Subpage under development, new version coming soon!
Subject: »το κράτος είμαστε εμείς και να μας χαιρόμαστε.
Το υπερψηφισαν τα λαμογια του κερατα!
Ντρεπομαι...
Ντρεπομαι...
Δεν το ψηφίσαμε εγώ και εσύ οπότε δεν χρειάζεται να ντρέπεσαι.Το ψήφισαν οι προδότες.Θα έρθει όμως η στιγμη που κάποτε θα πληρώσουν όλοι.Ο καιρός είναι κοντά
(edited)
(edited)
Δεν είμαστε εμείς οι μικροί ούτε θα γίνουμε ποτε.Μικροί είναι αυτοι που το ψήσισαν.....
+1
Δεν θα ντραπώ εγώ για τα ρεμάλια! Και το ότι δεν ντρέπονται για τον εαυτό τους οι ίδιοι εξοργίζει περισσότερο τον λαό!
Η λύση δεν είναι απλά βία, είναι κάτι χειρότερο απ' αυτό! :Ρ
Χρεοκοπήστε να δείτε πώς θα παρακαλάνε οι τσάμπα μάγκες οι ξένοι!
Δεν λέω θα περάσουμε δύσκολα στην αρχή αλλά δεν βλέπω τώρα να είναι κάτι εύκολο!
Δεν θα ντραπώ εγώ για τα ρεμάλια! Και το ότι δεν ντρέπονται για τον εαυτό τους οι ίδιοι εξοργίζει περισσότερο τον λαό!
Η λύση δεν είναι απλά βία, είναι κάτι χειρότερο απ' αυτό! :Ρ
Χρεοκοπήστε να δείτε πώς θα παρακαλάνε οι τσάμπα μάγκες οι ξένοι!
Δεν λέω θα περάσουμε δύσκολα στην αρχή αλλά δεν βλέπω τώρα να είναι κάτι εύκολο!
Σε λίγο καιρό που η πείνα και η απόγνωση θα μεγαλώσει αυτό που έγινε χθες στο κέντρο θα είναι παράδεισος!!!
Δείτε και αυτό: http://www.tsantiri.gr/ethnika-themata/i-merkel-zitise-iriniki-paradosi-tis-kritis.html
Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους μπάσταρδους!
Δείτε και αυτό: http://www.tsantiri.gr/ethnika-themata/i-merkel-zitise-iriniki-paradosi-tis-kritis.html
Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους μπάσταρδους!
Στην Ελλάδα σήμερα όλη μέρα ΜΜΕ και πολιτικοί παρουσιάζουν εικόνες από εμπάργκο τροφίμων φαρμάκων και καυσίμων και το αποκαλούν χρεοκοπία. Τερατολογούν για να στηρίξουν Σαμαρά ΓΑΠ και τραπεζίτες...
Ας δούμε τι συνέβη σε μια πραγματική πολύ πρόσφατη χρεοκοπία σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Ας το διαβάσουμε το παρακάτω άρθρο σαν βιβλίο οδηγιών manual χρεοκοπίας....
Η ιστορία ή οποία αποκαλύφθηκε από ένα ιταλικό ραδιοφωνικό σταθμό για την συνεχιζόμενη επανάσταση στην Ισλανδία είναι ένα χαρακτηριστικότατο παράδειγμα για το πόσο λίγο τα δικά μας Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης μας ενημερώνουν πραγματικά ή όχι για τα γεγονότα στον κόσμο.
Το 2008, κατά την έναρξη της «κρίσης», η Ισλανδία κυριολεκτικά πτώχευσε. Από τότε αυτό το ελάχιστα γνωστό μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης «έχει χαθεί από τα ραντάρ της ενημέρωσης».
Κατά την διάρκεια που οι ευρωπαϊκές χώρες, η μια μετά την άλλη, απειλούνται από την πτώχευση, η οποία (η πτώχευση) απειλεί την ύπαρξη του Ευρώ, το πέσιμο της οποίας θα έχει ανεξέλεγκτες συνέπειες για όλο τον κόσμο, το τελευταίο πράγμα που θα ήθελαν οι Μερκελοσαρκοζύ και τα τσιράκια τους ανά τον κόσμο είναι να γίνει η Ισλανδία παράδειγμα για άλλες χώρες.
Ας δούμε γιατί.
Η Ισλανδία (πληθυσμός 320 χιλιάδες) ήταν μια από της πλουσιότερες χώρες του κόσμου. Το 2003 με την τελική επικράτηση του νεοφιλελεύθερου καθεστώτος όλες οι τράπεζες ιδιωτικοποιήθηκαν και, με στόχο την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, οι τράπεζες αυτές προσέφεραν το ονλαϊν-μπάνκινκ και με την συνδρομή του χαμηλότερου δυνατού κόστους οι τράπεζες αυτές έδειχναν μεγάλα ποσοστά κερδών.
Οι λογαριασμοί, οι οποίοι ονομάστηκαν IceSave, προσέλκυσαν πολλούς μικρούς Βρετανούς και Ολλανδούς επενδυτές. Αλλά παράλληλα με την αύξηση των επενδύσεων αυξανόταν και το εξωτερικό χρέος των τραπεζών.
Το 2003 το χρέος της Ισλανδίας ήταν ίσο με το 200% του ΑΕΠ, ενώ το 2007 είχε φτάσει στο 900%. Στην Ελλάδα σήμερα είναι στο 160% Η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 έκανε το τελικό χτύπημα. Οι τρεις βασικές τράπεζες της Ισλανδίας ( Landbanki, Kapthing και η Glitnir) πτώχευσαν. Η κρόνα έχασε 85% της αξίας της έναντι του Ευρώ.
Στο τέλος του χρόνου η Ισλανδία κήρυξε πτώχευση.
Η κρίση οδήγησε την Ισλανδία, με την διαδικασία της άμεσης δημοκρατίας, στην αποκατάσταση των κυριαρχικών δικαιωμάτων των Ισλανδών μέσον του νέου συντάγματος. Αλλά αυτό επιτεύχθηκε με μεγάλο πόνο.
Να πως έγινε αυτό.
Ο πρωθυπουργός της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης συνασπισμού Γκέιρ Χόρντε βρισκόταν σε διαπραγματεύσεις για την παροχή δανείου ύψους 2.1 δισεκατομμυρίων δολαρίων, στο οποίο (στο δάνειο) η Βρετανία και η Ολλανδία πρόσθεσαν ακόμα 2.5 δισεκατομμύρια.
Η διεθνής οικονομικοί κύκλοι πίεζαν την Ισλανδία για δραστικά μέτρα. Το ΔΝΤ και η ΕΕ ήθελαν να πάρουν το πιο πάνω χρέος «πάνω τους» με επιχείρημα ότι αυτός ο τρόπος είναι ο μόνος για να μπορέσει η Ισλανδία να ξεπληρώσει την Βρετανία και την Ολλανδία.
Οι συνεχόμενες διαμαρτυρίες και ταραχές ανάγκασαν την κυβέρνηση να παραιτηθεί. Οι πρόωρες εκλογές του Απριλίου του 2009 ανέδειξαν στην κυβέρνηση έναν αριστερό συνασπισμό το οποίο καταδίκασε το νεοφιλελεύθερο οικονομικό σύστημα, αλλά αμέσως παραδόθηκε στις απαιτήσεις των δανειστών και έπρεπε -η Ισλανδία- να επιστρέψει συνολικά τρία και πλέον δισεκατομμύρια Ευρώ. Έπρεπε ο κάθε Ισλανδός τα επόμενα 15 χρόνια να πληρώνει 100 Ευρώ κάθε μήνα. Έπρεπε δηλ. ο λαουτζίκος να θυσιαστεί για χρέη κάποιον ιδιωτών προς κάποιους άλλους ιδιώτες. Αυτό ήταν η σταγόνα η οποία υπερχείλισε το ποτήρι.
Αυτό που συνέβη ήταν πρωτοφανές. Η γνώμη ότι οι Ισλανδοί πρέπει να πληρώνουν για τα λάθη των οικονομικών μονοπωλίων, ότι το σύνολο της χώρας πρέπει να πολιορκείται για αποπληρωμή ιδιωτικών χρεών, άλλαξε την σχέση μεταξύ πολιτών και πολιτικών θεσμών, γεγονός το οποίο τελικά οδήγησε την πολιτική ελίτ της Ισλανδίας να πάρει μέρος του εκλογικού σώματος.
Ο πρωθυπουργός Όλαφ Ραγκνάρ Γκρίμσον αρνήθηκε να επικυρώσει τον νόμο το οποίο ανάγκαζε τους πολίτες να σηκώσουν τα βάρη των Ισλανδών τραπεζιτών και συμφώνησε να συγκαλέσει δημοψήφισμα.
Φυσικά η διεθνής κοινότητα αύξησε την πίεση στην Ισλανδία. Η Βρετανία και η Ολλανδία απειλούσαν με σκληρή καταστολή η οποία θα οδηγούσε σε απομόνωση της χώρας. Όταν η Ισλανδία ετοιμαζόταν για δημοψήφισμα, το ΔΝΤ απειλούσε την χώρα να στερήσει οποιαδήποτε βοήθεια. Η Βρετανική κυβέρνηση απειλούσε να παγώσει τις καταθέσεις και τις αποταμιεύσεις των Ισλανδών.
Όπως έλεγε ο Γκρίμσον: «Μας έλεγαν αν δεν δεχθούμε τους όρους τους, θα γίνουμε η Κούβα του Βορρά. Ναι, αλλά αν συμφωνούσαμε θα γινόμασταν η Αϊτή του Βορρά».
Στην Ελλάδα οι επιλογές είναι Ρουμανία στο ευρώ και Αργεντινή εκτός.
Στο δημοψήφισμα του Μαρτίου του 2010 το 93% των Ισλανδών ψήφισαν κατά των πληρωμή των χρεών. Το ΔΝΤ πάγωσε τους δανεισμούς αμέσως. Αλλά η επανάσταση (για την οποία δεν έγραψε κανένα από τα ΜΜΕ, περιλαμβανομένου και του Euronews) δεν πτοήθηκε.
Με την υποστήριξη των οργισμένων πολιτών η κυβέρνηση ξεκίνησε έρευνες για αστικές και ποινικές ευθύνες κατά των υπευθύνων για την οικονομική κρίση. Το Ιντερπόλ εξέδωσε διεθνές ένταλμα σύλληψης για τον πρώην πρόεδρο της τράπεζας Kaupthing Σιγκιζμούντ Έϊναρδσον. Αλλά και πολλοί τραπεζίτες, εγκατέλειψαν εσπευσμένα την χώρα.
Όμως οι Ισλανδοί δεν σταμάτησαν εκεί: αποφάσισαν να υιοθετήσουν νέο σύνταγμα, το οποίο θα απαλλάξει την χώρα από την δύναμη της Διεθνής οικονομίας και των εικονικών νομισμάτων.
Για να γραφτεί νέο σύνταγμα ο Λαός της Ισλανδίας εξέλεξε 25 άτομα μεταξύ 522 ενήλικων, οι οποίοι δεν ανήκαν σε κανένα από τα πολιτικά κόμματα του κατεστημένου. Οι αντιπρόσωποι αυτοί έπρεπε να είχαν προταθεί τουλάχιστον από 30 άτομα. Το έγγραφο γράφτηκε μέσα από το διαδίκτυο. Οι πολίτες μπορούσαν να κάνουν προτάσεις και σχόλια, βλέποντας με τα ίδια τους τα μάτια την διαμόρφωση του συντάγματος. Το σύνταγμα το οποίο τελικά γεννήθηκε μέσα από συμμετοχή των πολιτών, θα παρουσιαστεί στο κοινοβούλιο προς έγκριση μετά από τις επόμενες εκλογές.
όσοι φοβούνται την χρεοκοπία ας ρίξουν μια ματιά στην Ισλανδία όπου μια μικρή χώρα με δύναμη και με σαφήνεια διακηρύσσει ότι ο Λαός τους είναι κυρίαρχος.
Αυτός είναι ο λόγος που η Ισλανδία δεν είναι στις ειδήσεις.
Σήμερα η Ισλανδία των ψαράδων χωρίς τον ορυκτό πλούτο, την Βιομηχανία και τον Γεωργικό τομέα που έχουμε εμείς, έχει ανάπτυξη 3.1% και ανεργία 6.9% το 2011.
Η Ελλάδα έχει 7% ύφεση και 21% ανεργία.
Ας δούμε τι συνέβη σε μια πραγματική πολύ πρόσφατη χρεοκοπία σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Ας το διαβάσουμε το παρακάτω άρθρο σαν βιβλίο οδηγιών manual χρεοκοπίας....
