dédain uit zich ook in fijne zinnetjes: ‘Jeroen stuurde de vergadering vakkundig naar weer een impasse.’
Het smakelijkst zijn de diverse passages waarin Varoufakis beschrijft hoe Dijsselbloem zich als Schäubles schoothondje gedraagt. Tijdens een van de vele Eurotoppen doet de Nederlandse minister een voorstel om een bepaalde tekst te wijzigen, maar dan wordt hij gebeld door zijn Duitse collega. Die zegt dat hij het voorstel niet accepteert, waarna Dijsselbloem het schielijk intrekt. Varoufakis: ‘Hij zag eruit als een basisscholier die een standje krijgt van een strenge onderwijzer.’
De druk wordt Varoufakis te machtig. Hij stapt op, en wordt tot overmaat van ramp beschuldigd van hoogverraad
Het is verleidelijk om Varoufakis’ memoires te lezen als een afrekening met de Europese politici en technocraten met wie hij zo veel te stellen heeft gehad. En natuurlijk snap je zijn ongeloof als de Franse eurocommissaris Moscovici hem in de wandelgangen het ene toevertrouwt om vijf minuten later, in de plenaire vergadering, het volstrekt tegenovergestelde te beweren.
Maar Adults in the Room stijgt uit boven het niveau van de sappige politieke roddel, en dat is te danken aan de onontkoombare analyse van de oud-minister over de patstelling in Europa. Het steeds verder afknijpen van de Griekse economie is niet alleen voor de Grieken funest, aldus Varoufakis, maar ook voor de schuldeisers zelf. Dan is alsmaar verder bezuinigen toch irrationeel?
Irrationeel trojkagedrag
Het antwoord dat Varoufakis er zelf op formuleert, is dat het de crediteuren in wezen niet eens uitmaakt of ze hun geld terug krijgen. Ze stellen Griekenland als voorbeeld voor andere probleemlanden, zegt hij. En daarom waren ze ‘vastberaden om hun autoriteit te herstellen over een gebied van hun rijk dat opstandig was geweest en om zeker te stellen dat geen van hun andere bezittingen een soortgelijk idee zou krijgen’.
Voorbeelden van irrationeel trojkagedrag geeft hij ook. Zo sloot hij bijna een omvangrijke investeringsovereenkomst met China, totdat deze om onduidelijke redenen geblokkeerd werd vanuit Berlijn. Ook beschrijft hij het economische model dat de trojka gebruikt, met de ingebouwde aanname dat btw-verhogingen altijd tot meer opbrengst leiden. Tot diepe frustratie van de econometrist Varoufakis wordt deze ‘economische idiotie’ ook nog eens onderschreven door de financiële pers.
Is het de Grieken beter vergaan na Varoufakis’ vertrek? In de twee jaar die er sindsdien verstreken zijn, heeft de nog altijd regerende premier Tsipras gedaan wat hij zijn voorgangers verweet: instemmen met steeds weer strengere bezuinigingsrondes. Met die karige pensioentjes is het gegaan zoals Varoufakis al vreesde.
Adults in the Room is ook een filippica tegen het Europese establishment, dat beleid zou hebben opgelegd waarvan het wist dat het zou mislukken. Volgens Varoufakis heeft dit hautaine gedrag zo veel kwaad bloed gezet dat het leidde tot de Brexit, Trump en de opkomst van autoritair-rechtse partijen in Europa. Dat is wat te simplistisch gesteld.
Op economisch vlak haalde de Griek daarentegen zijn inhoudelijke gelijk: in februari kwam het IMF met een alarmerend rapport, waarin de Griekse staatsschuld ‘onhoudbaar’ werd genoemd. Het stelde dat schuldverlichting noodzakelijk is, omdat Griekenland anders niet uit de schulden kan groeien. Precies wat Varoufakis van begin af aan heeft beweerd.
Zo’n idioot is Varoufakis dus ook weer niet. Maar ook voor wie zijn opvattingen volledig van de hand wijst, is het toch aan te raden om Adults in the Room tot zich te nemen, al was het maar voor de magnifieke spanningsopbouw. Dat je al weet hoe het zal aflopen, is vanwege de rijke – vaak indiscrete – details geen enkel probleem. Varoufakis beneemt je de adem.
1e boek voor op vakantie is binnen :)
Weinig politici in de recente geschiedenis zijn zo geridiculiseerd als de Griekse ex-minister Yanis Varoufakis. Nu slaat hij ongenadig hard terug.
De schurken dragen passende namen. Draghi heten ze, of Dragasakis, en ze willen een failliet landje verder uitknijpen door de karige pensioentjes van armzalige krabbelaars af te romen. De één doet dit van buitenaf, als ongekozen president van een centrale bank die een onbestemd continent vertegenwoordigt. En de ander als vicepremier van het landje zelf. Een mol dus.
Het zijn schitterende ingrediënten voor een thriller, en dat is precies wat Yanis Varoufakis ervan heeft gemaakt. Met als extraatje dat zijn verhaal ook nog eens waargebeurd is. Varoufakis was die excentrieke, motorrijdende minister van Financiën die zijn land tussen januari en juli 2015 tegen de harde bezuinigingseisen van de ‘trojka’ van de Europese Commissie, de Europese Centrale Bank (ECB) en het Internationaal Monetair Fonds (IMF) poogde te beschermen – en faalde.
