Subpage under development, new version coming soon!
Subject: »το κράτος είμαστε εμείς και να μας χαιρόμαστε.
αρχισε το ξεπουλημα:
Με διαδικασίες εξπρές και… δια περιφοράς εγκρίνει η κυβέρνηση την εκχώρηση και των τελευταίων περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου, στο Ταμείο Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας, προκειμένου αύριο στο Eurogroup ο κύριος Ε.Βενιζέλος (ή όποιος άλλος τυχόν εκπροσωπήσει την χώρα μας στο Συμβούλιο των ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών) να υποστηρίξει και να πείσει ότι η Ελλάδα προχωρά απρόσκοπτα στην εκπλήρωση των όρων της Συμφωνίας της 26ης και 27ης Οκτωβρίου, παρά την πολιτική κρίση που έχει ξεσπάσει στην χώρα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ήδη από την περασμένη Πέμπτη ο υπουργός Οικονομικών υπέγραψε την απόφαση για την εκχώρηση του περιουσιολογίου του Κράτους στο Ταμείο, ενώ αναμένει πλέον να μπουν και οι υπογραφές όλων των συναρμοδίων υπουργών. Η απόφαση θα προβλέπει τη μεταφορά από το ελληνικό Δημόσιο στο Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου των συμμετοχών του δημοσίου, δηλαδή:
- στην Alpha Bank (0,619% των μετοχών)
- στην Εθνική Τράπεζα (1,234% των μετοχών)
- στην Τράπεζα Πειραιώς (1,308% των μετοχών)
- στον ΟΛΠ (23,1%)
- στον ΟΛΘ (23,3%)
- στα περιφερειακά λιμάνια της χώρας (δηλ. το 100% των λιμένων Ελευσίνας, Λαυρίου, Ηγουμενίτσας, Αλεξανδρούπολης, Βόλου, Καβάλας, Κέρκυρας, Πάτρας, Ραφήνας, Ηρακλείου)
- στην ΕΥΔΑΠ (27,3%)
- στην ΕΥΑΘ (40%)
- στους περιφερειακούς αερολιμένες (εκχώρηση δικαιωμάτων παραχώρησης)
- σε χώρους αποθήκευσης για φυσικό αέριο της νότιας Καβάλας (μεταβίβαση των δικαιωμάτων των σημερινών και των μελλοντικών συμβάσεων παραχώρησης)
- σε ελληνικούς αυτοκινητοδρόμους (μεταβίβαση οικονομικών δικαιωμάτων των σημερινών και μελλοντικών συμβάσεων παραχώρησης),
- στην Εγνατία Οδό (100%)
- στα Ελληνικά Ταχυδρομεία (90%)
- στον ΟΠΑΠ Α.Ε. (29,1%)
- σε 4 κρατικά κτίρια.
