Subpage under development, new version coming soon!
Subject: Dagelijks Nieuws
mss was het ne slimmen da die dreiging online zette? en da in holland door ne achterlijken?
Onderstaande vond ik op mediakritiek. Een commentaarstuk in navolging van onze onthaalmoeder met sympathy voor een kleine man met een snorretje. Hij spaart zijn kritiek voor verglijdende mediagrenzen niet. En terecht, zo lijkt me!!
Hitler in Hoboken
Hitlerbashen: altijd lekker. Gezellig gevoel van eensgezindheid. Wij tegen het Kwaad. Hitler brengt de mensen dichter bij elkaar, wat je van hoofddoeken en de standaardtaal niet kunt zeggen. Over Hitler hoeven wij niet te discussiëren. Duivel met snor, punt. Niets of niemand zal onze knusse verontwaardiging verstoren. Wij hebben zelfs wetten die mensen verbieden te ijlen. (Hadden we maar méér van die wetten.) Komt daar een zogenaamd zelfstandige onthaalmoeder uit Hoboken vertellen dat ze Dolfs ideeën “goed” vindt. “Fenomenaal” zelfs. Het kieken.
Kreeg de hele pers over zich heen. Meteen verstoten uit het Vlaams Belang, dat beweerde mensen met zulke opvattingen niet te dulden. Alsof de zee zou zeggen: water? Nooit van gehoord. Zelfs Jo Vandeurzen werd kwaad. Binnen de 24 uur haar licentie kwijt. Wij opgelucht. Tijd voor belangrijker kwesties. Wie volgt Frank Vercauteren op ? Haalt Clijsters de finale?
Ten faveure van het kieken:
er zal toch een man voor je deur staan die zegt dat hij een kinderdagverblijf zoekt voor zijn dochter, en die later een reporter blijkt te zijn. Filmt stiekem je lelijke woonkamer, neemt je achterlijke praatjes op en toont dat de volgende dag allemaal op de televisie aan de bevolking. Je bent belazerd, in een val gelokt, in een hinderlaag gelopen. Zo zien wij dat niet natuurlijk. Wij noemen dit undercoverjournalistiek. Niet netjes, maar soms onvermijdelijk.
Mag alleen, zei de Raad voor de Journalistiek twee jaar geleden, als “de informatie, die de journalist op die manier hoopt te verkrijgen, een grote maatschappelijke relevantie heeft, zoals het geval is bij ernstige misstanden of schending van mensenrechten.” (Er zijn nog drie andere voorwaarden.)
Toonde de reportage “ernstige misstanden of schending van mensenrechten” aan? No way. Uit niets bleek dat de bruine ideeën van het kieken haar werk als onthaalmoeder beïnvloeden. Er was geen kind te bespeuren, de vrouw werd niet in haar beroepsbezigheden gefilmd, er werden geen ouders geïnterviewd, geen buren, geen andere getuigen. Hier zat gewoon een tamelijk domme vrouw in gruwelijk Antwerps abjecte ideeën te verkondigen. Dit was een tooggesprek zoals je dat in vele cafés in Vlaanderen iedere avond kunt horen.
Aantonen dat een onthaalmoeder kindjes verzorgt volgens de principes van het nazisme: dat had de reportage moeten doen, en dat zou de undercovermethode ruimschoots hebben verantwoord. Maar daar is de reportage niet in geslaagd. Dus kun je je de vraag stellen: was deze journalistieke camouflage wel geoorloofd?
Ach, een zeurkous die daar om maalt. De reportage raakte twee blote zenuwen in de cultuur: Hitler (het absolute kwaad) en kindjes (de absolute onschuld). Zodra die twee met elkaar verbonden raken in een suggestief verhaal, verdampt elke zin voor nuance en zorgvuldig denken. Collectieve verontwaardiging smoort elke kritische interpellatie. Gin gezaaik zou het kieken in Hoboken zeggen. De duivel is uitgedreven. De licentie afgenomen. Het reglement van Kind en Gezin is aangepast: voortaan zijn nazistische symbolen in de crècheruimte expliciet verboden. Alleen een poster van Stalin mag nog, een foto van Pol Potje of een buste van Leopold II op de commode - helemaal top.
De wereld is weer helder. Hitler heeft ons andermaal even verenigd. Gereinigd en opgelucht kijken wij nu met zijn allen uit naar wat onze meiskes zullen doen in de halve finales van de US Open. En de media, zij ijlden grinnikend voort, op zoek naar de volgende scoop.
