Subject: »Klaagmuur

Natuurlijk is dat mijn fout maar zoveel keer in 2 dagen slaat nergens op, je krijgt niet eens de tijd om van de fout te leren. Daarnaast is het een 6 baans weg met bomen aan de zijkant, komt geen enkele voetganger. 50 is daar belachelijk. Dan nog moet je opletten, maar als je met 120 van de snelweg komt dan reken je er niet op dat binnen 50 meter al een flitspaal op 50 flitst op een 6 baans weg. Is een pure melkkoe. Flitsen op snelheid zou je moeten doen omdat het gevaarlijk is op een bepaald punt om harder te rijden dan een bepaalde snelheid, hier is het puur om de kas te spekken.
Kan Rutte weer met zijn reet in zijn dikke dure bak in de brede files rijden ipv de lange files door de banen naar 12 breed uitbreiden ipv het geld in de zorg te steken. De files worden alleen maar breder, in de stad is en blijft geen ruimte om meer wegen aan te leggen dus stagneert het verkeer alsnog. Zonde geld en de bejaarde + gehandicapte maar lijden onder zijn beleid.
(edited)

Ook als je handschoenen aan hebt, is het handig er op te letten dat je geen kokend water over je hand heen gooit. Zeker niet als dat niet-waterdichte tuinhandschoenen zijn. Zoals ik eergisteren deed.

Ik heb gelukkig op al mijn vingers maar 1 brandwond. Jammer dat hij bij mijn ringvinger meer dan de helft van mijn het oppervlak beslaat. Het duurde denk ik ongeveer een seconde voor ik hem onder de kraan had, maar toen hing toch al een flink stuk van bovenste huidlaag los. Alleen mijn ringvinger en pink zitten in het verband, en met pijnstillers is het best dragelijk: sinds vandaag heb ik het meest last van een stijve armspier door de tetanusprik die ik er bij kreeg. Ik kan bijna alles gewoon doen, maar het is toch wel irritant omdat alles een stuk langer duurt.

Ai, sterkte !

ekkes :( beterschap!

sterkte

Ook even een klaagmomentje van mijn kant:

https://www.dropbox.com/s/ijf02bdy2rbz7ri/Belmonte%20vorm.png?dl=0

Van 13 naar 0 in vorm in 6 weken. Een van mijn beste spelers is al een aantal weken niet op niveau inzetbaar

Het is alsof vandaag al 1,5 dag voorbij is en sinds gisteravond een halve week. Een huisgenoot die de afgelopen weken al 2 zelfmoordpogingen had gedaan was vermist. Gelukkig hebben we haar daarnet gevonden, ze durfde op het laatst toch niet van 1 van de universiteitsgebouwen hier af te springen en had de nacht in 1 van de wc's doorgebracht, maar omdat normaal gesproken alle ruimtes worden gecheckt en er overal bewegingssensoren zijn daar was dat als 1e afgeschreven. Met een hoop mensen hebben we de bossen en uiterwaarden rondom Wageningen helemaal uitgekamd voordat haar fiets op de campus gevonden was en er toch daar werd gezocht.

Ze wordt nu (als het goed is) vrijwillig opgenomen. Ze was net opnieuw begonnen met antidepressiva vanwege die eerdere pogingen, en dat kan de 1e weken voor suicidale gedachten zorgen en verandert je manier van denken volledig, dus eigenlijk had dat gewoon al vanaf het begin onder begeleiding gemoeten. Maar wat een opluchting zeg, toen ze gevonden was. Want je denkt gewoon aan de meest waarschijnlijke optie, dat ze al dood is. Zeker als het al de volgende dag is na een koude nacht (en ze had geen jas of telefoon mee oid).

Ik weet ook niet of dit nou klaagmuur-materiaal is of vreugdemuur vanwege de opluchting of iets anders, maar ik wilde er gewoon even over schrijven :)

Zo dat is heftig. Sterkte gewenst.

Zo, heftig kerel! Wat fijn dat zoveel mensen mee wilden zoeken, en gelukkig dat het zo is afgelopen. Hopelijk gaat het vanaf nu beter met haar!

Dat is nog maar de vraag, ze is nog verre van okay. Ze baalde er van dat het niet gelukt is en het centrum waar ze opgenomen wordt stuurt haar morgen weer naar huis omdat het niet ernstig genoeg zou zijn... 3 pogingen in net iets meer dan 2 weken, wat is dan wel erg genoeg?

Soms snap ik helemaal niets van de gezondheidszorg hier in de omgeving. Nu maar nadenken over alternatieven, want niemand ziet het voor zich dat ze hier gewoon thuis is de komende tijd, we zijn dan ook maar met 5 andere studenten in huis (plus natuurlijk nog wat andere vrienden van haar die ook wel willen helpen) om de volgende poging te voorkomen... Veel te groot risico.

Heftig! Ik neem aan dat er wel info is waarom dat centrum haar situatie niet ernstig genoeg vind?

Ja, vooral gebaseerd op de gebrekkige definities van de DSM-5. Zo heeft ze officieel geen depressief syndroom, want ze zei zelf dat ze de afgelopen weken niet constant depressief is geweest, ze heeft ook een paar goede dagen of uren gehad ofzo. Maar dat icm 3 zelfmoordpogingen en spijt niet voor de pogingen maar dat ze niet gelukt zijn... En het is op dit moment vooral de weken doorkomen voordat ze weer in balans is met haar anti-depressiva. Als er iets een klassiek geval is waarin je iemand zou moeten opvangen...
(edited)

'Leuke' oefenwedstrijd met zoveel geblesseerden ... :/

http://sokker.org/stats/matchID/29953595/teamID/18639

Goed filmpje als het gaat om het beter begrijpen van een depressie en ermee te moeten leven:





En ook leerzaam:


(edited)

Weet nu niet of ik op de klaagmuur of de vreugdemuur moet zijn..., er is deze week alvast 1 definitieve diagnose gesteld voor mijn gezondheidsproblemen na een jaar lang onderzoeken en ziekenhuis in en uit.
Deze diagnose is visual snow, ben de 4e persoon ooit in Nederland die deze diagnose krijgt, zo zeldzaam is het.
De specialist die ik deze week sprak en mij deze diagnose heeft gegeven vindt het knap dat ik nog zoveel kan met mijn ogen, dat heeft denk ik echter met de instelling te maken om er wat van te maken.
Ik zal zo wat linkjes naar filmpjes hieronder neerzetten voor de mensen die geïnteresseerd zijn, zie het 24 uur per dag met ogen dicht en ogen open.

https://www.youtube.com/v/f34R3GC5I5k

http://www.npo.nl/je-zal-het-maar-hebben/08-03-2016/BNN_101377994

(edited)

Irritant om dat te hebben :S Prettig dat er duidelijkheid is na zoveel onderzoek, maar volgens mij wel alleen als er nog iets mogelijk is anders ben je er weinig mee opgeschoten lijkt me. Alleen een diagnose heb je bar weinig aan als je de juiste behandeling en/of medicatie er niet mee krijgt, of in ieder geval de hulp die je nodig hebt of bent gaan zoeken. Ik neem voor de gemakkelijkheid even aan dat je niet voor niets al een jaar wordt onderzocht en dat je daar ook een verwachting bij hebt.


EDIT: correctie op mezelf, een diagnose kan wel wat rust geven, bijvoorbeeld dat je niet gek bent en dat het echt is (maar 2 algemene voorbeelden, geen aannames voor jou persoonlijk).
(edited)