http://www.protothema.gr/economy/article/?aid=157481
Με διαδικασίες εξπρές και… δια περιφοράς εγκρίνει η κυβέρνηση την εκχώρηση και των τελευταίων περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου, στο Ταμείο Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας, προκειμένου αύριο στο Eurogroup ο κύριος Ε.Βενιζέλος (ή όποιος άλλος τυχόν εκπροσωπήσει την χώρα μας στο Συμβούλιο των ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών) να υποστηρίξει και να πείσει ότι η Ελλάδα προχωρά απρόσκοπτα στην εκπλήρωση των όρων της Συμφωνίας της 26ης και 27ης Οκτωβρίου, παρά την πολιτική κρίση που έχει ξεσπάσει στην χώρα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ήδη από την περασμένη Πέμπτη ο υπουργός Οικονομικών υπέγραψε την απόφαση για την εκχώρηση του περιουσιολογίου του Κράτους στο Ταμείο, ενώ αναμένει πλέον να μπουν και οι υπογραφές όλων των συναρμοδίων υπουργών. Η απόφαση θα προβλέπει τη μεταφορά από το ελληνικό Δημόσιο στο Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου των συμμετοχών του δημοσίου, δηλαδή:
- στην Alpha Bank (0,619% των μετοχών)
- στην Εθνική Τράπεζα (1,234% των μετοχών)
- στην Τράπεζα Πειραιώς (1,308% των μετοχών)
- στον ΟΛΠ (23,1%)
- στον ΟΛΘ (23,3%)
- στα περιφερειακά λιμάνια της χώρας (δηλ. το 100% των λιμένων Ελευσίνας, Λαυρίου, Ηγουμενίτσας, Αλεξανδρούπολης, Βόλου, Καβάλας, Κέρκυρας, Πάτρας, Ραφήνας, Ηρακλείου)
- στην ΕΥΔΑΠ (27,3%)
- στην ΕΥΑΘ (40%)
- στους περιφερειακούς αερολιμένες (εκχώρηση δικαιωμάτων παραχώρησης)
- σε χώρους αποθήκευσης για φυσικό αέριο της νότιας Καβάλας (μεταβίβαση των δικαιωμάτων των σημερινών και των μελλοντικών συμβάσεων παραχώρησης)
- σε ελληνικούς αυτοκινητοδρόμους (μεταβίβαση οικονομικών δικαιωμάτων των σημερινών και μελλοντικών συμβάσεων παραχώρησης),
- στην Εγνατία Οδό (100%)
- στα Ελληνικά Ταχυδρομεία (90%)
- στον ΟΠΑΠ Α.Ε. (29,1%)
- σε 4 κρατικά κτίρια.
http://www.protothema.gr/economy/article/?aid=157481
http://www.socsci.uci.edu/~sskaperd/SkaperdasMythoiEllhvika1111.pdf
και στα αγγλικα:
http://www.socsci.uci.edu/~sskaperd/SkaperdasMythsWP1011.pdf
και στα αγγλικα:
http://www.socsci.uci.edu/~sskaperd/SkaperdasMythsWP1011.pdf
από BILLO » Παρ 11 Νοέμ, 2011 1:48 am
Το μονο που θα μπορουσε να θεωρηθει πραγματικα θεραπεια για αυτην την κριση και καθε κριση που θα ερθει, θα ηταν η πολιτικη αντεπιθεση της Ευρωπης στις αγορες. Αυτο στην ουσια του σημαινει οτι η Ευρωπη και ολος ο κοσμος για να ακριβολογουμε, θα πρεπει να γυρισει το οικονομικο συστημα προς το αριστεροτερον. Με θεσμικες αλλαγες που εγγυουντε ενα οριο στη συσσωρευση του πλουτου σε λιγους, ενα φαινομενο που αυξανεται εκθετικα και καταληγει σε μεγαλες τραγωδιες οποτε και ξαναρχιζει απο την αρχη με την ιδια λογικη. Το βασικο προβλημα του καπιταλιστικου συστηματος, ουσιαστικα ειναι μονο ενα, το οτι το χρημα φερνει χρημα. Μετα απο ενα σημειο οι προπορευομενοι κεφαλαιοκρατες μεσα στο συστημα γινοντε ανικητοι και πλουτιζουν πλεον ανεξελεγκτα και χωρις οριο, σε σημειο που δημιουργουντε "μαυρες τρυπες" που τραβουν ανουσια τον παγκοσμιο πλουτο στα χερια τους, αφηνοντας γυρω τους φτωχεια. Σε ολα τα επιπεδα, ειτε σε μια κρατικη οικονομια, ειτε σε μια