Subject: Vreugdemuur

Serious Request is tegenwoordig commercialisering van geld geven aan goede doelen. Komt een erg laag percentage terecht waar het echt nodig is, maar dan kan je je ten minste wel goed voelen. 'Wauw, we hebben zo veel geld aan het goede doel gegeven.' Het is een bedrijf dat een goed gevoel verkoopt.

Waarom is dat zo ?

Omdat het geld de laatste jaren meer naar grotere organisaties gaat die minder nuttige doelen hebben, maar waar wel een grote management-top is en een interne organisatie waar een hoop van het geld aan op gaat. Die opbrengst blijft wel stijgen, maar het uiteindelijke nut van die actie wordt steeds minder. 3FM buit het uit voor de extra publiciteit. Een hoop mensen hebben dan hun westerse schuldgevoel weer voor een jaar afbetaald, maar degenen die er profijt van hebben zitten ook voornamelijk in het westen.

Jeetje, geloof je dat echt? Volgens mij had de wereld echt beter kunnen vergaan een paar dagen geleden. Het is allemaal de schuld van 3FM inderdaad, wie zijn zij dat ze proberen iets te doen tegen de babysterfte? Dat is toch van den zotte? Ze doen het alleen maar om in de publiciteit te komen immers...

Wat een enorm negatieve instelling....bah.

tis idd erg jammer dat er veel geld bij goede doelen verdwijnt aan de overhead. helaas ontkom je er niet aan. in het verleden kon iedereen een "goed doel" oprichten. daar verdween veel geld in eigen zakken.. (vroeger was het nog veel slechter)

maar even over het rode kruis en andere grote liefdadigheidsinstellingen, ze hebben niet voor niets grote jongens in het bestuur. de organisatie haalt door die grote jongens wel veel meer geld op voor de goede doelen.. ik denk dat het rode kruis momenteel meer geld naar de derde wereld kan brengen dan tien jaar geleden.. dus die dikbetaalde jongens zijn hun geld wel waard..

Met alle respect hier ben ik het niet mee eens. Ik begrijp dat een groot goed doel betaalde krachten nodig heeft. Maar ik vind wel dat dit een baan is die je voor je eer en gevoel doet. Hierdoor vind ik ook dat je met een normaal loon of in ieder geval veel minder dan dat je in het bedrijfsleven kunt krijgen.
Ik vind het dus vooral een baan voor mensen die zich al hebben bewezen in het bedrijfsleven daar een leuke spaarpot hebben opgebouwd en nu dus een nieuwe uitdaging zoeken.
Leg maar eens aan al die vrijwilligers uit waarom jij zo nodig zo'n groot loon moet hebben.

+100 voor Losing.

En al die mensen die gewoon met hun kop op tv willen komen om hun spaarpot te legen. -1
Als ze langs een dakloze in hun eigen buurt lopen kijken er er geen eens naar om, het hele jaar doen ze niks en dan 1x in het jaar beetje schijnheilig je schuld gevoel afkopen. -10.

Edit : Het initiatief zelf kan ik nog wel enigzins respect voor opbrengen, elk initiatief hoe klein of groot is er 1 natuurlijk, alleen het is zo nep geworden mi.
(edited)

Als ze langs een dakloze in hun eigen buurt lopen kijken er er geen eens naar om, het hele jaar doen ze niks en dan 1x in het jaar beetje schijnheilig je schuld gevoel afkopen.

Klopt. Maar dan nog is die schijnheilige houding nog steeds beter voor diegenen die geholpen moeten worden dan wanneer men het niet organiseert. Het probleem is gewoon dat mensen zich niet verantwoordelijk voelen om die mensen te helpen (inclusief mezelf). Daar is een logische verklaring voor.

Jammer dat zo´n fantastisch initiatief zo slecht wordt beoordeeld. Het is een mega spektakel geworden omdat 3FM er die glazen-huis-constructie van heeft gemaakt en het 24/7 uitzendt via de radio.

