Subpage under development, new version coming soon!
Subject: Evolutietheorie of Creationisme
omdat er bepaalde ongerijmdheden zijn in de 'oerknal'-theorie; populair tegenwoordig zijn de zaken die voor ons totnogtoe mysteries zijn
wetenschappers stellen een hypothese voor, en dat geldt net zo lang tot het weerlegd wordt - vervolgens komt een nieuwe hypothese, die hetzelfde lot wacht
tegenwoordig is men steeds meer tot het inzicht aan het komen dat de ultieme waarheid voor ons te hoog gegrepen is, men legt zich daarom vooral toe aan het weerleggen van hypotheses
grtz
wetenschappers stellen een hypothese voor, en dat geldt net zo lang tot het weerlegd wordt - vervolgens komt een nieuwe hypothese, die hetzelfde lot wacht
tegenwoordig is men steeds meer tot het inzicht aan het komen dat de ultieme waarheid voor ons te hoog gegrepen is, men legt zich daarom vooral toe aan het weerleggen van hypotheses
grtz
Cerb to
tove [del]
nah, die kunnen u allemaal teleurstellen, je kan jezelf ook teleurstellen, maar da is dan je eigen fout.
Voor de mensen die niet weten wat de avolutietheorie of het creationisme inhouden:
De evolutietheorie behelst dat:
levende wezens (veel) meer nakomelingen krijgen dan dat er blijven leven (reproductie-overschot)
individuen onderling verschillen;
dat deze verschillen soms erfelijk zijn; (genetica) en dat deze erfelijke verschillen soms spontaan ontstaan (mutaties)
een klein deel van deze verschillen gevolgen heeft voor de relatieve kans van zo'n nakomeling om in leven te blijven en zich voort te planten.
indien dit proces lang en vaak genoeg herhaald wordt, de verschillen tussen de twee populaties na zeer lange tijd (bijvoorbeeld duizenden tot miljoenen jaren later) zo groot (kunnen) worden dat ze niet meer geacht kunnen worden tot dezelfde soort te behoren. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren als een populatie in tweeën wordt gesplitst door bijvoorbeeld een zich openende zee door het gebied of door een ontstaande bergketen. Met het accumuleren van de mutaties verschillen beide populaties uiteindelijk zodanig dat twee verschillende soorten ontstaan doordat:
beide populaties niet meer met elkaar kunnen paren en vruchtbaar nageslacht produceren of
beide populaties elkaar niet meer als partners zien.
Er is dan volgens de gangbare definities een nieuwe biologische soort ontstaan
Onder het creationisme vinden we verschillende vormen:
Jonge Aarde-creationisme
Het jonge-aardecreationisme gaat uit van een schepping zoals beschreven in het Bijbelboek Genesis, die zo'n zes- tot tienduizend jaar geleden heeft plaatsgevonden. Een beperkte evolutie (micro-evolutie) wordt wel aanvaard, maar slechts als verklaring voor het ontstaan van varianten. Een verregaande "macro-evolutie" zoals voorgesteld in de evolutietheorie wordt niet aanvaard. Volgens het jonge-aardecreationsime is een natuurlijk proces als evolutie niet in staat om de complexiteit van levende wezens te creëren of een 'soort' in in de ruime zin van het woord in een ander te doen overgaan. In plaats daarvan is er sprake van een Intelligent design van oertypen of created kinds (ook wel baramin genoemd). Nadien zijn deze oertypen dan in beperkte mate opgesplitst in soorten.
Binnen het jonge-aardecreationisme is er ook sprake van een strekking die tracht aan te tonen dat de Aarde en het heelal recent is ontstaan (inclusief pogingen om van de gangbare wetenschappelijke opvattingen aan te tonen dat deze berusten op misverstanden) en met pogingen de evolutietheorie te falsificeren. Deze pogingen zijn tot op heden echter mislukt of achterhaald door de feiten; de strekking wordt door de moderne wetenschap dan ook als pseudo-wetenschap beschouwd.
Daarnaast bestaat de groep van jonge-aardecreationisten vooral uit overtuigde christenen die de evolutietheorie in strijd achten met hun religieuze opvattingen.
Oude Aarde-creationisme
Mede vanwege de ouderdom van aardlagen zoals vastgesteld door de gangbare wetenschap zijn er ook creationisten die geloven in een schepping over een periode van miljoenen jaren. Zij worden 'oude-aardecreationisten' genoemd.
De oude-aardecreationisten hebben dus geen moeite met de bevindingen van de moderne geologie en kosmologie: ze accepteren de bestaande theorieën betreffende de leeftijd van het heelal, de aarde en de opvolging van soorten in het fossielenbestand.
Er zijn verschillende stromingen binnen het oude-aardecreationisme:
Dag-Tijdperk theorie, die stelt dat de bijbelse scheppingsdagen miljoenen jaren lang duurden en niet 24 uur.
Onderbrekingtheorie, die stelt dat er een miljoenen jaren lange onderbreking was tussen de eerste dag van de schepping en de laatste (24-uurs) scheppingsdagen. Tijdens de onderbreking werden de aardlagen gevormd.