Η ιστορία ή οποία αποκαλύφθηκε από ένα ιταλικό ραδιοφωνικό σταθμό για την συνεχιζόμενη επανάσταση στην Ισλανδία είναι ένα χαρακτηριστικότατο παράδειγμα για το πόσο λίγο τα δικά μας Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης μας ενημερώνουν πραγματικά ή όχι για τα γεγονότα στον κόσμο.
Το 2008, κατά την έναρξη της «κρίσης», η Ισλανδία κυριολεκτικά πτώχευσε. Από τότε αυτό το ελάχιστα γνωστό μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης «έχει χαθεί από τα ραντάρ της ενημέρωσης».
Κατά την διάρκεια που οι ευρωπαϊκές χώρες, η μια μετά την άλλη, απειλούνται από την πτώχευση, η οποία (η πτώχευση) απειλεί την ύπαρξη του Ευρώ, το πέσιμο της οποίας θα έχει ανεξέλεγκτες συνέπειες για όλο τον κόσμο, το τελευταίο πράγμα που θα ήθελαν οι Μερκελοσαρκοζύ και τα τσιράκια τους ανά τον κόσμο είναι να γίνει η Ισλανδία παράδειγμα για άλλες χώρες.
Ας δούμε γιατί.
Η Ισλανδία (πληθυσμός 320 χιλιάδες) ήταν μια από της πλουσιότερες χώρες του κόσμου. Το 2003 με την τελική επικράτηση του νεοφιλελεύθερου καθεστώτος όλες οι τράπεζες ιδιωτικοποιήθηκαν και, με στόχο την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, οι τράπεζες αυτές προσέφεραν το ονλαϊν-μπάνκινκ και με την συνδρομή του χαμηλότερου δυνατού κόστους οι τράπεζες αυτές έδειχναν μεγάλα ποσοστά κερδών.
Οι λογαριασμοί, οι οποίοι ονομάστηκαν IceSave, προσέλκυσαν πολλούς μικρούς Βρετανούς και Ολλανδούς επενδυτές. Αλλά παράλληλα με την αύξηση των επενδύσεων αυξανόταν και το εξωτερικό χρέος των τραπεζών.
Το 2003 το χρέος της Ισλανδίας ήταν ίσο με το 200% του ΑΕΠ, ενώ το 2007 είχε φτάσει στο 900%. Στην Ελλάδα σήμερα είναι στο 160% Η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 έκανε το τελικό χτύπημα. Οι τρεις βασικές τράπεζες της Ισλανδίας ( Landbanki, Kapthing και η Glitnir) πτώχευσαν. Η κρόνα έχασε 85% της αξίας της έναντι του Ευρώ.
Στο τέλος του χρόνου η Ισλανδία κήρυξε πτώχευση.
Η κρίση οδήγησε την Ισλανδία, με την διαδικασία της άμεσης δημοκρατίας, στην αποκατάσταση των κυριαρχικών δικαιωμάτων των Ισλανδών μέσον του νέου συντάγματος. Αλλά αυτό επιτεύχθηκε με μεγάλο πόνο.
Να πως έγινε αυτό.
Ο πρωθυπουργός της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης συνασπισμού Γκέιρ Χόρντε βρισκόταν σε διαπραγματεύσεις για την παροχή δανείου ύψους 2.1 δισεκατομμυρίων δολαρίων, στο οποίο (στο δάνειο) η Βρετανία και η Ολλανδία πρόσθεσαν ακόμα 2.5 δισεκατομμύρια.
Η διεθνής οικονομικοί κύκλοι πίεζαν την Ισλανδία για δραστικά μέτρα. Το ΔΝΤ και η ΕΕ ήθελαν να πάρουν το πιο πάνω χρέος «πάνω τους» με επιχείρημα ότι αυτός ο τρόπος είναι ο μόνος για να μπορέσει η Ισλανδία να ξεπληρώσει την Βρετανία και την Ολλανδία.
Οι συνεχόμενες διαμαρτυρίες και ταραχές ανάγκασαν την κυβέρνηση να παραιτηθεί. Οι πρόωρες εκλογές του Απριλίου του 2009 ανέδειξαν στην κυβέρνηση έναν αριστερό συνασπισμό το οποίο καταδίκασε το νεοφιλελεύθερο οικονομικό σύστημα, αλλά αμέσως παραδόθηκε στις απαιτήσεις των δανειστών και έπρεπε -η Ισλανδία- να επιστρέψει συνολικά τρία και πλέον δισεκατομμύρια Ευρώ. Έπρεπε ο κάθε Ισλανδός τα επόμενα 15 χρόνια να πληρώνει 100 Ευρώ κάθε μήνα. Έπρεπε δηλ. ο λαουτζίκος να θυσιαστεί για χρέη κάποιον ιδιωτών προς κάποιους άλλους ιδιώτες. Αυτό ήταν η σταγόνα η οποία υπερχείλισε το ποτήρι.
Αυτό που συνέβη ήταν πρωτοφανές. Η γνώμη ότι οι Ισλανδοί πρέπει να πληρώνουν για τα λάθη των οικονομικών μονοπωλίων, ότι το σύνολο της χώρας πρέπει να πολιορκείται για αποπληρωμή ιδιωτικών χρεών, άλλαξε την σχέση μεταξύ πολιτών και πολιτικών θεσμών, γεγονός το οποίο τελικά οδήγησε την πολιτική ελίτ της Ισλανδίας να πάρει μέρος του εκλογικού σώματος.
Ο πρωθυπουργός Όλαφ Ραγκνάρ Γκρίμσον αρνήθηκε να επικυρώσει τον νόμο το οποίο ανάγκαζε τους πολίτες να σηκώσουν τα βάρη των Ισλανδών τραπεζιτών και συμφώνησε να συγκαλέσει δημοψήφισμα.
Φυσικά η διεθνής κοινότητα αύξησε την πίεση στην Ισλανδία. Η Βρετανία και η Ολλανδία απειλούσαν με σκληρή καταστολή η οποία θα οδηγούσε σε απομόνωση της χώρας. Όταν η Ισλανδία ετοιμαζόταν για δημοψήφισμα, το ΔΝΤ απειλούσε την χώρα να στερήσει οποιαδήποτε βοήθεια. Η Βρετανική κυβέρνηση απειλούσε να παγώσει τις καταθέσεις και τις αποταμιεύσεις των Ισλανδών.
Όπως έλεγε ο Γκρίμσον: «Μας έλεγαν αν δεν δεχθούμε τους όρους τους, θα γίνουμε η Κούβα του Βορρά. Ναι, αλλά αν συμφωνούσαμε θα γινόμασταν η Αϊτή του Βορρά».
Στην Ελλάδα οι επιλογές είναι Ρουμανία στο ευρώ και Αργεντινή εκτός.
Στο δημοψήφισμα του Μαρτίου του 2010 το 93% των Ισλανδών ψήφισαν κατά των πληρωμή των χρεών. Το ΔΝΤ πάγωσε τους δανεισμούς αμέσως. Αλλά η επανάσταση (για την οποία δεν έγραψε κανένα από τα ΜΜΕ, περιλαμβανομένου και του Euronews) δεν πτοήθηκε.
Με την υποστήριξη των οργισμένων πολιτών η κυβέρνηση ξεκίνησε έρευνες για αστικές και ποινικές ευθύνες κατά των υπευθύνων για την οικονομική κρίση. Το Ιντερπόλ εξέδωσε διεθνές ένταλμα σύλληψης για τον πρώην πρόεδρο της τράπεζας Kaupthing Σιγκιζμούντ Έϊναρδσον. Αλλά και πολλοί τραπεζίτες, εγκατέλειψαν εσπευσμένα την χώρα.
Όμως οι Ισλανδοί δεν σταμάτησαν εκεί: αποφάσισαν να υιοθετήσουν νέο σύνταγμα, το οποίο θα απαλλάξει την χώρα από την δύναμη της Διεθνής οικονομίας και των εικονικών νομισμάτων.
Για να γραφτεί νέο σύνταγμα ο Λαός της Ισλανδίας εξέλεξε 25 άτομα μεταξύ 522 ενήλικων, οι οποίοι δεν ανήκαν σε κανένα από τα πολιτικά κόμματα του κατεστημένου. Οι αντιπρόσωποι αυτοί έπρεπε να είχαν προταθεί τουλάχιστον από 30 άτομα. Το έγγραφο γράφτηκε μέσα από το διαδίκτυο. Οι πολίτες μπορούσαν να κάνουν προτάσεις και σχόλια, βλέποντας με τα ίδια τους τα μάτια την διαμόρφωση του συντάγματος. Το σύνταγμα το οποίο τελικά γεννήθηκε μέσα από συμμετοχή των πολιτών, θα παρουσιαστεί στο κοινοβούλιο προς έγκριση μετά από τις επόμενες εκλογές.
όσοι φοβούνται την χρεοκοπία ας ρίξουν μια ματιά στην Ισλανδία όπου μια μικρή χώρα με δύναμη και με σαφήνεια διακηρύσσει ότι ο Λαός τους είναι κυρίαρχος.
Αυτός είναι ο λόγος που η Ισλανδία δεν είναι στις ειδήσεις.
Σήμερα η Ισλανδία των ψαράδων χωρίς τον ορυκτό πλούτο, την Βιομηχανία και τον Γεωργικό τομέα που έχουμε εμείς, έχει ανάπτυξη 3.1% και ανεργία 6.9% το 2011.
Η Ελλάδα έχει 7% ύφεση και 21% ανεργία.
Εκτενές αφιέρωμα στα όσα συνέβησαν στη χώρα μας χθες, κάνει η εφημερίδα Bild περιγράφοντας όλο το παρασκήνιο των εξελίξεων.
Στο κείμενο της εφημερίδας, το οποίο τιτλοφορείται «Η Ελλάδα στο σημείο μηδέν», φιλοξενείται μάλιστα και σχετικό σχόλιο του συντάκτη ο οποίος ζητά να μπει ένα «τέλος στην υποδαύλιση».
Πιο συγκεκριμένα, στο κείμενο αναφέρεται: «Να ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα: Ελλάδα, Πορτογαλία και Ισπανία δεν κυβερνιόντουσαν από το Βερολίνο. Κανένας καγκελάριος δεν πίεσε τις χώρες αυτές να ζούνε με δανεικά, αντί να επενδύουν στην οικονομία τους. Παρόλα αυτά η Γερμανία διαθέτει τα περισσότερα χρήματα από κάθε άλλη χώρα στο μηχανισμό στήριξης. Δεν περιμένουμε να μας ευχαριστήσουν. Θα ήμασταν απλά ικανοποιημένοι αν δεν μας αποκαλούσαν ναζί».
Μας ζητούν λοιπόν να ξεχάσουμε τη συμπεριφορά τους απέναντι στην Ελλάδα και τους εκβιασμούς των πολιτικών τους… Αν δεν είναι αυτό απολυταρχική λογική τι είναι;
Στο κείμενο της εφημερίδας, το οποίο τιτλοφορείται «Η Ελλάδα στο σημείο μηδέν», φιλοξενείται μάλιστα και σχετικό σχόλιο του συντάκτη ο οποίος ζητά να μπει ένα «τέλος στην υποδαύλιση».
Πιο συγκεκριμένα, στο κείμενο αναφέρεται: «Να ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα: Ελλάδα, Πορτογαλία και Ισπανία δεν κυβερνιόντουσαν από το Βερολίνο. Κανένας καγκελάριος δεν πίεσε τις χώρες αυτές να ζούνε με δανεικά, αντί να επενδύουν στην οικονομία τους. Παρόλα αυτά η Γερμανία διαθέτει τα περισσότερα χρήματα από κάθε άλλη χώρα στο μηχανισμό στήριξης. Δεν περιμένουμε να μας ευχαριστήσουν. Θα ήμασταν απλά ικανοποιημένοι αν δεν μας αποκαλούσαν ναζί».
Μας ζητούν λοιπόν να ξεχάσουμε τη συμπεριφορά τους απέναντι στην Ελλάδα και τους εκβιασμούς των πολιτικών τους… Αν δεν είναι αυτό απολυταρχική λογική τι είναι;
Συνέντευξη στον Γιώργο Ε. Χριστοφορίδη
«Η Αστυνομία να συλλάβει τον δοτό πρωθυπουργό και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Τύποις. Οι Ενοπλες Δυνάμεις να τεθούν σε επιχειρησιακή ετοιμότητα, παραμένοντας στα στρατόπεδα. Οι δημόσιοι υπάλληλοι να αναλάβουν τη διοίκηση της χώρας, στους χώρους εργασίας τους».
