Subject: Şiir-Edebiyat

Gün Eksilmesin Penceremden
Ne doğan güne hükmüm geçer,
Ne halden anlayan bulunur;
Ah aklımdan ölümüm geçer;
Sonra bu kuş, bu bahce, bu nur.
..........
..........



Cahit Sıtkı Tarancı

güzel paylaşımlar:)

+1..:)

Suan mobilden girdigim icin yazamiyorum can yucelin hersey sende gizli siiri hayatimda okudugum en guzel siir

Her Şey Sende Gizli...

Yerin seni çektiği kadar ağırsın
Kanatların çırpındığı kadar hafif..
Kalbinin attığı kadar canlısın
Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç...
Sevdiklerin kadar iyisin
Nefret ettiklerin kadar kötü..
Ne renk olursa olsun kaşın gözün
Karşındakinin gördüğüdür rengin..
Yaşadıklarını kar sayma:
Yaşadığın kadar yakınsın sonuna;

Ne kadar yaşarsan yaşa,
Sevdiğin kadardır ömrün..
Gülebildiğin kadar mutlusun
Üzülme bil ki ağladığın kadar güleceksin
Sakın bitti sanma her şeyi,

Sevdiğin kadar sevileceksin.
Güneşin doğuşundadır doğanın sana verdiği değer
Ve karşındakine değer verdiğin kadar insansın
Bir gün yalan söyleyeceksen eğer
Bırak karşındaki sana güvendiği kadar inansın.
Ay ışığındadır sevgiliye duyulan hasret
Ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın
Unutma yagmurun yağdığı kadar ıslaksın
Güneşin seni ısıttığı kadar sıcak.
Kendini yalnız hissetiğin kadar yalnızsın
Ve güçlü hissettiğin kadar güçlü.
Kendini güzel hissettiğin kadar güzelsin..

İşte budur hayat!
İşte budur yaşamak bunu hatırladığın kadar yaşarsın
Bunu unuttuğunda aldığın her nefes kadar üşürsün
Ve karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutulursun
Çiçek sulandığı kadar güzeldir
Kuşlar ötebildiği kadar sevimli
Bebek ağladığı kadar bebektir
Ve herşeyi öğrendiğin kadar bilirsin bunu da öğren,
Sevdiğin kadar sevilirsin...

Yazar : CAN YÜCEL

(edited)

çelebim...:=) Hünkarında çok sever o şiiri:)

O zaman bu şiir çelebiden hünkara ve tüm gönül dostlarına gelsin :)

Bu arada paylaşimi yapan hocama tesekkur ediyorum

VATAN


Yok etseler benliğimi
Yine vatan derim, vatan
Alsalar başu, serimi
Yine vatan derim, vatan

Vatan gönlümde, bir sevgi
Vatan gönlümde, bir rengi
Vatanı büremem bulutla cengi
Yine vatan derim, vatan

Yalan değildir, sözüm
Alıntı değildir, özüm
Kör olsa, iki gözüm
Yine vatan derim, vatan

İsterse hakkımda, işlem yapsınlar
İsterse alıp, içeri tıksınlar
İsterse dar ağacı kurup, beni assınlar
Yine vatan derim, vatan

Dertlenip derya olsam
Ağlayıp mecnun olsam
Garip Şebap çöle konsam
Yine vatan derim, vatan


Vatanı olmayana inat VATAN derim.

Hayaller


sarhoştum istanbul un kirli sokaklarında
elimdeki dost olmuştu bana, mutluydum gecenin karanlığında
düşünüyordum dostumu yudumlarken, tertemiz hayaller kuruyordum
masum hayallerdi, bir bebek kadar saf ve temiz hayallerdi,
aldığım her yudumda umutlanıyordum istanbul un sahte sokaklarında...


sarhoştum istanbul un ıslanmış sokaklarında
yağmur ıslatıyordu bedenimi, ıslak bir bankta dostumla hayallere daldım
belki bir gemim olurdu, açılırdım masmavi bir sonsuzluğa
düşünmek istemezdim başka birşey, hayallerimi anlatırdım martılara,
üşüyordu bedenim ama mutluydum dostumla istanbul un karanlık sokaklarında...


sarhoştum istanbul un yalancı sokaklarında
gücüm kalmamıştı titriyordu bedenim, dayanamıyordum artık
boğuyordu beni karanlık ama hayallerimi çalamıyordu
bu şehre son kez bakıyordum belki ama mutluydum
dostum elimden kayarken, kendimi bıraktım istanbul un alçak sokaklarına...


Emin Mert Kırarslan

-BeN İnSaNıM
Filozof aklı işte,
Ara sıra saçmalıyor.
İnsan, konuşan hayvan diyor,
Hızını alamıyor,
Düşünen hayvan.
Bunu diyen, bir insan,
Emin değil soyundan.
Papağan konuşuyor,
Hindi düşünüyor diye,
Olmaz ki insan.
İkisi de hayvan,
Kafalar karışır bir yandan.
Adama, hayvan diyorsun,
Kızıyor, bağırıp çağırıyor, küplere biniyor.
Koçum diyorsun, sırıtıp yılışıyor,
Aslanım diyorsun,
Kızmıyor, bağırıp çağırmıyor.
Tam tersine, hoşuna gidiyor.
Peki, koç ile aslan, hayvan değil mi?
İnsan insandır, hayvan da hayvan.
Adam zevk alıyorsa, hayvan gibi yaşamaktan,
Farketmez o zaman.
İnsan olmuş, ya da hayvan.
Şimdi, gel de sen dayan,
Söylüyorum, o zaman.
Koçum benim, aslanım,
Kınalı kekliğim, yavru ceylanım.
Seni bilmem, ama ben insanım.

