Subpage under development, new version coming soon!
Subject: »[NTU21] Ελληνική Εθνική Ομάδα U21
Το έχω παρατηρήσει κι εγώ αυτό με παίχτες μου Τόλη και πρέπει νά' χεις δίκιο. Ο Καραδήμος πχ ενώ μέχρι τα 25 του ήταν ατραυμάτιστος (είχε μόνο 1-2 ελαφρούς χωρίς να χάσει προπόνηση) από τα 25 και μετά τραυματίζεται συχνά και παίρνει και κόκκινες.
Να προσθέσω και κάτι άλλο ως προέκταση αυτού που λες: κοιτώντας την προπόνηση που έχουμε επιλέξει την εβδομάδα που τραυματίζεται ένας παίχτης μας, ίσως και να μας προειδοποιεί το παιγνίδι γιά το ποιά ή ποιές ικανότητες είναι απαγορευτικές και επικίνδυνες και γιά άλλον μελλοντικό τραυματισμό αν επιμείνουμε πολύ σε αυτές. Αν δηλαδή ένας παίχτης μας σε μικρή ηλικία τραυματιστεί γιά πολλές μέρες ενώ προπονούμε ταχύτητα, πιθανόν να μην πρέπει να προσπαθήσουμε στο μέλλον να τον τερματίσουμε εκεί, αλλά να τον φτάσουμε μέχρι θεικό. Κι αυτό με σχετικά αργούς ρυθμούς ώστε να καταλάβει το πρόγραμμα πως δεν έχουμε σκοπό να τον τερματίσουμε εκεί.
Το ίδιο μπορούμε να θεωρήσουμε πως ίσως να ισχύει και γιά τους μεγαλύτερους σε ηλικία παίχτες. Πχ ο Βοιβόδας είχε δυό σοβαρούς τραυματισμούς σε ηλικία 26+ όταν έδινα τεχνική γιά τους υπόλοιπους προπονήσιμους κι εκείνος ήταν ήδη θεικός, άρα πήγαινε πιά γιά να τερματίσει. Αν μετά τον πρώτο τραυματισμό του δεν επέμενα στην τεχνική και προσπαθούσα να τον ανεβάσω στην οργάνωση ή στην πάσα, πιθανόν να γλύτωνε τον δεύτερο τραυματισμό.
Φυσικά όλα αυτά είναι προς το παρόν μόνο υποθέσεις. Αλλά από εδώ και πέρα θα τα λαμβάνω υπόψιν σε περιπτώσεις τραυματισμών, ώστε στο μέλλον να διαπιστώσω αν έχουν κάποια λογική βάση ή είναι απλά τυχαία γεγονότα.
Να προσθέσω και κάτι άλλο ως προέκταση αυτού που λες: κοιτώντας την προπόνηση που έχουμε επιλέξει την εβδομάδα που τραυματίζεται ένας παίχτης μας, ίσως και να μας προειδοποιεί το παιγνίδι γιά το ποιά ή ποιές ικανότητες είναι απαγορευτικές και επικίνδυνες και γιά άλλον μελλοντικό τραυματισμό αν επιμείνουμε πολύ σε αυτές. Αν δηλαδή ένας παίχτης μας σε μικρή ηλικία τραυματιστεί γιά πολλές μέρες ενώ προπονούμε ταχύτητα, πιθανόν να μην πρέπει να προσπαθήσουμε στο μέλλον να τον τερματίσουμε εκεί, αλλά να τον φτάσουμε μέχρι θεικό. Κι αυτό με σχετικά αργούς ρυθμούς ώστε να καταλάβει το πρόγραμμα πως δεν έχουμε σκοπό να τον τερματίσουμε εκεί.
Το ίδιο μπορούμε να θεωρήσουμε πως ίσως να ισχύει και γιά τους μεγαλύτερους σε ηλικία παίχτες. Πχ ο Βοιβόδας είχε δυό σοβαρούς τραυματισμούς σε ηλικία 26+ όταν έδινα τεχνική γιά τους υπόλοιπους προπονήσιμους κι εκείνος ήταν ήδη θεικός, άρα πήγαινε πιά γιά να τερματίσει. Αν μετά τον πρώτο τραυματισμό του δεν επέμενα στην τεχνική και προσπαθούσα να τον ανεβάσω στην οργάνωση ή στην πάσα, πιθανόν να γλύτωνε τον δεύτερο τραυματισμό.