Ο Δημήτρης Καζάκης έχει πολύ συγκεκριμένο σχέδιο για την επόμενη μέρα, μετά την ψήφιση του νέου μνημονίου. Και το καταθέτει μέσω του newsbomb.gr, λίγες μόνο ώρες μετά την ψηφοφορία στη Βουλή. Ο πρωταρχικός στόχος του γνωστού αναλυτή, που έχει τεράστια απήχηση και ρεύμα στη μετά-ΔΝΤ Ελλάδα, είναι ένας και μοναδικός: πώς θα αποφευχθεί το αιματοκύλισμα της χώρας.
Ηδη, σήμερα, ο Δημήτρης Καζάκης δρομολογεί επαφή με τη γενική γραμματέα του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα. Αύριο θα κάνει το ίδιο και με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα. Θα τους καλέσει να προχωρήσουν σε μια κοινή δήλωση, την οποία θα προσυπογράφουν και οι άλλες, εξωκοινοβουλευτικές, δυνάμεις –μεταξύ των οποίων και το ΕΠΑΜ- οι οποίες αντιτάχθηκαν στα μνημόνια. Η κοινή δήλωση θα απευθύνεται στις Ενοπλες Δυνάμεις, στην Αστυνομία, στους δημοσίους υπαλλήλους και θα τους καλεί να πάρουν στα χέρια τους τις τύχες της χώρας. Ακολούθως, οι δυνάμεις της Αριστέρας που εκπροσωπούνται στο Κοινοβούλιο θα παραιτηθούν, ώστε να οδηγηθούμε άμεσα σε εκλογές. Σύμφωνα με το σχεδιασμό του Δ. Καζάκη, την εκλογική διαδικασία πρέπει να αναλάβουν οι δικαστές, όπως προβλέπει το Σύνταγμα, για να διασφαλιστεί ότι θα καταγραφεί η πραγματική βούληση του ελληνικού λαού. «Αν αφήσουμε τις εκλογές στον κ. Παπαδήμο και την κυβέρνησή του, η βία και νοθεία του ’61 θα μοιάζουν με παιδική χαρά», τονίζει ο ίδιος στο newsbomb.gr.
Ο κ. Καζάκης δε μιλά για συνταγματική εκτροπή –όπως σπεύδει να ξεκαθαρίσει: «Το αντίθετο. Μιλώ για την περιφρούρηση του Συντάγματος, κατά το ακροτελεύτιο άρθρο του, το 120, σε μια κατάσταση χειρότερη από χούντα. Του Συντάγματος, που παραβιάζουν τα κόμματα και η κυβέρνηση».
«Αν δεν κινηθούμε γρήγορα», υπογραμμίζει ο γνωστός αναλυτής, «θα χυθεί αίμα. Όχι μόνο από τους πραιτοριανούς της κυβέρνησης, αλλά από τον ίδιο τον κόσμο που πλέον δε θα έχει καμία ελπίδα. Διότι, αν εφαρμοστούν όλα αυτά τα μέτρα, σε δυο-τρεις μήνες οι μισοί Ελληνες δε θα έχουν να φάνε. Όταν άνθρωποι αυτοκτονούν καθημερινά γύρω μας, όταν βλέπουν τα παιδιά τους να πεθαίνουν επειδή δεν έχουν γάζες τα νοσοκομεία, πόσο δύσκολο είναι να γυρίσει η βίδα του κόσμου και να έχουμε αιματοκύλισμα;».
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Δ. Καζάκη στο newsbomb.gr:
κ. Καζάκη, χτες είχαμε διαδηλώσεις, φωνές, επεισόδια, φωτιές. Το νέο μνημόνιο, όμως, πέρασε ακάθεκτο από τη Βουλή. Στα στόματα όλων των Ελλήνων, η ερώτηση είναι μία: «Και τώρα τι γίνεται;».
Υπάρχει τεράστιο ζήτημα. Η χώρα δεν έχει κυβέρνηση. Στην ουσία. Οχι μόνο σε επίπεδο πρωθυπουργικού ανασχηματισμού, επειδή παραιτήθηκαν κάποιοι υπουργοί. Εχουμε παραδώσει τη χώρα ολοσχερώς στους ξένους δανειστές. Τώρα είναι η ώρα, οι δυνάμεις που αντιτάχθηκαν σε όλο αυτό να συγκροτήσουν ένα ενιαίο μέτωπο.
Πώς μπορεί να γίνει αυτό;
Με μια κοινή δήλωση. Να εκφράσουμε την αντίθεση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Και περί της πλειοψηφίας πρόκειται, παρότι οι πραιτοριανοί της κυβέρνησης έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μη φανεί η χτεσινή λαοθάλασσα. Ηταν η μεγαλύτερη συγκέντρωση από την απελευθέρωση, και είναι πραγματικά κρίμα που μπαχαλάκηδες και πραιτοριανοί κατάφεραν, με τις γνωστές τακτικές τους, να μη φτάσει ο κόσμος στην πλατεία Συντάγματος.
Τι θα λέει αυτή η κοινή δήλωση;
Θα καλέσουμε τις Ενοπλες Δυνάμεις να τεθούν σε επαγρύπνηση και επιχειρησιακή ετοιμότητα, παραμένοντας μέσα στα στρατόπεδα. Θα καλέσουμε την Αστυνομία να συλλάβει το δοτό πρωθυπουργό και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τύποις. Θα καλέσουμε τους δημοσίους υπαλλήλους, στο χώρο της εργασίας τους, να αναλάβουν τη δημόσια διοίκηση. Προσέξτε: δε μιλώ για συνταγματική εκτροπή. Το αντίθετο. Πρόκειται για μια κίνηση περιφρούρησης του Συντάγματος, βάσει του ακροτελεύτιου άρθρου του 120, διότι αυτά τα μέτρα δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστούν!
Διότι είναι αδιανόητο ακόμη και να το σκεφτώ ότι η χώρα θα συνεχίσει με ένα τέτοιο πρωθυπουργό, με μια τέτοια διακυβέρνηση. Ποιος αποδέχεται σήμερα τον Βενιζέλο ως υπουργό Οικονομικών, την ώρα που το κόμμα του κατέρρευσε; Ποιος αποδέχεται τον Αντώνη Σαμαρά που έλεγε χτες αυτές τις κουταμάρες περί ανάπτυξης της χώρας, τις οποίες ο ίδιος κατήγγειλε πριν από λίγους μήνες;
Ποιοι θα υπογράφουν ένα τέτοιο κείμενο;
Οι ηγεσίες της Αριστεράς θα πρέπει αναλάβουν την ιστορική ευθύνη σε συντονισμό με τις υπόλοιπες δυνάμεις που αντιτάχθηκαν σε όλο αυτό. Οι δυνάμεις της Αριστεράς, που αντιτάχθηκαν στα μνημόνια, πρέπει να παραιτηθούν από το Κοινοβούλιο, ώστε να μη νομιμοποιούν με την παρουσία τους μια εκτεθειμένη στον ελληνικό λαό κυβέρνηση.
Και, άρα, να οδηγηθούμε σε εκλογές.
Δε φτάνει αυτό. Πρέπει και να περιφρουρήσουμε αυτές τις εκλογές. Γιατί, αν τις αφήσουμε να διεξαχθούν υπό τον Λουκά Παπαδήμο και την κυβέρνησή του, τότε η βία και νοθεία του ’61 θα μοιάζουν με παιδική χαρά.
Με ποιον τρόπο θα περιφρουρηθούν οι εκλογές;
Όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα. Να αναλάβουν οι δικαστές. Ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου, ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας να αναλάβουν τη διεξαγωγή των εκλογών, χωρίς τη διαμεσολάβηση της Singular ή οποιουδήποτε άλλου ιδιώτη καταμετρητή ψήφων. Ωστε να διασφαλίσουμε ότι το αποτέλεσμα θα είναι αυτό που πραγματικά ψήφισε ο ελληνικός λαός.
Να συμπεράνω ότι έχετε αναλάβει προσωπικά την πρωτοβουλία να έρθετε σε επαφή με την κυρία Παπαρήγα και τον κ. Τσίπρα και να τους καταθέσετε την πρότασή σας;
Ναι. Βρίσκομαι ήδη σήμερα σε μια διαδικασία συνεννόησης με την κυρία Παπαρήγα και αύριο θα κάνω το ίδιο και με τον κ. Τσίπρα. Οι επαφές με τις υπόλοιπες, εξωκοινοβουλευτικές, δυνάμεις που βλέπουν θετικά μια τέτοια προοπτική έχουν ολοκληρωθεί νωρίτερα.
Σε περίπτωση που οι δύο ηγέτες δε δεχτούν την πρότασή σας και κινηθούν πιο «θεσμικά» -όπως έχουν κάνει μέχρι τώρα- τι προβλέπετε ότι θα συμβεί;
Να το ξεκαθαρίσω: Η πρότασή μου είναι μεν ακραία, αλλά είναι και θεσμική. Πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουν ότι δε ζούμε μια ομαλή κοινοβουλευτική περίοδο. Στόχος της πρότασης είναι η τήρηση του Συντάγματος, ώστε να αποφύγουμε τα χειρότερα. Αν δεν κινηθούμε γρήγορα, ακριβώς για να προστατεύσουμε το Σύνταγμα που παραβιάζεται από κόμματα και κυβέρνηση, θα χυθεί αίμα. Όχι μόνο από τους πραιτοριανούς, αλλά και από τον κόσμο που πια δε θα έχει καμία ελπίδα.
Η Αριστερά πρέπει να σκεφτεί ώριμα. Διότι, τι είναι η Αριστερά, αν όχι μια δύναμη ανατροπής; Ανατροπής, μιας κατάστασης που είναι χειρότερη από χούντα; Γιατί υπάρχουν, αν όχι γι’ αυτό;
Προσέξτε: δε λέμε να ενωθούμε. Δεν είναι αυτή η πρότασή μας. Μιλάμε για μια σύμπραξη, ώστε να οδηγηθούμε σε εκλογές. Ενόψει της κάλπης, κάθε κόμμα ξεχωριστά θα καταθέσει τις προτάσεις του και θα αποφασίσει ο ελληνικός λαός.
Ουσιαστικά, λέμε να εκβιάσουμε τους εκβιαστές και τους τρομοκράτες. Λέμε να προχωρήσουμε σε μα εκλογική διαδικασία που θα διασφαλίζει ότι θα καταγραφεί η πραγματική βούληση του ελληνικού λαού, γιατί αν την αφήσουμε στα χέρια αυτών των κυρίων…
Κι αν αυτό δε γίνει; Τι φέρνει η επόμενη μέρα, η εποχή του νέου μνημονίου, για τον Ελληνα πολίτη;
κ. Χριστοφορίδη, αν εφαρμοστεί το συγκεκριμένο μνημόνιο και τα άλλα μέτρα που έρχονται, μετά από δύο-τρεις μήνες η κατάσταση στην Ελλάδα θα είναι αβίωτη. Είναι ζήτημα αν ο μισός πληθυσμός θα μπορεί να τραφεί. Αν θα έχει, δηλαδή, την αγοραστική δύναμη να αγοράσει έστω και τα απαραίτητα. Μην ξεχνάτε ότι, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, 3 εκατομμύρια Ελληνες ζούσαν κάτω από το όριο της φτώχειας το 2010. Προσθέστε σε αυτούς, τους ακόμη περισσότερους του 2011 και του 2012. Ο χειμώνας που ζούμε είναι χειρότερος από αυτόν του ’41-’42. Γνωρίζω προσωπικά την περίπτωση μιας 27χρονης μητέρας που αυτοκτόνησε, αφού αναγκάστηκε να κλείσει το ψιλικατζίδικό της και ο άντρας της ήταν άνεργος. Μιλάμε για αίμα που ήδη τρέχει. Καθημερινά. Ποιος εμποδίζει τους ανθρώπους που βλέπουν τα παιδιά τους να πεθαίνουν επειδή δεν έχουν γάζες τα νοσοκομεία… Πόσο δύσκολα μπορεί να στρίψει η βίδα του κόσμου και το αίμα να χυθεί ποτάμια;
«Η Αστυνομία να συλλάβει τον δοτό πρωθυπουργό και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Τύποις. Οι Ενοπλες Δυνάμεις να τεθούν σε επιχειρησιακή ετοιμότητα, παραμένοντας στα στρατόπεδα. Οι δημόσιοι υπάλληλοι να αναλάβουν τη διοίκηση της χώρας, στους χώρους εργασίας τους».
