Subpage under development, new version coming soon!
Subject: Politiek
Ik heb Onkelinkx niet bezig gezien, maar het verbaast me niet dat ze op alles "non" zegt. Die aanbevelingen lijken wel gekopieerd uit het programma van Lijst Dedecker, enfin, Libertair, Direct & Democratisch - nogal wiedes dan de PS "njét" zegt.
Stel u voor dat dit de aanbevelingen waren van de Europese Commissie:
- vermogensbelasting
- minimum- en maximumbedrag voor de spilindex
- maximumlonen
- verlaging van de werkdruk, zodat we eindelijk eens tot 65 kunnen werken
- quota die stellen dat werkgevers een bepaald aantal vijftigplussers moeten aanwerven (zodat we eindelijk die 65 eens halen)
- quota die stellen dat werkgevers een bepaald aantal jongeren (-2 jaar ervaring) moeten aanwerven
- eh... wat is er zo nog... ah, uitbreiding zwangerschapsverlof!
Ik had Dewever wel eens willen reageren op deze voorstellen. Dat was ook onmiddellijk een "neeje", ongeacht wie het zou voorstellen.
Ik ga niet beweren dat Onkelinkx volledig in haar gelijk is, of de Europese Commissie volledig in het ongelijk, maar een mespuntje empathie leert dat de PS niet met dergelijke voorstellen kan leven. :)
Stel u voor dat dit de aanbevelingen waren van de Europese Commissie:
- vermogensbelasting
- minimum- en maximumbedrag voor de spilindex
- maximumlonen
- verlaging van de werkdruk, zodat we eindelijk eens tot 65 kunnen werken
- quota die stellen dat werkgevers een bepaald aantal vijftigplussers moeten aanwerven (zodat we eindelijk die 65 eens halen)
- quota die stellen dat werkgevers een bepaald aantal jongeren (-2 jaar ervaring) moeten aanwerven
- eh... wat is er zo nog... ah, uitbreiding zwangerschapsverlof!
Ik had Dewever wel eens willen reageren op deze voorstellen. Dat was ook onmiddellijk een "neeje", ongeacht wie het zou voorstellen.
Ik ga niet beweren dat Onkelinkx volledig in haar gelijk is, of de Europese Commissie volledig in het ongelijk, maar een mespuntje empathie leert dat de PS niet met dergelijke voorstellen kan leven. :)
Mijn kleine teen wist natuurlijk óók dat de PS daar niet akkoord ging gaan, dat is logisch als je het partijprogramma van de PS naast het rapport van de Europese Commissie legt. Alleen - als je Onkelinkx mag geloven - komt daar niets van in huis. Niets. Uit niets dat ze zei blijkt dat ze daarover wil praten. Je hoort het ook alweer bij ABVV, waar men alweer in termen als 'oorlogsverklaring' spreekt. Als ik zoiets lees, dan weet ik niet of ik eens goed moet lachen of het ongepast zou zijn om dat over zo'n serieus onderwerp gepast is.
Overigens vind ik het wel zeer positief wat Vandenbroucke vandaag verklaard heeft. Dat is een socialisme dat getuigt van enige realiteitszin.
(edited)
Overigens vind ik het wel zeer positief wat Vandenbroucke vandaag verklaard heeft. Dat is een socialisme dat getuigt van enige realiteitszin.
(edited)
Frank Vandenbroucke is geen socialist. :p
Oké, een sociaaldemocraat met enig realiteitszin.
ja, dat was idd geen beste speech.
Ik kijk echter naar de inhoud dan me te laten bediegen door de kwaliteit van iemands redenaarstalent.
zoals Hermie en Ronnie hier komen te zeggen, vond ik het allemaal een heel normale politieke reactie op nogal rechtse en ultraliberale uitspraken van europa.
Elke partij heeft nu ondertussen genoeg uitspraken van de ander gehoord om die te wantrouwen. Ik vind het dus allang geen opmerkelijk nieuws meer. Dat Dewever vorige week geen afstand nam van van Aelst, dat is ondertussen nieuws van vorige week.
