Subpage under development, new version coming soon!
Subject: »Kartal Yuvası Derneği-DUYURU
Bu bir teşekkür yazısıdır…
Doksanlı yılların başıydı,
Kısa süren kalabalık ve çoklu amigoluktan zorunlulukta da olsa vazgeçilmiş’’taş’’diye tabir edilen bölümde bir ben kalmıştım.
...
‘’Taş’’şimdiki setin o zamanki adıydı.
Düşünsenize,
Koskoca yüzmetrelik kapalı tribünde o taşın üstünde gencecik bir ben…
(Arkadaşlarımın verdiği desteği kelimelerle anlatamam)
O yüz metrelik taşta,
Maç boyunca bir o yana yürür bir bu yan yürür…
Tabiri caiz ise ‘’haydi beyler davranın’’derdim.
Ben tribüne tribün bana derken çömezlik de sıyrıldı çıktı üzerimden…
O koskoca Beşiktaş tribünü beni önce sahiplendi, kanıksadı ve ciğerinin içine soktu.
Anlaşılan hala da çıkarmamış!
Yıllar yürüdü…
Peşi sıra da ben…
Türkiye’de bir çok şey hızla değişiyordu…
Ekonomi, siyaset, kuşaklar ve tabii ki de
Tribünler!
Bakış ve görüş açıları da…
Sonra…
Doksanlı yılların sonuna doğru…
Yine buhran yine kaos ve yine aksiyonduk…
O yıllara dahil yine bir düşünce itişmesi olmuş ve ben 2-3 maçlığına taşa çıkmamıştım…
Ve o beni ben yapan tribün işbaşı yapmış, tüyleri diken diken edercesine haykırmıştı…
‘’Alen demire tribün seninle’’
Ortalık yıkılıyordu…
İnanılmaz bir destek ve sevgi kuşatmaları içindeydim…
Sanki Ülke savaşa girmiş ben de kahraman olarak yurda dönmüştüm…
O derece yani…
İkibinli yıllarda değişen yönetimler camiada büyük kabuk kırılmalarına neden olmuştur.
Raconlar…
Ahkamlar…
Tabular…
Zihniyet…
Bir bir yıkılıyor… Tribün ise dimdik ayakta duruyordu…
Türlü yakıştırmalar…
Türlü yapıştırmalar…
Deplasmanlar…
Aşklar…
Hüzünler…
Kavgalar…
Hepsi peşi sıra geçiyor ama sevda yerinde duruyordu.
Defalarca ‘’Yaşın kemale erdi noktayı koy’’ denmesine rağmen tribünlerin karşılıksız sevgisi nedeniyle düşüncelerimi hep rafa kaldırdım.
Ülke genelinde gittiğim panellerde yaptığım programlarda yazılarımda aynı ilginin odağıydım.
Şımarmamaya özen gösterdim.
Kendi sınırlarımı ve haddimi bilerek mütevazi olmaya gayret ettim.
Arkadaşlar,
Bu bir teşekkür yazısıdır!
Bu bir saygı,
Ve bu bir alın yazısıdır.
Bu bir bu kadar ayrı kalınmasına karşı unutulmamış, bilakis özlenmiş bir adamın tribünleri ve caiması önünde hürmetle eğildiğinin yazısıdır.
Son Antalya maçında tribüne ayak bastığım andan itibaren gösterilen sevgi ilgi ve özleyiş tamamen içten ve delikanlıcaydı.
Her şeyden önce samimiydi.
Her görenin öpmek istemesi tokalaşması ya da sarılması,
‘’Kül elenmemişti’’
Tribünlerin eskimez laflarından biridir:
‘’Yüzünü eskitme unutulursun’’
Oysa biraz sakin düşünülse…
‘’Ne verirsen onu alırsın’’doğru cevaptır.
Dedim ya bu bir teşekkür yazısıdır!
Alen diye biri varsa onu BEŞİKTAŞ tribünleri ve arkadaşları Alen yapmıştır!