Ο Δημήτρης Καζάκης έχει πολύ συγκεκριμένο σχέδιο για την επόμενη μέρα, μετά την ψήφιση του νέου μνημονίου. Και το καταθέτει μέσω του newsbomb.gr, λίγες μόνο ώρες μετά την ψηφοφορία στη Βουλή. Ο πρωταρχικός στόχος του γνωστού αναλυτή, που έχει τεράστια απήχηση και ρεύμα στη μετά-ΔΝΤ Ελλάδα, είναι ένας και μοναδικός: πώς θα αποφευχθεί το αιματοκύλισμα της χώρας.
Ηδη, σήμερα, ο Δημήτρης Καζάκης δρομολογεί επαφή με τη γενική γραμματέα του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα. Αύριο θα κάνει το ίδιο και με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα. Θα τους καλέσει να προχωρήσουν σε μια κοινή δήλωση, την οποία θα προσυπογράφουν και οι άλλες, εξωκοινοβουλευτικές, δυνάμεις –μεταξύ των οποίων και το ΕΠΑΜ- οι οποίες αντιτάχθηκαν στα μνημόνια. Η κοινή δήλωση θα απευθύνεται στις Ενοπλες Δυνάμεις, στην Αστυνομία, στους δημοσίους υπαλλήλους και θα τους καλεί να πάρουν στα χέρια τους τις τύχες της χώρας. Ακολούθως, οι δυνάμεις της Αριστέρας που εκπροσωπούνται στο Κοινοβούλιο θα παραιτηθούν, ώστε να οδηγηθούμε άμεσα σε εκλογές. Σύμφωνα με το σχεδιασμό του Δ. Καζάκη, την εκλογική διαδικασία πρέπει να αναλάβουν οι δικαστές, όπως προβλέπει το Σύνταγμα, για να διασφαλιστεί ότι θα καταγραφεί η πραγματική βούληση του ελληνικού λαού. «Αν αφήσουμε τις εκλογές στον κ. Παπαδήμο και την κυβέρνησή του, η βία και νοθεία του ’61 θα μοιάζουν με παιδική χαρά», τονίζει ο ίδιος στο newsbomb.gr.
Ο κ. Καζάκης δε μιλά για συνταγματική εκτροπή –όπως σπεύδει να ξεκαθαρίσει: «Το αντίθετο. Μιλώ για την περιφρούρηση του Συντάγματος, κατά το ακροτελεύτιο άρθρο του, το 120, σε μια κατάσταση χειρότερη από χούντα. Του Συντάγματος, που παραβιάζουν τα κόμματα και η κυβέρνηση».
«Αν δεν κινηθούμε γρήγορα», υπογραμμίζει ο γνωστός αναλυτής, «θα χυθεί αίμα. Όχι μόνο από τους πραιτοριανούς της κυβέρνησης, αλλά από τον ίδιο τον κόσμο που πλέον δε θα έχει καμία ελπίδα. Διότι, αν εφαρμοστούν όλα αυτά τα μέτρα, σε δυο-τρεις μήνες οι μισοί Ελληνες δε θα έχουν να φάνε. Όταν άνθρωποι αυτοκτονούν καθημερινά γύρω μας, όταν βλέπουν τα παιδιά τους να πεθαίνουν επειδή δεν έχουν γάζες τα νοσοκομεία, πόσο δύσκολο είναι να γυρίσει η βίδα του κόσμου και να έχουμε αιματοκύλισμα;».
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Δ. Καζάκη στο newsbomb.gr:
κ. Καζάκη, χτες είχαμε διαδηλώσεις, φωνές, επεισόδια, φωτιές. Το νέο μνημόνιο, όμως, πέρασε ακάθεκτο από τη Βουλή. Στα στόματα όλων των Ελλήνων, η ερώτηση είναι μία: «Και τώρα τι γίνεται;».
Υπάρχει τεράστιο ζήτημα. Η χώρα δεν έχει κυβέρνηση. Στην ουσία. Οχι μόνο σε επίπεδο πρωθυπουργικού ανασχηματισμού, επειδή παραιτήθηκαν κάποιοι υπουργοί. Εχουμε παραδώσει τη χώρα ολοσχερώς στους ξένους δανειστές. Τώρα είναι η ώρα, οι δυνάμεις που αντιτάχθηκαν σε όλο αυτό να συγκροτήσουν ένα ενιαίο μέτωπο.
Πώς μπορεί να γίνει αυτό;
Με μια κοινή δήλωση. Να εκφράσουμε την αντίθεση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Και περί της πλειοψηφίας πρόκειται, παρότι οι πραιτοριανοί της κυβέρνησης έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μη φανεί η χτεσινή λαοθάλασσα. Ηταν η μεγαλύτερη συγκέντρωση από την απελευθέρωση, και είναι πραγματικά κρίμα που μπαχαλάκηδες και πραιτοριανοί κατάφεραν, με τις γνωστές τακτικές τους, να μη φτάσει ο κόσμος στην πλατεία Συντάγματος.
Τι θα λέει αυτή η κοινή δήλωση;
Θα καλέσουμε τις Ενοπλες Δυνάμεις να τεθούν σε επαγρύπνηση και επιχειρησιακή ετοιμότητα, παραμένοντας μέσα στα στρατόπεδα. Θα καλέσουμε την Αστυνομία να συλλάβει το δοτό πρωθυπουργό και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τύποις. Θα καλέσουμε τους δημοσίους υπαλλήλους, στο χώρο της εργασίας τους, να αναλάβουν τη δημόσια διοίκηση. Προσέξτε: δε μιλώ για συνταγματική εκτροπή. Το αντίθετο. Πρόκειται για μια κίνηση περιφρούρησης του Συντάγματος, βάσει του ακροτελεύτιου άρθρου του 120, διότι αυτά τα μέτρα δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστούν!
Διότι είναι αδιανόητο ακόμη και να το σκεφτώ ότι η χώρα θα συνεχίσει με ένα τέτοιο πρωθυπουργό, με μια τέτοια διακυβέρνηση. Ποιος αποδέχεται σήμερα τον Βενιζέλο ως υπουργό Οικονομικών, την ώρα που το κόμμα του κατέρρευσε; Ποιος αποδέχεται τον Αντώνη Σαμαρά που έλεγε χτες αυτές τις κουταμάρες περί ανάπτυξης της χώρας, τις οποίες ο ίδιος κατήγγειλε πριν από λίγους μήνες;
Ποιοι θα υπογράφουν ένα τέτοιο κείμενο;
Οι ηγεσίες της Αριστεράς θα πρέπει αναλάβουν την ιστορική ευθύνη σε συντονισμό με τις υπόλοιπες δυνάμεις που αντιτάχθηκαν σε όλο αυτό. Οι δυνάμεις της Αριστεράς, που αντιτάχθηκαν στα μνημόνια, πρέπει να παραιτηθούν από το Κοινοβούλιο, ώστε να μη νομιμοποιούν με την παρουσία τους μια εκτεθειμένη στον ελληνικό λαό κυβέρνηση.
Και, άρα, να οδηγηθούμε σε εκλογές.
Δε φτάνει αυτό. Πρέπει και να περιφρουρήσουμε αυτές τις εκλογές. Γιατί, αν τις αφήσουμε να διεξαχθούν υπό τον Λουκά Παπαδήμο και την κυβέρνησή του, τότε η βία και νοθεία του ’61 θα μοιάζουν με παιδική χαρά.
Με ποιον τρόπο θα περιφρουρηθούν οι εκλογές;
Όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα. Να αναλάβουν οι δικαστές. Ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου, ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας να αναλάβουν τη διεξαγωγή των εκλογών, χωρίς τη διαμεσολάβηση της Singular ή οποιουδήποτε άλλου ιδιώτη καταμετρητή ψήφων. Ωστε να διασφαλίσουμε ότι το αποτέλεσμα θα είναι αυτό που πραγματικά ψήφισε ο ελληνικός λαός.
Να συμπεράνω ότι έχετε αναλάβει προσωπικά την πρωτοβουλία να έρθετε σε επαφή με την κυρία Παπαρήγα και τον κ. Τσίπρα και να τους καταθέσετε την πρότασή σας;
Ναι. Βρίσκομαι ήδη σήμερα σε μια διαδικασία συνεννόησης με την κυρία Παπαρήγα και αύριο θα κάνω το ίδιο και με τον κ. Τσίπρα. Οι επαφές με τις υπόλοιπες, εξωκοινοβουλευτικές, δυνάμεις που βλέπουν θετικά μια τέτοια προοπτική έχουν ολοκληρωθεί νωρίτερα.
Σε περίπτωση που οι δύο ηγέτες δε δεχτούν την πρότασή σας και κινηθούν πιο «θεσμικά» -όπως έχουν κάνει μέχρι τώρα- τι προβλέπετε ότι θα συμβεί;
Να το ξεκαθαρίσω: Η πρότασή μου είναι μεν ακραία, αλλά είναι και θεσμική. Πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουν ότι δε ζούμε μια ομαλή κοινοβουλευτική περίοδο. Στόχος της πρότασης είναι η τήρηση του Συντάγματος, ώστε να αποφύγουμε τα χειρότερα. Αν δεν κινηθούμε γρήγορα, ακριβώς για να προστατεύσουμε το Σύνταγμα που παραβιάζεται από κόμματα και κυβέρνηση, θα χυθεί αίμα. Όχι μόνο από τους πραιτοριανούς, αλλά και από τον κόσμο που πια δε θα έχει καμία ελπίδα.
Η Αριστερά πρέπει να σκεφτεί ώριμα. Διότι, τι είναι η Αριστερά, αν όχι μια δύναμη ανατροπής; Ανατροπής, μιας κατάστασης που είναι χειρότερη από χούντα; Γιατί υπάρχουν, αν όχι γι’ αυτό;
Προσέξτε: δε λέμε να ενωθούμε. Δεν είναι αυτή η πρότασή μας. Μιλάμε για μια σύμπραξη, ώστε να οδηγηθούμε σε εκλογές. Ενόψει της κάλπης, κάθε κόμμα ξεχωριστά θα καταθέσει τις προτάσεις του και θα αποφασίσει ο ελληνικός λαός.
Ουσιαστικά, λέμε να εκβιάσουμε τους εκβιαστές και τους τρομοκράτες. Λέμε να προχωρήσουμε σε μα εκλογική διαδικασία που θα διασφαλίζει ότι θα καταγραφεί η πραγματική βούληση του ελληνικού λαού, γιατί αν την αφήσουμε στα χέρια αυτών των κυρίων…
Κι αν αυτό δε γίνει; Τι φέρνει η επόμενη μέρα, η εποχή του νέου μνημονίου, για τον Ελληνα πολίτη;
κ. Χριστοφορίδη, αν εφαρμοστεί το συγκεκριμένο μνημόνιο και τα άλλα μέτρα που έρχονται, μετά από δύο-τρεις μήνες η κατάσταση στην Ελλάδα θα είναι αβίωτη. Είναι ζήτημα αν ο μισός πληθυσμός θα μπορεί να τραφεί. Αν θα έχει, δηλαδή, την αγοραστική δύναμη να αγοράσει έστω και τα απαραίτητα. Μην ξεχνάτε ότι, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, 3 εκατομμύρια Ελληνες ζούσαν κάτω από το όριο της φτώχειας το 2010. Προσθέστε σε αυτούς, τους ακόμη περισσότερους του 2011 και του 2012. Ο χειμώνας που ζούμε είναι χειρότερος από αυτόν του ’41-’42. Γνωρίζω προσωπικά την περίπτωση μιας 27χρονης μητέρας που αυτοκτόνησε, αφού αναγκάστηκε να κλείσει το ψιλικατζίδικό της και ο άντρας της ήταν άνεργος. Μιλάμε για αίμα που ήδη τρέχει. Καθημερινά. Ποιος εμποδίζει τους ανθρώπους που βλέπουν τα παιδιά τους να πεθαίνουν επειδή δεν έχουν γάζες τα νοσοκομεία… Πόσο δύσκολα μπορεί να στρίψει η βίδα του κόσμου και το αίμα να χυθεί ποτάμια;
Η απάντηση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη σε Λ.Παπαδήμο, Γ.Παπανδρέου & Α.Σαμαρά !!!