Als speltheoreticus die een aanzienlijk deel van zijn leven buiten Griekenland had gewoond, was Varoufakis begin 2015 een onorthodoxe keuze als minister van Financiën. Maar het Griekse volk had nu eenmaal het linkse Syriza uitverkoren om te regeren, en daarbij paste de uit het Texaanse Austin ingevlogen Varoufakis wonderwel. Hij had van begin af aan maar één boodschap: nog meer bezuinigen werkt niet, schuldverlichting is wat we nodig hebben.
Dit viel bijzonder slecht bij de trojka, die extra bezuinigingen juist nodig achtte om de Griekse economie weer gezond te maken. Onzin, vond Varoufakis: door een bankroete natie de adem te benemen, komt ze nooit tot de economische groei die nodig is om haar schulden af te betalen. Ziehier de impasse die Europa dat eerste halfjaar van 2015 gijzelde.
Varoufakis was ongetwijfeld te tactloos voor een politicus. Maar verdient hij daarmee de slechte pers die hij telkens weer kreeg? In deze krant werd onomwonden gesteld dat het ‘traineren door premier Tsipras en […] Varoufakis’ de Grieken bijna 80 miljard euro heeft gekost. En in de Volkskrant noemde de Nederlandse econoom Sweder van Wijnbergen een van Varoufakis’ plannen ‘pure kul, een aanfluiting en een dikke middelvinger in het gezicht van alle mensen die serieus op zoek zijn naar een oplossing voor het enorme schuldenprobleem in Griekenland’.
Het zijn twee voorbeelden van aantijgingen die Varoufakis steeds heeft moeten aanhoren: je bent niet serieus. Laat het echte werk nou maar aan de trojka over. Teken maar bij het kruisje. Het inspireerde de Griekse oud-minister tot de titel van zijn boek: de door IMF-directeur Christine Lagarde gebezigde term ‘volwassenen in de kamer’, zij die wél serieus waren.
Na deze beschimpingen, die bij tijd en wijle de vorm van karaktermoord aannamen, is het moment gekomen om Varoufakis’ kant van het verhaal te horen. En die is ontluisterend.
Eerst maar eens de vorm: voor een politicus kan hij onkarakteristiek goed schrijven, hij heeft een uitstekend gevoel voor suspense en zijn metaforen treffen doel.
Maar dan de inhoud. Wat krijgen de heren en enkele dame van de trojka ervan langs, zeg. Wat klapt Varoufakis ongenadig hard uit de school over de werkelijke machtsverhoudingen in Europa. En wat vallen sommige politici – in deze particuliere lezing, welteverstaan – door de mand.
Voor zijn grootste en machtigste ideologische tegenstander, de Duitse minister Schäuble (Financiën, CDU), heeft Varoufakis nog wel respect. Voor diens tandeloze Franse collega Sapin voelt de Griek nog enig mededogen. Maar er zijn ook politici voor wie de Varoufakis slechts minachting voelt. En Jeroen Dijsselbloem is de ergste van allemaal.
Logisch misschien – als Eurogroepvoorzitter was Dijsselbloem uiteraard degene die Varoufakis inhoudelijk dwarszat. Maar de afkeer van de Griekse minister gaat dieper dan dat. Volgens Varoufakis probeerde de Nederlander hem te intimideren, kwam hij met loze dreigementen en heeft hij regelrecht gelogen. Het dédain uit zich ook in fijne zinnetjes: ‘Jeroen stuurde de vergadering vakkundig naar weer een impasse.’
Het smakelijkst zijn de diverse passages waarin Varoufakis beschrijft hoe Dijsselbloem zich als Schäubles schoothondje gedraagt. Tijdens een van de vele Eurotoppen doet de Nederlandse minister een voorstel om een bepaalde tekst te wijzigen, maar dan wordt hij gebeld door zijn Duitse collega. Die zegt dat hij het voorstel niet accepteert, waarna Dijsselbloem het schielijk intrekt. Varoufakis: ‘Hij zag eruit als een basisscholier die een standje krijgt van een strenge onderwijzer.’
De druk wordt Varoufakis te machtig. Hij stapt op, en wordt tot overmaat van ramp beschuldigd van hoogverraad
Het is verleidelijk om Varoufakis’ memoires te lezen als een afrekening met de Europese politici en technocraten met wie hij zo veel te stellen heeft gehad. En natuurlijk snap je zijn ongeloof als de Franse eurocommissaris Moscovici hem in de wandelgangen het ene toevertrouwt om vijf minuten later, in de plenaire vergadering, het volstrekt tegenovergestelde te beweren.
Maar Adults in the Room stijgt uit boven het niveau van de sappige politieke roddel, en dat is te danken aan de onontkoombare analyse van de oud-minister over de patstelling in Europa. Het steeds verder afknijpen van de Griekse economie is niet alleen voor de Grieken funest, aldus Varoufakis, maar ook voor de schuldeisers zelf. Dan is alsmaar verder bezuinigen toch irrationeel?