Son Antalya maçında gösterdiğiniz bu ‘’sevecen özleyişten’’ mütevellit bütün BEŞİKTAŞ tribünlerine tüm yüreğimle teşekkür ediyorum.
Sevgi ve sıhhatle…
Alen MARKARYAN
Doksanlı yılların başıydı,
Kısa süren kalabalık ve çoklu amigoluktan zorunlulukta da olsa vazgeçilmiş’’taş’’diye tabir edilen bölümde bir ben kalmıştım.
...
‘’Taş’’şimdiki setin o zamanki adıydı.
Düşünsenize,
Koskoca yüzmetrelik kapalı tribünde o taşın üstünde gencecik bir ben…
(Arkadaşlarımın verdiği desteği kelimelerle anlatamam)
O yüz metrelik taşta,
Maç boyunca bir o yana yürür bir bu yan yürür…
Tabiri caiz ise ‘’haydi beyler davranın’’derdim.
Ben tribüne tribün bana derken çömezlik de sıyrıldı çıktı üzerimden…
O koskoca Beşiktaş tribünü beni önce sahiplendi, kanıksadı ve ciğerinin içine soktu.
Anlaşılan hala da çıkarmamış!
Yıllar yürüdü…
Peşi sıra da ben…
Türkiye’de bir çok şey hızla değişiyordu…
Ekonomi, siyaset, kuşaklar ve tabii ki de
Tribünler!
Bakış ve görüş açıları da…
Sonra…
Doksanlı yılların sonuna doğru…
Yine buhran yine kaos ve yine aksiyonduk…
O yıllara dahil yine bir düşünce itişmesi olmuş ve ben 2-3 maçlığına taşa çıkmamıştım…
Ve o beni ben yapan tribün işbaşı yapmış, tüyleri diken diken edercesine haykırmıştı…
‘’Alen demire tribün seninle’’
Ortalık yıkılıyordu…
İnanılmaz bir destek ve sevgi kuşatmaları içindeydim…
Sanki Ülke savaşa girmiş ben de kahraman olarak yurda dönmüştüm…
O derece yani…
İkibinli yıllarda değişen yönetimler camiada büyük kabuk kırılmalarına neden olmuştur.
Raconlar…
Ahkamlar…
Tabular…
Zihniyet…
Bir bir yıkılıyor… Tribün ise dimdik ayakta duruyordu…
Türlü yakıştırmalar…
Türlü yapıştırmalar…
Deplasmanlar…
Aşklar…
Hüzünler…
Kavgalar…
Hepsi peşi sıra geçiyor ama sevda yerinde duruyordu.
Defalarca ‘’Yaşın kemale erdi noktayı koy’’ denmesine rağmen tribünlerin karşılıksız sevgisi nedeniyle düşüncelerimi hep rafa kaldırdım.
Ülke genelinde gittiğim panellerde yaptığım programlarda yazılarımda aynı ilginin odağıydım.
Şımarmamaya özen gösterdim.
Kendi sınırlarımı ve haddimi bilerek mütevazi olmaya gayret ettim.
Arkadaşlar,
Bu bir teşekkür yazısıdır!
Bu bir saygı,
Ve bu bir alın yazısıdır.
Bu bir bu kadar ayrı kalınmasına karşı unutulmamış, bilakis özlenmiş bir adamın tribünleri ve caiması önünde hürmetle eğildiğinin yazısıdır.
Son Antalya maçında tribüne ayak bastığım andan itibaren gösterilen sevgi ilgi ve özleyiş tamamen içten ve delikanlıcaydı.
Her şeyden önce samimiydi.
Her görenin öpmek istemesi tokalaşması ya da sarılması,
‘’Kül elenmemişti’’
Tribünlerin eskimez laflarından biridir:
‘’Yüzünü eskitme unutulursun’’
Oysa biraz sakin düşünülse…
‘’Ne verirsen onu alırsın’’doğru cevaptır.
Dedim ya bu bir teşekkür yazısıdır!