Η απάντηση στην τρομοκρατία των Ελλήνων πολιτών του δοτού πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου, του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γιώργου Παπανδρέου και του "αλλαξοπιστήσαντα" προέδρου της ΝΔ, Αντώνη Σαμαρά για να αποδεχθεί η Βουλή το εθνοκτόνο Μνημόνιο, έρχεται από τα βάθη της ελληνικής Ιστορίας και δεν ανήκει σε κανέναν άλλο, παρά στον μεγαλύτερο Έλληνα της νεότερης Ελληνικής Ιστορίας, τον στρατηγό Θεόδωρο Κολοκοτρώνη.
Προσαρμοσμένη στα καθ'ημάς δημοσιεύεται "αποκλειστικά" από το defencenet.gr, όπως παρουσιάζεται και η αρχική απάντησή του στον Ιμπραήμ, όταν ο τελευταίος απείλησε να κάψει ολόκληρη της Μεσσηνία και κυρίως να κάψει τα ελαιόδενδρα που ήταν η πηγή ζωής των Μεσσήνιων (ειδικά ο Α.Σαμαράς θα έπρεπε να γνωρίζει αυτή την απάντηση και να τον είχε διδάξει).
Ας δούμε κατ'άρχήν τις είπαν οι τρεις σύγχρονοι πολιτικοί (και οι τρεις τα ίδια είπαν, αλλά χρησιμοποιούμε ως βάση την ομιλία του Λ.Παπαδήμου, ο οποίος θεωρείται ότι εκφράζει τον γερμανικό και τον τραπεζικό παράγοντα):
"Μια άτακτη χρεοκοπία θα έριχνε τη χώρα μας σε μια καταστροφική περιπέτεια. Θα δημιουργούσε συνθήκες ανεξέλεγκτου οικονομικού χάους και κοινωνικής έκρηξης.
Οι αποταμιεύσεις των πολιτών θα κινδύνευαν. Το κράτος θα αδυνατούσε να πληρώσει μισθούς, συντάξεις, να καλύψει στοιχειώδεις λειτουργίες, όπως τα νοσοκομεία και τα σχολεία, καθώς έχει ακόμα πρωτογενές έλλειμμα πάνω από 5 δισ. ευρώ. θα είχαμε άδεια ράδια στα σούπερ μάρκετ. Δεν θα είχαμε φάρμακα για τα παιδιά μας. Δεν θα είχαμε καύσιμα.
Η εισαγωγή βασικών αγαθών –όπως φάρμακα, πετρέλαιο, και μηχανήματα– θα γινόταν προβληματική, αφού η χώρα, δημόσιος και ιδιωτικός τομέας, θα έχανε κάθε πρόσβαση σε δανεισμό και η ρευστότητα θα συρρικνωνόταν. Επιχειρήσεις θα έκλειναν μαζικά, αδυνατώντας να αντλήσουν χρηματοδότηση. Η ανεργία, η οποία είναι ήδη απαράδεκτα υψηλή θα αυξανόταν περισσότερο.
Το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων στην περίπτωση μιας άτακτης χρεοκοπίας θα κατέρρεε. Η χώρα θα παρασυρόταν σε μια μακρά δίνη ύφεσης, αστάθειας, ανεργίας και παρατεταμένης εξαθλίωσης.
Οι εξελίξεις αυτές θα οδηγούσαν, αργά ή γρήγορα, στην έξοδο από το ευρώ. Από χώρα του πυρήνα της Ευρωζώνης, η Ελλάδα θα καταντούσε χώρα αδύναμη, στο περιθώριο της Ευρώπης."
Λουκάς Παπαδήμος, Γιώργος Παπανδρέου, Αντώνης Σαμαράς
Και η "προσαρμοσμένη" απάντηση του Γέρου του Μοριά:
«Αυτό οπού μας φοβερίζετε να μας κόψετε και κάψετε τον τρόπο ζωή μας, δεν είναι της πολιτικής έργον, διατί ο τρόπος ζωής των απλών ανθρώπων δεν εναντιώνεται εις κανένα, μόνο οι άνθρωποι εναντιώνονται στις εκλογές και αυτό είναι το δίκαιον της Δημοκρατίας.
Όχι τις ζωές να μας κόψετε, όχι τα λεφτά μας, όχι τα σπίτια που μας κάψατε και κατασχέσατε, μόνον πέτρα απάνω στην πέτρα να μην μείνη, ημείς δεν προσκυνούμεν.
Τι τα σπίτια να μας κατασχέσετε και κατασχέσετε τις καταθέσεις μας η ίδια η γης που μας τα έθρεψε, αυτή η ίδια γη μένει δική μας και τα ματακάνει. Μόνον ένας Έλληνας να μείνη, πάντα θα πολεμούμε και μην ελπίζετε πως την γην μας θα την κάμετε δική σας, βγάλτε το από το νου σας».
Aς δούμε και την αρχική απάντηση στον Ιμπραήμ του στρατηλάτη Θεόδωρου Κολοκοτρώνη:
«Αυτό οπού μας φοβερίζεις, να μας κόψης και κάψης τα καρποφόρα δέντρα μας, δεν είναι της πολεμικής έργον, διατί τα άψυχα δένδρα δεν εναντιώνονται εις κανένα, μόνον οι άνθρωποι οπού εναντιώνονται έχουνε στρατεύματα και σκλαβώνεις, και έτσι είναι το δίκαιον του πολέμου…
Όχι τα κλαδιά να μας κόψης, όχι τα δένδρα, όχι τα σπίτια που μας έκαψες, μόνον πέτρα απάνω στην πέτρα να μην μείνη, ημείς δεν προσκυνούμεν.
Τι τα δένδρα μας αν μας τα κόψης, και κάψης την γην δεν θέλει την σηκώσης και η ίδια η γης που τα έθρεψε, αυτή η ίδια γη μένει δική μας και τα ματακάνει. Μόνον ένας Έλληνας να μείνη, πάντα θα πολεμούμε και μην ελπίζης πως την γην μας θα την κάμης δική σου, βγάλτο από το νου σου».
Βέβαια αξίζει να πούμε και τι είχε πει μετά την Επανάσταση για το τι φοβήθηκε περισσότερο κατά την διάρκεια του ξεσηκωμού: "Τον καιρό του προσκυνήματος φοβήθηκα (σ.σ. εννοούσε όταν ο Ιμπαρήμ κατάκαιγε τα πάντα και ζητούσε απλά να προσκυνήσουν οι επαναστάτες για να γλιτώσουν) και τους προσκυνημένους".
Και σήμερα αν θα ζούσε, τους ίδους θα φοβότανε...
Η απάντηση στην τρομοκρατία των Ελλήνων πολιτών του δοτού πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου, του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γιώργου Παπανδρέου και του "αλλαξοπιστήσαντα" προέδρου της ΝΔ, Αντώνη Σαμαρά για να αποδεχθεί η Βουλή το εθνοκτόνο Μνημόνιο, έρχεται από τα βάθη της ελληνικής Ιστορίας και δεν ανήκει σε κανέναν άλλο, παρά στον μεγαλύτερο Έλληνα της νεότερης Ελληνικής Ιστορίας, τον στρατηγό Θεόδωρο Κολοκοτρώνη.
Προσαρμοσμένη στα καθ'ημάς δημοσιεύεται "αποκλειστικά" από το defencenet.gr, όπως παρουσιάζεται και η αρχική απάντησή του στον Ιμπραήμ, όταν ο τελευταίος απείλησε να κάψει ολόκληρη της Μεσσηνία και κυρίως να κάψει τα ελαιόδενδρα που ήταν η πηγή ζωής των Μεσσήνιων (ειδικά ο Α.Σαμαράς θα έπρεπε να γνωρίζει αυτή την απάντηση και να τον είχε διδάξει).
Ας δούμε κατ'άρχήν τις είπαν οι τρεις σύγχρονοι πολιτικοί (και οι τρεις τα ίδια είπαν, αλλά χρησιμοποιούμε ως βάση την ομιλία του Λ.Παπαδήμου, ο οποίος θεωρείται ότι εκφράζει τον γερμανικό και τον τραπεζικό παράγοντα):
"Μια άτακτη χρεοκοπία θα έριχνε τη χώρα μας σε μια καταστροφική περιπέτεια. Θα δημιουργούσε συνθήκες ανεξέλεγκτου οικονομικού χάους και κοινωνικής έκρηξης.
Οι αποταμιεύσεις των πολιτών θα κινδύνευαν. Το κράτος θα αδυνατούσε να πληρώσει μισθούς, συντάξεις, να καλύψει στοιχειώδεις λειτουργίες, όπως τα νοσοκομεία και τα σχολεία, καθώς έχει ακόμα πρωτογενές έλλειμμα πάνω από 5 δισ. ευρώ. θα είχαμε άδεια ράδια στα σούπερ μάρκετ. Δεν θα είχαμε φάρμακα για τα παιδιά μας. Δεν θα είχαμε καύσιμα.
Η εισαγωγή βασικών αγαθών –όπως φάρμακα, πετρέλαιο, και μηχανήματα– θα γινόταν προβληματική, αφού η χώρα, δημόσιος και ιδιωτικός τομέας, θα έχανε κάθε πρόσβαση σε δανεισμό και η ρευστότητα θα συρρικνωνόταν. Επιχειρήσεις θα έκλειναν μαζικά, αδυνατώντας να αντλήσουν χρηματοδότηση. Η ανεργία, η οποία είναι ήδη απαράδεκτα υψηλή θα αυξανόταν περισσότερο.
Το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων στην περίπτωση μιας άτακτης χρεοκοπίας θα κατέρρεε. Η χώρα θα παρασυρόταν σε μια μακρά δίνη ύφεσης, αστάθειας, ανεργίας και παρατεταμένης εξαθλίωσης.
Οι εξελίξεις αυτές θα οδηγούσαν, αργά ή γρήγορα, στην έξοδο από το ευρώ. Από χώρα του πυρήνα της Ευρωζώνης, η Ελλάδα θα καταντούσε χώρα αδύναμη, στο περιθώριο της Ευρώπης."
Λουκάς Παπαδήμος, Γιώργος Παπανδρέου, Αντώνης Σαμαράς
Και η "προσαρμοσμένη" απάντηση του Γέρου του Μοριά:
«Αυτό οπού μας φοβερίζετε να μας κόψετε και κάψετε τον τρόπο ζωή μας, δεν είναι της πολιτικής έργον, διατί ο τρόπος ζωής των απλών ανθρώπων δεν εναντιώνεται εις κανένα, μόνο οι άνθρωποι εναντιώνονται στις εκλογές και αυτό είναι το δίκαιον της Δημοκρατίας.
Όχι τις ζωές να μας κόψετε, όχι τα λεφτά μας, όχι τα σπίτια που μας κάψατε και κατασχέσατε, μόνον πέτρα απάνω στην πέτρα να μην μείνη, ημείς δεν προσκυνούμεν.
Τι τα σπίτια να μας κατασχέσετε και κατασχέσετε τις καταθέσεις μας η ίδια η γης που μας τα έθρεψε, αυτή η ίδια γη μένει δική μας και τα ματακάνει. Μόνον ένας Έλληνας να μείνη, πάντα θα πολεμούμε και μην ελπίζετε πως την γην μας θα την κάμετε δική σας, βγάλτε το από το νου σας».
Aς δούμε και την αρχική απάντηση στον Ιμπραήμ του στρατηλάτη Θεόδωρου Κολοκοτρώνη:
«Αυτό οπού μας φοβερίζεις, να μας κόψης και κάψης τα καρποφόρα δέντρα μας, δεν είναι της πολεμικής έργον, διατί τα άψυχα δένδρα δεν εναντιώνονται εις κανένα, μόνον οι άνθρωποι οπού εναντιώνονται έχουνε στρατεύματα και σκλαβώνεις, και έτσι είναι το δίκαιον του πολέμου…
Όχι τα κλαδιά να μας κόψης, όχι τα δένδρα, όχι τα σπίτια που μας έκαψες, μόνον πέτρα απάνω στην πέτρα να μην μείνη, ημείς δεν προσκυνούμεν.
Τι τα δένδρα μας αν μας τα κόψης, και κάψης την γην δεν θέλει την σηκώσης και η ίδια η γης που τα έθρεψε, αυτή η ίδια γη μένει δική μας και τα ματακάνει. Μόνον ένας Έλληνας να μείνη, πάντα θα πολεμούμε και μην ελπίζης πως την γην μας θα την κάμης δική σου, βγάλτο από το νου σου».
Βέβαια αξίζει να πούμε και τι είχε πει μετά την Επανάσταση για το τι φοβήθηκε περισσότερο κατά την διάρκεια του ξεσηκωμού: "Τον καιρό του προσκυνήματος φοβήθηκα (σ.σ. εννοούσε όταν ο Ιμπαρήμ κατάκαιγε τα πάντα και ζητούσε απλά να προσκυνήσουν οι επαναστάτες για να γλιτώσουν) και τους προσκυνημένους".