Progressief creationisme, die stelt dat de Schepper voortdurend heeft ingegrepen in de ontwikkeling van het leven op aarde.
Gemeenschappelijk voor deze stromingen is dat ze, net als bij jonge-aardecreationisme, de mogelijkheid van ingrijpende Darwiniaanse evolutie afwijzen, maar wel micro-evolutie accepteren.
Progressief creationisme
Progressief creationisme ziet de Schepper als een sturende kracht in de ontwikkeling van het leven en het universum. Hier wordt God vaak als 'God of the gaps' (God van de gaten) gezien. Wanneer er in de evolutie van het leven een moeilijkheid opkwam duwde God wat in de juiste richting, zodat de evolutie over het drempeltje raakte.
theïstisch evolutionisme
Er zijn ook gelovigen die de conclusies van de gehele gangbare wetenschap accepteren en daarmee de evolutietheorie. In strikte zin zijn aanhangers van deze opvatting creationisten, omdat ze in schepping geloven, maar ze worden meestal aangeduid als ' theïstische evolutionisten'. Volgens de theïstische evolutionisten heeft God het evolutieproces zelf geschapen en al het leven inclusief de mens is een bedoeld voortvloeisel van dit proces. Aanhangers geloven dus niet in bijzondere schepping en deze stroming wordt daarom normaliter niet als een vorm van creationisme beschouwd.
Eén van de grondleggers van de theorie van de oerknal, Georges Lemaître, was een priester en lid van Pauselijke Academie van Wetenschappen in Rome. De oerknal en de daarmee samenhangende evolutie van het heelal was volgens de Rooms-Katholieke Kerk in overeenstemming met de goddelijke schepping. De steady-statetheorie van de atheïst Fred Hoyle was daar een antwoord op. Hij kon niet aanvaarden dat het heelal een begin heeft. Zowel oerknal als steady-state waren oplossingen van Einsteins algemene relativiteitstheorie. Einstein dacht eerst ook dat de steadystate de juiste oplossing was. Veel andere wetenschappers kwamen in opstand tegen bigbang omdat ze dachten dat die te veel op een schepping zou wijzen. Einstein kwam later terug op zijn steady state en tegenwoordig is er veel wetenschappelijke evidentie die in de richting van een oerknal wijst.
De evolutietheorie behelst dat:
levende wezens (veel) meer nakomelingen krijgen dan dat er blijven leven (reproductie-overschot)
individuen onderling verschillen;
dat deze verschillen soms erfelijk zijn; (genetica) en dat deze erfelijke verschillen soms spontaan ontstaan (mutaties)
een klein deel van deze verschillen gevolgen heeft voor de relatieve kans van zo'n nakomeling om in leven te blijven en zich voort te planten.
indien dit proces lang en vaak genoeg herhaald wordt, de verschillen tussen de twee populaties na zeer lange tijd (bijvoorbeeld duizenden tot miljoenen jaren later) zo groot (kunnen) worden dat ze niet meer geacht kunnen worden tot dezelfde soort te behoren. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren als een populatie in tweeën wordt gesplitst door bijvoorbeeld een zich openende zee door het gebied of door een ontstaande bergketen. Met het accumuleren van de mutaties verschillen beide populaties uiteindelijk zodanig dat twee verschillende soorten ontstaan doordat:
beide populaties niet meer met elkaar kunnen paren en vruchtbaar nageslacht produceren of
beide populaties elkaar niet meer als partners zien.
Er is dan volgens de gangbare definities een nieuwe biologische soort ontstaan
Onder het creationisme vinden we verschillende vormen:
Jonge Aarde-creationisme
Het jonge-aardecreationisme gaat uit van een schepping zoals beschreven in het Bijbelboek Genesis, die zo'n zes- tot tienduizend jaar geleden heeft plaatsgevonden. Een beperkte evolutie (micro-evolutie) wordt wel aanvaard, maar slechts als verklaring voor het ontstaan van varianten. Een verregaande "macro-evolutie" zoals voorgesteld in de evolutietheorie wordt niet aanvaard. Volgens het jonge-aardecreationsime is een natuurlijk proces als evolutie niet in staat om de complexiteit van levende wezens te creëren of een 'soort' in in de ruime zin van het woord in een ander te doen overgaan. In plaats daarvan is er sprake van een Intelligent design van oertypen of created kinds (ook wel baramin genoemd). Nadien zijn deze oertypen dan in beperkte mate opgesplitst in soorten.
Binnen het jonge-aardecreationisme is er ook sprake van een strekking die tracht aan te tonen dat de Aarde en het heelal recent is ontstaan (inclusief pogingen om van de gangbare wetenschappelijke opvattingen aan te tonen dat deze berusten op misverstanden) en met pogingen de evolutietheorie te falsificeren. Deze pogingen zijn tot op heden echter mislukt of achterhaald door de feiten; de strekking wordt door de moderne wetenschap dan ook als pseudo-wetenschap beschouwd.