Stel dat ze dat niet deden, maar in stilte een gironummer openen voor een goed doel. Wat denk je dat de opbrengst zou worden ? 12 miljoen euro of 1200 euro ?
Ik heb nu ook gestort vanwege de kerstgedachte, de indrukwekkende filmpjes, de betrokken dj´s en de sfeer die om dat glazen huis heerst. Zoveel warmte !

Ook erger ik me aan het idee dat alle directeuren van goede doelen graaiers zijn en ze best hun werk voor minder zouden mogen doen. Ik ben het volledig met Kasim eens dat deze mensen over het algemeen hun salaris waard zijn. Je kan er een stagiair van de universiteit op zetten en misschien werkt die wel harder dan de directeuren van nu, maar ik vrees dat het niet afdoende zal zijn. Het Rode Kruis is een enorm bedrijf dat vraagt om een leider van niveau en die kosten nu eenmaal geld.

Ik heb trouwens niet het idee dat ik mijn schuld heb afgekocht door te storten. Dat zal voor 99% van de mensen gelden.

Het beste komt het geld (op lange termijn) terecht bij mensen die een klein project hebben, daar zelf heen gaan en samen met de lokale bevolking gaat opbouwen, die de ideeën van de bevolking zelf mogelijk maken en verbeteren met hun kennis. Een grote organisatie, wat voor dan ook, kan corruptie in de hand werken. Die hebben ook grote projecten waarvoor ze corrupte overheden moeten omkopen, terwijl die zich met kleine projectjes niet zo bezig houden. Zeker als dat voornamelijk uit de bevolking zelf komt.

Het lijkt me vooral ook onnodig om ieder jaar 1 bepaald specifiek doel uit te kiezen. Wat is er zo bijzonder aan dit doel? Waarom gaat het geld niet ook ergens anders heen? Nu wordt er heel veel geld kortstondig op 1 project gestort waarna de toestroom veel minder wordt, wat nooit goed kan zijn voor de lange termijn. Een hoop van dat geld wordt nu gewoon verspild; met minder, gedoseerd, geld heb je over 10 jaar het zelfde resultaat. Volgens mij, als iedereen die nu zo veel geeft aan serious request, dat eens gewoon op maandelijkse basis zou doen, aan verschillende doelen, zou zelfs minder geld per jaar meer effect hebben globaal gezien. Waarom willen mensen dát niet doen en wel 1x per jaar heel veel op 1 ding storten? Omdat het zo goed staat als je geld geeft en nu iedereen het kan zien? Omdat je niet achter kan blijven als je ziet dat de rest openlijk lof ontvangt voor het geven van geld ergens aan?

Als je echt voor een bepaald doel wil gaan, kan je dat, ook als leider van een grote organisatie, volgens mij prima af als je een iets lager banksaldo hebt. Ik heb het gevoel dat als er jaarlijks meer dan 3 ton naar een directeur van een goed doel gaat, die directeur er niet met zijn hart voor gaat, maar dat hij voor het geld gaat. Dat hij zonder dat geld zich niet zou inzetten er voor en ook dus minder geneigd zal zijn naar verbeteringen te zoeken. Waarom moet je zelf (multi-)miljonair zijn (naast je luxe auto's en kast van een huis) voor je iemand anders kan helpen? Kan je dan niet zelf met minder genoegen nemen? Iedereen zet natuurlijk zichzelf op de 1e plaats, maar als je jezelf zo ver boven de 2e plaats zet hoor je niet thuis bij een dergelijke organisatie. Ga dan maar lekker ergens anders werken, bij een bedrijf dat niet op basis van giften werkt.

@je laatste zin: Natuurlijk gaat niemand dat toegeven en overtuigt iedereen zichzelf er van dat dat zo is. Of dat bij jou zo is weet ik niet, maar ik denk dat dat sowieso bij meer dan 50% van de gevers het uiteindelijk ging om het afkopen van je schuldgevoel of een goed imago krijgen.