Alen diye biri varsa onu BEŞİKTAŞ tribünleri ve arkadaşları Alen yapmıştır!
Son Antalya maçında gösterdiğiniz bu ‘’sevecen özleyişten’’ mütevellit bütün BEŞİKTAŞ tribünlerine tüm yüreğimle teşekkür ediyorum.
Sevgi ve sıhhatle…
Alen MARKARYAN
Uzun zamandır forumlara girmediğim için buraya bakamamıştım.Az önce bir göz atayım dedim.Bir baktımki, bu başlıkta Onur şov yapıyor :) Helal olsun Onur'uma :)
Abı dernek forumuna yazamıyorum bende buraya aklıma geldıkce bır seyler paylasıyorum :)
Bu arada 2. lıgde basarılar abı sen yukarı ben asagıya :)
Bu arada 2. lıgde basarılar abı sen yukarı ben asagıya :)
Beşiktaş'lı bir babanın oğluna olan muktubu ...!
Oğlum,
1 yaşını yeni bitirdin. Yıllar eklenecek yaşlarına. Babacığının saçlarına düşmeye başlayan aklar çoğalacak. Siyah beyaz saçları azalsa da düzeltmeden önce senin üzerindeki Beşiktaş formasını atkısını düzeltecek baban. Ve o sırada geçmişe doğru bir yolculuk da başlayacak. Baban, kardeşiyle beraber kendi babasının elinden tutarak İnönü Stadı'na ilk gittiği zamanı hatırlayacak (1979 yılı), kiminle maç yaptığını hatırlayamasa da...
Memur babanın zorlanarak (ekonomi!) götürdüğü ilk ve tek (yani son!) Beşiktaş maçı ile başlayan, mahalleye yeni taşınan her çocuğun Beşiktaşlı olması için dua ettiğin, değilse Beşiktaşlı yapmaya çalışma sebebin olan tutku gelecek aklına..
Maçtan önce alınan 2 simit gelecek aklına. 3 kişiydiniz oysa simit 2 taneydi. Babacığının babacığı yememişti o simitlerden. Toktu herhalde karnı diye düşünmüştü baban..
Maçın sonucunu hatırlamasa da Beşiktaş'ın attığı gole verilen tepki şaşırtmıştı babanı.. Ve babasının sevincini, iki oğlunu kucağına alıp oynamasını öpmesini unutmamıştı baban..
Maç sonrası eve gidilmişti.. Ve babacığının babasının ilk yaptığı ekmek yemek olmuştu. Acıkmıştı tabii ki adam. O akşam evdeki konu Beşiktaş idi. Yenmiş miydik, yenilmiş miydik önemli değildi, önemli olan Beşiktaş'ın yerinde görülmesi, Beşiktaşlılığın hiç azalmamacasına kalplere yazılması idi..
Büyüyünce, aklı başına gelince anladı babacığın 1 baba 2 oğula alınan 2 simitin ne anlama geldiğini.. Halkın takımı Beşiktaş'ın niçin öyle olduğunu.. Beşiktaş da işte bu aile gibidir kuzucuğum.
3 kişi 2 simit alır, en küçük 2 kişi yer, en büyük, en kuvvetli olan fedakarlık yapar.. 3'ü paylaşsa daha adil olur belki ama ondan daha önemli olan fedakarlık gölgede kalır. Simiti yiyen 2 küçük kendi çıkarını düşünür doğanın kanunu gereği. ama büyük olan 3. kişi büyüklüğü kadar kuvvetlidir de ve de fedakar.
İşte renklerinde sarı bulunan iki takımın taraftarı bu 2 küçük gibidir. Senin de içinde bulunacağın Beşiktaş taraftarı ise 3. kişi gibidir, fedakardır, vefalıdır, dürüsttür. 2 küçüğü suçlamamak gerekir çünkü tabiatlarının gereğini yapmışlardır, yapıyorlardır ve yapacaklardır..