Auteur: Frank Albers
Hitler in Hoboken
Hitlerbashen: altijd lekker. Gezellig gevoel van eensgezindheid. Wij tegen het Kwaad. Hitler brengt de mensen dichter bij elkaar, wat je van hoofddoeken en de standaardtaal niet kunt zeggen. Over Hitler hoeven wij niet te discussiëren. Duivel met snor, punt. Niets of niemand zal onze knusse verontwaardiging verstoren. Wij hebben zelfs wetten die mensen verbieden te ijlen. (Hadden we maar méér van die wetten.) Komt daar een zogenaamd zelfstandige onthaalmoeder uit Hoboken vertellen dat ze Dolfs ideeën “goed” vindt. “Fenomenaal” zelfs. Het kieken.
Kreeg de hele pers over zich heen. Meteen verstoten uit het Vlaams Belang, dat beweerde mensen met zulke opvattingen niet te dulden. Alsof de zee zou zeggen: water? Nooit van gehoord. Zelfs Jo Vandeurzen werd kwaad. Binnen de 24 uur haar licentie kwijt. Wij opgelucht. Tijd voor belangrijker kwesties. Wie volgt Frank Vercauteren op ? Haalt Clijsters de finale?
Ten faveure van het kieken:
er zal toch een man voor je deur staan die zegt dat hij een kinderdagverblijf zoekt voor zijn dochter, en die later een reporter blijkt te zijn. Filmt stiekem je lelijke woonkamer, neemt je achterlijke praatjes op en toont dat de volgende dag allemaal op de televisie aan de bevolking. Je bent belazerd, in een val gelokt, in een hinderlaag gelopen. Zo zien wij dat niet natuurlijk. Wij noemen dit undercoverjournalistiek. Niet netjes, maar soms onvermijdelijk.
Mag alleen, zei de Raad voor de Journalistiek twee jaar geleden, als “de informatie, die de journalist op die manier hoopt te verkrijgen, een grote maatschappelijke relevantie heeft, zoals het geval is bij ernstige misstanden of schending van mensenrechten.” (Er zijn nog drie andere voorwaarden.)
Toonde de reportage “ernstige misstanden of schending van mensenrechten” aan? No way. Uit niets bleek dat de bruine ideeën van het kieken haar werk als onthaalmoeder beïnvloeden. Er was geen kind te bespeuren, de vrouw werd niet in haar beroepsbezigheden gefilmd, er werden geen ouders geïnterviewd, geen buren, geen andere getuigen. Hier zat gewoon een tamelijk domme vrouw in gruwelijk Antwerps abjecte ideeën te verkondigen. Dit was een tooggesprek zoals je dat in vele cafés in Vlaanderen iedere avond kunt horen.
Aantonen dat een onthaalmoeder kindjes verzorgt volgens de principes van het nazisme: dat had de reportage moeten doen, en dat zou de undercovermethode ruimschoots hebben verantwoord. Maar daar is de reportage niet in geslaagd. Dus kun je je de vraag stellen: was deze journalistieke camouflage wel geoorloofd?
Ach, een zeurkous die daar om maalt. De reportage raakte twee blote zenuwen in de cultuur: Hitler (het absolute kwaad) en kindjes (de absolute onschuld). Zodra die twee met elkaar verbonden raken in een suggestief verhaal, verdampt elke zin voor nuance en zorgvuldig denken. Collectieve verontwaardiging smoort elke kritische interpellatie. Gin gezaaik zou het kieken in Hoboken zeggen. De duivel is uitgedreven. De licentie afgenomen. Het reglement van Kind en Gezin is aangepast: voortaan zijn nazistische symbolen in de crècheruimte expliciet verboden. Alleen een poster van Stalin mag nog, een foto van Pol Potje of een buste van Leopold II op de commode - helemaal top.
De wereld is weer helder. Hitler heeft ons andermaal even verenigd. Gereinigd en opgelucht kijken wij nu met zijn allen uit naar wat onze meiskes zullen doen in de halve finales van de US Open. En de media, zij ijlden grinnikend voort, op zoek naar de volgende scoop.
Auteur: Frank Albers
Meteen verstoten uit het Vlaams Belang, dat beweerde mensen met zulke opvattingen niet te dulden. Alsof de zee zou zeggen: water? Nooit van gehoord.