Het beste komt het geld (op lange termijn) terecht bij mensen die een klein project hebben, daar zelf heen gaan en samen met de lokale bevolking gaat opbouwen, die de ideeën van de bevolking zelf mogelijk maken en verbeteren met hun kennis. Een grote organisatie, wat voor dan ook, kan corruptie in de hand werken. Die hebben ook grote projecten waarvoor ze corrupte overheden moeten omkopen, terwijl die zich met kleine projectjes niet zo bezig houden. Zeker als dat voornamelijk uit de bevolking zelf komt.
Dat ben ik niet in alle gevallen met je eens. Als je bijvoorbeeld malarianetten uit wil gaan delen, dan heb je er al snel baat bij om dat grootschalig aan te pakken (economies of scale). Als je zelf genoeg geld hebt om een dorp te voorzien, kun je misschien voor 5x dat bedrag 10 dorpen erbij doen (omdat je goedkoper in kunt kopen, langs andere dorpen komt die je net zo goed ook kunt bevoorraden, etc. etc.). En waarom zou je een klein project wel zonder corruptie uit kunnen voeren? Bovendien heb ik ook wel eens kritiek gehoord dat de projecten die door mensen zelf opgezet worden ook hun beperkingen hebben. Zo zijn deze projecten vaak in beter toegankelijke landen in beter toegankelijke gebieden (een dorpje vlak buiten Nairobi). In de landen waar men echt hulp nodig heeft komt men niet.

Het lijkt me vooral ook onnodig om ieder jaar 1 bepaald specifiek doel uit te kiezen. Wat is er zo bijzonder aan dit doel? Waarom gaat het geld niet ook ergens anders heen? Nu wordt er heel veel geld kortstondig op 1 project gestort waarna de toestroom veel minder wordt, wat nooit goed kan zijn voor de lange termijn. Een hoop van dat geld wordt nu gewoon verspild; met minder, gedoseerd, geld heb je over 10 jaar het zelfde resultaat. Volgens mij, als iedereen die nu zo veel geeft aan serious request, dat eens gewoon op maandelijkse basis zou doen, aan verschillende doelen, zou zelfs minder geld per jaar meer effect hebben globaal gezien. Waarom willen mensen dát niet doen en wel 1x per jaar heel veel op 1 ding storten? Omdat het zo goed staat als je geld geeft en nu iedereen het kan zien? Omdat je niet achter kan blijven als je ziet dat de rest openlijk lof ontvangt voor het geven van geld ergens aan?
Één doel is voor de marketing van een project als serious request beter. Als je een beetje aan kindersterfte doet, een beetje aan het tegengaan van ontbossing, etc. dan verlies je een beetje de focus. Omdat babysterfte, het thema van dit jaar ook een breed thema is dat in veel gebieden voor komt, kun je de dosering anders doen. Een ziekenhuisje in Malawi, voorlichting in Burkina Faso etc. etc. Bij rampen vind ik dat doseringsvraagstuk anders, omdat je dan wel al het geld op een plek krijgt, maar dat is een heel ander vraagstuk. Ik denk dat veel mensen verder niet de discipline hebben om maandelijks geld over te maken naar een verschillende goede doelen organisatie. Ikzelf heb die discipline in ieder geval niet.