παγκοσμια οικονομια οι "μαυρες τρυπες" δρουν κατα τον ιδιο τροπο. Κατα τα αλλα, μεσα σε ενα εκλογικευμενο συστημα θεωρητικα, δεν θα αποτελουσε σοβαρο προβλημα η ελευθερη ιδιωτικη πρωτοβουλια, η μαλλον πολλες φορες θα ηταν και παραγοντας προοδου. Ο καπιταλισμος λοιπον κατα καποιο τροπο δεν ειναι κακος, ειναι μισος. Του λυπει το αριστερο σκελος του. Αυτο που θα εγγυαται την επαναπροωθηση κεφαλαιων που βρισκοντε σε υψηλη συσσωρευση στα χερια λιγων ξανα μεσα στους κρατικους μηχανισμους για να ανατροφοδοτηθει ο υγιης κυκλος της οικονομιας. Τα κρατη μπορουν να λυσουν αυτο το ζητημα με το να θεσμοθετησουν νομους και μηχανισμους που θα μπορουν να κανουν την ξαναμοιρασια του πλουτου με απολυτο σεβασμο προς τις προσθαπειες και τους αγωνες του καθε επιχειρηματια, αφηνοντας ζωτικο χωρο για τον υγιη ανταγωνισμο και την γενικευμενη προοδο πλην ομως εχοντας θεσει ορια στην κερδοφορια, κοινωνικα κριτιρια γυρω απο την μερικη απαλωτριωση κεφαλαιων και δεσμευσεις που αυξανοντε ως προς το κρατος που δραστηριοποιειται ο καθε επιχειρηματιας. Αυτο θα εκανε τους κεφαλαιοκρατες του κοσμου, τα παχια γελαδια των οικονομιων των κρατων, η προνομιουχες θεσεις τους θα ηταν αλληλενδετες με τη μοιρα της οικονομιας που θα υπηρετουσαν.
Γιατι αυτο που εχει υποχρεωση η αριστερα ανα τον κοσμο να τονισει και να προωθησει ειναι μονο ενα, οτι η εννοια της ιδιοκτησιας ειναι σεβαστη και δεν πρεπει να αμφισβητειται ελαφρα την καρδια, αλλα καλως η κακως ειναι και σχετικη, και σχετιζεται με την κοινωνια και τον τελευταιο λογο γυρω απο την ιδιοκτησια τον εχει το κρατος. Το κρατος οφειλει να επιτηρει και να εξισορροπει τις μεγαλες ανισοτητες του πλουτου.
Αυτο μπορει να γινει με πολλους τροπους, αυτο μπορει να μελετηθει σε βαθος για να βρεθουν τα αντικειμενικα κριτιρια που εγγυωντε τον εξισορροπημενο και δικαιο κρατικο παρεμβατισμο, τους τροπους παρεμβασης και την πρακτικη επιτυχια του συστηματος. Αυτο θα ηταν μια δουλεια που θα συνεχιζε στο χρονο, οπως συνεχιζει να αναθεωρειται και να διορθωνεται με τα χρονια συνεχως το νομικο συστημα.
Και αν αναλογιστουμε πως πλεον βρισκομαστε στην εποχη της παγκοσμιοποιησης, αυτο θα ηταν μια αρκετα ευκολη πραγματικα δουλεια, γιατι πλεον υπαρχει η δυνατοτητα να εργαστουν σε παγκοσμιο επιδεδο οι πολιτικες δυναμεις συγκροτημενα.
Αυτο θα ηταν η πραγματικη θεραπεια της κρισης και καθε κρισης. Δηλαδη η θεραπεια του ογκου που καταστρεφει την κοινωνια και λεγεται ανεξελεγκτη και ακηδεμονευτη συσσωρευση πλουτου σε λιγους. Αντ αυτου παγκοσμιως οι πολιτικες δυναμεις θεωρουν δεδομενο τον ογκο και κοιτανε πως θα βρουν τροπους να κρατησουν ζωντανες τις οικονομιες τους πατωντας κατω τους ευκολους στοχους, τους φτωχους πολιτες των κρατων τους. Για αυτη τη δουλεια επιστρατευουν τεχνοκρατες που κανουν καταπληκτικη δουλεια μεν γυρω απο τον κακοηθη ογκο για τον οργανισμο, αλλα αρνουντε πεισματικα να ασχοληθουν με τον ιδιο τον ογκο, ενας απο αυτους εναι και ο νεος πρωθυπουργος μας. Θεωρουμε λοιπον δεδομενο οτι ζουμε υπο τις πιεσεις των οικονομικων καρκινωματων και συνεχιζουμε να συντηρουμαστε φυτοζωωντας με τεχνοκρατικες πατεντες, μεχρι την επομενη γενικευμενη καταστοφη που θα μηδενισει ξανα το συστημα.