(edited)
Ik kijk echter naar de inhoud dan me te laten bediegen door de kwaliteit van iemands redenaarstalent.
zoals Hermie en Ronnie hier komen te zeggen, vond ik het allemaal een heel normale politieke reactie op nogal rechtse en ultraliberale uitspraken van europa.
Elke partij heeft nu ondertussen genoeg uitspraken van de ander gehoord om die te wantrouwen. Ik vind het dus allang geen opmerkelijk nieuws meer. Dat Dewever vorige week geen afstand nam van van Aelst, dat is ondertussen nieuws van vorige week.
(edited)
Ultraliberaal ... Is het beperken van de werkloosheidsuitkeringen zó liberaal? In het buitenland is dat de regel hoor. Is het wegwerken van het begrotingstekort door hoofdzakelijk het beperken van uitgaven zó liberaal als je al op één land na (dacht ik) de zwaarste fiscale druk hebt van Europa? Is het verhogen van de wettelijke pensioenleeftijd zó liberaal?
Ultraliberaal, dat zie ik eerder als 'de afschaffing van de loonindexering' (waar ik dus ook niet voor te vinden ben).
Ultraliberaal, dat zie ik eerder als 'de afschaffing van de loonindexering' (waar ik dus ook niet voor te vinden ben).
het geheel van de 'aanbevelingen' he, ruben. Ge pikt er net de ene uit die het minst van al tegen de borst stoot en vervolgens probeer je er de andere er ook mee goed te praten.
Welke aanpak nu de sociale zekerheid en onze economie kan helpen, dat is voer voor beargumenteerde discussie, en die hoor ik graag. Zelf kan ik daar weinig over zeggen.
Soit, ik ben eens door.
Welke aanpak nu de sociale zekerheid en onze economie kan helpen, dat is voer voor beargumenteerde discussie, en die hoor ik graag. Zelf kan ik daar weinig over zeggen.
Soit, ik ben eens door.
Didden: LEVE DE WALEN !
11/06/11, 08u14
dm column Marc Didden volgt alles wat los en vast hangt in de wereld van cultuur. Hier leest u wekelijks zijn bevindingen.
*
*
Dat de nieuwe parade-ezel van de N-VA er zelfs maar over durft denken het onderricht van het Frans af te schaffen zou wraakroepend zijn als het niet van zo’n ontstellende dommigheid zou getuigen
*
© belga
Mijn peetvader was van Tubize. En de man van mijn meter was van Salzinnes, bij Namen. Brave mensen waren het. En vriendelijk, net zoals de meeste Walen die ik ken.
Lui waren beide heren ook al niet, want ze hebben zich tot de laatste dag van hun werkend leven krom gewerkt voor een bescheiden loon, in staatsdienst.
Ze hebben ook nooit uitkeringen ontvangen van die staat, zelfs niet om er zonnepanelen mee te kopen. Ze spraken ook een heel eigen soort van Nederlands, omdat ze toch een beetje de taal wilden spreken van de vrouwen van over de taalgrens op wie ze verliefd geworden waren en daarna zelfs mee getrouwd.
Iedereen van mijn familie vond hun omgang met ons vocabularium, onze spraakkunst en onze tongval eerder charmant en ik zweer dat ik geen van die twee nonkels, in het Frans of in het Vlaams, ooit één lelijk of onvertogen woord horen zeggen heb over de Vlamingen of enig ander zogezegd verdrukt volk.
Mijn ene nonkel (Gustave) dronk soms wat te veel Ginder Ale en de andere (Albert) soms wat te veel Lamot, maar zelfs wanneer de drank zijn werk gedaan had was hun discours altijd goedlachs. Ze waren allebei door en door mensch en ook daarom voelden ze zich vanzelfsprekend diep verbonden met de gens du Nord die ons deel van de familie uitmaakten.
Ze hielden ook dolveel van België, die twee.