Als je echt voor een bepaald doel wil gaan, kan je dat, ook als leider van een grote organisatie, volgens mij prima af als je een iets lager banksaldo hebt. Ik heb het gevoel dat als er jaarlijks meer dan 3 ton naar een directeur van een goed doel gaat, die directeur er niet met zijn hart voor gaat, maar dat hij voor het geld gaat. Dat hij zonder dat geld zich niet zou inzetten er voor en ook dus minder geneigd zal zijn naar verbeteringen te zoeken. Waarom moet je zelf (multi-)miljonair zijn (naast je luxe auto's en kast van een huis) voor je iemand anders kan helpen? Kan je dan niet zelf met minder genoegen nemen? Iedereen zet natuurlijk zichzelf op de 1e plaats, maar als je jezelf zo ver boven de 2e plaats zet hoor je niet thuis bij een dergelijke organisatie. Ga dan maar lekker ergens anders werken, bij een bedrijf dat niet op basis van giften werkt.
Dat kan een keuze van een hulporganisatie zijn, om alleen bevlogen mensen te kiezen. Als een beter betaald iemand meer fondsen werft dan een minder betaald iemand, dan vind ik een te rechtvaardigen keuze, zoals anderen ook doen. Ik kan me ook voorstellen dat je het tegen de borst stuit, maar dan geef jij toch niet aan de goede doelen die dure managers hebben? Je kunt het ook omdraaien trouwens, stel dat je bij Unilever een miljoen kunt verdienen en je gaat voor drie ton naar een goed doel... :P

@je laatste zin: Natuurlijk gaat niemand dat toegeven en overtuigt iedereen zichzelf er van dat dat zo is. Of dat bij jou zo is weet ik niet, maar ik denk dat dat sowieso bij meer dan 50% van de gevers het uiteindelijk ging om het afkopen van je schuldgevoel of een goed imago krijgen.
Hoewel het lastig is bij ontwikkelingwerk, waardeer ik iemand die iets doet voor de goede zaak meer dan iemand die alleen geld geeft.

Dat ben ik niet in alle gevallen met je eens. Als je bijvoorbeeld malarianetten uit wil gaan delen, dan heb je er al snel baat bij om dat grootschalig aan te pakken (economies of scale). Als je zelf genoeg geld hebt om een dorp te voorzien, kun je misschien voor 5x dat bedrag 10 dorpen erbij doen (omdat je goedkoper in kunt kopen, langs andere dorpen komt die je net zo goed ook kunt bevoorraden, etc. etc.). En waarom zou je een klein project wel zonder corruptie uit kunnen voeren? Bovendien heb ik ook wel eens kritiek gehoord dat de projecten die door mensen zelf opgezet worden ook hun beperkingen hebben. Zo zijn deze projecten vaak in beter toegankelijke landen in beter toegankelijke gebieden (een dorpje vlak buiten Nairobi). In de landen waar men echt hulp nodig heeft komt men niet.

Voor de belangrijkste dingen, die op lange termijn moeten blijven, geldt het echter wel; opbouw en awareness voor bepaalde kwesties creëren*. Als het gaat om simpelweg dingen uitdelen heb je wel wat aan een grote schaal, maar dat is niet echt ontwikkelingswerk, dat is net als het neerzetten van waterputten vroeger; er gaat een generatie overheen en de kennis is weer verloren doordat er alleen maar wordt gegeven en niets wordt gestoken in zelfredzaam zijn.
Bij kleine projecten is de kans op corruptie een heel stuk kleiner inderdaad, omdat het eigenlijk altijd mensen zijn die het echt om het doel te doen is, en er natuurlijk per project een stuk minder geld in om gaat. Die laatste 2 zinnen; dat gaat om het verbeteren van de individuele projecten. Blijft staan dat ze beter werken als ze wel in minder toegankelijke gebieden komen, dat is dus iets wat moet veranderen. Wat misschien kan als er meer geld naar kleinere projecten gaat.

Één doel is voor de marketing van een project als serious request beter. Als je een beetje aan kindersterfte doet, een beetje aan het tegengaan van ontbossing, etc. dan verlies je een beetje de focus. Omdat babysterfte, het thema van dit jaar ook een breed thema is dat in veel gebieden voor komt, kun je de dosering anders doen. Een ziekenhuisje in Malawi, voorlichting in Burkina Faso etc. etc. Bij rampen vind ik dat doseringsvraagstuk anders, omdat je dan wel al het geld op een plek krijgt, maar dat is een heel ander vraagstuk. Ik denk dat veel mensen verder niet de discipline hebben om maandelijks geld over te maken naar een verschillende goede doelen organisatie. Ikzelf heb die discipline in ieder geval niet.