Αυτο λοιπον δεν ειναι θεραπεια, τις περισοτερες φορες (αν οχι ολλες) ειναι αβανταρισμα της ιδιας της παθησης και τιποτα περισοτερο. Βεβαια κανεις απο περιοπτη θεση μεσα στο συστημα δε θα παρει ποτε την πρωτοβουλια να εισηγηθει αυτων των μεγαλων θεσμικων αναμορφωσεων που απαιτουντε για την καταπολεμηση του ογκου και αυτο ειναι πολυ λογικο εφοσον δεν περνει την προτοβουλια να πιεσει ο ιδιος ο λαος απο κατω τους πολιτικους αρχηγους του αφου αυτος ειναι που βιωνει και το προβλημα. Και ο λαος για να παρει αυτην την προτωβουλια θα πρεπει πρωτα να καταλαβει οτι υπαρχει προβλημα και επειτα να καταλαβει με σαφηνεια ποιο ειναι και το προβλημα. Και αυτο ειναι μια υποχρεωση αυτου που ειναι πιο κοντα στην ερμηνεια του προβληματος και αυτος ειναι η Αριστερα. Αλλα εαν η Αριστερα δεν μπει στη διαδιακασια της σοβαρης αναθεωρησης των Μαρξιστικων ισοπεδωτικων, ολοκληρωτικων θεωριων της, αποδιδωντας επιστημονικου επιπεδου συγχρονες και σαφεις διορθωτικες προτασεις και σαφεις ερμηνειες των αδυναμιων του συστηματως και των γενικευμενων λογικων σφαματων οπως το κυριοτερο που ειναι η ενοια της ιδιοκτησιας που θεωρειται σαν ενα κεκτημενο αδευμευτο απο τις κοινωνικες συμβασεις, τοτε θα αργησουμε πολυ να δουμε φως. Και ολα δειχνουν οτι οντως θα αργησουμε πολυ να δουμε φως. Απο μια εννοια ο Μαρξισμος με τον τροπο που εκλεισε ως δογμα αντι να θεωρηθει ενα εξαιρετικο εναυσμα για επιστημονικες κοινωνικες αναμορφωσεις αποτελεσε την γκιλοτινα των πραγματικων αγωνων για κοινωνικη αλλαγη και σε αυτο ο μονος που δε φταιει καθολου ειναι ο Μαρξ.
Το μονο που θα μπορουσε να θεωρηθει πραγματικα θεραπεια για αυτην την κριση και καθε κριση που θα ερθει, θα ηταν η πολιτικη αντεπιθεση της Ευρωπης στις αγορες. Αυτο στην ουσια του σημαινει οτι η Ευρωπη και ολος ο κοσμος για να ακριβολογουμε, θα πρεπει να γυρισει το οικονομικο συστημα προς το αριστεροτερον. Με θεσμικες αλλαγες που εγγυουντε ενα οριο στη συσσωρευση του πλουτου σε λιγους, ενα φαινομενο που αυξανεται εκθετικα και καταληγει σε μεγαλες τραγωδιες οποτε και ξαναρχιζει απο την αρχη με την ιδια λογικη. Το βασικο προβλημα του καπιταλιστικου συστηματος, ουσιαστικα ειναι μονο ενα, το οτι το χρημα φερνει χρημα. Μετα απο ενα σημειο οι προπορευομενοι κεφαλαιοκρατες μεσα στο συστημα γινοντε ανικητοι και πλουτιζουν πλεον ανεξελεγκτα και χωρις οριο, σε σημειο που δημιουργουντε "μαυρες τρυπες" που τραβουν ανουσια τον παγκοσμιο