Subpage under development, new version coming soon!
Subject: Examens
Beter dan bij geneeskunde. Bijna iedere man draagt bij ons een hemd (en meestal ouderwets :p).
stel gewoon u vraag, ik heb wat basis recht gehad in m'n eerste 2 jaren rechtspraktijk
Als je rechten doet ben je dan in staat Diplomatie te gaan doen later en krijg je cursussen talen?
kan u niet met zekerheid antwoorden maar wa bedoelt ge met diplomatie... denk da ge met vele dingen (diploma's) "diplomatie" kunt doen. Wat die talen betreft in Leuve aan de KUL hebbe ze frans en Engels en nederlands rechtstaal als ik me niet vergis. Ma die dinge kunde makkelijk zelf opzoeke in de studieprogramma's
Hmm oké,
Algemene vraag: Is een grondige kennis van het Spaans een pluspunt?
edit: een deftig pluspunt, want alles wa ge kent levert iets op. Maar sommigen wat meer als anderen,
ik ben ook nog van plan Duits bij te scholen
(edited)
Algemene vraag: Is een grondige kennis van het Spaans een pluspunt?
edit: een deftig pluspunt, want alles wa ge kent levert iets op. Maar sommigen wat meer als anderen,
ik ben ook nog van plan Duits bij te scholen
(edited)
maar misschien moet ge eens volledig vertellen wat ge wilt doen later, dan kunnen we allicht beter helpen :p
Jah oké, daarom editete ik het dus hé(jawel zo is het correct gespeld)
dat hangt ervan af wat ge wilt doen he :p
als ge aan de band werkt maakt het weinig uit, als ge in een zuidelijke amerikaanse staat in een keuken werkt, dan zullen uw collega's het ook spreken...
als ge aan de band werkt maakt het weinig uit, als ge in een zuidelijke amerikaanse staat in een keuken werkt, dan zullen uw collega's het ook spreken...
Er werd gepolst door de leraar nederlands naar mijn toekomstige studiekeuze en toekomstvisie in de vorm van een essay. Dit werk hieronder verschaft daartoe de info voor hem en misschien ook voor mij.
Ik zou graag later niet alleen in België werken maar ook in het buitenland, zondar daarbij mijn contact met België te verliezen. Dat brengt mij voornamelijk bij 1 richting waar ik alles in vind waarnaar ik op zoek ben: rechten. Rechten,waarbij ik dan internationaal recht zou bijnemen in de Masterjaren. Om dan vervolgens internationale betrekkingen en diplomatie te studeren als Master na Master.
Deze richtingen geven mij een algemene basis mee die over de hele wereld geldt en mede door die internationaliteit ervan denk ik dat een job in het internationale wereldje wel moet kunnen.
De job die ik hiervoor in gedachten heb is werken als ambassadeur, diplomaat of op een consulaat. Maar het kan ook helemaal anders lopen en dat ik voor een internationaal bedrijf kom tewerk te staan. Dan zou ik door de opleiding bijvoorbeeld een beetje de juristiek van het bedrijf kunnen doen of zorgen dat mijn bedrijf zoveel mogelijk bereikt wat binnen het legale ligt. Maar ik ambieer dus een werk in het buitenland. Niet alleen bekom ik dan de nodige levenservaring maar kan ik ineens ook nagaan of al die zuurpruimen werkelijk met reden steen en been klagen over het belgsiche systeem en zijn samenleving.
De vraag waar ik de rechtenstudies zou aanvatten heb ik snel kunnen beantwoorden. Na een paar mensen aangesproken te hebben die rechten studeren of studeerden in Antwerpen bleek dat Antwerpen zeer goed onderricht geeft in de rechten. Voorts is Antwerpen een metropool, recent onderzoek zei dat er hier meer als 100 nationaliteiten wonen, wat zeker kan meehelpen in mijn internationale ambities.
Ik zou als het even kan ook graag op erasmus gaan. Misschien de Sorbonne in Parijs of op de London university.
Omdat ik niet zo ver van Antwerpen woon zal ik zeker het eerste jaar niet op kot gaan. Als het blijkt dat ik genoeg karakter heb om te studeren en mijn punten zijn convenabel zou ik vanaf het 2de of 3de jaar toch op kot willen gaan. De afstand is niet echt groot maar elke rit apart is toch 45 minuten op zijn minst. Dat is in mijn ogen toch een serieus verlies van tijd.