Heb je inderdaad gelijk in, dat dit beter werkt om geld los te krijgen, maar ik vind het erg jammer dat de westerse mens zo werkt. Dat mag wel eens veranderen; er moet tegenwoordig overal commercie bij komen kijken wil je iets als dit voor elkaar krijgen, terwijl het echt moet gebeuren. Maandelijks geld overmaken is ook niet zo moeilijk: je vult 1x een formulier in en tot je het op zegt wordt er maandelijks geld overgemaakt.

maar dan geef jij toch niet aan de goede doelen die dure managers hebben?

Wil ik ook wel, maar als iedereen dat doet zou dat betekenen dat de specifieke doelen waar toevallig een dure manager bij zit nog minder geld krijgen. Lastige kwestie. Tevens is het lastige dat ik wel heel prima cijfers kan vinden van jaarsalarissen (zoals 2 ton bij Rode Kruis) maar ik natuurlijk geen inzicht heb wat die directeur vervolgens met dat geld doet, dat zal ook nog per persoon verschillen. Als diegene nou daarmee 10 andere doelen flink steunt heb ik er weer niets tegen, juist eerder iets voor, maar dat weet ik helaas niet.


*Die laatste is volgens mij ook het beste voor de huidige kwestie op langere termijn. Kindersterfte terugdringen op dit moment zonder iets anders te doen maakt de problemen in de toekomst alleen maar groter. Je kan nu al zien aankomen dat de gemiddelde levensverwachting de komende paar decennia met zo'n 20 jaar verhoogd wordt in Afrika, probeer er dan voor te zorgen dat de populatie niet explodeert door te zorgen dan de huidige populatie alleen zichzelf vervangt. Anders krijg je straks het probleem nog 10x terug doordat er te veel mensen wonen in een gebied met te weinig bronnen.

Voor de belangrijkste dingen, die op lange termijn moeten blijven, geldt het echter wel; opbouw en awareness voor bepaalde kwesties creëren*. Als het gaat om simpelweg dingen uitdelen heb je wel wat aan een grote schaal, maar dat is niet echt ontwikkelingswerk, dat is net als het neerzetten van waterputten vroeger; er gaat een generatie overheen en de kennis is weer verloren doordat er alleen maar wordt gegeven en niets wordt gestoken in zelfredzaam zijn.
Bij kleine projecten is de kans op corruptie een heel stuk kleiner inderdaad, omdat het eigenlijk altijd mensen zijn die het echt om het doel te doen is, en er natuurlijk per project een stuk minder geld in om gaat. Die laatste 2 zinnen; dat gaat om het verbeteren van de individuele projecten. Blijft staan dat ze beter werken als ze wel in minder toegankelijke gebieden komen, dat is dus iets wat moet veranderen. Wat misschien kan als er meer geld naar kleinere projecten gaat.
Malarianetten uitdelen was misschien niet het beste voorbeeld, maar er zijn wel andere projecten te verzinnen waarbij de schaal er toe doet. Ik denk dat je uiteindelijk grotere en kleinere organisaties en projecten moet hebben. Ik denk dat de ontoegankelijke gebieden juist om meer geld vragen. Misschien moet je transporten gaan beveiligen, vliegtuigen kopen etc. Je hebt verder een moreel dilemma: Als je door corruptie mensen kunt helpen die je anders niet zou kunnen helpen, moet je dat dan doen?

Heb je inderdaad gelijk in, dat dit beter werkt om geld los te krijgen, maar ik vind het erg jammer dat de westerse mens zo werkt. Dat mag wel eens veranderen; er moet tegenwoordig overal commercie bij komen kijken wil je iets als dit voor elkaar krijgen, terwijl het echt moet gebeuren. Maandelijks geld overmaken is ook niet zo moeilijk: je vult 1x een formulier in en tot je het op zegt wordt er maandelijks geld overgemaakt.
Je zou eigenlijk een service moeten beginnen waarmee je geld maandelijks afschrijft, maar vervolgens verdeelt over de goede doelen. Punt waarom ik geen machtiging invul is dat ik dan maar een organisatie steun.

