Subpage under development, new version coming soon!
Subject: Filmtopic
the hangover juist gezien...
echt nen aanrader:d
echt nen aanrader:d
The Taking of Pelham 123 was een aangename actiefilm. 3.5/5
Enkel Avatar kon mensen lokken naar de ciné, de 3D zaal was tevens volzet.
Sherlock Holmes verkoopt voor geen meter.
Sherlock Holmes verkoopt voor geen meter.
En toch wil ik liever SH zien dan avatar =p
Lucky number slevin nog eens gezien omdat hij op tv was, nu weet'k weer hoe het in mekaar zat :D
The man who stare at goats.
Schijtfilm
Schijtfilm
Maar wat een prachtige titel!
Grtz
Grtz
klopt, die is precies 10j ouder geworden in één keer, ahzo een monster en met haar fake boobs
Mijn eigen recensie voor het vak Nederlands over Slumdog Millionaire. ;)
‘Who Wants to be a Millionaire?’ oftewel de Indiase variant ervan ‘Lotto Weekend Miljonairs’, is voor Jamal, gespeeld door Dev Platel, de start van een beklijvend gebeuren waarbij hij vriend en vijand verrast en hier cash voor moet betalen. De jongen –afkomstig uit de verpauperde sloppenwijken van Mumbai- wist zich in dit spel te werken en zet zo de jacht in op de hoofdprijs van 20 miljoen roepies. Tot ieders verbijstering en vooral tot die van de hautaine quizmaster beantwoordt hij vraag na vraag correct. Omdat dit omwille van zijn afkomst onmogelijk geacht werd, verdenken de autoriteiten hem van vals spel. Hij wordt aan eindeloze ondervragingen onderworpen met als enig doel hem te doen zwichten. Echter laat Jamal, die zijn kennis haalde uit de beste leerschool die er is, namelijk het leven, zich niet doen en tracht de agenten tevergeefs zijn onschuld aan te tonen. Jamal refereert telkenmale terug naar een moment uit zijn inferieure leven waar hij de basis legde voor zijn correcte antwoord. Dit leidt tot een gekunstelde manier van omgaan met tijd en ruimte. Regisseur Danny Boyle hanteert op een magistrale wijze de drie verhaalperspectieven waaruit het verhaal verteld wordt: de quiz, de ondervraging en de flash backs waarbij het reusachtige Mumbai op een sprookjesachtige wijze, maar werkelijkheidsgetrouw naar voren wordt gebracht. Naar het scenario van Simon Beaufoy en gebaseerd op de roman Q and A van Vikas Swarup, is deze film van Danny Boyle een voltreffer van formaat. De betekenis van de titel is niet ver te zoeken, een ‘slumdog’ is doodgewoon een jongen uit de sloppenwijken. Slumdog Millionaire maakt een reële kanttekening van Mumbai de laatste decennia. De stad ondergaat een explosieve economische groei waarbij de extrema lijnrecht tegenover elkaar geplaatst worden. Het flitsende tempo waarin de film avanceert houdt gelijke tred met de snelheid waarmee Jamal en zijn broer moeten opgroeien in diepe armoede en India als land een wereldeconomie wordt. Zware en te duchten topics als prostitutie, kinderhandel en corruptie komen menig maal aan bod. Als in een adagio compositie integreert Boyle deze zware onderwerpen op een ingetogen maar waarheidsgebonden manier in de algehele sfeer van uiterste sentimentele waarden. Boyle laat er geen twijfel over bestaan dat er in de ongenadige strijd om existentie maar een zeer schaars gezelschap komt bovendrijven, hiermee wordt het oligarchische karakter van Mumbai helemaal duidelijk. De gezwindheid van dit hele gebeuren an sich weerspiegelt ook het enthousiasme waarmee Boyle het intrigerende karakter van Mumbai diagonaal in kaart wou brengen. Zijn buitensporige curiositeit wil hij getrouw overbrengen naar de mensen thuis door een enorme diversiteit aan speelse camerastandpunten te implementeren in de montage, zo wordt het mysterieuze en clandestiene Mumbai geleidelijk aan onthuld. Frappant is evenals het toch wel beperkte budget dat mee bijdroeg aan de authenticiteit en eigenheid van de stad, de innovatieve camerastandpunten benadrukken ook in positieve zin het low budget gehalte van deze film. De liefdesperikelen tussen Jamal en Latika zijn ook een rode draad doorheen de film, gevoelens als liefde, gemis en haat wisselen elkaar