Fantastische vergelijking. :)
Fantastische vergelijking. :)
Idd, vlot geschreven, sublieme alliteraties maar vooral scherpe opmerkingen :) Me like
of een buste van Leopold II op de commode
Ik ken een lagere school waar een buste van Leopold II op de voorgevel prijkt. Aanklagen?
Ik ken zelfs iemand die een forum modereert waar ook kinderen komen, en die een afbeelding van Ivan de Verschrikkelijke heeft als avatar. Mezelf aangeven?
OK, de hoofdtoon van het artikel is wel dat de pers zich weer niet netjes gedraagt, en ik kan dat voor een deel volgen - maar voor een deel ook niet: Dresden bombarderen vond ik best wel OK, dus dit ook.
Ik ken een lagere school waar een buste van Leopold II op de voorgevel prijkt. Aanklagen?
Ik ken zelfs iemand die een forum modereert waar ook kinderen komen, en die een afbeelding van Ivan de Verschrikkelijke heeft als avatar. Mezelf aangeven?
OK, de hoofdtoon van het artikel is wel dat de pers zich weer niet netjes gedraagt, en ik kan dat voor een deel volgen - maar voor een deel ook niet: Dresden bombarderen vond ik best wel OK, dus dit ook.
En de media, zij ijlden grinnikend voort, op zoek naar de volgende scoop.
hier maakt hij volgens mij zijn punt .. kan je dan nog verder gaan en je vragen stellen bij de wens van sommige media (of journalisten) om een financiële tegemoetkoming te verkrijgen van de overheid. Is dit degelijk journalistiek werk, is dit randgeval over "het kieken" maatschappelijk relevant? Dat ontgaat me eigenlijk wel, maar ligt dat aan mezelf?
hier maakt hij volgens mij zijn punt .. kan je dan nog verder gaan en je vragen stellen bij de wens van sommige media (of journalisten) om een financiële tegemoetkoming te verkrijgen van de overheid. Is dit degelijk journalistiek werk, is dit randgeval over "het kieken" maatschappelijk relevant? Dat ontgaat me eigenlijk wel, maar ligt dat aan mezelf?
mooi! Als ge nog zo een dingen vindt, laat maar komen!!
Zeker en vast, lekker vlot en duidelijk to the point. Die kerel schrijft wel vaker me dunkt. :)
Ik ken zelfs iemand die een forum modereert waar ook kinderen komen, en die een afbeelding van Ivan de Verschrikkelijke heeft als avatar. Mezelf aangeven?
handled! :p
handled! :p
inderdaad
Trouwens, deed mij er ook aan denken dat johan janssens ten gelegenheid van zijn pensioen vertelde dat sinds bert degrave aan het hoofd heeft gestaan van de vrt, hij het niveau alleen maar achteruit heeft zien gaan. Ik vind het interview niet meer terug, maar zo heb ik het toch gehoord.
Hitlerbashen is ook in de politiek een vertrouwde taktiek. Het laat ons allemaal 'de goeien' voelen die 'het kwaad' bestrijd, zonder verder na te denken over wat het kwaad nu precies is (een vent met een snor of stompzinnig één groep mensen met alle zonden van israel opzadelen?). Ik durf zelfs bijna te zeggen dat de spa bijna al zijn stemmen uit die strategie haalt. Beetje vergezocht? Mss, maar ik let al jaren op wat die vóór elke verkiezing aan programmapunten verkondigen en veel meer dan 'we moeten de opkomst van rechts tegenhouden' hoor ik die ook niet zeggen. Nu, der was een periode (de periode dat de vrt zijn eigen huidige politieke kleur koos) dat we met zijn allen beslist hebben dat centrumlinks 'hip' was en al wie anders dacht een klootzak of een nazi. Damn, ok, ik ben wat aan het ranten, maar ik moet denk ik geen tekeningetje te maken wie er bij de vrt het vaakst op tv komt en de minst moeilijke vragen krijgt, zeker?
Trouwens, deed mij er ook aan denken dat johan janssens ten gelegenheid van zijn pensioen vertelde dat sinds bert degrave aan het hoofd heeft gestaan van de vrt, hij het niveau alleen maar achteruit heeft zien gaan. Ik vind het interview niet meer terug, maar zo heb ik het toch gehoord.