De problemen die ik vooral vrees voor volgende jaren hebben veel te maken met het schril contrast tussen het secundair en het voortgezet onderwijs. Zo zal ik alles zelf bij moeten houden zonder dat frequente testen je ertoe verplichten. Ik vraag me af of ik dat ga kunnen daarom probeer ik dit jaar toch al wat te simuleren opdat ik volgend jaar dat probleem met vertrouwen tegemoet kan gaan.
Ook de sfeer die heerst onder studenten is helemaal anders dan onder scholieren, dat zal even wennen worden. Je vrijheid wordt verdubbeld maar daarmee ook je verantwoordelijkheid. Ik weet van mezelf dat ik verantwoordelijkheid kan dragen, maar ik weet niet of dat nog zo vlot zal gaan met al de veranderingen die die nieuwe school en omgeving meebrengen.
Voorts zal het ook even wennen zijn om misschien pas laat aan een les te beginnen en soms tot laat les te volgen, ook lessen van meer dan de voor mij gebruikelijke 50min zal raar aanvoelen. Daarbij komt dan nog dat er soms gaten zitten tussen de lesuren in, een verschijnsel dat op de middelbare school onbekend is.
Ik heb graag contact met de leraar en ik vrees dat dat contact verdwijnt in een aula met 500 man in. Ook het principe van ‘vragen als je iets niet snapt’ zal dan verdwijnen. Die 2 laatst genoemden zullen het hele onderwijsgebeuren minder ‘intiem’ maken hoewel sommige vakken ook wel voor klassen tot 30 man worden gegeven.
De laatste jaren verzinnen de studentenclubs steeds meer en meer vettige opdrachten voor tijdens de ‘doop’. Ik zou graag bij een studentenclub gaan: het biedt prettige voordelen, aangename sfeer en uitstekende manier om nieuwe mensen te leren kennen. Voorts verkrijgen de mensen van het praesidium organisatorische vaardigheden door gewoon leiding te geven aan de club. De ervaring van reizen, evenementen, … te organiseren zou ik niet willen missen. Ik schat de waarde van zo een ervaring voor het latere leven hoog in.
Er zijn ook studentenclubs die door erasmusstudenten zijn opgericht maar daar kunnen zich ook autochtone studenten bij aansluiten. Ik denk dat zoiets een perfecte gelegenheid om in een vriendschappelijke sfeer je talen kan oefenen zonder je te hoeven schamen voor mogelijke fouten.
Wat me wel een beetje beangstigd aan mijn wens om naar het buitenland te gaan is dat ik vrienden en familie niet vaak zal zien hoewel ik ze zeer graag heb. Het zal wel mogelijk zijn om per jaar eens terug te komen naar België maar ik weet niet of ik dat genoeg zal vinden. Al een geluk bestaat er internet om te kunnen blijven communiceren. Wat ik me ook afvraag is of je snel vrienden kunt maken als je gestationeerd bent in het buitenland.
Ik kan dus met een gerust hart besluiten dat de rechten me zeker kunnen bieden wat ik wil. En met de huidige maatregelen kan ik de studies helemaal op maat maken. Hoewel het volgend jaar allemaal nieuw gaat zijn kan ik niet wachten tot ik eraan kan beginnen. Ik geloof dat de universiteit en het erasmusprogramma een mens tot nog verdere ontplooing kunnen brengen.
mijn integraal essay(het was om te oefenen dus piu schiet me niet dood als dit essay op de ballen trekt)
Ik zou graag later niet alleen in België werken maar ook in het buitenland, zondar daarbij mijn contact met België te verliezen. Dat brengt mij voornamelijk bij 1 richting waar ik alles in vind waarnaar ik op zoek ben: rechten. Rechten,waarbij ik dan internationaal recht zou bijnemen in de Masterjaren. Om dan vervolgens internationale betrekkingen en diplomatie te studeren als Master na Master.
Deze richtingen geven mij een algemene basis mee die over de hele wereld geldt en mede door die internationaliteit ervan denk ik dat een job in het internationale wereldje wel moet kunnen.
De job die ik hiervoor in gedachten heb is werken als ambassadeur, diplomaat of op een consulaat. Maar het kan ook helemaal anders lopen en dat ik voor een internationaal bedrijf kom tewerk te staan. Dan zou ik door de opleiding bijvoorbeeld een beetje de juristiek van het bedrijf kunnen doen of zorgen dat mijn bedrijf zoveel mogelijk bereikt wat binnen het legale ligt. Maar ik ambieer dus een werk in het buitenland. Niet alleen bekom ik dan de nodige levenservaring maar kan ik ineens ook nagaan of al die zuurpruimen werkelijk met reden steen en been klagen over het belgsiche systeem en zijn samenleving.
