Subject: Ανέκδοτα

xexe!καλο!

Κατά τη διάρκεια της πτήσης από Αθήνα προς Λονδίνο ο πιλότος καλωσορίζει τους
επιβάτες:
«Αγαπητοί επιβάτες σας μιλάει ο πιλότος. Βρίσκεστε στη πτήση 220 για λονδίνο. Ο καιρός είναι θαυμάσιος και … Προσεχε προσεχε! Θα πεσει!!! Ω θεέ μου!»
Σιωπή….
Μετά από πέντε λεπτά ακούγεται και πάλι ο πιλότος να ανακοινώνει:
«Συγγνώμη για πριν που σας τρόμαξα αλλά μια απρόσεκτη αεροσυνοδός έριξε τον καφέ πάνω μου. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πως έγινε το παντελόνι μου από μπροστά».
Και τότε ακούγεται ένας επιβάτης να λέει:
«Που να δεις πως έγινε το δικό μου από πίσω!!!!»

xaxaxa...oraio

Μια γυναίκα αποφασίζει να κάνει λίφτινγκ στο πρόσωπο για τα γενέθλιά της.
Ξοδεύει 5000 και αισθάνεται ιδιαίτερα ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα.
Στο δρόμο για το σπίτι, σταματάει σε ένα περίπτερο για να αγοράσει μια εφημερίδα. Προτού φύγει ρωτάει τον περιπτερά:
- Πόσο χρονών με κάνετε;
- 32, της απαντάει.
- Κι όμως, είμαι 47! λέει με ικανοποίηση.
Λίγο αργότερα, πάει στα McDonald's και κάνει την ίδια ερώτηση στην κοπέλα στο ταμείο. Εκείνη απαντάει:
- Γύρω στα 29 σας κάνω.
Και η γυναίκα:
- Όχι, είμαι 47!
Τώρα πλέον πετάει στα σύννεφα. Σταματάει σε ένα φαρμακείο και αφού φτάνει στο ταμείο και αγοράζει μέντες, ρωτάει το φαρμακοποιό την ίδια φλέγουσα ερώτηση.
Εκείνος απαντά:
- Εχμ, 30;
Για μια ακόμα φορά, λέει περήφανα:
- Είμαι 47, αλλά σας ευχαριστώ.
Στη στάση του λεωφορείου, ρωτάει έναν ηλικιωμένο κύριο την ίδια ερώτηση.
Εκείνος της απαντά:
- Κυρία μου, είμαι 78 ετών και η όρασή μου δεν είναι όπως παλιά. Όσο ήμουν νέος ωστόσο, είχα ένα σίγουρο τρόπο για να διαπιστώνω την ηλικία μιας κυρίας. Θα ακουστεί σαν ασέβεια, αλλά απαιτεί την τοποθέτηση των χεριών μου στο εσωτερικό του στηθόδεσμού σας. Τότε θα είμαι σε θέση να ειπώ την ακριβή ηλικία σας.
Ακολουθεί μια παρατεταμένη σιωπή στον άδειο δρόμο έως ότου η περιέργεια την κυριεύει:
- Εντάξει, θα σας αφήσω.
Βάζει και τα δύο του χέρια κάτω από την μπλούζα της και στο εσωτερικό του σουτιέν, ψηλαφίζει μεθοδικά και προσεκτικά. Μετά από δύο λεπτά, εκείνη του λέει:
- Εντάξει φτάνει..., πόσο ετών είμαι;
Κάνει ένα τελευταίο ζούπηγμα αυτός, βγάζει τα χέρια του και της λέει:
- Κυρία μου, είστε 47 ετών.
Όλο έκπληξη τον ρωτάει:
- Απίστευτο! Πώς το καταλάβατε;
- Μου υπόσχεστε πως δε θα νευριάσετε;
- Ναι.
- Ήμουν από πίσω σας στα McDonald's !!!