Sen büyük olan 3. kişi olacaksın oğlum.. Günübirlik olmayacak düşüncen, ufkun..
Sen Beşiktaşlı doğdun oğlum, öyle kalacaksın..
Oğlum,
1 yaşını yeni bitirdin. Yıllar eklenecek yaşlarına. Babacığının saçlarına düşmeye başlayan aklar çoğalacak. Siyah beyaz saçları azalsa da düzeltmeden önce senin üzerindeki Beşiktaş formasını atkısını düzeltecek baban. Ve o sırada geçmişe doğru bir yolculuk da başlayacak. Baban, kardeşiyle beraber kendi babasının elinden tutarak İnönü Stadı'na ilk gittiği zamanı hatırlayacak (1979 yılı), kiminle maç yaptığını hatırlayamasa da...
Memur babanın zorlanarak (ekonomi!) götürdüğü ilk ve tek (yani son!) Beşiktaş maçı ile başlayan, mahalleye yeni taşınan her çocuğun Beşiktaşlı olması için dua ettiğin, değilse Beşiktaşlı yapmaya çalışma sebebin olan tutku gelecek aklına..
Maçtan önce alınan 2 simit gelecek aklına. 3 kişiydiniz oysa simit 2 taneydi. Babacığının babacığı yememişti o simitlerden. Toktu herhalde karnı diye düşünmüştü baban..
Maçın sonucunu hatırlamasa da Beşiktaş'ın attığı gole verilen tepki şaşırtmıştı babanı.. Ve babasının sevincini, iki oğlunu kucağına alıp oynamasını öpmesini unutmamıştı baban..
Maç sonrası eve gidilmişti.. Ve babacığının babasının ilk yaptığı ekmek yemek olmuştu. Acıkmıştı tabii ki adam. O akşam evdeki konu Beşiktaş idi. Yenmiş miydik, yenilmiş miydik önemli değildi, önemli olan Beşiktaş'ın yerinde görülmesi, Beşiktaşlılığın hiç azalmamacasına kalplere yazılması idi..
Büyüyünce, aklı başına gelince anladı babacığın 1 baba 2 oğula alınan 2 simitin ne anlama geldiğini.. Halkın takımı Beşiktaş'ın niçin öyle olduğunu.. Beşiktaş da işte bu aile gibidir kuzucuğum.
3 kişi 2 simit alır, en küçük 2 kişi yer, en büyük, en kuvvetli olan fedakarlık yapar.. 3'ü paylaşsa daha adil olur belki ama ondan daha önemli olan fedakarlık gölgede kalır. Simiti yiyen 2 küçük kendi çıkarını düşünür doğanın kanunu gereği. ama büyük olan 3. kişi büyüklüğü kadar kuvvetlidir de ve de fedakar.
İşte renklerinde sarı bulunan iki takımın taraftarı bu 2 küçük gibidir. Senin de içinde bulunacağın Beşiktaş taraftarı ise 3. kişi gibidir, fedakardır, vefalıdır, dürüsttür. 2 küçüğü suçlamamak gerekir çünkü tabiatlarının gereğini yapmışlardır, yapıyorlardır ve yapacaklardır..
Sen büyük olan 3. kişi olacaksın oğlum.. Günübirlik olmayacak düşüncen, ufkun..
Sen Beşiktaşlı doğdun oğlum, öyle kalacaksın..
Hoşuma giden bir yazı sizlerle paylaşmak istedim :)
HERKES GİDER BİZ KALIRIZ DİYECEKSİN..!
Herkes Gider Biz kalırız..! Q7'ye mi AŞIKSIN.. BEŞİKTAŞ'A MI..?
GUTİ'Yİ Mİ SEVİYORSUN.. BEŞİKTAŞ'I MI..? ARMANIN PEŞİNDEMİSİN..?
ÇORBANIN MI..? Nedir bu Yozlaşma..! Beşiktaşlıysan bozma Asaletini..