πλουτο στα χερια τους, αφηνοντας γυρω τους φτωχεια. Σε ολα τα επιπεδα, ειτε σε μια κρατικη οικονομια, ειτε σε μια παγκοσμια οικονομια οι "μαυρες τρυπες" δρουν κατα τον ιδιο τροπο. Κατα τα αλλα, μεσα σε ενα εκλογικευμενο συστημα θεωρητικα, δεν θα αποτελουσε σοβαρο προβλημα η ελευθερη ιδιωτικη πρωτοβουλια, η μαλλον πολλες φορες θα ηταν και παραγοντας προοδου. Ο καπιταλισμος λοιπον κατα καποιο τροπο δεν ειναι κακος, ειναι μισος. Του λυπει το αριστερο σκελος του. Αυτο που θα εγγυαται την επαναπροωθηση κεφαλαιων που βρισκοντε σε υψηλη συσσωρευση στα χερια λιγων ξανα μεσα στους κρατικους μηχανισμους για να ανατροφοδοτηθει ο υγιης κυκλος της οικονομιας. Τα κρατη μπορουν να λυσουν αυτο το ζητημα με το να θεσμοθετησουν νομους και μηχανισμους που θα μπορουν να κανουν την ξαναμοιρασια του πλουτου με απολυτο σεβασμο προς τις προσθαπειες και τους αγωνες του καθε επιχειρηματια, αφηνοντας ζωτικο χωρο για τον υγιη ανταγωνισμο και την γενικευμενη προοδο πλην ομως εχοντας θεσει ορια στην κερδοφορια, κοινωνικα κριτιρια γυρω απο την μερικη απαλωτριωση κεφαλαιων και δεσμευσεις που αυξανοντε ως προς το κρατος που δραστηριοποιειται ο καθε επιχειρηματιας. Αυτο θα εκανε τους κεφαλαιοκρατες του κοσμου, τα παχια γελαδια των οικονομιων των κρατων, η προνομιουχες θεσεις τους θα ηταν αλληλενδετες με τη μοιρα της οικονομιας που θα υπηρετουσαν.
Γιατι αυτο που εχει υποχρεωση η αριστερα ανα τον κοσμο να τονισει και να προωθησει ειναι μονο ενα, οτι η εννοια της ιδιοκτησιας ειναι σεβαστη και δεν πρεπει να αμφισβητειται ελαφρα την καρδια, αλλα καλως η κακως ειναι και σχετικη, και σχετιζεται με την κοινωνια και τον τελευταιο λογο γυρω απο την ιδιοκτησια τον εχει το κρατος. Το κρατος οφειλει να επιτηρει και να εξισορροπει τις μεγαλες ανισοτητες του πλουτου.
Αυτο μπορει να γινει με πολλους τροπους, αυτο μπορει να μελετηθει σε βαθος για να βρεθουν τα αντικειμενικα κριτιρια που εγγυωντε τον εξισορροπημενο και δικαιο κρατικο παρεμβατισμο, τους τροπους παρεμβασης και την πρακτικη επιτυχια του συστηματος. Αυτο θα ηταν μια δουλεια που θα συνεχιζε στο χρονο, οπως συνεχιζει να αναθεωρειται και να διορθωνεται με τα χρονια συνεχως το νομικο συστημα.
Και αν αναλογιστουμε πως πλεον βρισκομαστε στην εποχη της παγκοσμιοποιησης, αυτο θα ηταν μια αρκετα ευκολη πραγματικα δουλεια, γιατι πλεον υπαρχει η δυνατοτητα να εργαστουν σε παγκοσμιο επιδεδο οι πολιτικες δυναμεις συγκροτημενα.