Ο Γκάντι και ο καθηγητής του.
Όταν ο Γκάντι μελετούσε νομικά στο Πανεπιστημίου τού Λονδίνου είχε έναν καθηγητή τού οποίου το επίθετο ήταν Mr. Peters και ο οποίος δεν τον συμπαθούσε καθόλου.
Κάποια μέρα, ο Mr. Peters κατά τη διάρκεια τού μεσημεριανού γεύματός του
καθόταν στο εστιατόριο τού Πανεπιστημίου όταν ο Γκάντι ήλθε, με τον δίσκο
του και κάθησε δίπλα του.
Σοβαρά ενοχλημένος ο υπερόπτυς καθηγητής είπε στον Γκάντι:
«Κύριε Γκάντι, δεν γνωρίζετε ότι ένα γουρούνι και ένα περιστέρι δεν κάθονται μαζί κατά τη διάρκεια τού φαγητού τους;» και ή απάντηση τού Γκάντι ήταν...
«Μην ενοχλείσθε κ. καθηγητά, θα πετάξω παραπέρα» και λέγοντας αυτά πήγε και κάθησε σ' ένα άλλο τραπέζι.
Πράσινος από τα νεύρα του ο Mr. Peters θέλησε να πάρει την ρεβάνς στην επόμενες εξετάσεις, αλλά ο φοιτητής του απάντησε ορθότατα σε όλες τις ερωτήσεις του. Τότε ο Mr. Peters τού έθεσε την παρακάτω ερώτηση:
«Κύριε Γκάντι, τι θα κάνατε αν περπατώντας στον δρόμο βρίσκατε ένα πακέτο γεμάτο σοφία και ένα άλλο γεμάτο λεφτά; Ποιό από τα δύο θα παίρνατε;»
Χωρίς να πολυσκεφθεί ο Γκάντι τού απάντησε: «Σίγουρα το πακέτο με τα χρήματα.»
Τότε ο Mr. Peters μ' ένα χαμόγελο γεμάτο ειρωνία τού είπε: «Αν ήμουν στην θέση σας θα έπαιρνα αυτό με την σοφία, δεν νομίζετε;» και ο Γκάντι τού απάντησε με απάθεια:«Ο καθένας παίρνει αυτό που τού λείπει.»
Ο Mr. Peters ήδη υστερικός από την απαντήση τού φοιτητή του έγραψε στην κόλλα τού διαγωνίσματος, "Ηλίθιος" και την έδωσε στον Γκάντι.
Ο Γκάντι πήρε την κόλλα τού διαγωνίσματος και κάθησε κάτω. Μερικά λεπτά
αργότερα πάει στον καθηγητή του και τού λέει: «Mr. Peters, υπογράψατε το γραπτό μου, αλλά ξεχάσατε να το βαθμολογήσετε.

ωραιο :)

-Τον βλεπεις αυτον εκει με το
μηχανακι;
-Ναι.
-Απο 10 χρονων τον ξερω. Μαζι
μεγαλωσαμε.
-Κολλητος σου;
-Οχι ντελιβερας!

Μωρό μου σε ευχαριστώ για το πρωινό στο κρεββάτι.Έλα κάτσε λίγο δίπλα μου.
-Κύριε καταλαβαίνετε ότι είστε σε νοσοκομείο έτσι;

Έρχεται ο Αϊνστάιν στην Ελλάδα και τον καλούνε σε μια δεξίωση. Καθώς πίνει το απεριτίφ του τον πλησιάζει ένας και του λέει:
- Καλησπέρα σας κύριε Αϊνστάιν, τιμή μας να σας έχουμε απόψε μαζί μας.
- Τιμή δική μου, απαντάει ο μεγάλος επιστήμων, αν επιτρέπετε τι IQ έχετε;.
- 250, απαντάει αυτός.
Τότε ο Αϊνστάιν του πιάνει συζήτηση για τη θεωρία της σχετικότητας, τις μαύρες τρύπες και δε συμμαζεύεται.