Φυσικά όλα αυτά είναι προς το παρόν μόνο υποθέσεις. Αλλά από εδώ και πέρα θα τα λαμβάνω υπόψιν σε περιπτώσεις τραυματισμών, ώστε στο μέλλον να διαπιστώσω αν έχουν κάποια λογική βάση ή είναι απλά τυχαία γεγονότα.
Κάθισα κι έψαξα τα αρχεία που κρατάω σχεδόν από το ξεκίνημά μου στο παιγνίδι, σχετικά με τους τραυματισμούς και το τι προπονούσα κάθε εβδομάδα. Και μπορώ με τα στοιχεία που βρήκα να πω πως ο Τόλης είναι κατά πολύ μεγάλο ποσοστό μέσα σε αυτό που λέει.
Θα αναφερθώ σε παίχτες που προπόνησα γιά αρκετό καιρό ή τους πούλησα αλλά γνώριζα την εξέλιξή τους από τα αρχεία της εθνικής που υπήρξα γιά πολλά χρόνια σκάουτερ.
Καργιώτης, Διλμπέρης, Essiz και Zymirski, 4 αμυντικοί που τους αγόρασα μικρούς και ολοκλήρωσαν την προπόνησή τους στην ομάδα μου. Και οι 4 τερμάτισαν στην ταχύτητα και στην άμυνα. Οι τραυματισμοί τους: Διλμπέρης 18 μέρες ενώ προπονούσα τεχνική. Σε προπονήσεις άμυνας ή ταχύτητας, είχε μόνο ελαφρούς τραυματισμούς κι έναν 8ήμερο που δεν έχασε την προπόνηση. Καργιώτης, 13 μέρες σε προπόνηση τεχνικής κι ελαφρούς σε προπονήσεις ταχύτητας και άμυνας. Essiz, 18 - 12 και 11 μέρες τραυματισμού σε προπονήσεις μέσου κι ένας ελαφρύς στην άμυνα. Zymirski, 23 μέρες τραυματισμού σε προπόνηση πάσας και ελαφροί τραυματισμοί σε προπονήσεις ταχύτητας και άμυνας.
Συμπέρασμα: Ο προγραμματισμός τους δεν ήταν απαγορευτικός γιά να τερματίσουν στα βασικά, αλλά στα δεύτερα υπήρχε κάποιο όριο.
Κουκουλέτσος (πουλήθηκε στον Λάρι): 23 μέρες σε προπόνηση άμυνας. Παρότι διεθνής, δεν κατάφερε να τερματίσει στην άμυνα.
Liptak, σλοβάκος διεθνής τερματοφύλακας που τον αγόρασα 20 χρονών ως θεικό τέρμα: 16 - 18 και 15 μέρες τραυματισμών, όλοι σε προπονήσεις ταχύτητας. Φυσικά τερμάτισε στο τέρμα, αλλά δεν τερμάτισε ποτέ στην ταχύτητα.
Τσιριγωτάκης: Ο μόνος από το δείγμα παιχτών που διαψεύδει το σενάριο. 16 και 19 μέρες τραυματισμού σε προπονήσεις ταχύτητας, μιά ικανότητα όμως που κατάφερε να τερματίσει. Ίσως όμως οι τραυματισμοί του, επειδή ήταν ήδη πολύ ψηλά γιά την ηλικία του στην ταχύτητα, να οφείλονταν στο ότι ζοριζόταν στην προπόνηση μιάς ικανότητας που δεν την είχε άμεσα ανάγκη, ενώ ως μέσος χρειαζόταν περισσότερο προπόνηση στις άλλες 4 βασικές ικανότητες.
Μαυροειδάκος: Γεμάτος μέσος με 4+ ταλέντο. 25 - 15 και 12 μέρες τραυματισμού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα παίχτη με όχι καλό ταλέντο, που λόγω της χρησιμοποίησής του σε διπλούς αγώνες, οι τραυματισμοί μάλλον έρχονται γιά να ισοσταθμίσουν την έξτρα προπόνηση που δέχεται, στο επίπεδο του αρχικού προγραμματισμού του.
Γαβαλάς: Μέσος, 22 μέρες σε προπόνηση ταχύτητας. Μιά ικανότητα που ποτέ την δεν έφτασε ψηλά.
Σιμόπουλος: Μέσος, 15 και 11 μέρες σε προπονήσεις τεχνικής. Σε εποχή που η τεχνική του ήταν ήδη πολύ ψηλότερα από άμυνα- οργάνωση- πάσα.