Irrationeel trojkagedrag
Het antwoord dat Varoufakis er zelf op formuleert, is dat het de crediteuren in wezen niet eens uitmaakt of ze hun geld terug krijgen. Ze stellen Griekenland als voorbeeld voor andere probleemlanden, zegt hij. En daarom waren ze ‘vastberaden om hun autoriteit te herstellen over een gebied van hun rijk dat opstandig was geweest en om zeker te stellen dat geen van hun andere bezittingen een soortgelijk idee zou krijgen’.
Voorbeelden van irrationeel trojkagedrag geeft hij ook. Zo sloot hij bijna een omvangrijke investeringsovereenkomst met China, totdat deze om onduidelijke redenen geblokkeerd werd vanuit Berlijn. Ook beschrijft hij het economische model dat de trojka gebruikt, met de ingebouwde aanname dat btw-verhogingen altijd tot meer opbrengst leiden. Tot diepe frustratie van de econometrist Varoufakis wordt deze ‘economische idiotie’ ook nog eens onderschreven door de financiële pers.
Is het de Grieken beter vergaan na Varoufakis’ vertrek? In de twee jaar die er sindsdien verstreken zijn, heeft de nog altijd regerende premier Tsipras gedaan wat hij zijn voorgangers verweet: instemmen met steeds weer strengere bezuinigingsrondes. Met die karige pensioentjes is het gegaan zoals Varoufakis al vreesde.
Adults in the Room is ook een filippica tegen het Europese establishment, dat beleid zou hebben opgelegd waarvan het wist dat het zou mislukken. Volgens Varoufakis heeft dit hautaine gedrag zo veel kwaad bloed gezet dat het leidde tot de Brexit, Trump en de opkomst van autoritair-rechtse partijen in Europa. Dat is wat te simplistisch gesteld.
Op economisch vlak haalde de Griek daarentegen zijn inhoudelijke gelijk: in februari kwam het IMF met een alarmerend rapport, waarin de Griekse staatsschuld ‘onhoudbaar’ werd genoemd. Het stelde dat schuldverlichting noodzakelijk is, omdat Griekenland anders niet uit de schulden kan groeien. Precies wat Varoufakis van begin af aan heeft beweerd.
Zo’n idioot is Varoufakis dus ook weer niet. Maar ook voor wie zijn opvattingen volledig van de hand wijst, is het toch aan te raden om Adults in the Room tot zich te nemen, al was het maar voor de magnifieke spanningsopbouw. Dat je al weet hoe het zal aflopen, is vanwege de rijke – vaak indiscrete – details geen enkel probleem. Varoufakis beneemt je de adem.
1e boek voor op vakantie is binnen :)
Voor diegene die hierin geïnteresseerd zijn en nog niet getekend hebben :
https://teken.sleepwet.nl/
Iedere handtekening telt !
https://teken.sleepwet.nl/
Iedere handtekening telt !
Was mij helemaal ontgaan dat Wilders geen problemen heeft met ontuchtplegers in zijn partij. Holocaustontkenners is natuurlijk een ramp, maar misbruik is niet zo belangrijk :/
https://stevenbrownsblog.wordpress.com/2010/11/16/ontucht-slachtoffer-eric-lucassen-doet-boekje-open/
En die man durft te spreken over moraal en waarden. Wit tuig.
Misschien moet Wilders Putin een keer gaan bedanken voor de 196 vermoorde Nederlanders door een Russische raket. Landverrader ipv opkomen voor het Nederlandse volk. Past overigens wel goed bij het hypocriete gedrag van onze blonde xenofobische narcist en psychopaat.
(edited)
https://stevenbrownsblog.wordpress.com/2010/11/16/ontucht-slachtoffer-eric-lucassen-doet-boekje-open/
En die man durft te spreken over moraal en waarden. Wit tuig.
Misschien moet Wilders Putin een keer gaan bedanken voor de 196 vermoorde Nederlanders door een Russische raket. Landverrader ipv opkomen voor het Nederlandse volk. Past overigens wel goed bij het hypocriete gedrag van onze blonde xenofobische narcist en psychopaat.
(edited)
Raad van State: Kabinet kan referendumwet intrekken zonder referendum
....... Volgens haar verwachten kiezers bovendien dat hun stem bij raadgevend referendum bindend is terwijl het alleen adviserend werkt. "En het gevolg is dat het instrument niet bijdraagt aan het vertrouwen in de politiek", aldus Ollongren. ..........
https://www.nu.nl/politiek/5058128/raad-van-state-kabinet-kan-referendumwet-intrekken-zonder-referendum.html
Dit dankzij de partijen die het Oekraine referendum misbruikt hebben voor een ander doel dan waarvoor die bedoeld was. En na de uitslag eisen dat de regering er wat mee moest doen, terwijl het raadgevend was en zij dit ook wisten.
Mensen die voor dat referendum hebben gestreden, hebben zichzelf vervolgens meteen in hun eigen voet geschoten. Domme onbetrouwbare gasten.
