Subject: Droombaan

Omdat de vakantie vandaag afloopt en morgen helaas weer een werkdag voor de deur staat, waren mijn vriendin en ik hardop aan het nadenken over de toekomst. We hebben allebei een goede baan en in financieel opzicht niets te klagen, maar toch.....het idee om morgen weer in de auto te stappen naar het werk staat erg tegen.

Toch jammer als je niet je droombaan hebt.

Wie van jullie doet nou precies wat hij de rest van zijn leven wil gaan doen ? Heb je de baan waarvan je droomde of doe je de studie die precies de weg naar die droombaan uitstippelt ?
Of ben je net als ik er nog niet achter wat nou die droombaan (met realisme) is ?

Mijn droombaan is al lang geleden opgegaan in rook. het heeft een paar jaar geduurd voordat ik dat echt heb kunnen accepteren. Toch ben ik absoluut niet ongelukkig met het perspectief docent geschiedenis te worden. Daaraan gerelateerd is het mijn droom om op mijn oude gymnasium les te gaan geven. Tenminste, als het tegen de tijd dat het aan de orde komt nog steeds een categoriaal, onafhankelijk gymnasium is dat voor kwaliteit en tegelijk menselijkheid kan gaan. (Niet elke leerling die niet een 7 gemiddeld staat afserveren naar de HAVO, maar wel qua onderwijs de top proberen te bereiken.)

Mag ik vragen wat die droombaan was ?

Jawel, ik wilde aan de slag bij defensie. Marine (eerste voorkeur) was op mijn ogen stukgelopen, maar artillerie of cavalerie (tanks) was een zeer reële optie. Ik was ook al een eindje in de selectieprocedure. Ik moest mijn buikspieren op orde krijgen en wiskunde B1 staats gaan doen (dat was toen zeker gelukt) en dan hadden ze me er graag bijgehad. Ik heb toen nog redelijk lang aardig intensief met de recruteringsofficier contact gehad. Het is wonderlijk hoeveel deuren er daar voor je opengaan als je een leidinggevende functie bij de padvinderij hebt gehad. Compleet belachelijk zelfs. De buikspieren zijn echter total loss gebleken en dan houdt het echt op. Ik had me waarschijnlijk nog wel door de keuring kunnen werken, maar je valt vanzelf door de mand in de proefperiode.

Edit: typo
(edited)

Droomjob? CEO van Apple of Harman International

Realistischer: ontvanger van een stad (weet wel niet hoe jullie dit in NL formuleren- - het is zo ongeveer de financieel verantwoordelijke van een gemeente/stad
Edit: alhoewel luchtverkeersleider op een luchthaven me ook erg aanspreekt!
(edited)

Interessant topic. Ben afgelopen week net met m'n nieuwe baan begonnen, als accountant bij KPMG. Kan nog niet zeggen of dit echt m'n droombaan is. Het is in ieder geval wel een leuke eerste week geweest, hoop nieuwe mensen leren kennen en een nieuwe omgeving. Komende week ook gelijk cursus, stoppen ze ons een week lang in een hotel.

Weet eigenlijk niet eens of ik wel in een droombaan geloof, heb er nooit echt op zo'n manier naar gekeken. Zo lang ik werk heb waar wel de nodige uitdaging in te vinden is en ik leuke collega's heb ben ik wel tevreden. De dromen die ik heb zijn toch eigenlijk allemaal zaken buiten het werk om, denk dan aan privé en vakanties bijvoorbeeld.
(edited)

Leuk topic inderdaad, ik zal mijn verhaal hier ook maar eens posten. Ik heb totaal geen idee wat ik wil, ik heb alles geprobeerd van hovenier tot administratief werker, maar niks vind ik leuk. Het is geen onwil en het is ook echt niet dat ik dingen niet probeer. Allerlei stages ook gehad, weet ik het wat ik heb gedaan, maar niks en dan ook echt niks vind ik leuk :(
En dan heb ik het ook niet over dingen als "Oei mijn schoenen worden vies" of ander klein gezeur, maarjah, ik kan je vertellen dat het niet leuk is als je niet weet wat je wil.

Enige waar ik achter ben gekomen is, dat je mij gewoon lekker mijn gang moet laten gaan het liefst lekker alleen aan iets prutsen, dan vermaak ik mij wel.

Mijn studie heb ik gekozen omdat ik ik gewoon geweldig (al zeg ik het zelf :P) met cijfers ben, ik sla geen enkel nummer op in mijn telefoon, verjaardagen van zowel mijn vrienden, familie, maar ook geboorte en sterfdatums van beroemde mensen kan ik moeiteloos onthouden. Pi tot 50 decimalen eitje. De studie is overigens geschiedenis.

Goed het liefste zou ik gewoon ergens aan lopen prutsen en dat er één of andere kerel aankomt die een bepaald cijfer nodig is en dat ik dan gewoon roep en klaar en dat een beetje de dag door, maar goed zo'n baan zal er wel niet bestaan :P

Of gewoon boswachter... :P
(edited)
(edited)

Als je zo goed bent met getallen zou je lijkt me ook heel goed in de financiële wereld kunnen werken. Beurshandelaar bijvoorbeeld, erg veel en heel snel rekenen.

Precies, "even" econometrie studeren, dan loop je snel binnen !

Ach, gelukkig ben ik nog jong en voor hetzelfde geld rol ik zo ergens in wat ik wel geweldig vind. Ik kan genoeg voorbeelden noemen van mensen die iets hadden gestudeerd, maar later in iets totaal anders terecht kwamen.