Λίγο αργότερα κι ενώ έτρωγαν το ορεκτικό τους ένας κύριος που καθόταν αριστερά του τού λέει:
- Μεγάλη τιμή μας κάνετε κύριε Αϊνστάιν να βρίσκεστε εδώ μαζί μας.
- Δική μου η τιμή ευγενικέ κύριε, απάντησε ο Αϊνστάιν. Τι IQ έχετε ευγενικέ κύριε;.
- 150.
Του πιάνει λοιπόν κουβέντα ο Αϊνστάιν για το διεθνές δίκαιο, για τα προβλήματα που ανακύπτουν από τα πειράματα γενετικής κοκ.

Λίγο αργότερα κι ενώ έτρωγε το κυρίως πιάτο του, αυτός που καθόταν δεξιά του, του λέει:
- Είναι μεγάλη μου τιμή να τρώω δίπλα σ'έναν τόσο μεγάλο επιστήμονα.
- Δική μου η τιμή, απάντησε ο Αϊνστάιν, τι IQ έχετε;.
- 100.
Του πιάνει λοιπόν κουβέντα για την κυβέρνηση, για τα επιτόκια, το χρηματιστήριο, την τιμή της βενζίνης κοκ.

Λίγο αργότερα κι ενώ έτρωγαν επιδόρπιο ο κύριος που καθόταν απέναντι του τού λέει:
- Είναι πάρα πολύ μεγάλη μου τιμή να σας έχω απέναντι μου κύριε Αϊνστάιν.
- Δική μου η τιμή κύριε, τι IQ έχετε;.
- 50.
Του πιάνει λοιπόν κουβέντα ο Αϊνστάιν για τον big brother, τη φάρμα, τον πιο αδύναμο κρίκο, τον Τριανταφυλλόπουλο, τον Ευαγγελάτο και δε συμμαζεύεται.

Καθώς έπιναν καφέ, τον πλησιάζει ένας κύριος και του λέει με τη σειρά του:
- Πολύ μεγάλη μας τιμή κύριε Αϊνστάιν να βρίσκεστε σήμερα μαζί μας.
- Δική μου η τιμή. Ποιο το IQ σας;.
- 10.
Κι ο Αϊνστάιν απαντάει:
- Η Πανάθα τι λέει δικέ μου;!!!

Ένας τελειόφοιτος της Ψυχολογίας έπρεπε να κάνει μια εργασία για τα δυνατά συναισθήματα. Ο επιβλέπων καθηγητής του συνέστησε να αποφύγει τους ανθρώπους των πόλεων, πολλά λόγια και λίγη ουσία, και να ψάξει για πήγες στην ύπαιθρο. Μια και δυο, παίρνει τα βουνά και σ' ενα χωριό στην Κρήτη στο όρος Αφέντης και εντοπίζει ένα γεροντάκι που καθόταν μονάχο του.
- Γεια σου παππού ... μπλα μπλα μπλα ... θυμάσαι να μου πεις μια φορά που να σου τύχε κάτι και να χάρηκες πολύ;
Ο γεράκος αφού το σκέφτεται λίγο του λέει :
- Μια φορά, πριν πολλά χρόνια ένας γείτονας, Θεός σχωρέστον, έχασε ένα πρόβατο στο βουνό. Μαζευτήκαμε λοιπόν καμία δεκαριά νοματέοι, βγήκαμε στο βουνό, βρήκαμε το πρόβατο, το γ@μήσαμε για τιμωρία, και το φέραμε πίσω.
- Ωραία... μήπως θυμάσαι καμία άλλη φορά, που να έγινε κάτι άλλο και να χάρηκες πολύ;
Ξανασκέφτεται λίγα λεπτά ο γερακος και του λέει :
- Μια άλλη φορά, ένας άλλος γείτονας, Θεός σχωρεστον κι αυτόν, έχασε την κόρη του στο βουνό. Ε, μαζευτήκαμε καμία εικοσαριά άντρες, βγήκαμε στο βουνό, ψάξαμε, τη βρήκαμε, τη γ@μήσαμε για τιμωρία και τη φέραμε πίσω.
- Ωραία, παππού, τώρα να σε ρωτήσω κάτι άλλο. Θυμάσαι να μου πεις αν σου έτυχε ποτέ τίποτα που να ντράπηκες πολύ;
Ο γερακος πέφτει σε βαθιά περισυλλογή, το βλέμμα χαμηλωμένο και τελικά με ύφος μεγάλης ένοχης του λέει :
- Μια φορά χάθηκα στο βουνό........!!!