De vraag waar ik de rechtenstudies zou aanvatten heb ik snel kunnen beantwoorden. Na een paar mensen aangesproken te hebben die rechten studeren of studeerden in Antwerpen bleek dat Antwerpen zeer goed onderricht geeft in de rechten. Voorts is Antwerpen een metropool, recent onderzoek zei dat er hier meer als 100 nationaliteiten wonen, wat zeker kan meehelpen in mijn internationale ambities.
Ik zou als het even kan ook graag op erasmus gaan. Misschien de Sorbonne in Parijs of op de London university.
Omdat ik niet zo ver van Antwerpen woon zal ik zeker het eerste jaar niet op kot gaan. Als het blijkt dat ik genoeg karakter heb om te studeren en mijn punten zijn convenabel zou ik vanaf het 2de of 3de jaar toch op kot willen gaan. De afstand is niet echt groot maar elke rit apart is toch 45 minuten op zijn minst. Dat is in mijn ogen toch een serieus verlies van tijd.
De problemen die ik vooral vrees voor volgende jaren hebben veel te maken met het schril contrast tussen het secundair en het voortgezet onderwijs. Zo zal ik alles zelf bij moeten houden zonder dat frequente testen je ertoe verplichten. Ik vraag me af of ik dat ga kunnen daarom probeer ik dit jaar toch al wat te simuleren opdat ik volgend jaar dat probleem met vertrouwen tegemoet kan gaan.
Ook de sfeer die heerst onder studenten is helemaal anders dan onder scholieren, dat zal even wennen worden. Je vrijheid wordt verdubbeld maar daarmee ook je verantwoordelijkheid. Ik weet van mezelf dat ik verantwoordelijkheid kan dragen, maar ik weet niet of dat nog zo vlot zal gaan met al de veranderingen die die nieuwe school en omgeving meebrengen.
Voorts zal het ook even wennen zijn om misschien pas laat aan een les te beginnen en soms tot laat les te volgen, ook lessen van meer dan de voor mij gebruikelijke 50min zal raar aanvoelen. Daarbij komt dan nog dat er soms gaten zitten tussen de lesuren in, een verschijnsel dat op de middelbare school onbekend is.
Ik heb graag contact met de leraar en ik vrees dat dat contact verdwijnt in een aula met 500 man in. Ook het principe van ‘vragen als je iets niet snapt’ zal dan verdwijnen. Die 2 laatst genoemden zullen het hele onderwijsgebeuren minder ‘intiem’ maken hoewel sommige vakken ook wel voor klassen tot 30 man worden gegeven.
De laatste jaren verzinnen de studentenclubs steeds meer en meer vettige opdrachten voor tijdens de ‘doop’. Ik zou graag bij een studentenclub gaan: het biedt prettige voordelen, aangename sfeer en uitstekende manier om nieuwe mensen te leren kennen. Voorts verkrijgen de mensen van het praesidium organisatorische vaardigheden door gewoon leiding te geven aan de club. De ervaring van reizen, evenementen, … te organiseren zou ik niet willen missen. Ik schat de waarde van zo een ervaring voor het latere leven hoog in.
Er zijn ook studentenclubs die door erasmusstudenten zijn opgericht maar daar kunnen zich ook autochtone studenten bij aansluiten. Ik denk dat zoiets een perfecte gelegenheid om in een vriendschappelijke sfeer je talen kan oefenen zonder je te hoeven schamen voor mogelijke fouten.
Wat me wel een beetje beangstigd aan mijn wens om naar het buitenland te gaan is dat ik vrienden en familie niet vaak zal zien hoewel ik ze zeer graag heb. Het zal wel mogelijk zijn om per jaar eens terug te komen naar België maar ik weet niet of ik dat genoeg zal vinden. Al een geluk bestaat er internet om te kunnen blijven communiceren. Wat ik me ook afvraag is of je snel vrienden kunt maken als je gestationeerd bent in het buitenland.
Ik kan dus met een gerust hart besluiten dat de rechten me zeker kunnen bieden wat ik wil. En met de huidige maatregelen kan ik de studies helemaal op maat maken. Hoewel het volgend jaar allemaal nieuw gaat zijn kan ik niet wachten tot ik eraan kan beginnen. Ik geloof dat de universiteit en het erasmusprogramma een mens tot nog verdere ontplooing kunnen brengen.
mijn integraal essay(het was om te oefenen dus piu schiet me niet dood als dit essay op de ballen trekt)
kan u enkel aanrade om een erasmus uitwisseling te doen int spaans ofzo.. dan kende het wel deftig