Βοιβόδας: Ο πολυτραυματίας της ομάδας. 16 και 23 μέρες σε προπονήσεις τεχνικής, 12 - 9 - και 15 σε προπονήσεις οργάνωσης, 16 σε άμυνα και 11 και δύο ελαφρούς σε προπονήσεις ταχύτητας. Φωνάζε το πράγμα ότι ήθελε περισσότερες πάσες, όπου έφτασε μόνο μέχρι υπερφυσικός.
Κάπιας: 15 και 13 μέρες σε προπονήσεις ταχύτητας, 11 και 26 σε προπονήσεις άμυνας.
Καραδήμος: 17 μέρες σε άμυνα και 15 σε οργάνωση.
(edited)
Θα αναφερθώ σε παίχτες που προπόνησα γιά αρκετό καιρό ή τους πούλησα αλλά γνώριζα την εξέλιξή τους από τα αρχεία της εθνικής που υπήρξα γιά πολλά χρόνια σκάουτερ.
Καργιώτης, Διλμπέρης, Essiz και Zymirski, 4 αμυντικοί που τους αγόρασα μικρούς και ολοκλήρωσαν την προπόνησή τους στην ομάδα μου. Και οι 4 τερμάτισαν στην ταχύτητα και στην άμυνα. Οι τραυματισμοί τους: Διλμπέρης 18 μέρες ενώ προπονούσα τεχνική. Σε προπονήσεις άμυνας ή ταχύτητας, είχε μόνο ελαφρούς τραυματισμούς κι έναν 8ήμερο που δεν έχασε την προπόνηση. Καργιώτης, 13 μέρες σε προπόνηση τεχνικής κι ελαφρούς σε προπονήσεις ταχύτητας και άμυνας. Essiz, 18 - 12 και 11 μέρες τραυματισμού σε προπονήσεις μέσου κι ένας ελαφρύς στην άμυνα. Zymirski, 23 μέρες τραυματισμού σε προπόνηση πάσας και ελαφροί τραυματισμοί σε προπονήσεις ταχύτητας και άμυνας.
Συμπέρασμα: Ο προγραμματισμός τους δεν ήταν απαγορευτικός γιά να τερματίσουν στα βασικά, αλλά στα δεύτερα υπήρχε κάποιο όριο.
Κουκουλέτσος (πουλήθηκε στον Λάρι): 23 μέρες σε προπόνηση άμυνας. Παρότι διεθνής, δεν κατάφερε να τερματίσει στην άμυνα.
Liptak, σλοβάκος διεθνής τερματοφύλακας που τον αγόρασα 20 χρονών ως θεικό τέρμα: 16 - 18 και 15 μέρες τραυματισμών, όλοι σε προπονήσεις ταχύτητας. Φυσικά τερμάτισε στο τέρμα, αλλά δεν τερμάτισε ποτέ στην ταχύτητα.
Τσιριγωτάκης: Ο μόνος από το δείγμα παιχτών που διαψεύδει το σενάριο. 16 και 19 μέρες τραυματισμού σε προπονήσεις ταχύτητας, μιά ικανότητα όμως που κατάφερε να τερματίσει. Ίσως όμως οι τραυματισμοί του, επειδή ήταν ήδη πολύ ψηλά γιά την ηλικία του στην ταχύτητα, να οφείλονταν στο ότι ζοριζόταν στην προπόνηση μιάς ικανότητας που δεν την είχε άμεσα ανάγκη, ενώ ως μέσος χρειαζόταν περισσότερο προπόνηση στις άλλες 4 βασικές ικανότητες.
Μαυροειδάκος: Γεμάτος μέσος με 4+ ταλέντο. 25 - 15 και 12 μέρες τραυματισμού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα παίχτη με όχι καλό ταλέντο, που λόγω της χρησιμοποίησής του σε διπλούς αγώνες, οι τραυματισμοί μάλλον έρχονται γιά να ισοσταθμίσουν την έξτρα προπόνηση που δέχεται, στο επίπεδο του αρχικού προγραμματισμού του.
Γαβαλάς: Μέσος, 22 μέρες σε προπόνηση ταχύτητας. Μιά ικανότητα που ποτέ την δεν έφτασε ψηλά.
Σιμόπουλος: Μέσος, 15 και 11 μέρες σε προπονήσεις τεχνικής. Σε εποχή που η τεχνική του ήταν ήδη πολύ ψηλότερα από άμυνα- οργάνωση- πάσα.
