Subpage under development, new version coming soon!
Subject: Dagelijks Nieuws
De minimale dienstverlening is volgens Magnette en Europa geen optie bij de NMBS omwille van veiligheidsredenen en dergelijke. Raar dat dat dat wel mogelijk is in ziekenhuizen.
Inderdaad. De werknemers van de NMBS die staken buiten hier gewoon het monopolie van de NMBS uit.
Overigens, iemand die weet wat werknemers van NMBS die weigeren te staken (nogal vreemde uitdrukking :p) moeten doen? Zij kunnen toch niet verplicht worden om verlof te nemen (al zeker niet als ze geen verlofdagen meer hebben voor dit jaar)? Wat moeten die dan doen als ze hun normale loon willen behouden?
Inderdaad. De werknemers van de NMBS die staken buiten hier gewoon het monopolie van de NMBS uit.
Overigens, iemand die weet wat werknemers van NMBS die weigeren te staken (nogal vreemde uitdrukking :p) moeten doen? Zij kunnen toch niet verplicht worden om verlof te nemen (al zeker niet als ze geen verlofdagen meer hebben voor dit jaar)? Wat moeten die dan doen als ze hun normale loon willen behouden?
Opportunisme georchestreerd vanuit een ongekend verlangen van de eigen belangen. Ik heb een hekel aan algemene belangen, zeker als ze vormgegeven worden binnen een organisatie wiens bestaanrecht voor een groot gedeelte afhangt van het ledenaantal !!
Dan vind ik u veel te gevaarlijk om te kunnen bepalen wat er met onze maatchappij zou moeten of kunnen gebeuren :-)
Dat is uw goed recht. Ik vind pakweg Di Rupo ook veel te gevaarlijk om te kunnen bepalen wat er met onze maatschappij zou moeten of kunnen gebeuren ;-)
en daarin deel ik uw mening :-)
Ik vind dat schoon gezegd, maar is het niet een politiek correcte definitie van egoisme? Egoisme is dan idd mss een beetje te scherp.
Sowieso is één man of vrouw gevaarlijk ;-)
Veel hangt ervan af hoe ge egoïsme definieert. In de uiteenzetting van Ruben was heel erg duidelijk dat hij het een negatieve connotatie meegaf. Ik bekijk dit anders omdat ik geloof dat het eigen is aan een levend organisme om te zorgen voor het eigen voortbestaan. Het meest verwerpelijke aan dit verhaal vind ik de rol van een vakbond: haar vermeende nut betwijfel ik al langer, haar publieke hoofdrol - spelers verfoei ik openlijk. Al te vaak schieten zij met plezier op de boodschappendrager en houden ze in hun kritieken geen rekening met allerlei realiteiten: als de mens langer leeft waarom kan een loop- baan dan niet langer duren, wie vertegenwoordigen vakbonden en vooral wie vertegenwoordigen zij niet (er zal alvast een oververtegenwoordiging zijn van blanke en grijsharige mannen :p), om maar een paar voorbeelden aan te halen.
Toch even meegeven dat sommige vakbonden in de Verenigde Staten zéér machtig zijn, in tegenstelling tot wat men hier laat uitschijnen.
De staking (van donderdag) is in mijn ogen zeer terecht. De normale gang van zaken is immers dat er eerst sociaal overleg is, en dat men daarna pas hervormingen laat goedkeuren. Vakbonden voelen zich buitenspel gezet, en dan is het niet meer dan juist om hiertegen te reageren. Wat me overigens nog meer tegen de borst stuit is het feit dat de regeringsleden wél al eerder tijd hebben kunnen vinden om te overleggen met de werkgevers. Ga in godsnaam eerst met zijn allen aan tafel. Leg alles voor, leg alles uit, en kom tot een besluit.
Heb ik inhoudelijk iets tegen de geplande hervormingen? Weet ik nog niet: de details hebben ze nog niet kenbaar gemaakt (eigenlijk weet ik niet meer dan er al in de kranten is verschenen). Vormelijk is de regering echter niet al te hoffelijk bezig.
De staking (van donderdag) is in mijn ogen zeer terecht. De normale gang van zaken is immers dat er eerst sociaal overleg is, en dat men daarna pas hervormingen laat goedkeuren. Vakbonden voelen zich buitenspel gezet, en dan is het niet meer dan juist om hiertegen te reageren. Wat me overigens nog meer tegen de borst stuit is het feit dat de regeringsleden wél al eerder tijd hebben kunnen vinden om te overleggen met de werkgevers. Ga in godsnaam eerst met zijn allen aan tafel. Leg alles voor, leg alles uit, en kom tot een besluit.