voortdurend af. De hevige tegenstellingen tussen Jamal en zijn broer resulteren alsnog in een verrassend einde waarin Jamals liefde, Latika, een heel belangrijke rol speelt. Kortom, de kijker blijft geboeid tot het absolute einde. Als ik dan toch enkele negatieve facetten zou mogen aanstippen, dan zou dit het bij momenten complexe karakter van de film zijn. Boyle wil zo graag alle aspecten van Mumbai in sneltreinvaart laten zien dat het bijwijlen heel moeilijk wordt om de opeenvolging van de scènes nog correct te vatten, het verhaal verliest in beperkte mate aan spontaniteit en het gaat zelfs bijna geforceerd ogen. Vervolgens heb je het excessief karakter van de sentimentele handelingen binnen de film, in bepaalde situaties worden de gevoelens van de acteurs buiten proportie weergegeven waardoor het bijna theatraal begint te worden. Echter versterkt dit meestal wel de kommer en kwel in Mumbai, ’t is maar hoe je het bekijkt. De uitstekende vertolking van de personages droeg natuurlijk bij tot deze grandioze film. Prem Kumar, gespeeld door Anil Kapoor, is de arrogante en zelfingenomen maar toch charmerende presentator die lijnrecht tegenover zijn complementaire tegenspeler Jamal wordt uitgespeeld. Jamal, gespeeld door Dev Platel, is een uiterst bedeesde en timide jongen die in de spelshow zichzelf ontdekt op een gedecideerde en vastberaden manier. De filmmuziek ligt in dezelfde lijn met een rakende en overweldigende soundtrack van A.R. Rahman die hiermee ook een Oscar won voor beste muziek. Ook Jai Ho van de Pussycat Dolls wist vele platen te verkopen en veroverde menig mensenharten. Deze film heeft geleid tot volle bioscoopzalen, maar evenals ook tot vele prijzen. Zo won de film begin 2009 8 oscars voor o.a. beste film en beste regie, 4 Golden Globes en 6 MTV Movie Awards. Het succes van Slumdog Millionaire lijkt onbegrensd en dat heeft deze flitsende en treffende verfilming onbetwistbaar verdiend. De boodschap die Slumdog Millionaire brengt is bemoedigend: met inventiviteit, vastberadenheid en vooral een warm hart kan je de diepste en meest uitzichtloze putten der verpaupering overmeesteren.
‘Who Wants to be a Millionaire?’ oftewel de Indiase variant ervan ‘Lotto Weekend Miljonairs’, is voor Jamal, gespeeld door Dev Platel, de start van een beklijvend gebeuren waarbij hij vriend en vijand verrast en hier cash voor moet betalen. De jongen –afkomstig uit de verpauperde sloppenwijken van Mumbai- wist zich in dit spel te werken en zet zo de jacht in op de hoofdprijs van 20 miljoen roepies. Tot ieders verbijstering en vooral tot die van de hautaine quizmaster beantwoordt hij vraag na vraag correct. Omdat dit omwille van zijn afkomst onmogelijk geacht werd, verdenken de autoriteiten hem van vals spel. Hij wordt aan eindeloze ondervragingen onderworpen met als enig doel hem te doen zwichten. Echter laat Jamal, die zijn kennis haalde uit de beste leerschool die er is, namelijk het leven, zich niet doen en tracht de agenten tevergeefs zijn onschuld aan te tonen. Jamal refereert telkenmale terug naar een moment uit zijn inferieure leven waar hij de basis legde voor zijn correcte antwoord. Dit leidt tot een gekunstelde manier van omgaan met tijd en ruimte. Regisseur Danny Boyle hanteert op een magistrale wijze de drie verhaalperspectieven waaruit het verhaal verteld wordt: de quiz, de ondervraging en de flash backs waarbij het reusachtige Mumbai op een sprookjesachtige wijze, maar werkelijkheidsgetrouw naar voren wordt gebracht. Naar het scenario van Simon Beaufoy en gebaseerd op de roman Q and A van Vikas Swarup, is deze film van Danny Boyle een voltreffer van formaat. De betekenis van de titel is niet ver te zoeken, een ‘slumdog’ is doodgewoon een jongen uit de sloppenwijken. Slumdog Millionaire maakt een reële kanttekening van Mumbai de laatste decennia. De stad ondergaat een explosieve economische groei waarbij de extrema lijnrecht tegenover elkaar geplaatst worden. Het flitsende tempo waarin de film avanceert houdt gelijke