Subpage under development, new version coming soon!
Subject: Politiek
Jezus, ruben... ik doe u een plezier en schrijf een lange post om uw argumenten te bespreken en ik kon niet enkel dan vaststellen dat je zomaar maar iets moet hebben opgeschreven. Geef toe dat uw kritiek op hooge van het niveau van een kwaaie tooghanger was en wees in het vervolg was selectiever waarmee je je stelling ondersteunt. Ik vind het eveneens van weinig respect getuigen dat je van ons verwacht dat we dat soort argumenten serieus moeten nemen. En ik denk dat de vlaamse zaak wel beter kan ondersteund worden.
Ja zal het wat gaan =p Ik heb mondelinge examens. Ik ga daar niet als clochard binnenkomen =p
Zou dan zo'n verschil maken dan? :p
Hoewel het niet zou mogen maakt het, imo, een verschil. Niet tussen een 9 of een 14 maar wel tussen 9of 10 of tussen 13 of 14 ;)
Ik doelde eerder op het al dan niet als clochard binnenkomen, zou die baard daarbij een verschil maken? :p
Hmm in mijn cursus strafrecht staat dat politieambtenaren, informanten en van dat soort niets mogen ondernemen tegen andermans integriteit. Onder bepaalde voorwaarden kunnen misdrijven wel, maar dat soort dus nooit.
Zou het niet wenselijk zijn om dat toch toe te laten?
Voorbeeld: Stel dat de VS mogen martelen. Ze martelen 150 Afghani en voorkomen zo 9/11.
Wat weegt er op? 150 mensen die leven maar die klop hebben gehad en geen burgerdoden
of 150 levende mensen die geen klop hebben gehad en vele doden?
(ik stel de vraag omdat ik zo zelf ook meer argumenten te weten kom. De prof stelt van die opinievragen)
Ik vind dat het moet kunnen al was het maar vanwege het opportuniteitsbeginsel. Maar je moet garanderen dat het geweld niet excessief wordt en dat de voorwaarden worden gerespecteerd.
Ik vind het niet kunnen: fysieke integriteit primeert nog altijd
(je zou het je ook kunnen afvragen of je iemand die op het punt staat een 'Picasso' te vernielen, mag slaan)
Zou het niet wenselijk zijn om dat toch toe te laten?
Voorbeeld: Stel dat de VS mogen martelen. Ze martelen 150 Afghani en voorkomen zo 9/11.
Wat weegt er op? 150 mensen die leven maar die klop hebben gehad en geen burgerdoden
of 150 levende mensen die geen klop hebben gehad en vele doden?
(ik stel de vraag omdat ik zo zelf ook meer argumenten te weten kom. De prof stelt van die opinievragen)
Ik vind dat het moet kunnen al was het maar vanwege het opportuniteitsbeginsel. Maar je moet garanderen dat het geweld niet excessief wordt en dat de voorwaarden worden gerespecteerd.
Ik vind het niet kunnen: fysieke integriteit primeert nog altijd
(je zou het je ook kunnen afvragen of je iemand die op het punt staat een 'Picasso' te vernielen, mag slaan)
Misschien iets om te gebruiken in uw argumentatie: waterboarding was één van de gruwelijkse foltermethoden van... de Spaanse Inquisitie. :)
Zou het niet wenselijk zijn om dat toch toe te laten?
Voorbeeld: Stel dat de VS mogen martelen. Ze martelen 150 Afghani en voorkomen zo 9/11.
Wat weegt er op? 150 mensen die leven maar die klop hebben gehad en geen burgerdoden
of 150 levende mensen die geen klop hebben gehad en vele doden?
de twee argumenten die hier tegenin te brengen zijn, zijn steeds de volgende:
- je kunt nooit weten of iemand de informatie die je door foltering wil loskrijgen, wel bezit. Je weegt het folteren van enkelen af tegen het leven van velen, maar je weet niet of je er het leven van velen mee zal kunnen redden. De stelling dat de foltering van enkelen 'de kost' van het overleven van velen is, is dus fout. Ze gaat er van uit dat er maar 1 mogelijke manier is om de velen te redden, en dat er maar 1 bedreiging voor de velen is. Ze gaat er ook van uit dat er maar 1 manier is om die redding te bewerkstelligen, nl. door ze van die ene persoon te weten te komen. Pas wanneer deze zaken zo zijn, kun je inderdaad gerechtigd die afweging maken, maar dat is dus niet het geval. Bovendien kun je nooit met zekerheid weten of die persoon die je gaat folteren de juiste informatie wel bezit. Als dat zo was, kende je de informatie die je zocht, zelf wel.