Αχ! Μωρό μου θέλω κι εγώ να μου κάνεις....

.......ότι έκανε η Γερμανία στη Βραζιλία...!!!

Ρε σεις χθες μεχρι να παω τουαλετα και να γυρισω εχασα 4 γκολ!!

Έχω δει τόσο ποδόσφαιρο αυτές τις μέρες,

που περπατάω στο σπίτι και φτύνω...

Έλεος.... σταματήστε επιτέλους να κοροϊδεύετε τη Βραζιλία...

Εφτά-νει πιά...

Η Γερμανία σκόραρε στο 11', στο 23', στο 24', στο 26' και στο 29'. Τζόκερ ο αριθμός 8!!!!

Είχα να δω 7αρα απο το juventus-olumpiakos!!!

Μπήκε ο μπαμπάς μου την ώρα που έβλεπα τον αγώνα Βραζιλία-Γερμανία και λέει "Κλείσε ρε το playstation και βάλε να δούμε το ματς."

ΤΟ ΠΟΝΕΜΕΝΟ ΓΡΑΜΜΑ ΧΩΡΙΣΜΕΝΟΥ


Αγαπημένη μου Άννα,

ξέρω πως ο σύμβουλος γάμου είπε να μην επικοινωνήσουμε μέχρι να ηρεμήσουν τα πράγματα ανάμεσά μας, αλλά δυστυχώς δεν μπορούσα να περιμένω άλλο. Τη μέρα που έφυγες, ορκίστηκα να μην σου ξαναμιλήσω ποτέ, μα αυτά ήταν απλώς τα λόγια του μικρού, πληγωμένου παιδιού μέσα μου.

Ωστόσο, σίγουρα δεν ήθελα να έρθω πρώτος σε επαφή μαζί σου. Στις φαντασιώσεις μου, εσύ ήσουν αυτή που σερνόταν πίσω σε μένα. Μάλλον αυτό χρειαζόταν η περηφάνια μου. Τώρα, όμως, βλέπω πως αυτή η περηφάνια μου κόστισε πολλά. Βαρέθηκα να προσποιούμαι πως δεν μου λείπεις. Δεν με πειράζει να ρίξω τα μούτρα μου, δεν με νοιάζει ποιος θα κάνει το πρώτο βήμα, αρκεί να συμβεί. Ίσως ήρθε η ώρα να αφήσουμε τις καρδιές μας να μιλήσουν όσο και ο πόνος μας. Και να τι μου λέει η καρδιά μου: «Δεν υπάρχει καμιά σαν εσένα, Άννα. Σε γυρεύω στα μάτια και τα στήθη κάθε γυναίκας που βλέπω, αλλά καμιά δεν είναι εσύ. Ούτε κατά διάνοια.»