Ik vermoed dat zoiets ook kwam omdat ze in naam van de inwoners van dat land tijdens Wereldoorlog II een tijdje tegen hun zin maar met waardigheid in een moffenkamp moeten gaan zitten zijn.
Gentlemen, dat waren het.
Wat een verschil toch met de domme en racistische praat die allemaal uit die kop van de nieuwe parade-ezel van de NV-A komt. Een man met de moraliteit van een platvis die blijkbaar zelfs niet een beetje tegengesproken wordt door de hopmannen van zijn kiesvereniging.
Dat zo iemand er zelfs maar over durft denken het onderricht van het Frans af te schaffen - net op een moment dat de kennis van die wondermooie wereldtaal in deze streken op een zeer laag pitje brandt - zou wraakroepend zijn als het niet van zo'n ontstellende dommigheid zou getuigen.
Helemaal zum kotsen is de uithaal naar de Franstalige politici die zogezegd voortdurend onze taal verkrachten. Een stuitend gemene opmerking van iemand die oud genoeg is om de tijd nog te gekend te hebben toen geen enkele francofone politicus zelfs maar één enkel gebenedijd woord Nederlands kon of wilde - dat laat ik even in het midden - spreken.
Kwade trouw is het, niets anders.
Rudy Demotte, Didier Reynders, Paul Magnette, Olivier Deleuze, de jonge Wathelet, de kleine Michel: ze spreken allemaal zeer behoorlijk Nederlands, dat zeker niet veel slechter is dan het Frans (én het Nederlands) van de gemiddelde Vlaamse politicus.
Charles Picqué, Joëlle Milquet, Laurette Onkelinx: ze doen hun best en alleen daarom al vind ik dat ik het hoffelijker zou zijn, en ook voor iedereen duidelijker en genuanceerder, indien Vlaamse mediamensen hen in het Frans zouden ondervragen, en dan liefst ook nog wat correct Frans, zonder meteen op dat storende en al te familiaire getutoyeer over te schakelen.
TV-Brussel hanteert in deze materie de juiste filosofie, denk ik: In het Nederlands als het kan, in het Frans als het moet.
Met het gevolg dat ook de burgemeesters van Schaerbeek en Etterbeek, allebei FDF, tegenwoordig in het Nederlands antwoorden wanneer hen op mijn stadszender een vraag gesteld wordt.
Bart De Wever vindt het dus niet nodig zijn nieuwbakken Advocaat van de Dwaasheid terug te fluiten, omdat die "het buikgevoel van de Vlaming perfect weergeeft" of iets van die strekking. Wel, ik geloof u niet, Mijnheer De Wever, want de meeste Vlamingen die ik ken houden van het Frans en de Franse cultuur, en ze haten de Walen ook al niet, en ze nemen het sommige Waalse politici zeker niet kwalijk dat ze het wat moeilijk hebben met onze en andere talen. En ze zouden ook nooit lelijke dingen zeggen over mijn nonkels Gustave en Albert. En zwijg in het vervolg alstublieft over dat buikgevoel, Mijnheer De Wever, want daarover weet ik minstens evenveel als u.
Van Walen gesproken : ik ben u de afgelopen weken vergeten te zeggen hoe mooi ik Le Gamin Au Vélo van de frères Dardenne wel vond. Cinema in zijn puurste vorm : een onderwerp, een verhaal, een paar goede acteurs en een camera.
Een, eerder hoopvolle, vertelling over het verlies van onschuld en wat daar allemaal gepaard mee gaat. Over de onmogelijkheid die sommige mensen in zich dragen om zelfs maar van hun kinderen te houden, bijvoorbeeld. Over hoe moeilijk het is in de ware wereld te stappen als je jeugd je ontstolen is.
De hele film - een eerder korte en rigoureuze oefening in schijn-eenvoud - is andermaal een bewijs dat de gebroeders Dardenne, net als veel van hun Waalse en Franstalige collegae (ik denk dan aan het werk van Joachim Lafosse, aan dat van Bouli Lanners, en aan de films van die goede oude Jaco Van Dormael) hun publiek als volwassenen beschouwen.