Heb ik inhoudelijk iets tegen de geplande hervormingen? Weet ik nog niet: de details hebben ze nog niet kenbaar gemaakt (eigenlijk weet ik niet meer dan er al in de kranten is verschenen). Vormelijk is de regering echter niet al te hoffelijk bezig.
Toch even meegeven dat sommige vakbonden in de Verenigde Staten zéér machtig zijn, in tegenstelling tot wat men hier laat uitschijnen.
Het essentiële is wat men met die macht doet. Daarin schuilt een wereld van verschil.
De staking (van donderdag) is in mijn ogen zeer terecht. De normale gang van zaken is immers dat er eerst sociaal overleg is, en dat men daarna pas hervormingen laat goedkeuren. Vakbonden voelen zich buitenspel gezet, en dan is het niet meer dan juist om hiertegen te reageren. Wat me overigens nog meer tegen de borst stuit is het feit dat de regeringsleden wél al eerder tijd hebben kunnen vinden om te overleggen met de werkgevers. Ga in godsnaam eerst met zijn allen aan tafel. Leg alles voor, leg alles uit, en kom tot een besluit.
En wat met de 50% werknemers die niet aangesloten zijn bij de drie grote vakbonden? Moeten die dan niet betrokken worden in het overleg? Is het niet onfair dat mensen die aangesloten zijn bij de vakbonden van de klassieke zuilen blijkbaar voorrang krijgen op de aandere vakbonden? Ik begrijp dat ge inspraak in het beleid wilt, maar dat hebt ge al via uw stem bij de verkiezingen.
Wanneer een regering beslist de personenbelasting te verhogen, dan gaat ze toch ook niet eerst overleg plegen met diegenen die personenbelasting betalen?
Heb ik inhoudelijk iets tegen de geplande hervormingen? Weet ik nog niet: de details hebben ze nog niet kenbaar gemaakt (eigenlijk weet ik niet meer dan er al in de kranten is verschenen). Vormelijk is de regering echter niet al te hoffelijk bezig.
Maar is het niet ronduit belachelijk om het land te gijzelen (ik wik mijn woorden) omdat er naar uw aanvoelen (aangezien ge de staking steunt) onvoldoende duidelijkheid is? Wacht dan tot die duidelijkheid er is, en staak dan als het nodig is.
En vindt ge - los van het feit of deze staking nu al dan niet terecht is - niet dat sectoren waarin overheidsbedrijven het monopolie hebben en er dus geen alternatief voor de burgers is altijd een minimale dienstverlening zouden moeten kennen? Het kan toch niet zijn dat men mensen die afhankelijk zijn op het openbaar vervoer (en die dus minder milieubelastend zijn) een dag gaat gijzelen. Nuja, in Wallonië moogt ge al van 2 dagen spreken, daar rijdt vandaag amper een trein. Moet men in die sectoren niet eens gaan denken aan andere vormen van staking? Laat bijvoorbeeld iedereen enkele dagen gratis meegaan op het openbaar vervoer: u gijzelt de pendelaars niet maar maakt uw protest toch duidelijk.
De Belgische vakbonden - in tegenstelling tot bvb. de Zweedse - zijn blijven hangen in het verleden i.p.v. mee te evolueren met hun tijd. Daardoor verliezen ze ook steeds meer voeling met de realiteit en dus ook de publieke opinie.
Het essentiële is wat men met die macht doet. Daarin schuilt een wereld van verschil.
De staking (van donderdag) is in mijn ogen zeer terecht. De normale gang van zaken is immers dat er eerst sociaal overleg is, en dat men daarna pas hervormingen laat goedkeuren. Vakbonden voelen zich buitenspel gezet, en dan is het niet meer dan juist om hiertegen te reageren. Wat me overigens nog meer tegen de borst stuit is het feit dat de regeringsleden wél al eerder tijd hebben kunnen vinden om te overleggen met de werkgevers. Ga in godsnaam eerst met zijn allen aan tafel. Leg alles voor, leg alles uit, en kom tot een besluit.