Πριν δυο βδομάδες, γνώρισα μια κοπέλα στο Φλαμίνγκος και την έφερα σπίτι. Δεν το λέω για να σε πληγώσω, απλώς για να δείξω το απύθμενο βάθος της απελπισίας μου. Ήταν νέα, ίσως 19 χρονών, με ένα από εκείνα τα τέλεια κορμιά που μόνο η νιότη, και ίσως χρόνια προπόνησης στο πατινάζ, μπορούν να χαρίσουν. Μιλάω για το τέλειο κορμί. Βυζι@ απίστευτα και ένας κ*λος που δεν το έβαζε κάτω με τίποτα. Το όνειρο του κάθε άντρα, ε; Ενώ καθόμουν στον καναπέ και μου έπαιρνε πίπ@ αυτή η μουν@ρ2, σκέφτηκα: «Κοίτα τι πράγματα θεωρούμε σημαντικά στη ζωή. Είναι όλα τόσο επιφανειακά. Τι σημαίνει αλήθεια ένα τέλειο σώμα; Την κάνει, μήπως, καλύτερη στο κρεβάτι;» Σ' αυτήν την περίπτωση ναι, βέβαια, αλλά καταλαβαίνεις τι εννοώ. «Την κάνει καλύτερο άνθρωπο; Έχει καλύτερη καρδιά από την μετρίως ελκυστική Άννα μου; Πολύ αμφιβάλλω.» Και δεν το είχα σκεφτεί ποτέ αυτό. Δεν ξέρω τι να πω, ίσως είναι που μεγαλώνω λίγο. Αργότερα, αφού την είχα φιλοδωρήσει με μισό λίτρο σπέρμ@, έπιασα πάλι τον εαυτό μου να σκέφτεται: «Γιατί νιώθω τόσο στραγγισμένος και άδειος;» Δεν ήταν η τέλεια τεχνική της, ούτε η πρόστυχη, ξεδιάντροπη πείνα της, μα κάτι άλλο. Ήταν ένα επίμονο αίσθημα απώλειας. Γιατί ένιωθα τόσο ατελής; Και τότε μου ήρθε: Δεν ήταν το ίδιο γιατί δεν ήσουν εκεί για να βλέπεις. Καταλαβαίνεις; Τίποτα δεν είναι ίδιο χωρίς εσένα. Θεέ μου, Άννα, τρελαίνομαι χωρίς εσένα. Και, ότι και αν κάνω, απλώς μου θυμίζει εσένα.

Θυμάσαι την Χριστίνα, την ανύπαντρη μητέρα που γνωρίσαμε πέρυσι; Ε, πέρασε την περασμένη βδομάδα από δω με ένα ταψί λαζάνια. Φαντάστηκε, λέει, πως δεν τρώω καλά χωρίς γυναίκα στο σπίτι. Δεν κατάλαβα τι εννοούσε εκείνη τη στιγμή, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Τέλος πάντων, πίνουμε λίγο κρασί και, λίγο αργότερα, την πηδ@ω στην παλιά μας κρεβατοκάμαρα. Και η κ@ριόλ@ είναι αχόρταγη στο κρεβάτι. Μου τα δίνει όλα, σαν μια αληθινή γυναίκα που δεν έχει ζήτημα με το βάρος της ή την καριέρα της, ή με το αν μας ακούνε τα παιδιά. Και τότε εκείνη βλέπει τον καθρέφτη πάνω στην παλιά τουαλέτα της μητέρας σου. Τον ακουμπάει στο πάτωμα, και πηδιόμαστε από πάνω του, για να κοιταζόμαστε. Κι αυτό με γεμίζει κ@ύλ@, αλλά και θλίψη, γιατί λέω: «Γιατί δεν έβαλε ποτέ η Άννα τον καθρέφτη στο πάτωμα; Τόσα χρόνια, ποτέ δεν τον χρησιμοποιήσαμε στο ερωτικό μας παιχνίδι.»