Als je wil, kun je uitbreiden over hoe zorgeloos er soms wordt omgesprongen met informatie die wél verkregen is, maar waar niks mee gedaan wordt, waardoor die afweging 'enkelen folteren om met die informatie velen te redden' opnieuw waardeloos wordt. In die verspilde informatie kon ook het antwoord zitten.
- informatie verkregen door foltering is verre van betrouwbaar. Eerder het tegendeel. Ik ben de precieze feiten vergeten, maar in de oorlog tegen terreur was er tenminste 1 grote amerikaanse aanval die volledig gebaseerd was op informatie verkregen uit foltering die een volledig verkeerd doel had. De man die had bekend onder foltering had gewoon maar iets gezegd om van de foltering verlost te zijn en de operatie was volledig daarop gebaseerd. De feiten dubbel checken kon niet, want hoe de informatie verkregen was, was 'classified'. Eens buiten de folterkamer ging er dus gewoon van uit dat het om correcte informatie ging.
Voorbeeld: Stel dat de VS mogen martelen. Ze martelen 150 Afghani en voorkomen zo 9/11.
Wat weegt er op? 150 mensen die leven maar die klop hebben gehad en geen burgerdoden
of 150 levende mensen die geen klop hebben gehad en vele doden?
de twee argumenten die hier tegenin te brengen zijn, zijn steeds de volgende:
- je kunt nooit weten of iemand de informatie die je door foltering wil loskrijgen, wel bezit. Je weegt het folteren van enkelen af tegen het leven van velen, maar je weet niet of je er het leven van velen mee zal kunnen redden. De stelling dat de foltering van enkelen 'de kost' van het overleven van velen is, is dus fout. Ze gaat er van uit dat er maar 1 mogelijke manier is om de velen te redden, en dat er maar 1 bedreiging voor de velen is. Ze gaat er ook van uit dat er maar 1 manier is om die redding te bewerkstelligen, nl. door ze van die ene persoon te weten te komen. Pas wanneer deze zaken zo zijn, kun je inderdaad gerechtigd die afweging maken, maar dat is dus niet het geval. Bovendien kun je nooit met zekerheid weten of die persoon die je gaat folteren de juiste informatie wel bezit. Als dat zo was, kende je de informatie die je zocht, zelf wel.
Als je wil, kun je uitbreiden over hoe zorgeloos er soms wordt omgesprongen met informatie die wél verkregen is, maar waar niks mee gedaan wordt, waardoor die afweging 'enkelen folteren om met die informatie velen te redden' opnieuw waardeloos wordt. In die verspilde informatie kon ook het antwoord zitten.
- informatie verkregen door foltering is verre van betrouwbaar. Eerder het tegendeel. Ik ben de precieze feiten vergeten, maar in de oorlog tegen terreur was er tenminste 1 grote amerikaanse aanval die volledig gebaseerd was op informatie verkregen uit foltering die een volledig verkeerd doel had. De man die had bekend onder foltering had gewoon maar iets gezegd om van de foltering verlost te zijn en de operatie was volledig daarop gebaseerd. De feiten dubbel checken kon niet, want hoe de informatie verkregen was, was 'classified'. Eens buiten de folterkamer ging er dus gewoon van uit dat het om correcte informatie ging.
Belgische solidariteit helft zwaarder dan Duitse
Ruw berekend weegt de solidariteit onder de Belgische deelstaten de helft zwaarder dan die onder de Duitse deelstaten.
Belgische solidariteit helft zwaarder dan Duitse
Belgische solidariteit helft zwaarder dan Duitse
Dat er zes miljard euro ‘transfers’ zijn onder de Duitse deelstaten ingevolge hun ‘financieringswet’, de Finanzausgleih (DS van eergisteren), riep bij veel lezers vragen op. Voor België circuleert immers ook een bedrag van zes miljard euro transfers tussen de deelstaten.
Als het hier ook zes miljard zou zijn, zouden de Vlamingen – want zij betalen de transfers hier – acht maal solidairder zijn dan de Duitsers. Duitsland telt immers 82 miljoen inwoners, België maar iets meer dan 10 miljoen.
Wat zijn zékere cijfers?