En wat met de 50% werknemers die niet aangesloten zijn bij de drie grote vakbonden? Moeten die dan niet betrokken worden in het overleg? Is het niet onfair dat mensen die aangesloten zijn bij de vakbonden van de klassieke zuilen blijkbaar voorrang krijgen op de aandere vakbonden? Ik begrijp dat ge inspraak in het beleid wilt, maar dat hebt ge al via uw stem bij de verkiezingen.
Wanneer een regering beslist de personenbelasting te verhogen, dan gaat ze toch ook niet eerst overleg plegen met diegenen die personenbelasting betalen?
Heb ik inhoudelijk iets tegen de geplande hervormingen? Weet ik nog niet: de details hebben ze nog niet kenbaar gemaakt (eigenlijk weet ik niet meer dan er al in de kranten is verschenen). Vormelijk is de regering echter niet al te hoffelijk bezig.
Maar is het niet ronduit belachelijk om het land te gijzelen (ik wik mijn woorden) omdat er naar uw aanvoelen (aangezien ge de staking steunt) onvoldoende duidelijkheid is? Wacht dan tot die duidelijkheid er is, en staak dan als het nodig is.
En vindt ge - los van het feit of deze staking nu al dan niet terecht is - niet dat sectoren waarin overheidsbedrijven het monopolie hebben en er dus geen alternatief voor de burgers is altijd een minimale dienstverlening zouden moeten kennen? Het kan toch niet zijn dat men mensen die afhankelijk zijn op het openbaar vervoer (en die dus minder milieubelastend zijn) een dag gaat gijzelen. Nuja, in Wallonië moogt ge al van 2 dagen spreken, daar rijdt vandaag amper een trein. Moet men in die sectoren niet eens gaan denken aan andere vormen van staking? Laat bijvoorbeeld iedereen enkele dagen gratis meegaan op het openbaar vervoer: u gijzelt de pendelaars niet maar maakt uw protest toch duidelijk.
De Belgische vakbonden - in tegenstelling tot bvb. de Zweedse - zijn blijven hangen in het verleden i.p.v. mee te evolueren met hun tijd. Daardoor verliezen ze ook steeds meer voeling met de realiteit en dus ook de publieke opinie.
Misschien een domme vraag, maar weet er iemand of een instelling als Bloso morgen ook staakt (gezien ik het allemaal niet echt volg)?
Sporthallen zijn gesloten. Bloso, zo schat ik, zal waarschijnlijk ook een deel stakers hebben.
Om even te reageren: sommige vakbonden in de VS maken het veel bonter dan de Belgische. Eigenlijk zijn de Belgische vakbonden zelfs strandjeanetten ...
Ik spreek me trouwens niet uit voor of tegen werknemers die aangesloten zijn bij een of andere kleinere vakbond, of misschien zelfs niet aangesloten zijn. Ik ga er min of meer van uit dat hun belangen gelijk lopen met die van degenen die wel aangesloten zijn. Ik snap je punt hier dus niet. Persoonlijk hoef ik trouwens niet zo meteen inspraak in het beleid, maar ik kan moeilijk begrijpen waarom de werkgevers(bond) wél mee aan tafel hebben kunnen zitten voor de totstandkoming van dit akkoord, en de werknemersbonden niét. Lijkt me toch een beetje onfair, niet dan? Overigens, historisch is het zo gegroeid dat er éérst sociaal overleg is met alle partijen, voor men effectief tot belangrijke beslissingen overgaat. Dan valt toch te begrijpen dat er onvrede heerst, nu men dat sociaal overleg eenzijdig overslaat.
En bijgevolg vind ik de - aangekondigde - staking dan ook kunnen. (Van die 'wildstakingen' houd ik niet zo, tenzij er echt een heel goede en dringende reden voor is.) Waarom beweer jij hier echter, als zelfverklaarde libertijn, dat het hele land hierdoor gegijzeld wordt? Kan je dan niet beter voor jezelf zorgen?
'Betaalstakingen' vind ik zeker ok, overigens. Maar je mag de spoorwegen het recht niet ontnemen om eens helemaal 'allen de pot op!' te spelen. Dan pas blijkt hoe belangrijk deze mensen zijn. Een teveel aan stakingen kan ik echter ook niet appreciëren.