(edited)
....... Volgens haar verwachten kiezers bovendien dat hun stem bij raadgevend referendum bindend is terwijl het alleen adviserend werkt. "En het gevolg is dat het instrument niet bijdraagt aan het vertrouwen in de politiek", aldus Ollongren. ..........
https://www.nu.nl/politiek/5058128/raad-van-state-kabinet-kan-referendumwet-intrekken-zonder-referendum.html
Dit dankzij de partijen die het Oekraine referendum misbruikt hebben voor een ander doel dan waarvoor die bedoeld was. En na de uitslag eisen dat de regering er wat mee moest doen, terwijl het raadgevend was en zij dit ook wisten.
Mensen die voor dat referendum hebben gestreden, hebben zichzelf vervolgens meteen in hun eigen voet geschoten. Domme onbetrouwbare gasten.
(edited)
Topman zorgverzekeraar DSW wil af van vrijwillig eigen risico
Foto: ANP
Gepubliceerd: 23 december 2017 11:34 Laatste update: 23 december 2017 11:34
Als zorgverzekeringen alleen een verplicht eigen risico kennen en geen vrijwillig eigen risico, dan kan de premie voor iedereen met ruim 20 euro omlaag. Dat schrijft directeur Chris Oomen van zorgverzekeraar DSW in een open brief.
''Maar beter nog, er zou ruimte zijn het verplicht eigen risico met 50 euro te verlagen", voegt Oomen toe in de open brief, die De Telegraaf zaterdag publiceerde.
Oomen noemt het oneerlijk dat gezonde klanten een premievoordeel krijgen door hun eigen risico flink op te hogen. Dat wordt volgens hem namelijk betaald door de mensen die dat juist niet zo kunnen regelen.
Voor alle zorgverzekeringen geldt een verplicht eigen risico van 385 euro. Wie een lagere premie wil en het geld heeft, kan het ophogen naar maximaal 885 euro.
Met het schrappen van de mogelijkheid het eigen risico vrijwillig te verhogen, komt ''niet alleen aan gezonde mensen, maar aan iedereen een voordeel toe", aldus Oomen. Hij vindt dat een debat over de kwestie op zijn plaats is.
https://www.nu.nl/zorgverzekering/5062238/topman-zorgverzekeraar-dsw-wil-af-van-vrijwillig-eigen-risico.html
Interessant! Iedereen een voordeel, dat zou mooi zijn.
Vanuit dit gebouw proberen de trollen van Poetin Westerse media te beïnvloeden
Door Nick Felix en Aart Zeeman - 02 Feb 2017 in Brandpunt
Aan de rand van Sint-Petersburg staat een ogenschijnlijk onschuldig gebouw. Maar elke ochtend komen hier een paar honderd Russen samen om nepnieuws te verspreiden. Een blik achter de schermen van het Brandpunt-item over deze zogenaamde trollen van Poetin, die maar een doel hebben: chaos en wantrouwen veroorzaken in de Westerse media.
https://brandpunt.kro-ncrv.nl/brandpunt/vanuit-dit-gebouw-proberen-de-trollen-van-poetin-westerse-media-te-beinvloeden/
Bekijk hier de reportage:
https://brandpunt.kro-ncrv.nl/brandpunt/broadcasts/segment/913/
Nog altijd actueel, met verkiezingen voor de boeg en de pro-Russische pvv is het goed dit te onthouden en aan mensen mee te geven.
De troll fabriek zal actief de pvv ondersteunen bij het verspreiden van propaganda en haat-'nieuws' op social media. Zoals deze fabriek alle pro-Russische partijen in Europa zal ondersteunen.
RT en Sputnik helpen nog een extra handje mee met 'nieuws' verspreiden.
(edited)
Klassieke Nederlandse helden onder vuur: 'Het is een botsing van culturen'
Gepubliceerd: 26 januari 2018 16:42 Laatste update: 26 januari 2018 17:29
Standbeelden, straatnamen, tunnels. In Nederland zijn honderden verwijzingen te vinden naar historische figuren uit het koloniale verleden. Jan Pieterszoon Coen en Michiel de Ruyter zijn geëerd voor hun verdiensten voor het land, maar worden ook betwist om hun gewelddadige optredens. De discussie over hun erfenis verloopt fel.
"Het is in wezen een botsing van culturen", antwoordt massapsycholoog Hans van de Sande op de vraag waarom het debat zo pittig verloopt. "De helden uit die periode waren helden omdat ze veel geld voor Nederland verdienden. Nu zijn er in Nederland meer mensen van andere culturen en hun visie wordt steeds relevanter. Dat is een uitvloeien van de multiculturele maatschappij."
"Wij hebben vroeger geleerd dat die mannen hard waren, maar ook bijdroegen aan de grootheid van Nederland. Toen werd het in een andere context gezien. Nu zijn er meer mensen die zich identificeren met slachtoffers."
Volgens van de Sande is een redelijk aantal Nederlanders bereid te luisteren naar de bezwaren, maar veel anderen hebben dat juist niet. "Zij willen niet dat anderen hen gaan voorschrijven wat er in het verleden is gebeurd. Het moet ongewijzigd blijven, net als in de Zwarte Pietendiscussie."