Net als in België is de transfer van 6 miljard van de Finanzausgleich, maar één van de geldstromen die van rijkere naar armere deelstaten lopen in Duitsland. Andere stromen lopen, zoals in België, via de federale sociale zekerheid. En een ander deel gaat via selectieve dotaties en federale regelingen allerhande.
De toestand in Duitsland is dus vergelijkbaar met de Belgische. De studies van Vives, Abafin en Nationale Bank schatten de transfers in België op ongeveer zes miljard.
Vuistcijfers
Volgende ‘vuistcijfers’ zijn daaruit af te leiden:
• ruim de helft van die transfers – meer dan 3 miljard – lopen via de sociale zekerheid; vooral omdat de inkomsten van de sociale zekerheid overwegend uit Vlaanderen komen, en ook omdat er minder uitgaven naartoe gaan.
• ruim de helft van het resterende deel van de transfers – ruim 1,5 miljard dus – verloopt via federale uitgaven: regionaal situeerbare uitgaven van het leger, aandeel in de ambtenarij, specifieke subsidies, enzovoort.
• ruim een miljard – 1,1 à 1,2 miljard – is het gevolg van expliciete of impliciete solidariteitsmechanismen uit de financieringswet zoals ze nu nog geldt.
Het is met dit laatste cijfer van 1,1 à 1,2 miljard euro – in een land met dik 10 miljoen inwoners – dat het resultaat van de Finanzausgleich, 6 miljard in een land van 82 miljoen inwoners, moet vergeleken worden. In België is die vorm van solidariteit tussen de deelstaten dus anderhalve maal zwaarder dan in Duitsland.
(als dat anderhalve keer zwaarder is dan klopt de titel niet)
als duitsland dan een overheveling heeft van 1 dan belgie een van 2.5 en niet 1.5
Ruw berekend weegt de solidariteit onder de Belgische deelstaten de helft zwaarder dan die onder de Duitse deelstaten.
Belgische solidariteit helft zwaarder dan Duitse
Belgische solidariteit helft zwaarder dan Duitse
Dat er zes miljard euro ‘transfers’ zijn onder de Duitse deelstaten ingevolge hun ‘financieringswet’, de Finanzausgleih (DS van eergisteren), riep bij veel lezers vragen op. Voor België circuleert immers ook een bedrag van zes miljard euro transfers tussen de deelstaten.
Als het hier ook zes miljard zou zijn, zouden de Vlamingen – want zij betalen de transfers hier – acht maal solidairder zijn dan de Duitsers. Duitsland telt immers 82 miljoen inwoners, België maar iets meer dan 10 miljoen.
Wat zijn zékere cijfers?
Net als in België is de transfer van 6 miljard van de Finanzausgleich, maar één van de geldstromen die van rijkere naar armere deelstaten lopen in Duitsland. Andere stromen lopen, zoals in België, via de federale sociale zekerheid. En een ander deel gaat via selectieve dotaties en federale regelingen allerhande.
De toestand in Duitsland is dus vergelijkbaar met de Belgische. De studies van Vives, Abafin en Nationale Bank schatten de transfers in België op ongeveer zes miljard.
Vuistcijfers
Volgende ‘vuistcijfers’ zijn daaruit af te leiden:
• ruim de helft van die transfers – meer dan 3 miljard – lopen via de sociale zekerheid; vooral omdat de inkomsten van de sociale zekerheid overwegend uit Vlaanderen komen, en ook omdat er minder uitgaven naartoe gaan.
• ruim de helft van het resterende deel van de transfers – ruim 1,5 miljard dus – verloopt via federale uitgaven: regionaal situeerbare uitgaven van het leger, aandeel in de ambtenarij, specifieke subsidies, enzovoort.
• ruim een miljard – 1,1 à 1,2 miljard – is het gevolg van expliciete of impliciete solidariteitsmechanismen uit de financieringswet zoals ze nu nog geldt.
Het is met dit laatste cijfer van 1,1 à 1,2 miljard euro – in een land met dik 10 miljoen inwoners – dat het resultaat van de Finanzausgleich, 6 miljard in een land van 82 miljoen inwoners, moet vergeleken worden. In België is die vorm van solidariteit tussen de deelstaten dus anderhalve maal zwaarder dan in Duitsland.
(als dat anderhalve keer zwaarder is dan klopt de titel niet)
als duitsland dan een overheveling heeft van 1 dan belgie een van 2.5 en niet 1.5