Wil ik ook wel, maar als iedereen dat doet zou dat betekenen dat de specifieke doelen waar toevallig een dure manager bij zit nog minder geld krijgen. Lastige kwestie. Tevens is het lastige dat ik wel heel prima cijfers kan vinden van jaarsalarissen (zoals 2 ton bij Rode Kruis) maar ik natuurlijk geen inzicht heb wat die directeur vervolgens met dat geld doet, dat zal ook nog per persoon verschillen. Als diegene nou daarmee 10 andere doelen flink steunt heb ik er weer niets tegen, juist eerder iets voor, maar dat weet ik helaas niet.
Dat is lastig inderdaad, maar het is een begin om die organisaties niet meer te steunen, dan zouden die organisaties (en hun managers) vanzelf opener worden.

*Die laatste is volgens mij ook het beste voor de huidige kwestie op langere termijn. Kindersterfte terugdringen op dit moment zonder iets anders te doen maakt de problemen in de toekomst alleen maar groter. Je kan nu al zien aankomen dat de gemiddelde levensverwachting de komende paar decennia met zo'n 20 jaar verhoogd wordt in Afrika, probeer er dan voor te zorgen dat de populatie niet explodeert door te zorgen dan de huidige populatie alleen zichzelf vervangt. Anders krijg je straks het probleem nog 10x terug doordat er te veel mensen wonen in een gebied met te weinig bronnen.
Er zijn ook wel theorieen die stellen dat mensen minimaal 2 kinderen (of één zoon) zover moeten krijgen in het leven dat hij productief wordt om hen te onderhouden als ze ouder zijn. Als er hoge kindersterfte is, schijnen deze stellen geneigd te zijn veel kinderen te produceren zodat het zeker is dat er minimaal 2 kinderen de volwassen leeftijd bereiken. Volgens die theorie zou het geboortecijfer afnemen naarmate de kindersterfte afneemt, omdat mensen dan het zekere voor het onzekere nemen en maar wat extra kinderen gaan maken. Of deze theorie waar is of niet, weet ik niet, maar het zou een reden kunnen zijn waarom het juist helpt tegen wat jij zegt.

Dat laatste punt wil ik nog wel even op in gaan: Inderdaad, dat is de reden dat er veel kinderen worden geproduceerd worden daar, juist omdat ze veel sterven. Dat was tot voor kort in Europa ook zo. Wat daar de afgelopen 200 jaar echter is gebeurd: kindersterfte neemt af en men reageert te langzaam met minder kinderen krijgen. Explosie van 1 miljard naar 7 miljard mensen wereldwijd in een paar honderd jaar, terwijl we 200.000 jaar hadden gedaan om bij 1 miljard te komen. Dat kan Afrika niet aan; de hongersnood zal op termijn alleen maar erger worden, omdat met iets meer dan er nu is al snel dubbel zo veel mensen gevoed kunnen worden. Nu wij dit eenmaal hebben meegemaakt, kunnen we er misschien voor zorgen dat dit getimed wordt. Nu alleen richten op kindersterfte tegen gaan versterkt het effect alleen maar. Helaas ligt het wat lekkerder in de media om 'voor de babies' te gaan ipv 'tegen het baren'.

Mijn 9e kampioenschap (waar van 4 op rij). Hopelijk laat de 10e wat langer op zich wachten, want als hij er snel is betekent dat waarschijnlijk degradatie komend seizoen :)

Ik heb veel te weinig tijd voor Sokker de laatste weken. Maar dat hoeft niet op de klaagmuur, want het komt doordat ik het op m'n werk lekker druk heb en in de weekeinden ook. Dat laatste is weer voor een groot deel het gevolg van dat ik een maandje geleden op de knieën ben gegaan en we nu genoeg te doen hebben voor de voorbereidingen van de bruiloft over tien maanden :)