Και σήμερα αν θα ζούσε, τους ίδους θα φοβότανε...
«Παλεύουμε να μη γίνουμε Αργεντινή» είχε πει ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια το Σεπτέμβριο του 2011 στο Προεδρικό Μέγαρο, θέλοντας να περιγράψει σε δραματικό τόνο την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα.
Ποιες ήταν όμως οι επιπτώσεις στη χώρα της Λατινικής Αμερικής, όταν κήρυξε πτώχευση πριν από μία δεκαετία; Ποιες είναι οι ομοιότητες και οι διαφορές της Αργεντινής του 2002 με την Ελλάδα του 2012;
Πριν από δύο δεκαετίες η Αργεντινή θεωρείτο οικονομικό θαύμα. Δεν επρόκειτο, όμως, παρά μία «φούσκα», που σύντομα έσπασε. Το 1983 κατέρρευσε η δικτατορία και η αντίστοιχη «γενιά του Πολυτεχνείου» της Αργεντινής άρχισε να υπερδανείζεται στην προσπάθεια ανασυγκρότησης της χώρας.
Στην αρχή δημιουργήθηκε μία πλασματική ευφορία, που γρήγορα όμως οδήγησε στην κατάρρευση του νομίσματός της. Το 1991 επί κυβερνήσεως Κάρλος Μένεμελήφθη η απόφαση την ενίσχυσης του εθνικού νομίσματος από το αμερικανικό δολάριο, με τις ευλογίες του ΔΝΤ.
Τα πρώτα αποτελέσματα ήταν θετικά. Ο πληθωρισμός μειώθηκε, η αξία του νομίσματος σταθεροποιήθηκε και το βιοτικό επίπεδο των πολιτών ανέβηκε. Η συνέχεια όμως δεν ήταν ανάλογη. Η διαφθορά, η σπατάλη, η πτώση της βιομηχανίας, η μείωση των εξαγώγιμων αγροτικών προϊόντων στέρησε από την κυβέρνηση ρευστό για να καλύψει τους ισολογισμούς της.
Η ανεργία εκτοξεύτηκε στο 30%, το ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε κατά 4% και το Δεκέμβριο του 2000 η χώρα προσέφυγε στο ΔΝΤ, λαμβάνοντας δάνειο 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Όμως, το Δεκέμβριο του 2001 το ΔΝΤ έκλεισε την κάνουλα της χρηματοδότησης, αρνούμενο να καταβάλει δόση ύψους 1,3 δισεκατομμυρίων ευρώ, αφού έκρινε ότι τα μέτρα λιτότητας που πήρε η Αργεντινή, δεν ήταν αρκετά.
Ο κόσμος έντρομος κατέφυγε στις τράπεζες, πραγματοποιώντας αναλήψεις των οικονομιών του. Όμως, το τραπεζικό σύστημα, προκειμένου να μην καταρρεύσει, έβαλε πλαφόν στο ύψος των αναλήψεων. Τότε ξεκίνησαν βίαιες διαδηλώσεις στο Μπουένος Άιρες αλλά και την επαρχία, με εξεγέρσεις και λεηλασίες στα σούπερ μάρκετ.
Η χώρα κηρύχθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Σε μία από τις διαδηλώσεις, στην Plaza de Mayo, αστυνομικοί συγκρούστηκαν με διαδηλωτές με αποτέλεσμα άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους. Πέντε χιλιάδες πολίτες συγκεντρώθηκαν έξω από το σπίτι του υπουργού Οικονομικών Καβάγιο, αναγκάζοντάς τον ίδιο να παραιτηθεί και στη συνέχεια όλο το υπουργικό συμβούλιο.
Στις 25 Δεκεμβρίου του 2001 η κυβέρνηση του Φερνάντο Ντε Λα Ρούα ανακοίνωσε την αναστολή πληρωμών του χρέους. Η Αργεντινή χρεοκόπησε και επισήμως στις 3 Ιανουαρίου του 2002, καθώς δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στην πληρωμή ομολόγων ύψους 28 εκατομμυρίων δολαρίων.
Η πτώση του πέσο έφερε αρχικά χάος, εκτινάσσοντας τον πληθωρισμό. Το βιοτικό επίπεδο έπεσε σημαντικά, χιλιάδες εταιρείες έβαλαν λουκέτο, ενώ τα εισαγόμενα προϊόντα έγιναν απλησίαστα.
Το Μάιο του 2003 ανέλαβε τα ηνία της χώρας ο Κίρσνερ. Σταδιακά η υποτίμηση του νομίσματος άρχισε να εμφανίζει τη θετική της πλευρά. Οι εξαγωγές έγιναν πιο φθηνές και ελκυστικές, με πρωτίστως την Κίνα να επενδύει κεφάλαια στα αγροτικά προϊόντα της Αργεντινής.
Η βιομηχανία και η γεωργία άρχισαν σιγά σιγά να ανακάμπτουν, αυξάνοντας τις θέσεις εργασίας, που σε λίγα χρόνια υποχώρησε από το 20% στο 8,5%.
Το 2005 η κυβέρνηση κατέληξε σε συμφωνία, ώστε το μεγαλύτερο κομμάτι των χρεοκοπημένων της ομολόγων να ανταλλαχθεί με άλλα, με χαμηλότερη ονομαστική αξία.
Σήμερα η Αργεντινή έχει διευθετήσει περίπου το 92% του χρέους από τη χρεοκοπία της το 2002, ενώ έχει αποπληρώσει χρήματα που η χώρα δανείσθηκε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Θα χρειαστεί όμως και άλλος χρόνος για να επανέλθει στην προτέρα περίοδο ευημερίας, αφού οι αγορές εξακολουθούν να μην τη δανείζουν.
Θα μπορούσε η Ελλάδα να ζήσει εικόνες χάους, αναρχίας και λεηλασιών, όπως αυτές που ακολούθησαν στην Αργεντινή μετά την πτώχευση; Κάποιοι μέχρι πρότινος υποστήριζαν πως «όχι», καθώς η Ελλάδα δεν ανήκει στη Λατινική Αμερική, αλλά στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σήμερα αρκετοί από τους υποστηρικτές αυτής της άποψης έχουν ανασκευάσει, βλέποντας τις εξελίξεις να τρέχουν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς και μη προβλέψιμες συνέπειες.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι σε λίγες ημέρες ο πρώην πρόεδρος της Αργεντινής Φερνάντο Ντε Λα Ρούα θα δικαστεί για διαφθορά.
Πρόκειται για τον πρόεδρο που εγκατέλειψε το 2001 τη χώρα του με ελικόπτερο.Στην Ελλάδα άγνωστο παραμένει το σχέδιο διαφυγής των πολιτικών στο ενδεχόμενο χρεοκοπίας, αφού τα πανάκριβα ελικόπτερα που έχουμε προμηθευτεί δεν έχουν ανταλλακτικά, ενώ ακόμη και τα υποβρύχιά μας γέρνουν…
Ποιες ήταν όμως οι επιπτώσεις στη χώρα της Λατινικής Αμερικής, όταν κήρυξε πτώχευση πριν από μία δεκαετία; Ποιες είναι οι ομοιότητες και οι διαφορές της Αργεντινής του 2002 με την Ελλάδα του 2012;
Πριν από δύο δεκαετίες η Αργεντινή θεωρείτο οικονομικό θαύμα. Δεν επρόκειτο, όμως, παρά μία «φούσκα», που σύντομα έσπασε. Το 1983 κατέρρευσε η δικτατορία και η αντίστοιχη «γενιά του Πολυτεχνείου» της Αργεντινής άρχισε να υπερδανείζεται στην προσπάθεια ανασυγκρότησης της χώρας.
Στην αρχή δημιουργήθηκε μία πλασματική ευφορία, που γρήγορα όμως οδήγησε στην κατάρρευση του νομίσματός της. Το 1991 επί κυβερνήσεως Κάρλος Μένεμελήφθη η απόφαση την ενίσχυσης του εθνικού νομίσματος από το αμερικανικό δολάριο, με τις ευλογίες του ΔΝΤ.
Τα πρώτα αποτελέσματα ήταν θετικά. Ο πληθωρισμός μειώθηκε, η αξία του νομίσματος σταθεροποιήθηκε και το βιοτικό επίπεδο των πολιτών ανέβηκε. Η συνέχεια όμως δεν ήταν ανάλογη. Η διαφθορά, η σπατάλη, η πτώση της βιομηχανίας, η μείωση των εξαγώγιμων αγροτικών προϊόντων στέρησε από την κυβέρνηση ρευστό για να καλύψει τους ισολογισμούς της.
Η ανεργία εκτοξεύτηκε στο 30%, το ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε κατά 4% και το Δεκέμβριο του 2000 η χώρα προσέφυγε στο ΔΝΤ, λαμβάνοντας δάνειο 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Όμως, το Δεκέμβριο του 2001 το ΔΝΤ έκλεισε την κάνουλα της χρηματοδότησης, αρνούμενο να καταβάλει δόση ύψους 1,3 δισεκατομμυρίων ευρώ, αφού έκρινε ότι τα μέτρα λιτότητας που πήρε η Αργεντινή, δεν ήταν αρκετά.
Ο κόσμος έντρομος κατέφυγε στις τράπεζες, πραγματοποιώντας αναλήψεις των οικονομιών του. Όμως, το τραπεζικό σύστημα, προκειμένου να μην καταρρεύσει, έβαλε πλαφόν στο ύψος των αναλήψεων. Τότε ξεκίνησαν βίαιες διαδηλώσεις στο Μπουένος Άιρες αλλά και την επαρχία, με εξεγέρσεις και λεηλασίες στα σούπερ μάρκετ.
Η χώρα κηρύχθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Σε μία από τις διαδηλώσεις, στην Plaza de Mayo, αστυνομικοί συγκρούστηκαν με διαδηλωτές με αποτέλεσμα άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους. Πέντε χιλιάδες πολίτες συγκεντρώθηκαν έξω από το σπίτι του υπουργού Οικονομικών Καβάγιο, αναγκάζοντάς τον ίδιο να παραιτηθεί και στη συνέχεια όλο το υπουργικό συμβούλιο.
Στις 25 Δεκεμβρίου του 2001 η κυβέρνηση του Φερνάντο Ντε Λα Ρούα ανακοίνωσε την αναστολή πληρωμών του χρέους. Η Αργεντινή χρεοκόπησε και επισήμως στις 3 Ιανουαρίου του 2002, καθώς δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στην πληρωμή ομολόγων ύψους 28 εκατομμυρίων δολαρίων.
Η πτώση του πέσο έφερε αρχικά χάος, εκτινάσσοντας τον πληθωρισμό. Το βιοτικό επίπεδο έπεσε σημαντικά, χιλιάδες εταιρείες έβαλαν λουκέτο, ενώ τα εισαγόμενα προϊόντα έγιναν απλησίαστα.
Το Μάιο του 2003 ανέλαβε τα ηνία της χώρας ο Κίρσνερ. Σταδιακά η υποτίμηση του νομίσματος άρχισε να εμφανίζει τη θετική της πλευρά. Οι εξαγωγές έγιναν πιο φθηνές και ελκυστικές, με πρωτίστως την Κίνα να επενδύει κεφάλαια στα αγροτικά προϊόντα της Αργεντινής.
Η βιομηχανία και η γεωργία άρχισαν σιγά σιγά να ανακάμπτουν, αυξάνοντας τις θέσεις εργασίας, που σε λίγα χρόνια υποχώρησε από το 20% στο 8,5%.
Το 2005 η κυβέρνηση κατέληξε σε συμφωνία, ώστε το μεγαλύτερο κομμάτι των χρεοκοπημένων της ομολόγων να ανταλλαχθεί με άλλα, με χαμηλότερη ονομαστική αξία.
Σήμερα η Αργεντινή έχει διευθετήσει περίπου το 92% του χρέους από τη χρεοκοπία της το 2002, ενώ έχει αποπληρώσει χρήματα που η χώρα δανείσθηκε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Θα χρειαστεί όμως και άλλος χρόνος για να επανέλθει στην προτέρα περίοδο ευημερίας, αφού οι αγορές εξακολουθούν να μην τη δανείζουν.