Βοιβόδας: Ο πολυτραυματίας της ομάδας. 16 και 23 μέρες σε προπονήσεις τεχνικής, 12 - 9 - και 15 σε προπονήσεις οργάνωσης, 16 σε άμυνα και 11 και δύο ελαφρούς σε προπονήσεις ταχύτητας. Φωνάζε το πράγμα ότι ήθελε περισσότερες πάσες, όπου έφτασε μόνο μέχρι υπερφυσικός.
Κάπιας: 15 και 13 μέρες σε προπονήσεις ταχύτητας, 11 και 26 σε προπονήσεις άμυνας.
Καραδήμος: 17 μέρες σε άμυνα και 15 σε οργάνωση.
(edited)
Nαι παντα υποθετικα τα λεμε ολα αυτα,αλλα τι αλλο θα μπορουσε να ειναι
οταν δεν μειωνουν τους τραυματισμους?
Θα μπορουσαν να βαλουν ας πουμε μειον 50%,αλλα απ τη στιγμη που ειναι κομματι
ενος ολοκληρου συστηματος οπως π.χ. η εξελιξη ενος παικτη.
Ειναι πολυ δυσκολο να το αλλαξουν.
οταν δεν μειωνουν τους τραυματισμους?
Θα μπορουσαν να βαλουν ας πουμε μειον 50%,αλλα απ τη στιγμη που ειναι κομματι
ενος ολοκληρου συστηματος οπως π.χ. η εξελιξη ενος παικτη.
Ειναι πολυ δυσκολο να το αλλαξουν.
Παιδες αυτο δεν σημαινει οτι αμα τραυματιζετε ο παικτης πρεπει να πουληθη.
Προσεξτε κατι που ειναι -τουλαχιστον σε 'μενα- αποδεδειγμενο.
Αν π.χ. ο παικτης ειναι ελαφρια τραυματιας μπορουμε να τον βαλουμε να
παιξει μια βδομαδα νωριτερα,αλλα μονο σε φιλικο.
Ποτε δεν ειχα τοσα χρονια που παιζω καπακι τραυματισμο και ποτε δεν εβαλα τραυματια να παιξει σε
βασικης προπονησης (πρωταθλημα,π.χ.) αγωνα.
Προσεξτε κατι που ειναι -τουλαχιστον σε 'μενα- αποδεδειγμενο.
Αν π.χ. ο παικτης ειναι ελαφρια τραυματιας μπορουμε να τον βαλουμε να
παιξει μια βδομαδα νωριτερα,αλλα μονο σε φιλικο.
Ποτε δεν ειχα τοσα χρονια που παιζω καπακι τραυματισμο και ποτε δεν εβαλα τραυματια να παιξει σε
βασικης προπονησης (πρωταθλημα,π.χ.) αγωνα.
Πάντα τους βάζω να παίζουν αν είναι ελαφρώς τραυματίας αλλά έχω 2 ή 3 τραυματισμούς εχτρα από τις ημέρες που ήταν ήδη.
Ωραίες παρατηρήσεις βλέπω να έχουν διατυπωθεί πιο πάνω !!!
Προσπαθούμε να δώσουμε μιά λογική εξήγηση γιά τους τραυματισμούς Τζιμάκο, όταν αυτοί συμβαίνουν σε νορμάλ πλαίσια. Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις που οι σοκκερολόγοι μελετητές σηκώνουν με δέος ψηλά τα χέρια. Ρίξε μιά ματιά στην αναφορά του σημερινού μου αγώνα
κι έλα να ψάλουμε μαζί ωσαννά στον σοκκερικό θεό :)
κι έλα να ψάλουμε μαζί ωσαννά στον σοκκερικό θεό :)
Σε κατακρεουργησε λεμε !!!!
Ηθελα σημερα να παρω Βαβουλα και Κοντορηγα και μιση ωρα πριν λη3ουν κατι εκανα και 3εχαστηκα *^%$$!&#$&$&!#$(*#*
Ηθελα σημερα να παρω Βαβουλα και Κοντορηγα και μιση ωρα πριν λη3ουν κατι εκανα και 3εχαστηκα *^%$$!&#$&$&!#$(*#*
Δεν το έχω ξαναδεί τόσα χρόνια φίλε, έπαιξα 20 λεπτά κανονικού αγώνα συν την παράταση χωρίς τέρμα. Μου βγάζει τραυματία στο 70 τον μέσο, τρίτη αλλαγή γιατί υπήρξε κι άλλος τραυματισμός και στο καπάκι σταυρουδάκι και στο τέρμα!