tred met de snelheid waarmee Jamal en zijn broer moeten opgroeien in diepe armoede en India als land een wereldeconomie wordt. Zware en te duchten topics als prostitutie, kinderhandel en corruptie komen menig maal aan bod. Als in een adagio compositie integreert Boyle deze zware onderwerpen op een ingetogen maar waarheidsgebonden manier in de algehele sfeer van uiterste sentimentele waarden. Boyle laat er geen twijfel over bestaan dat er in de ongenadige strijd om existentie maar een zeer schaars gezelschap komt bovendrijven, hiermee wordt het oligarchische karakter van Mumbai helemaal duidelijk. De gezwindheid van dit hele gebeuren an sich weerspiegelt ook het enthousiasme waarmee Boyle het intrigerende karakter van Mumbai diagonaal in kaart wou brengen. Zijn buitensporige curiositeit wil hij getrouw overbrengen naar de mensen thuis door een enorme diversiteit aan speelse camerastandpunten te implementeren in de montage, zo wordt het mysterieuze en clandestiene Mumbai geleidelijk aan onthuld. Frappant is evenals het toch wel beperkte budget dat mee bijdroeg aan de authenticiteit en eigenheid van de stad, de innovatieve camerastandpunten benadrukken ook in positieve zin het low budget gehalte van deze film. De liefdesperikelen tussen Jamal en Latika zijn ook een rode draad doorheen de film, gevoelens als liefde, gemis en haat wisselen elkaar voortdurend af. De hevige tegenstellingen tussen Jamal en zijn broer resulteren alsnog in een verrassend einde waarin Jamals liefde, Latika, een heel belangrijke rol speelt. Kortom, de kijker blijft geboeid tot het absolute einde. Als ik dan toch enkele negatieve facetten zou mogen aanstippen, dan zou dit het bij momenten complexe karakter van de film zijn. Boyle wil zo graag alle aspecten van Mumbai in sneltreinvaart laten zien dat het bijwijlen heel moeilijk wordt om de opeenvolging van de scènes nog correct te vatten, het verhaal verliest in beperkte mate aan spontaniteit en het gaat zelfs bijna geforceerd ogen. Vervolgens heb je het excessief karakter van de sentimentele handelingen binnen de film, in bepaalde situaties worden de gevoelens van de acteurs buiten proportie weergegeven waardoor het bijna theatraal begint te worden. Echter versterkt dit meestal wel de kommer en kwel in Mumbai, ’t is maar hoe je het bekijkt. De uitstekende vertolking van de personages droeg natuurlijk bij tot deze grandioze film. Prem Kumar, gespeeld door Anil Kapoor, is de arrogante en zelfingenomen maar toch charmerende presentator die lijnrecht tegenover zijn complementaire tegenspeler Jamal wordt uitgespeeld. Jamal, gespeeld door Dev Platel, is een uiterst bedeesde en timide jongen die in de spelshow zichzelf ontdekt op een gedecideerde en vastberaden manier. De filmmuziek ligt in dezelfde lijn met een rakende en overweldigende soundtrack van A.R. Rahman die hiermee ook een Oscar won voor beste muziek. Ook Jai Ho van de Pussycat Dolls wist vele platen te verkopen en veroverde menig mensenharten. Deze film heeft geleid tot volle bioscoopzalen, maar evenals ook tot vele prijzen. Zo won de film begin 2009 8 oscars voor o.a. beste film en beste regie, 4 Golden Globes en 6 MTV Movie Awards. Het succes van Slumdog Millionaire lijkt onbegrensd en dat heeft deze flitsende en treffende verfilming onbetwistbaar verdiend. De boodschap die Slumdog Millionaire brengt is bemoedigend: met inventiviteit, vastberadenheid en vooral een warm hart kan je de diepste en meest uitzichtloze putten der verpaupering overmeesteren.
zoveel moeilijke woorden :s Geen spek voor mijn bek... Ik vond de tekst heel aangenaam in het begin maar verzoop nadien in je taalgebruik...
Niettemin ben je duidelijk wel een gevleugeld schrijver. Doe zo voort zou ik zo zeggen en misschien in het vervolg je tekst iets meer geschikt maken voor jan modaal :p
(edited)
Niettemin ben je duidelijk wel een gevleugeld schrijver. Doe zo voort zou ik zo zeggen en misschien in het vervolg je tekst iets meer geschikt maken voor jan modaal :p
(edited)