Το Σάββατο, πέρασε και η αδερφή σου για να μου φέρει την δικαστική εντολή περιοριστικών μέτρων. Βέβαια, η Βίκυ είναι ακόμη παιδί, μα σκέφτεται πολύ ώριμα, και με βοήθησε πολύ σ' αυτή τη δύσκολη στιγμή. Με συμβούλεψε πολύ για σένα, και για τις γυναίκες γενικά. Προσπαθεί να μας τα ξαναφτιάξει. Άννα, αλήθεια προσπαθεί. Πίνουμε λοιπόν σφηνάκια κάνοντας ένα ζεστό αφρόλουτρο, και μιλάμε για καλύτερες μέρες. Κοιτάζω αυτή την κοπέλα με το ίδιο DNA με σένα και το μόνο που σκέφτομαι είναι πόσο μοιάζει με σένα όταν και εσύ ήσουν 19. Και αυτό με κάνει να κλάψω, σχεδόν. Και τότε μας προκύπτει η Βίκι να γουστάρει το γ@μήσι από τον κ*λο, και αυτό με κάνει να σκεφτώ πόσες φορές σε πίεσα να το δοκιμάσεις, και πόσο αυτό ενίσχυσε την αποξένωσή μας.

Βλέπεις όμως ότι ακόμη και τότε, τη στιγμή που σπρώχνω μέσα στο σφιχτό ρο***κι της αδερφούλας σου, το μόνο που κάνω είναι να σε σκέφτομαι; Είναι αλήθεια, Άννα.Και αν ψάξεις στην καρδιά σου, θα δεις πως και εσύ το ξέρεις. Δεν νομίζεις πως μπορούμε να τα ξαναβρούμε; Να σβήσουμε όλες μας τις διαφορές και να αρχίσουμε από την αρχή; Εγώ νομίζω πως ναι. Αν νιώθεις το ίδιο, σε παρακαλώ, σε θερμοπαρακαλώ, να μου το πεις. Ειδάλλως, μπορείς να μου πεις πού είναι το γαμημένο τηλεχειριστήριο της τηλεόρασης;

Με αγάπη,
Μήτσος

Είναι μια παρέα από τέσσερεις Έλληνες φοιτητές, που σπουδάζουνε Πληροφορική. Τα παιδιά είναι διαβαστερά και τα έχουνε πάει και πολύ καλά όλη τη χρονιά. Μια Παρασκευή δώσανε ένα μάθημα το πρωϊ και σκίσανε και μετά μαζευτήκανε στο σπίτι του ενός και αραχτοί στους καναπέδες και στα κρεββάτια, το φιλοσοφούσανε κάνοντας το πολύ προσφιλές σπορ της! ταβανοσκόπησης.

Αφού λοιπόν είπανε τα σχετικά με το διαγώνισμα, ότι σκίσανε και γράψανε για A και είδανε ότι ξαναγράφανε τη Δευτέρα το πρωϊ ένα εύκολο μάθημα που ήθελε 2-3 ώρες διάβασμα μόνο, η συζήτηση γύρισε..... "Ρε παιδιά", λέει ο ένας, "δεν πάμε στη Γλασκώβη το week-end να βρούμε εκείνη την έτσι που μας άφησε το τηλέ! φωνό της προχθές στην pub; θάχει και φίλες, καλά θα περάσουμε".

Δεν ήθελαν και πολλά οι υπόλοιποι για να τ' αποφασίσουν και σε μια ώρα είχανε γίνει όλες οι αναγκαίες κινήσεις και η τετράδα ταξίδευε με νοικιασμένο αμάξι για τη Γλασκώβη.
Τα πράματα στη Γλασκώβη ήτανε θεϊκά. Και να τα διπλά ουίσκια, πήγε η ώρα 5 το πρωί και τα καμάρια μας είχανε πει το Δεσπότη Παναγιώτη.

Κατά το μεσημεράκι της Δευτέρας, ξυπνήσανε κακήν κακώς και θυμηθήκανε με τρόμο το διαγώνισμα. Στο δρόμο για το Εδιμβούργο συζητάγανε πυρετωδώς τι να πούνε στον καθηγητή. Αποφασίσανε, στα πλαίσια της σωστής τακτικής κάθε ψέμα να περιέχει και μια δόση αλήθειας μέσα του, να πούνε ότι πήγανε στη Γλασκώβη σε κάτι συγγενείς και ότι ενώ ξεκίνησαν πρωϊ πρωϊ της Δευτέρας για το πανεπιστήμιο, τους έπιασε λάστιχο στο δρόμο και δεν είχανε ρεζέρβα... κλπ κλπ.