(edited)
Ik spreek me trouwens niet uit voor of tegen werknemers die aangesloten zijn bij een of andere kleinere vakbond, of misschien zelfs niet aangesloten zijn. Ik ga er min of meer van uit dat hun belangen gelijk lopen met die van degenen die wel aangesloten zijn. Ik snap je punt hier dus niet. Persoonlijk hoef ik trouwens niet zo meteen inspraak in het beleid, maar ik kan moeilijk begrijpen waarom de werkgevers(bond) wél mee aan tafel hebben kunnen zitten voor de totstandkoming van dit akkoord, en de werknemersbonden niét. Lijkt me toch een beetje onfair, niet dan? Overigens, historisch is het zo gegroeid dat er éérst sociaal overleg is met alle partijen, voor men effectief tot belangrijke beslissingen overgaat. Dan valt toch te begrijpen dat er onvrede heerst, nu men dat sociaal overleg eenzijdig overslaat.
En bijgevolg vind ik de - aangekondigde - staking dan ook kunnen. (Van die 'wildstakingen' houd ik niet zo, tenzij er echt een heel goede en dringende reden voor is.) Waarom beweer jij hier echter, als zelfverklaarde libertijn, dat het hele land hierdoor gegijzeld wordt? Kan je dan niet beter voor jezelf zorgen?
'Betaalstakingen' vind ik zeker ok, overigens. Maar je mag de spoorwegen het recht niet ontnemen om eens helemaal 'allen de pot op!' te spelen. Dan pas blijkt hoe belangrijk deze mensen zijn. Een teveel aan stakingen kan ik echter ook niet appreciëren.
(edited)
Om even te reageren: sommige vakbonden in de VS maken het veel bonter dan de Belgische. Eigenlijk zijn de Belgische vakbonden zelfs strandjeanetten ...
Uit die opmerking kan ik enkel concluderen dat ge m.i. zelf nog met een verouderde visie op de vakbonden zit. Vakbonden zijn meer dan enkel maar de stoere uithangen.
Ik spreek me trouwens niet uit voor of tegen werknemers die aangesloten zijn bij een of andere kleinere vakbond, of misschien zelfs niet aangesloten zijn. Ik ga er min of meer van uit dat hun belangen gelijk lopen met die van degenen die wel aangesloten zijn. Ik snap je punt hier dus niet.
Mijn punt is dat de vakbonden de belangen van de aangeslotenen niet weerspiegelen. Mijn punt is zeer simpel: waarom krijgen bepaalde vakbonden voorrang op andere vakbonden én op werknemers die niet aangesloten zijn bij een vakbond?
Persoonlijk hoef ik trouwens niet zo meteen inspraak in het beleid, maar ik kan moeilijk begrijpen waarom de werkgevers(bond) wél mee aan tafel hebben kunnen zitten voor de totstandkoming van dit akkoord, en de werknemersbonden niét. Lijkt me toch een beetje onfair, niet dan?
Ik had het ook niet over persoonlijke inspraak, anders zoudt ge politicus geworden zijn (of daar toch een poging toe gedaan hebben :p).
Ik vind het (persoonlijk dus) belangrijker dat de werkgevers akkoord gaan met het akkoord dan de werknemers. Die eerste categorie bepaalt nu eenmaal hoeveel werk er is in de privésector (in feite hebben de vakbonden daar ook macht over door hun looneisen, maar laat ons dat even buiten beschouwing laten aangezien de looneisen van de werknemers vermoedelijk niet in verband staan met dit akkoord).
Overigens, historisch is het zo gegroeid dat er éérst sociaal overleg is met alle partijen, voor men effectief tot belangrijke beslissingen overgaat. Dan valt toch te begrijpen dat er onvrede heerst, nu men dat sociaal overleg eenzijdig overslaat.
Onvrede, dat begrijp ik. Dat men meteen overschakeld op onaangekondigde stakingen (zie vandaag in Wallonië) en stakingen die amper enkele dagen vooraf worden meegedeeld aan het publiek, dat begrijp ik niet, neen.
En bijgevolg vind ik de - aangekondigde - staking dan ook kunnen. (Van die 'wildstakingen' houd ik niet zo, tenzij er echt een heel goede en dringende reden voor is.) Waarom beweer jij hier echter, als zelfverklaarde libertijn, dat het hele land hierdoor gegijzeld wordt? Kan je dan niet beter voor jezelf zorgen?
Ik heb mezelf nooit libertijn genoemd en ik beschouw me ook helemaal geen libertijn, gelieve dan ook niet te poneren als zou ik dat wel gedaan hebben.