CESARETLE TUT BAYRAĞINI.. Kaşkolünü, Atkını, Bereni..! Forman olmasa da kabul..
KENETLEN BEŞİKTAŞLI... KENETLEN..! KARTALSIN SEN..!
... 1970'lerde 80'lerde DİZ ÇÖTÜRMEDİN Mİ ALAYINA..
Kol kola, Omuz omuza vermedin mi ıssız gecelerde..
Öldü denen yerden çıkartmadınmı KARTALILINI..! NAM'IN VAR BU ALEMDE BE..!
Kendine gel..! Nedir bu yozlaşma..! BEŞİKTAŞLIYSAN BEŞİKTAŞ'I SEV..
BEŞİKTAŞLIYSAN BEŞİKTAŞ'A AŞIK OL..! Ne işin var Şahıslarla..
Eğer Kapitalizm çıldırttıysa seni, git Şarkıcı markıcı sev..
BEŞİKTAŞLILIK BEŞİKTAŞ'IN PEŞİNDEN GİTMEKTİR..
Sulandırma Sevgimizi.. Derdimiz Beşiktaşdır.. Dermanımız Beşiktaşdır.
Çocuğu, Genci, Orta yaşlısı, Yaşlısı, İhtiyarı yok bu işin...
Herkes Sahip çıkmalı ÖZÜNE..
Şa'şalı yıldızlarına değil, Göğsündeki armasına güvenmeli..
Geçmişte O Taptığı futbolcuların nasıl 2 günde Taraftarı sattığını unutmamalı..!
EY Beşiktaşlı..! İdolün olabilir, sevdiğin, beğendiğin topçuda olabilir..
Ama Asla onları Beşiktaş'tan fazla sevme..!
Silkelen ve kendine gel.. Bir Dumanlı Köfte kokularını hisset.. Ağaçlı yolda yürü..
Kuyruğa gir.. Yorul.. Yorulunca kendine geleceksin..
Hacı Babayı, Bekir Abiyi, Optiği göreceksin.. O zaman kendine geleceksin..
NE GÜZEL ŞEYMİŞ BEŞİKTAŞLIK diyeceksin..
HERKES GİDER BİZ KALIRIZ DİYECEKSİN..!
HERKES GİDER BİZ KALIRIZ DİYECEKSİN..!
Herkes Gider Biz kalırız..! Q7'ye mi AŞIKSIN.. BEŞİKTAŞ'A MI..?
GUTİ'Yİ Mİ SEVİYORSUN.. BEŞİKTAŞ'I MI..? ARMANIN PEŞİNDEMİSİN..?
ÇORBANIN MI..? Nedir bu Yozlaşma..! Beşiktaşlıysan bozma Asaletini..
CESARETLE TUT BAYRAĞINI.. Kaşkolünü, Atkını, Bereni..! Forman olmasa da kabul..
KENETLEN BEŞİKTAŞLI... KENETLEN..! KARTALSIN SEN..!
... 1970'lerde 80'lerde DİZ ÇÖTÜRMEDİN Mİ ALAYINA..
Kol kola, Omuz omuza vermedin mi ıssız gecelerde..
Öldü denen yerden çıkartmadınmı KARTALILINI..! NAM'IN VAR BU ALEMDE BE..!
Kendine gel..! Nedir bu yozlaşma..! BEŞİKTAŞLIYSAN BEŞİKTAŞ'I SEV..
BEŞİKTAŞLIYSAN BEŞİKTAŞ'A AŞIK OL..! Ne işin var Şahıslarla..
Eğer Kapitalizm çıldırttıysa seni, git Şarkıcı markıcı sev..
BEŞİKTAŞLILIK BEŞİKTAŞ'IN PEŞİNDEN GİTMEKTİR..
Sulandırma Sevgimizi.. Derdimiz Beşiktaşdır.. Dermanımız Beşiktaşdır.
Çocuğu, Genci, Orta yaşlısı, Yaşlısı, İhtiyarı yok bu işin...
Herkes Sahip çıkmalı ÖZÜNE..