Αυτο θα ηταν η πραγματικη θεραπεια της κρισης και καθε κρισης. Δηλαδη η θεραπεια του ογκου που καταστρεφει την κοινωνια και λεγεται ανεξελεγκτη και ακηδεμονευτη συσσωρευση πλουτου σε λιγους. Αντ αυτου παγκοσμιως οι πολιτικες δυναμεις θεωρουν δεδομενο τον ογκο και κοιτανε πως θα βρουν τροπους να κρατησουν ζωντανες τις οικονομιες τους πατωντας κατω τους ευκολους στοχους, τους φτωχους πολιτες των κρατων τους. Για αυτη τη δουλεια επιστρατευουν τεχνοκρατες που κανουν καταπληκτικη δουλεια μεν γυρω απο τον κακοηθη ογκο για τον οργανισμο, αλλα αρνουντε πεισματικα να ασχοληθουν με τον ιδιο τον ογκο, ενας απο αυτους εναι και ο νεος πρωθυπουργος μας. Θεωρουμε λοιπον δεδομενο οτι ζουμε υπο τις πιεσεις των οικονομικων καρκινωματων και συνεχιζουμε να συντηρουμαστε φυτοζωωντας με τεχνοκρατικες πατεντες, μεχρι την επομενη γενικευμενη καταστοφη που θα μηδενισει ξανα το συστημα.
Αυτο λοιπον δεν ειναι θεραπεια, τις περισοτερες φορες (αν οχι ολλες) ειναι αβανταρισμα της ιδιας της παθησης και τιποτα περισοτερο. Βεβαια κανεις απο περιοπτη θεση μεσα στο συστημα δε θα παρει ποτε την πρωτοβουλια να εισηγηθει αυτων των μεγαλων θεσμικων αναμορφωσεων που απαιτουντε για την καταπολεμηση του ογκου και αυτο ειναι πολυ λογικο εφοσον δεν περνει την προτοβουλια να πιεσει ο ιδιος ο λαος απο κατω τους πολιτικους αρχηγους του αφου αυτος ειναι που βιωνει και το προβλημα. Και ο λαος για να παρει αυτην την προτωβουλια θα πρεπει πρωτα να καταλαβει οτι υπαρχει προβλημα και επειτα να καταλαβει με σαφηνεια ποιο ειναι και το προβλημα. Και αυτο ειναι μια υποχρεωση αυτου που ειναι πιο κοντα στην ερμηνεια του προβληματος και αυτος ειναι η Αριστερα. Αλλα εαν η Αριστερα δεν μπει στη διαδιακασια της σοβαρης αναθεωρησης των Μαρξιστικων ισοπεδωτικων, ολοκληρωτικων θεωριων της, αποδιδωντας επιστημονικου επιπεδου συγχρονες και σαφεις διορθωτικες προτασεις και σαφεις ερμηνειες των αδυναμιων του συστηματως και των γενικευμενων λογικων σφαματων οπως το κυριοτερο που ειναι η ενοια της ιδιοκτησιας που θεωρειται σαν ενα κεκτημενο αδευμευτο απο τις κοινωνικες συμβασεις, τοτε θα αργησουμε πολυ να δουμε φως. Και ολα δειχνουν οτι οντως θα αργησουμε πολυ να δουμε φως. Απο μια εννοια ο Μαρξισμος με τον τροπο που εκλεισε ως δογμα αντι να θεωρηθει ενα εξαιρετικο εναυσμα για επιστημονικες κοινωνικες αναμορφωσεις αποτελεσε την γκιλοτινα των πραγματικων αγωνων για κοινωνικη αλλαγη και σε αυτο ο μονος που δε φταιει καθολου ειναι ο Μαρξ.
Παιδιά σε ορφανοτροφεία από απελπισμένους γονείς λόγω... κρίσης
εδω φτασαμε...
κ κατι μ λεει πως εχει κ παρακατω
εδω φτασαμε...
κ κατι μ λεει πως εχει κ παρακατω
το τελος μιας εποχης και η αρχη μιας αλλης...
προς το καλυτερο ή το χειροτερο...
...θα δειξει...
προς το καλυτερο ή το χειροτερο...
...θα δειξει...