Thomas Doret, de 'gamin' van de bewuste 'vélo' is weliswaar verbluffend als Cyril in deze film, maar helemaal uitzonderlijk is de acteerprestatie van Cécile de France als de kapster Samantha, die misschien het eerste menselijke wezen is dat de kleine Cyril iets van liefde zou kunnen meegeven in zijn nog prille en koude bestaan.
Cécile de France speelt die Samantha met een intelligentie en een intensiteit die ik nog maar zelden gezien heb in een film en ze doet dat bijna onopvallend. Omdat ze weet dat niet zij belangrijk is, maar wél het verhaal dat ze mee helpt vertellen.
Cécile de France, die eigenlijk van Namen is, net als mijn nonkel Albert, je vous aime du fond de mon coeur.
11/06/11, 08u14
dm column Marc Didden volgt alles wat los en vast hangt in de wereld van cultuur. Hier leest u wekelijks zijn bevindingen.
*
*
Dat de nieuwe parade-ezel van de N-VA er zelfs maar over durft denken het onderricht van het Frans af te schaffen zou wraakroepend zijn als het niet van zo’n ontstellende dommigheid zou getuigen
*
© belga
Mijn peetvader was van Tubize. En de man van mijn meter was van Salzinnes, bij Namen. Brave mensen waren het. En vriendelijk, net zoals de meeste Walen die ik ken.
Lui waren beide heren ook al niet, want ze hebben zich tot de laatste dag van hun werkend leven krom gewerkt voor een bescheiden loon, in staatsdienst.
Ze hebben ook nooit uitkeringen ontvangen van die staat, zelfs niet om er zonnepanelen mee te kopen. Ze spraken ook een heel eigen soort van Nederlands, omdat ze toch een beetje de taal wilden spreken van de vrouwen van over de taalgrens op wie ze verliefd geworden waren en daarna zelfs mee getrouwd.
Iedereen van mijn familie vond hun omgang met ons vocabularium, onze spraakkunst en onze tongval eerder charmant en ik zweer dat ik geen van die twee nonkels, in het Frans of in het Vlaams, ooit één lelijk of onvertogen woord horen zeggen heb over de Vlamingen of enig ander zogezegd verdrukt volk.
Mijn ene nonkel (Gustave) dronk soms wat te veel Ginder Ale en de andere (Albert) soms wat te veel Lamot, maar zelfs wanneer de drank zijn werk gedaan had was hun discours altijd goedlachs. Ze waren allebei door en door mensch en ook daarom voelden ze zich vanzelfsprekend diep verbonden met de gens du Nord die ons deel van de familie uitmaakten.
Ze hielden ook dolveel van België, die twee.
Ik vermoed dat zoiets ook kwam omdat ze in naam van de inwoners van dat land tijdens Wereldoorlog II een tijdje tegen hun zin maar met waardigheid in een moffenkamp moeten gaan zitten zijn.
Gentlemen, dat waren het.
Wat een verschil toch met de domme en racistische praat die allemaal uit die kop van de nieuwe parade-ezel van de NV-A komt. Een man met de moraliteit van een platvis die blijkbaar zelfs niet een beetje tegengesproken wordt door de hopmannen van zijn kiesvereniging.
Dat zo iemand er zelfs maar over durft denken het onderricht van het Frans af te schaffen - net op een moment dat de kennis van die wondermooie wereldtaal in deze streken op een zeer laag pitje brandt - zou wraakroepend zijn als het niet van zo'n ontstellende dommigheid zou getuigen.
Helemaal zum kotsen is de uithaal naar de Franstalige politici die zogezegd voortdurend onze taal verkrachten. Een stuitend gemene opmerking van iemand die oud genoeg is om de tijd nog te gekend te hebben toen geen enkele francofone politicus zelfs maar één enkel gebenedijd woord Nederlands kon of wilde - dat laat ik even in het midden - spreken.
Kwade trouw is het, niets anders.