Terugkerend
De roep om aanpassing of verwijdering van verwijzingen als straatnamen naar het koloniale verleden is niet nieuw. De steeds frequenter terugkerende discussie werd vorige week opnieuw aangezwengeld doordat het Mauritshuis in Den Haag besloot een beeld van Johan Maurits van Nassau Siegen te verplaatsen. En de directie van de Amsterdamse J.P. Coenschool kondigde een naamswijziging aan.
"De naam strookt niet meer met de kernwaarden die wij als school hebben", aldus directeur Sylvie van den Akker. Wegens het omstreden verleden van Coen zou de naam niet meer passen bij de "uitstraling van tolerantie en verscheidenheid" van de school.
Emmilie Gordenker, de directeur van het Mauritshuis, stelde dat het niet gaat om een verwijdering van het beeld, maar om een verbetering. In het Mauritshuis is een aparte ruimte ingericht waar zowel de positieve als negatieve kanten van Maurits worden belicht.
Maurits (1604-1679), een neef van Willem van Oranje, verdiende veel geld met zijn bewind in Brazilië, waar slaven vanuit Afrika binnenkwamen om te werken op suikerplantages.
Eerder maakte het Rotterdamse kunstcentrum Witte de With bekend een discussie te willen voeren over een andere naam. De instelling had kritiek gekregen, vanwege de rol die De With (1599-1658) had gespeeld in de slavenhandel.
Eenheid
"Heel lang waren wij een eenheid", beschouwt historicus Ineke Strouken. "We hadden dezelfde geschiedenis, bijna allemaal dezelfde huidskleur en we waren opgevoed met dezelfde tradities. Nu is het een heel andere samenleving geworden. We worden gewezen op dingen waarvan we nooit hebben nagedacht dat het kwetsend kon zijn. Dat verandert het denken over onze geschiedenis."
Naar die mensen die iets als kwetsend ervaren, wordt niet altijd geluisterd. Dat kan er volgens Strouken toe leiden dat mensen nog harder gaan roepen. "Aan de andere kant kan het shockerend zijn als iemand zegt dat de personen van wie jij hebt geleerd dat het helden zijn, in werkelijkheid schurken zijn", zegt de oud-directeur van het Nederlandse Centrum voor Volkscultuur. "Het behoort tot de Nederlandse identiteit, want identiteit bestaat voor een groot deel uit je geschiedenis. Dat verklaart de felheid van de discussie."
Dat ziet ook cultuurhistoricus Nancy Jouwe. Zij ziet dat er een discussie op gang is gekomen waarin kritischer naar de geschiedenis wordt gekeken dan we gewend zijn. "Iets was altijd logisch was, wordt in twijfel getrokken. Die monumenten zijn erg symbolisch van een bepaalde manier van denken. Als dat wordt aangevallen, wat veel mensen zo ervaren, dan geeft dat weerstand. Het heeft betrekking op de emotie van beide kanten."
Mark Rutte
Zoals dat gaat met maatschappelijke discussies, kunnen reacties uit de politiek niet uitblijven. In Het Oog op Morgen gaf de premier, zelf historicus, zijn mening over de voortdurende kwestie. "Laten we voorzichtig zijn met het plaatsen van onze huidige maatschappelijke opvattingen op de geschiedenis die verder weg ligt", zei Rutte. Hij benadrukte dat vooral de samenleving de discussie moet voeren.
Desondanks reageerde CDA-voorman Sybrand Buma tijdens een interview met het AD fel. "Er wordt gedaan alsof je door een tunnel naar Jan Pieterszoon Coen te vernoemen, zelf medeverantwoordelijk bent voor de slavernij", aldus Buma. "Je gooit dan weg wat je gezamenlijk deelt als nationale identiteit. We dragen een collectieve verantwoordelijkheid voor het verleden met de goede en slechte kanten."
VVD-fractievoorzitter Klaas Dijkhoff deed ook een duit in het zakje. Volgens hem roepen mensen die nooit iets negatiefs hebben gevoeld bij Coen of De With ineens schade als ze een eenzijdig stuk lezen over hun historie. "Zonder zelf kennis te nemen van het hele verhaal en de context van die periode", aldus Dijkhoff.
Niveau discussie
Volgens massapsycholoog Van de Sande spelen dit soort maatschappelijke discussies zich doorgaans af op een oppervlakkig niveau zonder goede analyses. "Daar zijn mensen ook niet in geïnteresseerd. Ze willen snel oordelen", zegt hij. "Nederlanders hebben de neiging om te denken dat het wel meeviel met die mannen van toen. Er wordt veel geroepen door mensen die niet beter weten, of wellicht wel beter weten maar doen alsof."
Het standbeeld van Jan Pieterszoon Coen (1587-1629) in Hoorn is een bekend twistpunt. De gouverneur-generaal van de Verenigde Oostindische Compagnie (VOC) gaf vorm aan het enorme Nederlandse handelsimperium en was onder meer de stichter van Batavia, het huidige Jakarta. Hij handelde zeer gewelddadig. In 1621 kwamen duizenden inwoners van de Banda-eilanden om het leven tijdens een strafexpeditie onder leiding van Coen.