Hitlerbashen is ook in de politiek een vertrouwde taktiek. Het laat ons allemaal 'de goeien' voelen die 'het kwaad' bestrijd, zonder verder na te denken over wat het kwaad nu precies is (een vent met een snor of stompzinnig één groep mensen met alle zonden van israel opzadelen?). Ik durf zelfs bijna te zeggen dat de spa bijna al zijn stemmen uit die strategie haalt. Beetje vergezocht? Mss, maar ik let al jaren op wat die vóór elke verkiezing aan programmapunten verkondigen en veel meer dan 'we moeten de opkomst van rechts tegenhouden' hoor ik die ook niet zeggen. Nu, der was een periode (de periode dat de vrt zijn eigen huidige politieke kleur koos) dat we met zijn allen beslist hebben dat centrumlinks 'hip' was en al wie anders dacht een klootzak of een nazi. Damn, ok, ik ben wat aan het ranten, maar ik moet denk ik geen tekeningetje te maken wie er bij de vrt het vaakst op tv komt en de minst moeilijke vragen krijgt, zeker?
dresden bombarderen was wel een oorlogsmisdaad, natuurlijk
Vandaag voor de derde keer op rij een micro onder men neus gekregen aan de poorten van Opel Antwerpen, tjezus geef de mensen die daar werken toch is ne second rust, ik heb zelf telefoon gekregen van de krant voor een interview af te nemen
En de media, zij ijlden grinnikend voort, op zoek naar de volgende scoop.
hier maakt hij volgens mij zijn punt .. kan je dan nog verder gaan en je vragen stellen bij de wens van sommige media (of journalisten) om een financiële tegemoetkoming te verkrijgen van de overheid. Is dit degelijk journalistiek werk, is dit randgeval over "het kieken" maatschappelijk relevant? Dat ontgaat me eigenlijk wel, maar ligt dat aan mezelf?
Ik heb al een aantal jaar zwaar de indruk dat de vrt vervallen is in een soort van symboolideologie, waar elk beetje links gelijk wordt gesteld aan 'verdraagzaamheid' en 'solidariteit' (geen slechte dingen natuurlijk!) en alles wat symbolisch daaraan tegengesteld is, 'het kwaad'. Journalisten die zichzelf een 'maatschappelijke taak' geven zullen zonder al te veel nadenken dergelijke zaken op gaan blazen en als maatschappelijk relevant gaan voorstellen. Wat mij hier het meest verwonderde, was dat enkel en alleen die vrouw op de brandstapel vloog, maar dat er geen enkele vraag werd gesteld over de procedure hoe dat die zogezegd onverderfelijke vrouw met rust werd gelaten door de mensen die haar moesten beoordelen.
Nu, ik heb duidelijk niets tegen links, maar wel tegen mensen die beginnen te denken en reageren in/tegen symbolen, zonder enig teken van nadenken hoe dergelijke problemen kunnen ontstaan (en blijven bestaan - en vooral dat laatste betekent hand in eigen boezem steken).
hier maakt hij volgens mij zijn punt .. kan je dan nog verder gaan en je vragen stellen bij de wens van sommige media (of journalisten) om een financiële tegemoetkoming te verkrijgen van de overheid. Is dit degelijk journalistiek werk, is dit randgeval over "het kieken" maatschappelijk relevant? Dat ontgaat me eigenlijk wel, maar ligt dat aan mezelf?
Ik heb al een aantal jaar zwaar de indruk dat de vrt vervallen is in een soort van symboolideologie, waar elk beetje links gelijk wordt gesteld aan 'verdraagzaamheid' en 'solidariteit' (geen slechte dingen natuurlijk!) en alles wat symbolisch daaraan tegengesteld is, 'het kwaad'. Journalisten die zichzelf een 'maatschappelijke taak' geven zullen zonder al te veel nadenken dergelijke zaken op gaan blazen en als maatschappelijk relevant gaan voorstellen. Wat mij hier het meest verwonderde, was dat enkel en alleen die vrouw op de brandstapel vloog, maar dat er geen enkele vraag werd gesteld over de procedure hoe dat die zogezegd onverderfelijke vrouw met rust werd gelaten door de mensen die haar moesten beoordelen.
Nu, ik heb duidelijk niets tegen links, maar wel tegen mensen die beginnen te denken en reageren in/tegen symbolen, zonder enig teken van nadenken hoe dergelijke problemen kunnen ontstaan (en blijven bestaan - en vooral dat laatste betekent hand in eigen boezem steken).