Şa'şalı yıldızlarına değil, Göğsündeki armasına güvenmeli..
Geçmişte O Taptığı futbolcuların nasıl 2 günde Taraftarı sattığını unutmamalı..!
EY Beşiktaşlı..! İdolün olabilir, sevdiğin, beğendiğin topçuda olabilir..
Ama Asla onları Beşiktaş'tan fazla sevme..!
Silkelen ve kendine gel.. Bir Dumanlı Köfte kokularını hisset.. Ağaçlı yolda yürü..
Kuyruğa gir.. Yorul.. Yorulunca kendine geleceksin..
Hacı Babayı, Bekir Abiyi, Optiği göreceksin.. O zaman kendine geleceksin..
NE GÜZEL ŞEYMİŞ BEŞİKTAŞLIK diyeceksin..
HERKES GİDER BİZ KALIRIZ DİYECEKSİN..!
30.000 Beşiktaşlı, 30.000 atkı..
Deprem felaketi sonrası soğuktan üşüyen yüreklere, merhametle ısıttığımız atkılarımızı yollayacağız.
Önce kartallarımızı destekliyoruz maç boyunca atkılarımız ellerimizde..
Enkaz altındakilere dualarımızla, enkazın üzerinde kalanlara, Van’a yolluyoruz atkılarımızı sonra..
İlmek ilmek emek var..
... Sevgi hep sıcak tutar..
Siyahımızda keder, beyazda umutlar var !!
Maç bitimiyle birlikte atkılar sahaya !!!
NOT: Sahaya atılan tüm atkı ve bereler, uygun kolilendikten sonra Büyük Beşiktaş Taraftarı adına kargo ile Van’a gönderilecektir. - çArşıDevamını Gör
Deprem felaketi sonrası soğuktan üşüyen yüreklere, merhametle ısıttığımız atkılarımızı yollayacağız.
Önce kartallarımızı destekliyoruz maç boyunca atkılarımız ellerimizde..
Enkaz altındakilere dualarımızla, enkazın üzerinde kalanlara, Van’a yolluyoruz atkılarımızı sonra..
İlmek ilmek emek var..
... Sevgi hep sıcak tutar..
Siyahımızda keder, beyazda umutlar var !!
Maç bitimiyle birlikte atkılar sahaya !!!
NOT: Sahaya atılan tüm atkı ve bereler, uygun kolilendikten sonra Büyük Beşiktaş Taraftarı adına kargo ile Van’a gönderilecektir. - çArşıDevamını Gör
Ölümsüz Olmak İçin Yüreğini Koymalısın...! ( İntikam İntikam İntikam )
Tunç abı gorduklerımı paylasıyorum ıstee yakında foruma ozel paylasımlar yapıcam plus u aldıgım zaman :)) burası ıcın agır gelıyor :))
Eeeyy Beşiktaşımızın CENK'averleri !
Sizler Bu Şekilde Mücadele Ettiğiniz Sürece,
EGEMEN'lik Kayıtsız Şartsız BEŞİKTAŞ'ın Olacaktır..!
Bu arada Egemen 29 yaşına girmiş :)) İyi doğdun Egemen )
Güzel mac oldu keske gıdebılseydım :(
hocam k€şk€ g€l€bils€ydin... atkı show mük€mm€ldi... öz€llikl€ maçın sonunda €g€m€n soyunma odasına girdikt€n sonra taraftarın €g€m€ni çağırması v€ €g€m€nin sahada taraftara 3lü ç€ktirm€si mük€mm€ldi...:)
ewet hocam bır abım var onu aradım devre arasında oda cok guzel seyler soyledı kısmet olmadı gercekten cok uzuldum ama Cıty macında buyuk ıhtımalle gelıcem elınıze ayagınıza agzınıza yuregınıze saglık peh destek tam destek.
(edited)
(edited)
Onur sen maça gitme gittiğiniz maçlarda hep yeniliyorsunuz yada abdest al git:)