Zijn bijdragen aan de Nederlandse schatkist leverden hem de status van nationale held op en in 1893 werd een standbeeld van Coen onthuld in zijn geboortestad. Daarnaast is zijn naam terug te vinden op straatnaambordjes en natuurlijk op de Coentunnel.
De laatste jaren heeft het bekende gewelddadige beleid van Coen geleid tot discussie. Verdient zo’n man wel een standbeeld en meerdere vernoemingen? De gemeenteraad van Hoorn besloot in 2012 de tekst bij het beeld aan te passen. "Volgens critici verdient Coens gewelddadige handelspolitiek in de Indische archipel geen eerbetoon", was een van de toevoegingen. Veel van die critici zijn van mening dat het tijd is voor de volgende stap: het verwijderen van het standbeeld.
"Het beeld van Coen zit in de gevarenzone en kan als het zo doorgaat binnen vijf jaar van zijn sokkel worden getrokken", zegt Van de Sande. "Concreet is Coen al geen held meer. In het algemeen weten de meesten niet wat hij gedaan heeft."
Veranderingen
Historicus Strouken ziet dat de opvattingen ten opzichte van koloniale figuren snel verandert. "Nooit eerder was zo duidelijk de stem van iedereen te horen. Door sociale media kan iedereen meepraten en is het debat niet meer alleen van historici", aldus Strouken.
Dat beaamt cultuurhistoricus Jouwe. "De kritische groep is groter. Mensen waren zelfs in de tijd van de slavernij al kritisch, maar nu neemt de zichtbaarheid en meerstemmigheid pas echt toe."
Jouwe is betrokken bij Mapping Slavery, een initiatief dat informatie over het slavernijverleden van Nederland toegankelijk maakt voor een groot publiek. Zij mist in het debat over de symbolen vooral de juiste informatie. "Dat is echt iets wat ontbreekt in de discussie. Je hoopt op meer diepgang in een reactie van een historicus als Rutte."
Discussies hebben eerder geleid tot concrete veranderingen. Na decennia van protest en vernielingen werd het monument voor Joannes van Heutsz (1904-1909) in 2004 omgedoopt tot het neutralere Monument Indië-Nederland. En zoals genoemd werd in 2012 het bijschrift bij het beeld van Coen aangepast.
Van de Sande denkt niet dat met veranderingen de discussies zullen stoppen. "Het is net met kinderen opvoeden: als je toegeeft, willen ze meer. Na een standbeeld zullen ze een nieuwe zoeken die weg moet. Het is dezelfde categorie als de Zwarte Pieten-discussie. Nieuwkomers proberen om hun visie op de wereld geaccepteerd te krijgen. En dat kan snel gaan, mits ze succes hebben."
Gepubliceerd: 26 januari 2018 16:42 Laatste update: 26 januari 2018 17:29
Standbeelden, straatnamen, tunnels. In Nederland zijn honderden verwijzingen te vinden naar historische figuren uit het koloniale verleden. Jan Pieterszoon Coen en Michiel de Ruyter zijn geëerd voor hun verdiensten voor het land, maar worden ook betwist om hun gewelddadige optredens. De discussie over hun erfenis verloopt fel.
"Het is in wezen een botsing van culturen", antwoordt massapsycholoog Hans van de Sande op de vraag waarom het debat zo pittig verloopt. "De helden uit die periode waren helden omdat ze veel geld voor Nederland verdienden. Nu zijn er in Nederland meer mensen van andere culturen en hun visie wordt steeds relevanter. Dat is een uitvloeien van de multiculturele maatschappij."
"Wij hebben vroeger geleerd dat die mannen hard waren, maar ook bijdroegen aan de grootheid van Nederland. Toen werd het in een andere context gezien. Nu zijn er meer mensen die zich identificeren met slachtoffers."
Volgens van de Sande is een redelijk aantal Nederlanders bereid te luisteren naar de bezwaren, maar veel anderen hebben dat juist niet. "Zij willen niet dat anderen hen gaan voorschrijven wat er in het verleden is gebeurd. Het moet ongewijzigd blijven, net als in de Zwarte Pietendiscussie."
Terugkerend
De roep om aanpassing of verwijdering van verwijzingen als straatnamen naar het koloniale verleden is niet nieuw. De steeds frequenter terugkerende discussie werd vorige week opnieuw aangezwengeld doordat het Mauritshuis in Den Haag besloot een beeld van Johan Maurits van Nassau Siegen te verplaatsen. En de directie van de Amsterdamse J.P. Coenschool kondigde een naamswijziging aan.
"De naam strookt niet meer met de kernwaarden die wij als school hebben", aldus directeur Sylvie van den Akker. Wegens het omstreden verleden van Coen zou de naam niet meer passen bij de "uitstraling van tolerantie en verscheidenheid" van de school.
Emmilie Gordenker, de directeur van het Mauritshuis, stelde dat het niet gaat om een verwijdering van het beeld, maar om een verbetering. In het Mauritshuis is een aparte ruimte ingericht waar zowel de positieve als negatieve kanten van Maurits worden belicht.