Rudy Demotte, Didier Reynders, Paul Magnette, Olivier Deleuze, de jonge Wathelet, de kleine Michel: ze spreken allemaal zeer behoorlijk Nederlands, dat zeker niet veel slechter is dan het Frans (én het Nederlands) van de gemiddelde Vlaamse politicus.
Charles Picqué, Joëlle Milquet, Laurette Onkelinx: ze doen hun best en alleen daarom al vind ik dat ik het hoffelijker zou zijn, en ook voor iedereen duidelijker en genuanceerder, indien Vlaamse mediamensen hen in het Frans zouden ondervragen, en dan liefst ook nog wat correct Frans, zonder meteen op dat storende en al te familiaire getutoyeer over te schakelen.
TV-Brussel hanteert in deze materie de juiste filosofie, denk ik: In het Nederlands als het kan, in het Frans als het moet.
Met het gevolg dat ook de burgemeesters van Schaerbeek en Etterbeek, allebei FDF, tegenwoordig in het Nederlands antwoorden wanneer hen op mijn stadszender een vraag gesteld wordt.
Bart De Wever vindt het dus niet nodig zijn nieuwbakken Advocaat van de Dwaasheid terug te fluiten, omdat die "het buikgevoel van de Vlaming perfect weergeeft" of iets van die strekking. Wel, ik geloof u niet, Mijnheer De Wever, want de meeste Vlamingen die ik ken houden van het Frans en de Franse cultuur, en ze haten de Walen ook al niet, en ze nemen het sommige Waalse politici zeker niet kwalijk dat ze het wat moeilijk hebben met onze en andere talen. En ze zouden ook nooit lelijke dingen zeggen over mijn nonkels Gustave en Albert. En zwijg in het vervolg alstublieft over dat buikgevoel, Mijnheer De Wever, want daarover weet ik minstens evenveel als u.
Van Walen gesproken : ik ben u de afgelopen weken vergeten te zeggen hoe mooi ik Le Gamin Au Vélo van de frères Dardenne wel vond. Cinema in zijn puurste vorm : een onderwerp, een verhaal, een paar goede acteurs en een camera.
Een, eerder hoopvolle, vertelling over het verlies van onschuld en wat daar allemaal gepaard mee gaat. Over de onmogelijkheid die sommige mensen in zich dragen om zelfs maar van hun kinderen te houden, bijvoorbeeld. Over hoe moeilijk het is in de ware wereld te stappen als je jeugd je ontstolen is.
De hele film - een eerder korte en rigoureuze oefening in schijn-eenvoud - is andermaal een bewijs dat de gebroeders Dardenne, net als veel van hun Waalse en Franstalige collegae (ik denk dan aan het werk van Joachim Lafosse, aan dat van Bouli Lanners, en aan de films van die goede oude Jaco Van Dormael) hun publiek als volwassenen beschouwen.
Thomas Doret, de 'gamin' van de bewuste 'vélo' is weliswaar verbluffend als Cyril in deze film, maar helemaal uitzonderlijk is de acteerprestatie van Cécile de France als de kapster Samantha, die misschien het eerste menselijke wezen is dat de kleine Cyril iets van liefde zou kunnen meegeven in zijn nog prille en koude bestaan.
Cécile de France speelt die Samantha met een intelligentie en een intensiteit die ik nog maar zelden gezien heb in een film en ze doet dat bijna onopvallend. Omdat ze weet dat niet zij belangrijk is, maar wél het verhaal dat ze mee helpt vertellen.
Cécile de France, die eigenlijk van Namen is, net als mijn nonkel Albert, je vous aime du fond de mon coeur.
Ik begrijp niet wat dit met politiek te maken heeft. Moet zowat de meest inhoudsloze column zijn die ik ooit gelezen heb.
w8 maar kzal ik eens een column schrijven
Het geeft perfect weer wat ge verliest als ge constant over "de Vlamingen" en "de Walen" spreekt. en ik zou zeggen : eindelijk een column met inhoud!