Θα μπορούσε η Ελλάδα να ζήσει εικόνες χάους, αναρχίας και λεηλασιών, όπως αυτές που ακολούθησαν στην Αργεντινή μετά την πτώχευση; Κάποιοι μέχρι πρότινος υποστήριζαν πως «όχι», καθώς η Ελλάδα δεν ανήκει στη Λατινική Αμερική, αλλά στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σήμερα αρκετοί από τους υποστηρικτές αυτής της άποψης έχουν ανασκευάσει, βλέποντας τις εξελίξεις να τρέχουν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς και μη προβλέψιμες συνέπειες.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι σε λίγες ημέρες ο πρώην πρόεδρος της Αργεντινής Φερνάντο Ντε Λα Ρούα θα δικαστεί για διαφθορά.
Πρόκειται για τον πρόεδρο που εγκατέλειψε το 2001 τη χώρα του με ελικόπτερο.Στην Ελλάδα άγνωστο παραμένει το σχέδιο διαφυγής των πολιτικών στο ενδεχόμενο χρεοκοπίας, αφού τα πανάκριβα ελικόπτερα που έχουμε προμηθευτεί δεν έχουν ανταλλακτικά, ενώ ακόμη και τα υποβρύχιά μας γέρνουν…
Πήγα να βάλω βενζίνη 10€ ....
και ο βενζινάς μου έδωσε την κάνουλα στην μύτη να την μυρίσω
και ο βενζινάς μου έδωσε την κάνουλα στην μύτη να την μυρίσω
Η βρώμικη ψυχολογική επιχείρηση "Άδεια ράφια σούπερ μάρκετ" και "Συσσίτια αστέγων" !!
Μια γιγαντιαία επιχείρηση κατατρομοκράτησης του ελληνικού λαού με τον τίτλο "άδεια ράφια σούπερ μάρκετ" βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και δύο χρόνια, όταν η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου άρχισε να δείχνει το αληθινό της πρόσωπο και σήμερα βρίσκεται στο αποκορύφωμά της. Πλέον και με την συμμετοχή του Α.Σαμαρά και ενός πρωθυπουργού-μαριονέτα των ξένων.
Φτάσαμε στο σημείο να μιλάνε ξεδιάντροπα για «άδεια ράφια σε σούπερ-μάρκετ, έλλειψη καυσίμων κλπ». Φανταστείτε τι τους έχουν τάξει για να φτάσουν στο σημείο να εκχωρούν τη χώρα στους ξένους λέγοντας τόσο άθλια ψέματα που δεν χωράνε σε καμία κριτική. Απλά και μόνο για να τρομοκρατήσουν τους πολίτες και να τους "απειλήσουν" ακόμα και με πείνα για να δεχθούν όχι την πώληση, αλλά την δωρεάν εκχώρησής της στους ξένους συνεργάτες τους.
Πέντε εφημερίδες, πέντε κανάλια και κάποιοι ραδιοφωνικοί σταθμοί συμμετέχουν ηθελημένα ή άθελά τους σε αυτή την επιχείρηση εκφοβισμού του ελληνικού λαού, με την τρόϊκα να διαθέτει ένα τεράστιο προϋπολογισμό για «δημόσιες σχέσεις» με παράγοντες των media, τον οποίο λογαριασμό τον διαχειρίζεται συγκεκριμένη εταιρεία.
Η όποια αντίθετη φωνή στην τρόϊκα καταπνίγεται και δεν επιτρέπεται να ακούγεται, η όποια τυχόν δημοσιοποίηση - παράθεση άποψης κατά του Μνημονίου και της εκχώρησης του ελέγχου της χώρας, συνοδεύεται πάντα από τον μόνιμη επωδό «Θα χάσουμε μισθούς και συντάξεις, θα πεινάσουμε πρέπει να δεχθούμε τα πάντα για να «σωθεί» η χώρα από την χρεοκοπία».
Αφού ο Γ.Παπανδρέου «κάηκε» και ο Ε.Βενιζέλος εξαερώθηκε πριν την ώρα του τώρα στηρίζουν Α.Σαμαρά, αλλά βλέπουν ότι και αυτός καίγεται πολιτικά, γρηγορότερα και από ξερό πευκόξυλο.
Πλέον βλέπουμε και εξελιγμένες μορφές έμμεσης πλύσης εγκεφάλου που είναι ακόμα πιο επικίνδυνη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι «άστεγοι» και οι «πεινασμένοι» Έλληνες. Σε μια Αθήνα που μετράει περί τα 4.000.000 κατοίκους υπάρχουν 25.000 άστεγοι. Από τους οποίους το 70% είναι ξένοι λαθρομετανάστες. Αυτοί λοιπόν χρησιμοποιούνται αριστοτεχνικά με τέτοιο τρόπο για να «προειδοποιηθούν» οι υπόλοιποι 3.975.000 για το «τι τους περιμένει αν χρεοκοπήσει η χώρα».
Συντονισμένα δακρύβρεκτα ρεπορτάζ από όλα τα ΜΜΕ για τους νεοάστεγους σε μία χώρα που είναι πρώτη στην Ε.Ε. σε ιδιοκατοίκηση (60%) και η συντριπτική πλειοψηφία διαθέτει όχι απλά το σπίτι που μένει, αλλά και εξοχικό! Το ότι υπάρχουν κάποιοι (3-5.000, όχι περισσότεροι) οι οποίοι έχουν ατυχήσει από την καταστροφή και την παρατεταμένη κρίση και είναι πραγματικά άστεγοι, είναι αδιαμφισβήτητο.
Αλλά είναι ένα ελάχιστο κλάσμα και αναλογικά πολύ μικρότερος ο αριθμός τους από το Παρίσι, το Λονδίνο, τη Νέα Υόρκη και όπου αλλού ανθεί το φαινόμενο των αστέγων εδώ και 40 χρόνια.
Σε μία χώρα, όπως η Ελλάδα που εκατοντάδες χωριά στην επαρχία είναι έρημα (και δεν μιλάμε μόνο για τα νησιά ή την Ήπειρο, αλλά και την Πελοπόννησο και την Στερεάς, δηλαδή κοντά στο αστικό κέντρο) και χιλιάδες σπίτια περιμένουν τους ανθρώπους να πάνε να στεγαστούν και να δουλέψουν (γιατί στις σοδειές ή στα ψαράδικα να πηγαίνουν Βούλγαροι, Αλβανοί, Πολωνοί κλπ και να μην πηγαίνουν Έλληνες;) στην Αθήνα μιλάνε για … άστεγους!
Δεύτερο χαρακτηριστικό παράδειγμα: «Τα συσσίτια στους πεινασμένους». Άνθρωποι πένητες υπήρχαν και θα υπάρχουν. Άνθρωποι που έχουν την ανάγκη των συνανθρώπων τους γιατί ατύχησαν ή γιατί δεν ήταν άξιοι να σταθούν στις δουλειές τους και χρειάζονται την βοήθεια όλων μας για να επιβιώσουν, υπήρχαν και θα υπάρχουν.
Αλλά η ίδια κατηγορία των 25.000 από τους οποίους το 70% είναι ξένοι (να τους συμπαρασταθούμε και να σταθούμε δίπλα τους, αυτό επιτάσσει ο ελληνοχριστιανικός πολιτισμός μας, μέχρι να αποφασίσουν ότι ο τόπος δεν τους χωράει και τραβήξουν γι’αλλού) υπάρχει και στα συσσίτια.
Η μεγιστοποίηση εικόνων, όπως ουρές για ένα πιάτο σούπα και άλλες τέτοιες προπαγανδιστικές αλητείες των τροϊκανών και των συνεργατών τους στην χώρα με τους πιο υπέρβαρους και χοληστερινούχους κατοίκους, είναι απλά γελοίες, αλλά έχουν ισχυρό αντίκτυπο στο υποσυνείδητο πολιτών που έχουν μάθει να άγονται και να φέρονται και να σκέφτεται η τηλεόραση και οι βροντόπορδες πένες της ελληνικής δημοσιογραφίας αντί γι’αυτούς.
Το αποκορύφωμα ήρθε με την δωρεάν διανομή λαχανικών από τους παραγωγούς της Βοιωτίας στην Αθήνα και της Βόρειας Ελλάδας στην Θεσσαλονίκη ως ένδειξη διαμαρτυρίας είτε για τις τιμές είτε γιατί κάποιος σταθμός τα χαρακτήρισε «μολυσμένα».
Επί ώρες βλέπαμε τα ρεπορτάζ με τους «πεινασμένους Έλληνες» να στέκονται στην ουρά όπως τους πρώην πολίτες των κομμουνιστικών χωρών που στέκονταν επί ώρες για μία φρατζόλα ψωμί. Από την μια οι άστεγοι και από την άλλοι οι «πεινασμένοι» στα συσσίτια και στις ουρές που χάριζαν τρόφιμα. Και κανείς δεν θέλησε να πει ότι όποιος περνάει από ένα σημείο που μοιράζουν δωρεάν λαχανικά, φυσικά και θα σπεύσει να πάρει, όσα λεφτά και να έχει.
Κάποτε ένας εκδότης απαντώντας στην γκρίνια συνεργάτη του για το ευτελές «δώρο» που ήθελε να βάλει στην έκδοση για να πουλήσει (ένα τσιμπιδάκι) είχε πει το περίφημο «Στον Έλληνα και σκ…τά να του δώσεις για δώρο, θα το πάρει».
Η έκδοση πούλησε τριπλάσια σε κόστος 30% υψηλότερο από την κανονική και η αξία στο τσιμπιδάκι ήταν το 1/30 του κόστους που πλήρωσαν οι επιπλέον αναγνώστες για να πάρουν το περιοδικό!
Και ένα δεύτερο παράδειγμα: Στη Μύκονο, πριν από 12 χρόνια περίπου, όταν το Χρηματιστήριο ήταν στις δόξες του, είχαν δέσει στο παλιό λιμάνι τέσσερα σούπερ-γιοτ. Κατά τις 8 το πρωί άρχισε στην «πάγκα» στον Γιαλό η πώληση των ψαριών. Και ήταν και περίπου πέντε κιλά πετρόψαρα που οι Μυκονιάτες ψαράδες συνήθως τα χαρίζουν, ειδικά αν είναι καλή η ψαριά.
Εκείνη την ώρα γύριζαν από το γνωστό μέχρι πρωίας μυκονιάτικο γλέντι οι τρεις από τους εφοπλιστές των οποίων τα σκάφη ήταν δεμένα στο μώλο. Με το που ακούν «Αυτά τα ψάρια είναι δωρεάν, πάρτε τα όποιος θέλει» (οι Μυκονιάτες που ψώνιζαν δεν τα άγγιξαν, χορτασμένοι άνθρωποι), έγινε σκοτωμός από τους εφοπλιστές και την ευμεγέθη παρέα τους, ποιος θα πρωτοπάρει τις τρεις-τέσσερις σακούλες με τα δωρεάν ψάρια, σε σημείο που δύο γόνοι εφοπλιστών μάλωναν μεταξύ τους για μια σακούλα δωρεάν πετρόψαρα!
Αυτά ως προς τις «σκηνές-σοκ πεινασμένων Ελλήνων» που τόσο αριστοτεχνικά, προσπαθούν κάποιοι να χρησιμοποιήσουν ως υποσυνείδητη τρομοκρατία σε μία χώρα που οι κοινωνικές της δομές απλά δεν επιτρέπουν την πείνα και την έλλειψη στέγης από αρχαιοτάτων χρόνων, ανεξάρτητα από την οικονομική κατάστασή της. Δηλαδή στην δεκαετία του ’50 ή του ’60 υπήρχε περισσότερο χρήμα ή περισσότερα σπίτια;
Πρόβλημα υπάρχει σε ότι αφορά την υπονόμευση της ανάπτυξης της χώρας και της αρπαγής των πλουτοπαραγωγικών πηγών της. Ο άνεργος θα ζει στο σπίτι των γονιών του και θα χρηματοδοτείται από τον οικογενειακό προϋπολογισμό. Δεν θα πεινάσει, αλλά δεν θα έχει μέλλον. Θα τον έχουν υποδουλώσει...
Μια γιγαντιαία επιχείρηση κατατρομοκράτησης του ελληνικού λαού με τον τίτλο "άδεια ράφια σούπερ μάρκετ" βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και δύο χρόνια, όταν η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου άρχισε να δείχνει το αληθινό της πρόσωπο και σήμερα βρίσκεται στο αποκορύφωμά της. Πλέον και με την συμμετοχή του Α.Σαμαρά και ενός πρωθυπουργού-μαριονέτα των ξένων.