Daarnaast bestaat de groep van jonge-aardecreationisten vooral uit overtuigde christenen die de evolutietheorie in strijd achten met hun religieuze opvattingen.
Oude Aarde-creationisme
Mede vanwege de ouderdom van aardlagen zoals vastgesteld door de gangbare wetenschap zijn er ook creationisten die geloven in een schepping over een periode van miljoenen jaren. Zij worden 'oude-aardecreationisten' genoemd.
De oude-aardecreationisten hebben dus geen moeite met de bevindingen van de moderne geologie en kosmologie: ze accepteren de bestaande theorieën betreffende de leeftijd van het heelal, de aarde en de opvolging van soorten in het fossielenbestand.
Er zijn verschillende stromingen binnen het oude-aardecreationisme:
Dag-Tijdperk theorie, die stelt dat de bijbelse scheppingsdagen miljoenen jaren lang duurden en niet 24 uur.
Onderbrekingtheorie, die stelt dat er een miljoenen jaren lange onderbreking was tussen de eerste dag van de schepping en de laatste (24-uurs) scheppingsdagen. Tijdens de onderbreking werden de aardlagen gevormd.
Progressief creationisme, die stelt dat de Schepper voortdurend heeft ingegrepen in de ontwikkeling van het leven op aarde.
Gemeenschappelijk voor deze stromingen is dat ze, net als bij jonge-aardecreationisme, de mogelijkheid van ingrijpende Darwiniaanse evolutie afwijzen, maar wel micro-evolutie accepteren.
Progressief creationisme
Progressief creationisme ziet de Schepper als een sturende kracht in de ontwikkeling van het leven en het universum. Hier wordt God vaak als 'God of the gaps' (God van de gaten) gezien. Wanneer er in de evolutie van het leven een moeilijkheid opkwam duwde God wat in de juiste richting, zodat de evolutie over het drempeltje raakte.
theïstisch evolutionisme
Er zijn ook gelovigen die de conclusies van de gehele gangbare wetenschap accepteren en daarmee de evolutietheorie. In strikte zin zijn aanhangers van deze opvatting creationisten, omdat ze in schepping geloven, maar ze worden meestal aangeduid als ' theïstische evolutionisten'. Volgens de theïstische evolutionisten heeft God het evolutieproces zelf geschapen en al het leven inclusief de mens is een bedoeld voortvloeisel van dit proces. Aanhangers geloven dus niet in bijzondere schepping en deze stroming wordt daarom normaliter niet als een vorm van creationisme beschouwd.
Eén van de grondleggers van de theorie van de oerknal, Georges Lemaître, was een priester en lid van Pauselijke Academie van Wetenschappen in Rome. De oerknal en de daarmee samenhangende evolutie van het heelal was volgens de Rooms-Katholieke Kerk in overeenstemming met de goddelijke schepping. De steady-statetheorie van de atheïst Fred Hoyle was daar een antwoord op. Hij kon niet aanvaarden dat het heelal een begin heeft. Zowel oerknal als steady-state waren oplossingen van Einsteins algemene relativiteitstheorie. Einstein dacht eerst ook dat de steadystate de juiste oplossing was. Veel andere wetenschappers kwamen in opstand tegen bigbang omdat ze dachten dat die te veel op een schepping zou wijzen. Einstein kwam later terug op zijn steady state en tegenwoordig is er veel wetenschappelijke evidentie die in de richting van een oerknal wijst.
In feite vind ik het dan ook verkeerd wat de wetenschap doet, men gaat uit van een bepaalde stelling en zoekt dan naar bewijzen/tegenbewijzen... In feite moet men de zaak objectief kunnen onderzoeken, en vervolgens uit de gevonden informatie cunclusies trekken
Ze moeten nog eerst men theorie nr de knoppen helpen voordat ik in hypotheses geloof :-p of ze moeten hun hypotheses kunnen bewijzen.
djeezes, overdrijft anders :)
de gene da da helemaal leest moet ofwel zot zijn ofwel z'n eige vervele :)
de gene da da helemaal leest moet ofwel zot zijn ofwel z'n eige vervele :)
kvond einstein zijn manier nie slecht
luisteren naar een kind en op die vragen proberen antwoorden. soms stellen kinderen vragen waarvan ge denkt, waar halen ze het, zo diepzinnig :D
luisteren naar een kind en op die vragen proberen antwoorden. soms stellen kinderen vragen waarvan ge denkt, waar halen ze het, zo diepzinnig :D
Kheb het niet zelf getypt.
Wel allemaal gelezen.
Wat ik hieruit geleerd heb:
Da ik mij hier eigenlijk nie wil mee bezig houden :D
Wel allemaal gelezen.
Wat ik hieruit geleerd heb:
Da ik mij hier eigenlijk nie wil mee bezig houden :D
Omdat hij naar het licht groeit
Die's al oud ze :D
Die's al oud ze :D
Groeit naar het licht :-)
iedereen hetzelfde ^^
(edited)
iedereen hetzelfde ^^
(edited)