Dat is gewoon een keuze je zou evengoed per kanton per arrondissement per provincie per gemeente etc. kunnen vergelijken
Maar om toch nog blokken van enige grote te hebben zijn gewesten gemakkelijk.
Maar om toch nog blokken van enige grote te hebben zijn gewesten gemakkelijk.
De partijtop en een twintigtal parlementsleden van het Vlaams Belang zijn dinsdagvoormiddag opgepakt tijdens een symbolische actie aan het kabinet van premier Yves Leterme aan de Wetstraat 16.
De actie kwam er naar aanleiding van "één jaar en één dag" na de parlementsverkiezingen. Twee borden van de Wetstraat en de Hertogstraat werden overplakt met de alternatieve borden "Vlaamse onafhankelijkheidsstraat" en "Republiek Vlaanderenstraat".
De politie liet Filip Dewinter aanvankelijk nog toe om een eerste straatnaambord te overplakken tegenover het kabinet van de eerste minister. In een korte verklaring stelde hij dat de lange onderhandelingen bewijzen dat België meer dan ooit failliet is en dat het enige alternatief de Vlaamse onafhankelijkheid is.
"Wallonië is uit op een status quo met behoud van alle privileges, terwijl in Vlaanderen het immobilisme hoogtij viert", stelde de fractievoorzitter in het Vlaams parlement. Dewinter riep N-VA-voorzitter Bart De Wever op om de Vlaamse onafhankelijkheid als een stok achter de deur te houden. "Genoeg gepraat, het is nu tijd voor daden", klonk het.
Kamerfractieleider Gerolf Annemans en partijwoordvoerder Joris Van Hauthem werden door de politie als eersten opgepakt toen ze via het Warandepark verder de Wetstraat in wilden om nog meer straatnaamborden te vervangen. Dat was het sein om ook alle andere parlementsleden, partijvoorzitter Bruno Valkeniers incluis, op te pakken.
Enkel Kamerlid Tanguy Veys wist te ontsnappen. Hij had kort tevoren een fikse sprint ingezet om aan de politie te ontsnappen, nadat hij een tweede bord had overplakt op de hoek van de Hertogstraat met de kanselarij.
De opgepakte Vlaams Belangers werden omstreeks 13 uur opnieuw vrijgelaten.
De actie kwam er naar aanleiding van "één jaar en één dag" na de parlementsverkiezingen. Twee borden van de Wetstraat en de Hertogstraat werden overplakt met de alternatieve borden "Vlaamse onafhankelijkheidsstraat" en "Republiek Vlaanderenstraat".
De politie liet Filip Dewinter aanvankelijk nog toe om een eerste straatnaambord te overplakken tegenover het kabinet van de eerste minister. In een korte verklaring stelde hij dat de lange onderhandelingen bewijzen dat België meer dan ooit failliet is en dat het enige alternatief de Vlaamse onafhankelijkheid is.
"Wallonië is uit op een status quo met behoud van alle privileges, terwijl in Vlaanderen het immobilisme hoogtij viert", stelde de fractievoorzitter in het Vlaams parlement. Dewinter riep N-VA-voorzitter Bart De Wever op om de Vlaamse onafhankelijkheid als een stok achter de deur te houden. "Genoeg gepraat, het is nu tijd voor daden", klonk het.
Kamerfractieleider Gerolf Annemans en partijwoordvoerder Joris Van Hauthem werden door de politie als eersten opgepakt toen ze via het Warandepark verder de Wetstraat in wilden om nog meer straatnaamborden te vervangen. Dat was het sein om ook alle andere parlementsleden, partijvoorzitter Bruno Valkeniers incluis, op te pakken.
Enkel Kamerlid Tanguy Veys wist te ontsnappen. Hij had kort tevoren een fikse sprint ingezet om aan de politie te ontsnappen, nadat hij een tweede bord had overplakt op de hoek van de Hertogstraat met de kanselarij.
De opgepakte Vlaams Belangers werden omstreeks 13 uur opnieuw vrijgelaten.
Ongelofelijk kleinzielig dat ze daarvoor opgepakt worden.