Φτάσαμε στο σημείο να μιλάνε ξεδιάντροπα για «άδεια ράφια σε σούπερ-μάρκετ, έλλειψη καυσίμων κλπ». Φανταστείτε τι τους έχουν τάξει για να φτάσουν στο σημείο να εκχωρούν τη χώρα στους ξένους λέγοντας τόσο άθλια ψέματα που δεν χωράνε σε καμία κριτική. Απλά και μόνο για να τρομοκρατήσουν τους πολίτες και να τους "απειλήσουν" ακόμα και με πείνα για να δεχθούν όχι την πώληση, αλλά την δωρεάν εκχώρησής της στους ξένους συνεργάτες τους.
Πέντε εφημερίδες, πέντε κανάλια και κάποιοι ραδιοφωνικοί σταθμοί συμμετέχουν ηθελημένα ή άθελά τους σε αυτή την επιχείρηση εκφοβισμού του ελληνικού λαού, με την τρόϊκα να διαθέτει ένα τεράστιο προϋπολογισμό για «δημόσιες σχέσεις» με παράγοντες των media, τον οποίο λογαριασμό τον διαχειρίζεται συγκεκριμένη εταιρεία.
Η όποια αντίθετη φωνή στην τρόϊκα καταπνίγεται και δεν επιτρέπεται να ακούγεται, η όποια τυχόν δημοσιοποίηση - παράθεση άποψης κατά του Μνημονίου και της εκχώρησης του ελέγχου της χώρας, συνοδεύεται πάντα από τον μόνιμη επωδό «Θα χάσουμε μισθούς και συντάξεις, θα πεινάσουμε πρέπει να δεχθούμε τα πάντα για να «σωθεί» η χώρα από την χρεοκοπία».
Αφού ο Γ.Παπανδρέου «κάηκε» και ο Ε.Βενιζέλος εξαερώθηκε πριν την ώρα του τώρα στηρίζουν Α.Σαμαρά, αλλά βλέπουν ότι και αυτός καίγεται πολιτικά, γρηγορότερα και από ξερό πευκόξυλο.
Πλέον βλέπουμε και εξελιγμένες μορφές έμμεσης πλύσης εγκεφάλου που είναι ακόμα πιο επικίνδυνη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι «άστεγοι» και οι «πεινασμένοι» Έλληνες. Σε μια Αθήνα που μετράει περί τα 4.000.000 κατοίκους υπάρχουν 25.000 άστεγοι. Από τους οποίους το 70% είναι ξένοι λαθρομετανάστες. Αυτοί λοιπόν χρησιμοποιούνται αριστοτεχνικά με τέτοιο τρόπο για να «προειδοποιηθούν» οι υπόλοιποι 3.975.000 για το «τι τους περιμένει αν χρεοκοπήσει η χώρα».
Συντονισμένα δακρύβρεκτα ρεπορτάζ από όλα τα ΜΜΕ για τους νεοάστεγους σε μία χώρα που είναι πρώτη στην Ε.Ε. σε ιδιοκατοίκηση (60%) και η συντριπτική πλειοψηφία διαθέτει όχι απλά το σπίτι που μένει, αλλά και εξοχικό! Το ότι υπάρχουν κάποιοι (3-5.000, όχι περισσότεροι) οι οποίοι έχουν ατυχήσει από την καταστροφή και την παρατεταμένη κρίση και είναι πραγματικά άστεγοι, είναι αδιαμφισβήτητο.
Αλλά είναι ένα ελάχιστο κλάσμα και αναλογικά πολύ μικρότερος ο αριθμός τους από το Παρίσι, το Λονδίνο, τη Νέα Υόρκη και όπου αλλού ανθεί το φαινόμενο των αστέγων εδώ και 40 χρόνια.
Σε μία χώρα, όπως η Ελλάδα που εκατοντάδες χωριά στην επαρχία είναι έρημα (και δεν μιλάμε μόνο για τα νησιά ή την Ήπειρο, αλλά και την Πελοπόννησο και την Στερεάς, δηλαδή κοντά στο αστικό κέντρο) και χιλιάδες σπίτια περιμένουν τους ανθρώπους να πάνε να στεγαστούν και να δουλέψουν (γιατί στις σοδειές ή στα ψαράδικα να πηγαίνουν Βούλγαροι, Αλβανοί, Πολωνοί κλπ και να μην πηγαίνουν Έλληνες;) στην Αθήνα μιλάνε για … άστεγους!
Δεύτερο χαρακτηριστικό παράδειγμα: «Τα συσσίτια στους πεινασμένους». Άνθρωποι πένητες υπήρχαν και θα υπάρχουν. Άνθρωποι που έχουν την ανάγκη των συνανθρώπων τους γιατί ατύχησαν ή γιατί δεν ήταν άξιοι να σταθούν στις δουλειές τους και χρειάζονται την βοήθεια όλων μας για να επιβιώσουν, υπήρχαν και θα υπάρχουν.
Αλλά η ίδια κατηγορία των 25.000 από τους οποίους το 70% είναι ξένοι (να τους συμπαρασταθούμε και να σταθούμε δίπλα τους, αυτό επιτάσσει ο ελληνοχριστιανικός πολιτισμός μας, μέχρι να αποφασίσουν ότι ο τόπος δεν τους χωράει και τραβήξουν γι’αλλού) υπάρχει και στα συσσίτια.
Η μεγιστοποίηση εικόνων, όπως ουρές για ένα πιάτο σούπα και άλλες τέτοιες προπαγανδιστικές αλητείες των τροϊκανών και των συνεργατών τους στην χώρα με τους πιο υπέρβαρους και χοληστερινούχους κατοίκους, είναι απλά γελοίες, αλλά έχουν ισχυρό αντίκτυπο στο υποσυνείδητο πολιτών που έχουν μάθει να άγονται και να φέρονται και να σκέφτεται η τηλεόραση και οι βροντόπορδες πένες της ελληνικής δημοσιογραφίας αντί γι’αυτούς.
Το αποκορύφωμα ήρθε με την δωρεάν διανομή λαχανικών από τους παραγωγούς της Βοιωτίας στην Αθήνα και της Βόρειας Ελλάδας στην Θεσσαλονίκη ως ένδειξη διαμαρτυρίας είτε για τις τιμές είτε γιατί κάποιος σταθμός τα χαρακτήρισε «μολυσμένα».
Επί ώρες βλέπαμε τα ρεπορτάζ με τους «πεινασμένους Έλληνες» να στέκονται στην ουρά όπως τους πρώην πολίτες των κομμουνιστικών χωρών που στέκονταν επί ώρες για μία φρατζόλα ψωμί. Από την μια οι άστεγοι και από την άλλοι οι «πεινασμένοι» στα συσσίτια και στις ουρές που χάριζαν τρόφιμα. Και κανείς δεν θέλησε να πει ότι όποιος περνάει από ένα σημείο που μοιράζουν δωρεάν λαχανικά, φυσικά και θα σπεύσει να πάρει, όσα λεφτά και να έχει.
Κάποτε ένας εκδότης απαντώντας στην γκρίνια συνεργάτη του για το ευτελές «δώρο» που ήθελε να βάλει στην έκδοση για να πουλήσει (ένα τσιμπιδάκι) είχε πει το περίφημο «Στον Έλληνα και σκ…τά να του δώσεις για δώρο, θα το πάρει».
Η έκδοση πούλησε τριπλάσια σε κόστος 30% υψηλότερο από την κανονική και η αξία στο τσιμπιδάκι ήταν το 1/30 του κόστους που πλήρωσαν οι επιπλέον αναγνώστες για να πάρουν το περιοδικό!
Και ένα δεύτερο παράδειγμα: Στη Μύκονο, πριν από 12 χρόνια περίπου, όταν το Χρηματιστήριο ήταν στις δόξες του, είχαν δέσει στο παλιό λιμάνι τέσσερα σούπερ-γιοτ. Κατά τις 8 το πρωί άρχισε στην «πάγκα» στον Γιαλό η πώληση των ψαριών. Και ήταν και περίπου πέντε κιλά πετρόψαρα που οι Μυκονιάτες ψαράδες συνήθως τα χαρίζουν, ειδικά αν είναι καλή η ψαριά.
Εκείνη την ώρα γύριζαν από το γνωστό μέχρι πρωίας μυκονιάτικο γλέντι οι τρεις από τους εφοπλιστές των οποίων τα σκάφη ήταν δεμένα στο μώλο. Με το που ακούν «Αυτά τα ψάρια είναι δωρεάν, πάρτε τα όποιος θέλει» (οι Μυκονιάτες που ψώνιζαν δεν τα άγγιξαν, χορτασμένοι άνθρωποι), έγινε σκοτωμός από τους εφοπλιστές και την ευμεγέθη παρέα τους, ποιος θα πρωτοπάρει τις τρεις-τέσσερις σακούλες με τα δωρεάν ψάρια, σε σημείο που δύο γόνοι εφοπλιστών μάλωναν μεταξύ τους για μια σακούλα δωρεάν πετρόψαρα!
Αυτά ως προς τις «σκηνές-σοκ πεινασμένων Ελλήνων» που τόσο αριστοτεχνικά, προσπαθούν κάποιοι να χρησιμοποιήσουν ως υποσυνείδητη τρομοκρατία σε μία χώρα που οι κοινωνικές της δομές απλά δεν επιτρέπουν την πείνα και την έλλειψη στέγης από αρχαιοτάτων χρόνων, ανεξάρτητα από την οικονομική κατάστασή της. Δηλαδή στην δεκαετία του ’50 ή του ’60 υπήρχε περισσότερο χρήμα ή περισσότερα σπίτια;
Πρόβλημα υπάρχει σε ότι αφορά την υπονόμευση της ανάπτυξης της χώρας και της αρπαγής των πλουτοπαραγωγικών πηγών της. Ο άνεργος θα ζει στο σπίτι των γονιών του και θα χρηματοδοτείται από τον οικογενειακό προϋπολογισμό. Δεν θα πεινάσει, αλλά δεν θα έχει μέλλον. Θα τον έχουν υποδουλώσει...
Διέδωσέ το:
Βυθίζονται μισθοί και επιδόματα με τα νεά μέτρα
Πόσα χάνουν άνεργοι, εμποροϋπάλληλοι, τραπεζικοί και εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα
Κατακόρυφη πτώση των αποδοχών σχεδόν του συνόλου των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, αλλά και των ανέργων φέρνουν οι σαρωτικές μειώσεις, που συνοδεύουν το νέο μνημόνιο, στον κατώτατο μισθό αλλά και οι αλλαγές στο θεσμό της μετενέργειας.
Το -22% και -32% στις ελάχιστες αποδοχές, που λαμβάνει ένας εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα, αφήνουν πολύ λιγότερα χρήματα στην τσέπη του, παρασύροντας τόσο τη μισθολογική του εξέλιξη, όσο και επιδόματα, όπως αυτό της ανεργίας.
Δείτε ενδεικτικά παραδείγματα για τις επιπτώσεις, που θα έχουν αυτά τα μέτρα (ποσά σε ευρώ):
Σήμερα Με νέα μέτρα
Επίδομα ανεργίας 461,5 358
Επίδομα μαθητείας ΟΑΕΔ 528 410, 26
Υπάλληλος καταστήματος (10ετία) 1037,13 809
Τραπεζικός υπάλληλος (8ετία) 1230 751, 24
Ξενοδοχοϋπάλληλος 970 586
Βυθίζονται μισθοί και επιδόματα με τα νεά μέτρα
Πόσα χάνουν άνεργοι, εμποροϋπάλληλοι, τραπεζικοί και εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα
Κατακόρυφη πτώση των αποδοχών σχεδόν του συνόλου των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, αλλά και των ανέργων φέρνουν οι σαρωτικές μειώσεις, που συνοδεύουν το νέο μνημόνιο, στον κατώτατο μισθό αλλά και οι αλλαγές στο θεσμό της μετενέργειας.
Το -22% και -32% στις ελάχιστες αποδοχές, που λαμβάνει ένας εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα, αφήνουν πολύ λιγότερα χρήματα στην τσέπη του, παρασύροντας τόσο τη μισθολογική του εξέλιξη, όσο και επιδόματα, όπως αυτό της ανεργίας.
Δείτε ενδεικτικά παραδείγματα για τις επιπτώσεις, που θα έχουν αυτά τα μέτρα (ποσά σε ευρώ):
Σήμερα Με νέα μέτρα
Επίδομα ανεργίας 461,5 358
Επίδομα μαθητείας ΟΑΕΔ 528 410, 26
Υπάλληλος καταστήματος (10ετία) 1037,13 809
Τραπεζικός υπάλληλος (8ετία) 1230 751, 24
Ξενοδοχοϋπάλληλος 970 586