Ο καθηγητής τους άκουσε με προσοχή και έπειδή ήσαν καλοί φοιτητές, δέχτηκε να δώσουν μόνοι τους το διαγώνισμα που είχανε χάσει, την Τρίτη το πρωϊ.
Χαράς ευαγγέλια στην ομάδα, κάθισαν, διάβασαν καλά και την άλλη μέρα στις 9:00 ήσαν 4 μικρούτσικοι "άνδρες έτοιμοι για όλα". Δεν υπήρχε διαθέσιμη αίθουσα και τους έβαλε σε 4 ξεχωριστά γραφεία, τον καθένα μόνο του.

Σε λίγο μοίρασε και τα θέματα. Ητανε μόνο δύο. Το πρώτο, που έπιανε 5 μονάδες στις 100, ήτανε ένα πανεύκολο θέμα θεωρίας από την εισαγωγή που το ξέρανε και το απαντήσανε πατ κιουτ και οι τέσσερεις. Το δεύτερο θέμα έπιανε τα υπόλοιπα 95 στα 100 και ήτανε μια ερώτηση μόνο :


ΠΟΙΟ ΛΑΣΤΙΧΟ;

Ένας μαύρος κατάδικος στην Καλιφόρνια, 1.95, 140 κιλά με ξυρισμένο κεφάλι, καταφέρνει να αποδράσει από τη φυλακή που τον κράταγαν για 15 χρόνια. Είχε φάει ισόβια για ληστεία με φόνο που τον είχε κάνει με τα χέρια του. Καθώς έτρεχε στα χωράφια για να ξεφύγει, βρίσκει ένα σπίτι και μπαίνει μέσα σπάζοντας την πόρτα. Βρίσκει ένα νεαρό ζευγάρι που κοιμόταν στο κρεβάτι του. Πιάνει το σύζυγο, τον πετάει από το κρεβάτι, και τον δένει σε μια καρέκλα. Δένει και τη γυναίκα στο κρεβάτι, και πέφτει από πάνω της. Τη φιλάει στο λαιμό, και στη συνέχεια σηκώνεται και μπαίνει στο μπάνιο. Ο άντρας, δεμένος στην καρέκλα λέει αλαφιασμένος στη γυναίκα του :
- Κοίτα, αυτός ο τύπος είναι εγκληματίας, πρέπει να την έχει κοπανήσει από τη φυλακή, είδες τα ρούχα του; Τα ρούχα του είναι ρούχα φυλακισμένου. Πιθανό να μην έχει δει γυναίκα πολλά χρόνια. Τον είδα
πως φίλαγε το λαιμό σου! Αν σου ζητήσει σεξ, μην αντισταθείς, μη πεις όχι, μη παραπονεθείς, γιατί μπορεί να μας σκοτώσει και τους δυο. Δώσ' του ότι σου ζητήσει. Δωσ' του ικανοποίηση, μη κινδυνέψουμε. Μη τον θυμώσεις! Να φανείς δυνατή γλυκιά μου, σ' αγαπάω πολύ!
Και η γυναίκα του απαντάει :
- Δε φίλαγε το λαιμό μου. Ψυθίριζε στο αυτί μου. Μου είπε ότι σε βρίσκει πολύ σέξυ, και με ρώτησε αν έχουμε βαζελίνη στο μπάνιο. Να φανείς δυνατός χρυσέ μου, και εγώ σ' αγαπάω πολύ...!!!

Καθηγητής: Θα σε βγάλω έξω
Μαθητής: Οκ εσύ κερνάς όμως

---------------------------------------------

Βρήκα ένα πεντάευρω και το πηγαίνω από το σαλόνι στην κουζίνα γιατί το χρήμα πρέπει να κινείται.
(edited)