Maurits (1604-1679), een neef van Willem van Oranje, verdiende veel geld met zijn bewind in Brazilië, waar slaven vanuit Afrika binnenkwamen om te werken op suikerplantages.
Eerder maakte het Rotterdamse kunstcentrum Witte de With bekend een discussie te willen voeren over een andere naam. De instelling had kritiek gekregen, vanwege de rol die De With (1599-1658) had gespeeld in de slavenhandel.
Eenheid
"Heel lang waren wij een eenheid", beschouwt historicus Ineke Strouken. "We hadden dezelfde geschiedenis, bijna allemaal dezelfde huidskleur en we waren opgevoed met dezelfde tradities. Nu is het een heel andere samenleving geworden. We worden gewezen op dingen waarvan we nooit hebben nagedacht dat het kwetsend kon zijn. Dat verandert het denken over onze geschiedenis."
Naar die mensen die iets als kwetsend ervaren, wordt niet altijd geluisterd. Dat kan er volgens Strouken toe leiden dat mensen nog harder gaan roepen. "Aan de andere kant kan het shockerend zijn als iemand zegt dat de personen van wie jij hebt geleerd dat het helden zijn, in werkelijkheid schurken zijn", zegt de oud-directeur van het Nederlandse Centrum voor Volkscultuur. "Het behoort tot de Nederlandse identiteit, want identiteit bestaat voor een groot deel uit je geschiedenis. Dat verklaart de felheid van de discussie."
Dat ziet ook cultuurhistoricus Nancy Jouwe. Zij ziet dat er een discussie op gang is gekomen waarin kritischer naar de geschiedenis wordt gekeken dan we gewend zijn. "Iets was altijd logisch was, wordt in twijfel getrokken. Die monumenten zijn erg symbolisch van een bepaalde manier van denken. Als dat wordt aangevallen, wat veel mensen zo ervaren, dan geeft dat weerstand. Het heeft betrekking op de emotie van beide kanten."
Mark Rutte
Zoals dat gaat met maatschappelijke discussies, kunnen reacties uit de politiek niet uitblijven. In Het Oog op Morgen gaf de premier, zelf historicus, zijn mening over de voortdurende kwestie. "Laten we voorzichtig zijn met het plaatsen van onze huidige maatschappelijke opvattingen op de geschiedenis die verder weg ligt", zei Rutte. Hij benadrukte dat vooral de samenleving de discussie moet voeren.
Desondanks reageerde CDA-voorman Sybrand Buma tijdens een interview met het AD fel. "Er wordt gedaan alsof je door een tunnel naar Jan Pieterszoon Coen te vernoemen, zelf medeverantwoordelijk bent voor de slavernij", aldus Buma. "Je gooit dan weg wat je gezamenlijk deelt als nationale identiteit. We dragen een collectieve verantwoordelijkheid voor het verleden met de goede en slechte kanten."
VVD-fractievoorzitter Klaas Dijkhoff deed ook een duit in het zakje. Volgens hem roepen mensen die nooit iets negatiefs hebben gevoeld bij Coen of De With ineens schade als ze een eenzijdig stuk lezen over hun historie. "Zonder zelf kennis te nemen van het hele verhaal en de context van die periode", aldus Dijkhoff.
Niveau discussie
Volgens massapsycholoog Van de Sande spelen dit soort maatschappelijke discussies zich doorgaans af op een oppervlakkig niveau zonder goede analyses. "Daar zijn mensen ook niet in geïnteresseerd. Ze willen snel oordelen", zegt hij. "Nederlanders hebben de neiging om te denken dat het wel meeviel met die mannen van toen. Er wordt veel geroepen door mensen die niet beter weten, of wellicht wel beter weten maar doen alsof."
Het standbeeld van Jan Pieterszoon Coen (1587-1629) in Hoorn is een bekend twistpunt. De gouverneur-generaal van de Verenigde Oostindische Compagnie (VOC) gaf vorm aan het enorme Nederlandse handelsimperium en was onder meer de stichter van Batavia, het huidige Jakarta. Hij handelde zeer gewelddadig. In 1621 kwamen duizenden inwoners van de Banda-eilanden om het leven tijdens een strafexpeditie onder leiding van Coen.
Zijn bijdragen aan de Nederlandse schatkist leverden hem de status van nationale held op en in 1893 werd een standbeeld van Coen onthuld in zijn geboortestad. Daarnaast is zijn naam terug te vinden op straatnaambordjes en natuurlijk op de Coentunnel.
De laatste jaren heeft het bekende gewelddadige beleid van Coen geleid tot discussie. Verdient zo’n man wel een standbeeld en meerdere vernoemingen? De gemeenteraad van Hoorn besloot in 2012 de tekst bij het beeld aan te passen. "Volgens critici verdient Coens gewelddadige handelspolitiek in de Indische archipel geen eerbetoon", was een van de toevoegingen. Veel van die critici zijn van mening dat het tijd is voor de volgende stap: het verwijderen van het standbeeld.