En het antwoord op uw eerste vraag is neen. Niet het hele land. Wel de mensen die afhankelijk zijn van het openbaar vervoer, toch iets wat gepromoot wordt door onze staat, niet? Dit heeft helemaal niets te maken of ge voor uzelf kunt zorgen, ik hoop dat ge dat inziet. Ik begrijp uw punt niet.
'Betaalstakingen' vind ik zeker ok, overigens. Maar je mag de spoorwegen het recht niet ontnemen om eens helemaal 'allen de pot op!' te spelen. Dan pas blijkt hoe belangrijk deze mensen zijn. Een teveel aan stakingen kan ik echter ook niet appreciëren.
Dat mag ik niet, maar dat mag de staat wel. Ik hoop dan ook (al besef ik dat dat ijdele hoop is in dit land, zoals zoveel zaken) dat de staat stakingen als deze in de openbare sector zal verbieden.
Uit die opmerking kan ik enkel concluderen dat ge m.i. zelf nog met een verouderde visie op de vakbonden zit. Vakbonden zijn meer dan enkel maar de stoere uithangen.
Ik spreek me trouwens niet uit voor of tegen werknemers die aangesloten zijn bij een of andere kleinere vakbond, of misschien zelfs niet aangesloten zijn. Ik ga er min of meer van uit dat hun belangen gelijk lopen met die van degenen die wel aangesloten zijn. Ik snap je punt hier dus niet.
Mijn punt is dat de vakbonden de belangen van de aangeslotenen niet weerspiegelen. Mijn punt is zeer simpel: waarom krijgen bepaalde vakbonden voorrang op andere vakbonden én op werknemers die niet aangesloten zijn bij een vakbond?
Persoonlijk hoef ik trouwens niet zo meteen inspraak in het beleid, maar ik kan moeilijk begrijpen waarom de werkgevers(bond) wél mee aan tafel hebben kunnen zitten voor de totstandkoming van dit akkoord, en de werknemersbonden niét. Lijkt me toch een beetje onfair, niet dan?
Ik had het ook niet over persoonlijke inspraak, anders zoudt ge politicus geworden zijn (of daar toch een poging toe gedaan hebben :p).
Ik vind het (persoonlijk dus) belangrijker dat de werkgevers akkoord gaan met het akkoord dan de werknemers. Die eerste categorie bepaalt nu eenmaal hoeveel werk er is in de privésector (in feite hebben de vakbonden daar ook macht over door hun looneisen, maar laat ons dat even buiten beschouwing laten aangezien de looneisen van de werknemers vermoedelijk niet in verband staan met dit akkoord).
Overigens, historisch is het zo gegroeid dat er éérst sociaal overleg is met alle partijen, voor men effectief tot belangrijke beslissingen overgaat. Dan valt toch te begrijpen dat er onvrede heerst, nu men dat sociaal overleg eenzijdig overslaat.
Onvrede, dat begrijp ik. Dat men meteen overschakeld op onaangekondigde stakingen (zie vandaag in Wallonië) en stakingen die amper enkele dagen vooraf worden meegedeeld aan het publiek, dat begrijp ik niet, neen.
En bijgevolg vind ik de - aangekondigde - staking dan ook kunnen. (Van die 'wildstakingen' houd ik niet zo, tenzij er echt een heel goede en dringende reden voor is.) Waarom beweer jij hier echter, als zelfverklaarde libertijn, dat het hele land hierdoor gegijzeld wordt? Kan je dan niet beter voor jezelf zorgen?
Ik heb mezelf nooit libertijn genoemd en ik beschouw me ook helemaal geen libertijn, gelieve dan ook niet te poneren als zou ik dat wel gedaan hebben.
En het antwoord op uw eerste vraag is neen. Niet het hele land. Wel de mensen die afhankelijk zijn van het openbaar vervoer, toch iets wat gepromoot wordt door onze staat, niet? Dit heeft helemaal niets te maken of ge voor uzelf kunt zorgen, ik hoop dat ge dat inziet. Ik begrijp uw punt niet.
'Betaalstakingen' vind ik zeker ok, overigens. Maar je mag de spoorwegen het recht niet ontnemen om eens helemaal 'allen de pot op!' te spelen. Dan pas blijkt hoe belangrijk deze mensen zijn. Een teveel aan stakingen kan ik echter ook niet appreciëren.
Dat mag ik niet, maar dat mag de staat wel. Ik hoop dan ook (al besef ik dat dat ijdele hoop is in dit land, zoals zoveel zaken) dat de staat stakingen als deze in de openbare sector zal verbieden.