Subject: Anorexia

Even deze topic oprichten zodatk andere topics niet ophoudt. Ik sta open voor jullie reacties en hopelijk zijn er ook enkele bij die ons kunnen helpen.

Zijn er hier mensen die ervaring hebben met anorexia? Kennissen of familieleden die hier aan hebben geleden?

Mijn zusje heeft anorexia en moet weldra opgenomen worden voor behandeling. Ik kan hier natuurlijk met niemand in mijn directe omgeving over praten omdat zo'n behandeling, zeker in de beginfase nog van absolute discretie moet afgaan.

Ik word er echt slecht als ik mijn zusje nu zie. Gewoon een hoop knokels bijeen en het wordt alleen maar erger en erger..

Vriendin van me is momenteel opgenomen, sinds het gedaan was met haar vriendje(ze had het trouwens zelf gedaan gemaakt) heel erg vermagerd, ik wist wel dat ze er vroeger al eens last van had maar nu is het echt erg geworden! Ik snap nie hoe die nog rechtop kan lopen soms...

anyway ze is momenteel aan de betere hand vertelt ze

maar dit is echt niet prettig om in je onmiddellijke omgeving te hebben en zeker niet als het uw eigenste zus is! Veel sterkte alleszins!

bedankt, vele mensen kennen de ernst niet van anorexia en zoeken het probleem maar al te vaak in het ego van die persoon.

Ze moet deze week kiezen of we gezinstherapie gaan doen of dat ze opgenomen wordt. Zij wil liever geen gezinstherapie dus zal het wss een instelling in Tienen of Wilrijk worden. Ik mag er niet aan denken als dit gebeurt. Maandenlang in zo'n instelling waarin haar allerlei dingen als sociale contacten en beweging ontzegt worden en alles in teken staat van terug op gewicht komen.

Ze was vroeger zo sociaal en het meest goedlachse kind op de school, bevriend met alles en iedereen. Nu sluit ze zichzelf haast op. Enkel voetballen doet ze nog, maar ook hier ondervind ze meer en meer last en ook dit zal haar binnenkort ontzegt worden.

Ik zag haar gistereravond nog overgeven over de pombak toen ze dacht dat iedereen al was gaan slapen. Het doet mij ongelofelijk veel zeer om dit te zien gebeuren want ik kan er haast niet mee over praten. Zij wil dit natuurlijk niet en zal alles toch ontkennen.

Hopelijk komt er snel een oplossing.

Ik vrees dat de oplossing juist ligt in een opname...

Er zullen zware opofferingen voor komen die nu nog niet te overzien zijn denk ik. We weten nog maar sinds een maand dat ze anorexia heeft, maar zoiets gaat natuurlijk als speer naar beneden.

kvrees eveneens dat een opname uiteindelijk het gevolg zal zijn, maarja. Ze moet gewoon geholpen worden want het probleem is niet meer te ontzien.

sterkte!

wel klote die opname

Een goede vriendin van mij heeft het ook, het is idd iets vies, meer kan ik er niet op zeggen :S

.
(edited)

Ik ken een drietal personen die het hebben ondergaan en alle 3 zijn ze in een instelling geplaatst.

De één was +- 12jaar en was van nature vrij stil, heeft dan ongeveer een jaar in een instelling gezeten. Ik vind persoonlijk dat ze niet zoveel is bijgekomen, ze is nog altijd vrij mager. Ze heeft wel nooit een jaar moeten dubbelen dus ze kon bij haar vriendinnen blijven.

De ander was er 13 en daar heb ik toch serieuze veranderingen gezien. Ze ziet er gezonder uit en is nog altijd heel sociaal.

Het enige resultaat dat ik wel merk is dat ze allebei heel klein. Door het tekort aan vitaminen zijn ze niet gegroeid in dat jaar...

De laatste dat ik ken(haar ken ik ook het best) was er 16 en heeft iets langer dan een jaar in de instelling gezeten. Dit kwam omdat ze soms niet genoeg was aangekomen. nu is alles weer goed met haar, maar het valt me wel op dat ze toch nog opletten met wat ze eten, ze eten toch liever fruit dan snoep....

omai, 12 en 13 jaar is wel zeer jong om anorexia te hebben. Mijn zusje is er nu 16. Ze is sinds 2 maanden ook vegateriër geworden wat haar voedselevenwicht ook al niet bevordert.

Komende week moet ze naar Tienen waar dan besloten zal worden hoe ze gaat opgevagen worden. Als je die eten ziet opscheppen dan besef je wel waarom ze zo snel vermagert.

Ze at daarnet 1 patatje, normaal aantal groenten (kom je toch niet van bij..),een halve vegiburger en ohja, een eetlepeltje saus:s dessert is doorgaans een appel of het uitlekken van een pot pudding.

Net men zusje gaan halen vanop het uitgaan. Lang geleden dat ze nog eens met haar klas was uitgeweest. Vroeger ging ze zo graag uit..

Het zal de laatste keer zijn geweest voorlopig want maandag word ze opgenomen in Tienen. Ze zal daar voorlopig 2 weken aan een stuk blijven en daarna word ze geherevalueerd waarna haar verlijf waarschijnlijk enkele maanden verlengd moet worden.

Ik geloof dat ze nu 46 kilo weegt voor 1.71 en dan zijn we er nog lang niet..de gevarenzone is nabij en dan hebben we het niet meer over de koudjes, de vermoeidheid en de depressies..
(edited)

Ik hoop echt voor je dat het helemaal goedkomt. Het is altijd pijnlijk om broers en zussen door moeilijke periodes te zien gaan en daar machteloos op te moeten toekijken..

Ik volg dit topic met belangstelling en ik wens je veel sterkte toe, Yanni. Lijkt mij heel lastig.

Bij mijn zusje hebben we eigenlijk het omgekeerde probleem. Die is te zwaar en dat begint ook een beetje uit de hand te lopen (op een gegeven moment kom je in een vicieuze cirkel). Mijn ouders zijn er nu in geslaagd om het enigszins bespreekbaar te maken. Nu hebben ze mijn zusje zo ver gekregen om een index bij te houden, zodat we haar voortgang in de gaten kunnen houden zonder dat mijn zusje haar eigenlijke gewicht hoeft te vertellen (dat weten mijn ouders al 10 jaar niet meer, toen was ze nog veel lichter). Maar op de lange duur moet er nog wel wat veranderen in de instelling van mijn zusje, ze moet veel actiever worden om structureel gezonder te worden. Dat is eigenlijk de grootste uitdaging.

eetgewoonen >>> activiteit
Ik kan het weten ;) Ben ondertussen bijna een pluimgewicht (kuch) :p

Bij mijn zusje is het, voorzover wij weten, ze woont niet meer thuis, voornamelijk een activiteitsprobleem. Soms koopt ze boodschappen bij mijn ouders thuis (die ze dan meeneemt) en daar is niet zo heel veel op aan te merken. Zou natuurlijk wel kunnen dat ze nog dingen bij koopt waarvan wij geen weet hebben. Wat we wel weten is dat mijn zusje, als ze uit school komt, eigenlijk gewoon voor de televisie gaat liggen (wat ook sociaal gezien erg jammer is) totdat ze gaat slapen. Denk dat daar het grootste deel van de winst te behalen is. Als ze actiever wordt verbeterd haar conditie ook, zodat ze een aantal dingen die ze nu met de bus doet (omdat ze, als ze op de fiets gaat te bezweet aan komt) dan met de fiets kan doen. Met streng op het eten letten haalt ze er denk ik maar een paar kilo van af.