"Het beeld van Coen zit in de gevarenzone en kan als het zo doorgaat binnen vijf jaar van zijn sokkel worden getrokken", zegt Van de Sande. "Concreet is Coen al geen held meer. In het algemeen weten de meesten niet wat hij gedaan heeft."
Veranderingen
Historicus Strouken ziet dat de opvattingen ten opzichte van koloniale figuren snel verandert. "Nooit eerder was zo duidelijk de stem van iedereen te horen. Door sociale media kan iedereen meepraten en is het debat niet meer alleen van historici", aldus Strouken.
Dat beaamt cultuurhistoricus Jouwe. "De kritische groep is groter. Mensen waren zelfs in de tijd van de slavernij al kritisch, maar nu neemt de zichtbaarheid en meerstemmigheid pas echt toe."
Jouwe is betrokken bij Mapping Slavery, een initiatief dat informatie over het slavernijverleden van Nederland toegankelijk maakt voor een groot publiek. Zij mist in het debat over de symbolen vooral de juiste informatie. "Dat is echt iets wat ontbreekt in de discussie. Je hoopt op meer diepgang in een reactie van een historicus als Rutte."
Discussies hebben eerder geleid tot concrete veranderingen. Na decennia van protest en vernielingen werd het monument voor Joannes van Heutsz (1904-1909) in 2004 omgedoopt tot het neutralere Monument Indië-Nederland. En zoals genoemd werd in 2012 het bijschrift bij het beeld van Coen aangepast.
Van de Sande denkt niet dat met veranderingen de discussies zullen stoppen. "Het is net met kinderen opvoeden: als je toegeeft, willen ze meer. Na een standbeeld zullen ze een nieuwe zoeken die weg moet. Het is dezelfde categorie als de Zwarte Pieten-discussie. Nieuwkomers proberen om hun visie op de wereld geaccepteerd te krijgen. En dat kan snel gaan, mits ze succes hebben."
Na Wilders meldt ook Baudet zich af voor verkiezingsdebat Radio 1
Thierry Baudet van Forum voor Democratie (FVD) doet niet mee aan de het verkiezingsdebat op Radio 1 vrijdag. Hij zou daar in debat gaan met D66-leider Alexander Pechtold.
Ze zouden discussiëren over de stelling ‘Voor discriminatie is geen plek in onze gemeenten'. Baudet zegt het hiermee volledig eens te zijn. Hij schrijft op de website van FVD dat de stelling "slechts bedoeld is om tot in den treure met uit de context gehaalde citaten van jaren geleden allerlei idiote verwijten en verdachtmakingen te uiten".
Eerder liet PVV-leider Geert Wilders al weten niet aan het radiodebat in aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen van 21 maart te willen meedoen.
Gelukkig ben ik niet meer zo verbaasd over bepaalde dingen, dit dus ook niet. En dat hun stemmers die ook gewoon accepteren zonder er vragentekens bij te zetten waarom hun politici geen debat willen voeren ...
Ook zorgelijk, dat zeker een kwart van de mensen op een partij uit Den Haag stemt om hun standpunten in de kamer, terwijl het deze maand echt om andere zaken gaat. Behalve bij de pvv, die blijven zeiken op moskeeen.
"citaten van jaren geleden"
Dit wordt zo vaak aangehaald in verdediging tot racistische uitingen uit het verleden, alsof het niet telt omdat het niet net is gezegd, vaak met het idee dat wat iemand vroeger dacht geen indicatie is van wat diegene nu denkt. Als het echt zo is dat diegene van mening veranderd is, betekent dat dat je makkelijk afstand kan nemen. Als diegene niet van mening veranderd is, is het nog volledig relevant.
Dit wordt zo vaak aangehaald in verdediging tot racistische uitingen uit het verleden, alsof het niet telt omdat het niet net is gezegd, vaak met het idee dat wat iemand vroeger dacht geen indicatie is van wat diegene nu denkt. Als het echt zo is dat diegene van mening veranderd is, betekent dat dat je makkelijk afstand kan nemen. Als diegene niet van mening veranderd is, is het nog volledig relevant.
Ja precies. En Thierry Baudet distantieert zich niet van recente uitspraken van partijleden, dus is het nog altijd relevant. Dat is lastig te verdedigen dus kan je beter je mond houden en extreem rechts op je laten stemmen, en alle anderen die niet nadenken :/
PvdA: “Vergelijking Israël en ISIS door NIDA meer dan vrijheid van meningsuiting, kan niet door de beugel”
Na druk vanuit de pro-Israël lobby in Nederland hebben GroenLinks en PvdA de samenwerking met NIDA in het ‘Links Verbond’ opgezegd vanwege een Tweet uit 2014. Volgens de PvdA is een vergelijking tussen Israël en ISIS meer dan de vrijheid van meningsuiting.
De idioten van CIDI en hun zionistische vriendjes lopen weer eens te steigeren om een vergelijking tegen hun oh zo mooie en vredige land. Valt me zwaar tegen van een partij als Groenlinks als zij door een tweet uit 2014 de samenwerking opzeggen. De strijd om mensenrechten en tegen genocide stopt bij de Israelische grens :S
Genocide kan niet door de beugel, daar zou het over moeten gaan!
(edited)