Piloot ! (l)

Je hoeft niet eens econometrie te studeren. Als je een universitair diploma hebt, een goede motivatie waarom je niet een financiële studie gedaan hebt maar wel in die sector wil werken en daarnaast door de reken- en iq-tests komt kun je zo aan de slag. Specifieke cursussen krijg je sowieso toch nog wel.

Droombaan...hmmmm, ik zie werken eigenlijk als een soort noodzakelijk kwaad om mijn gezin te onderhouden, ik steek mijn energie liever in mijn hobby's ( zoals sokker/voetbal/schaken )en mijn gezin. Er is eigenlijk maar 1 ding wat ik als droombaan zou hebben gezien, dat is helaas te laat. Ik was vroeger een groot schaak talent, dit heb ik echter in mijn jeugd verwaarloosd en net zoals bij bijvoorbeeld topvoetbal bereiken kun je hier op latere leeftijd helaas niet meer naar de top groeien.
Met elke topsport dien je jong al te beginnen. Tot een paar jaar terug speelde ik af en toe nog een toernooitje en won in de B-groep dan 250 euro voor een weekendje schaken ( moet ik wel echt in topvorm zijn).

Na het trouwen en samenwonen en natuurlijk de geboorte van mijn dochter(!!!) is dit allemaal veel belangrijker geworden en zijn mijn enige 3 hobby's nog mijn gezin, sokker en HFC Haarlem.
Ik kan vertellen dat dit alle tijd opvreet en ik me hier gelukkig bij voel!

Enne werken of droombaan..., mij droom is uitgekomen met het gezin waar ik nu gelukkig mee ben.
Veeeeeeeeeeel belangrijker dan een droombaan.
(edited)

Een bekend politicus zei ooit: "Tussen droom en werkelijkheid staan vaak praktische bezwaren". Welnu, dat praktische bezwaar in mijn geval was ikzelf. In m'n jonge jaren was ik heel erg sportief maar de geneugten van een jongerenleven gingen ook niet aan mij voorbij. Een carrière als profwielrenner zat er niet meer in toen ik toegaf aan een onregelmatig levenspatroon met een opeenstapeling van excessen :)

Ik heb na mijn studies aan het humaniora (dat is tot de leeftijd van 18 jaar) in samenspraak met mijn ouders, beslist om eerst te gaan werken. Als arbeider leerde ik omgaan met bepaalde verantwoordelijkheden en ik merkte bij mezelf dat als ik iets wou, ik meestal ook wel kon. Zo'n jaar of vier terug ben ik Politieke en Sociale wetenschappen gaan studeren en die studie voltooide ik deze zomer. Hiermee kan ik verschillende paden bewandelen maar mijn voorkeur blijft tot een drietal specifieke jobs beperkt: markt- of wetenschappelijk onderzoek voeren, werken voor een selectie- en rekruteringscentrum of door het leven gaan als communicatieconsulent (voor een bedrijf, een sportclub, een overheidsinstelling, ..)

Zoals d aandachtige lezer al kan vermoeden ben ik momenteel nog werkzoekende. Soliciteren is blijkbaar ook een leerproces en die job vinden waar je je echt voor de volle 100 procent voor wil inzetten gebeurt niet van vandaag op morgen. Selectieprocedures, motievatiebrieven en CV's, het hoort er blijkbaar allemaal bij. Ik heb er nog steeds een goed oog in, en het komt ook wel goed. Best wel, want alleen gaan wonen brengt nog een aantal verantwoordelijkheden met zich mee die een aanval pogen te plegen op je portemonnee :)

"Een bekend politicus zei ooit"

dan heeft hij mooi geshopt bij de dichter/schrijver Willem Elsschot :)

Het Huwelijk

Toen hij bespeurde hoe de nevel van de tijd
in d'ogen van zijn vrouw de vonken uit kwam doven,
haar wangen had verweerd, haar voorhoofd had doorkloven
toen wendde hij zich af en vrat zich op van spijt.

Hij vloekte en ging te keer en trok zich bij de baard
en mat haar met de blik, maar kon niet meer begeren,
hij zag de grootse zonde in duivelsplicht verkeren
en hoe zij tot hem opkeek als een stervend paard.

Maar sterven deed zij niet, al zoog zijn helse mond
het merg uit haar gebeente, dat haar toch bleef dragen.
Zij dorst niet spreken meer, niet vragen of niet klagen,
en rilde waar zij stond, maar leefde en bleef gezond.

Hij dacht: ik sla haar dood en steek het huis in brand.
Ik moet de schimmel van mijn stramme voeten wassen
en rennen door het vuur en door het water plassen
tot bij een ander lief in enig ander land.

Maar doodslaan deed hij niet, want tussen droom en daad
staan wetten in de weg en praktische bezwaren,
en ook weemoedigheid, die niemand kan verklaren,
en die des avonds komt, wanneer men slapen gaat.

Zo gingen jaren heen. De kindren werden groot
en zagen dat de man die zij hun vader heetten,
bewegingloos en zwijgend bij het vuur gezeten,
een godvergeten en vervaarlijke aanblik bood.
(edited)

ik denk dat die persoon daar in zijn redevoering ook naar verwees. Mark Eyskens is een zeer belezen man en ik zie hem niet direct plagiaat plegen. Dus maak van "Een bekend politicus zei ooit" -"Een bekend politicus verwees ooit naar Elschot toen hij zei:" ..

Mooi gedicht trouwens he :)