Müslümanlık Nerede?
(Mehmet Akif Ersoy)

Müslümanlık Nerde
Müslümanlik nerde! Bizden geçmis insanlik bile…
Adem aldatmaksa maksad, aldanan yok, nafile!
Kaç hakiki müslüman gördümse, hep makberdedir;
Müslümanlik, bilmem amma, galiba göklerdedir;
Istemem, dursun o payansiz mefahir bir yana…
Gösterin ecdada az çok benziyen kan bana!
Isterim sizlerde görmek irkinizdan yadigar,
Çok degil, ancak Necip evlada layik tek siar.
Varsa sayet, söyleyin, bir parçacik insafiniz:
Böyle kansiz miydi -hasa- kahraman ecdadiniz?
Böyle düsmüs müydü herkes ayrilik sevdasina?
Benzeyip sirazesiz bir mushafin eczasina,


Hiç görülmüs müydü olsun kayd-i vahdet tarumar?
Böyle olmus muydu millet canevinden rahnedar?
Böyle açliktan bogazlar miydi kardes kardesi?
Böyle adet miydi bi-perva, yemek insan lesi?
Irzimizdir çignenen, evladimizdir dogranan…
Hey sikilmaz, aglamazsan, bari gülmekten utan! …
‘His’ denen devletliden olsaydi halkin behresi:
Payitahtindan bugün tasmazdi sarhos naresi!
Kurd uzaklardan bakar, dalgin görürmüs merkebi.
Saldirirmis ansizin yaydan bosanmis ok gibi.
Lakin, ask olsun ki, aldirmaz otlarmis esek,
Sanki tavsanmis gelen, yahut kiliksiz köstebek!
Kâr sayarmis bir tutam ot fazla olsun yutmayi…
Hasmi, derken, çullanirmis yutmadan son lokmayi! …
Bu hakikattir bu, sasmaz, bildigin usluba sok:
Halimiz merkeple kurdun ayni, asla farki yok.
Burnumuzdan tuttu düsman; biz bogaz kaydindayiz;
Bir bakin: hala mi hala ihtiras ardindayiz!
Saygisizlik elverir… Bir parça olsun arlanin:
Vakti çoktan geldi, hem geçmektedir arlanmanin!
Davranin haykirmadan nakus-u izmihaliniz…
Öyle bir buhrana sapmistir ki, zira, halimiz:
Zevke dalmak söyle dursun, vaktiniz yok mateme!
Davranin zira gülünç olduk bütün bir aleme,
Beklesirken gökte yüz binlerce ervah, intikam;
Yerde kalmis, na’sa benzer kavm icin durmak haram! …
Kahraman ecdadinizdan sizde bir kan yok mudur?
Yoksa, istikbalinizden korkulur, pek korkulur.

Bir tanede benden gelsin her okudukça gülerim.Rücu sanatının en önemli örneklerinden biri.

Aşağıdaki şiir, edebiyat tarihimizin saygın şahsiyetlerinden Sümbülzade Vehbi Efendi’nin müstesna
bir eseridir. şiirin hikayesi ise şöyle: Bir gün padişah Vehbi Efendi’yi yanına çağırır ve: “Bana öyle
bir şiir yaz ki bir mısrasını okuyunca içimden seni öldürmek, bir sonrakini okuyunca ise ödüllendirmek gelsin” der.


Azm-u hamam edelim, sürtüştürem ben sana,

Kese ile sabunu, rahat etsin cism-u can.

* * *

Lal-u şarap içurem ve ıslatıp geçirem,

Parmağına yüzüğü, hatem-i zer drahsan.

* * *

Eğil eğil sokayım, iki tutam az mıdır?

Lale ile sümbülü kakülüne nevcivan.

* * *

Diz çökerek önüne ılık ılık akıtam,

Bir gümüş ibrik ile destine ab-i revan.

* * *

Salınarak giderken arkandan ben sokayım,

Ard eteğin beline, olmasın çamur aman.

* * *

Kulaklarından tutam, dibine kadar sokam,

Sahtiyenden çizmeyi, olasın yola revan.

* * *

Öyle bir sokayım ki, kalmasın dışarda hiç,

Düşmanın bağrına, hançerimi nagehan.

* * *

Eğer arzu edersen, ben ağzına vereyim,

Yeter ki sen kulundan lokum iste her zaman.

* * *

Herkese vermektesin, bir de bana versene,

Avuç avuç altını, olsun kulun şaduman.

* * *

Sen her zaman gelesin, ben Vehbi’ye veresin,

Esselamun aleyküm ve aleykümselam.

hehehe ya koptum .... nefes alamıyorum.... nerden buldun bunu....

Öyle bir sokayım ki, kalmasın dışarda hiç,

Düşmanın bağrına, hançerimi nagehan.



nedır bu yaw..:) süper yaaaa

sen çok yaş hocam :D

Evet hocam 4 5 yıl önce hocamız göstermişti.İlk okuyunca bende kopmuştum (((::