Βγάζω το καπέλλο στον προγραμματιστή του παιγνιδιού, μπορεί να είναι εντελώς ψυχάκιας αλλά είναι ανεξάντλητη η φαντασία του!
Βγάζω το καπέλλο στον προγραμματιστή του παιγνιδιού, μπορεί να είναι εντελώς ψυχάκιας αλλά είναι ανεξάντλητη η φαντασία του!
Έκανα ερώτηση στο international για το παιχνίδι σου.Είμαι περίεργος να δω τι θα σχολιάσουν (αν το κάνουν)https://sokker.org/forum_topic/ID_forum/63355/ID_topic/3438693/pg/0#new
(edited)
(edited)
Hellas U21 - Nederland U21 5:1
Ελαμψε σήμερα η εθνική μας στο πρώτο της παιγνίδι στα τελικά, νικώντας με 5-1 την Ολλανδία. Χρησιμοποιόντας ότι ποιοτικότερο υπάρχει αυτή τη στιγμή στο ρόστερ μας, πιστεύω πως σήμερα πήραμε ότι καλύτερο μπορούσαν οι συγκεκριμένοι παίχτες να μας δώσουν. Γνωρίζοντας πως ο Ολλανδός προπονητής παίζει με 2 συστήματα με εντελώς διαφορετικό ύψος στην άμυνα και διαφορετικό αριθμό επιθετικών, επέλεξα να στήσω την ομάδα μας με έναν ενδιάμεσο τρόπο ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί και στα δύο. Όχι φυσικά στο 100%, αλλά με πολλές προοπτικές να βγουν κάποια ξεπετάγματα των επιθετικών μας και να μην εκτεθεί η άμυνά μας, είτε έπαιζε με το ένα είτε με το άλλο.
Πέρα από την ευστοχία μας, 5 γκολ σε 9 προσπάθειες, δε νομίζω πως μπορεί να υποστηρίξει κανείς πως είχαμε την τύχη με το μέρος μας. Είχαμε χαμένο πέναλτυ στο 1-0, τραυματισμό (ευτυχώς ελαφρύ) και δυό κίτρινες από νωρίς. Κι έναν Ολλανδό επιθετικό που χόρεψε αρκετές φορές την άμυνά μας. Και σε περιπτώσεις εύνοιας, ένας δυνατός επιθετικός εκμηδενίζεται από πολύ πιό αδύνατους αμυντικούς. Ενώ αυτός χόρεψε μέχρι και τον Ψαρρό...
Καλά Χριστούγεννα σε όλους και πάντα να μας δίνει τέτοιες χαρές η εθνική μας!
Ελαμψε σήμερα η εθνική μας στο πρώτο της παιγνίδι στα τελικά, νικώντας με 5-1 την Ολλανδία. Χρησιμοποιόντας ότι ποιοτικότερο υπάρχει αυτή τη στιγμή στο ρόστερ μας, πιστεύω πως σήμερα πήραμε ότι καλύτερο μπορούσαν οι συγκεκριμένοι παίχτες να μας δώσουν. Γνωρίζοντας πως ο Ολλανδός προπονητής παίζει με 2 συστήματα με εντελώς διαφορετικό ύψος στην άμυνα και διαφορετικό αριθμό επιθετικών, επέλεξα να στήσω την ομάδα μας με έναν ενδιάμεσο τρόπο ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί και στα δύο. Όχι φυσικά στο 100%, αλλά με πολλές προοπτικές να βγουν κάποια ξεπετάγματα των επιθετικών μας και να μην εκτεθεί η άμυνά μας, είτε έπαιζε με το ένα είτε με το άλλο.
Πέρα από την ευστοχία μας, 5 γκολ σε 9 προσπάθειες, δε νομίζω πως μπορεί να υποστηρίξει κανείς πως είχαμε την τύχη με το μέρος μας. Είχαμε χαμένο πέναλτυ στο 1-0, τραυματισμό (ευτυχώς ελαφρύ) και δυό κίτρινες από νωρίς. Κι έναν Ολλανδό επιθετικό που χόρεψε αρκετές φορές την άμυνά μας. Και σε περιπτώσεις εύνοιας, ένας δυνατός επιθετικός εκμηδενίζεται από πολύ πιό αδύνατους αμυντικούς. Ενώ αυτός χόρεψε μέχρι και τον Ψαρρό...
Καλά Χριστούγεννα σε όλους και πάντα να μας δίνει τέτοιες χαρές η εθνική μας!
Συγχαρητήρια Γιάννη. Σε στηρίζουμε,χωρίς άγχος και ότι γίνει.