Subject: »το κράτος είμαστε εμείς και να μας χαιρόμαστε.

Ο γνωστός τραγουδιστής Γιάννης Αγγελάκας έγραψε ένα κείμενο-απάντηση στην "απολογία" του Πέτρου Κωστόπουλου για το κλείσιμο της IMAKO.

Το κείμενο έχει ως εξής:

"Διαβάζοντας την επιστολή απάντηση απολογία του κυρίου Πέτρου Κωστόπουλου για το κλείσιμο της ΙΜΑΚΟ έκανα μερικες σκέψεις ψύχραιμες χωρίς ίχνος χαιρεκακίας , μερικες στιγμες μάλιστα ένοιωσα μια βαθειά θλίψη για τις στενοχώριες τις έννοιες και τα δυσβάσταχτα βάσανα που περνά κάποιος άνθρωπος που υπήρξε μέχρι πρότινος ο γκουρού της ανεμελιάς και της ελαφράδας για ένα μεγάλο κομμάτι της νεοελληνικής μας κοινωνίας.
Ωστόσο η έκπληξη ή η αποκορύφωση αν θέλετε της κατάθλιψης που τραγικά διαπερνά όλο το κείμενο έρχεται τη τελευταία στιγμή στο τελευταίο υστερόγραφο:
''ΥΓ.4: Πάτησα σχεδόν τα 60 αλλά επιμένω: Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή. Θα τα ξαναπούμε…"

Δεν λέω , μπορεί και να'ναι ηρωικό να βλέπεις τον καπετάνιο να βουλιάζει με το πλοίο του, μέσα στα τοξικά απόβλητα που ο ίδιος δημιουργούσε όλα αυτά τα χρόνια, φωνασκώντας 'δεν μετανοιώνω', αλλά πείτε μου αν υπάρχει ένας στοιχειωδώς σκεπτόμενος και ευαίσθητος Έλληνας που να μη γνωρίζει έστω και εκ τω υστέρων ότι το εν λόγω απόφθεγμα υπήρξε ένα απο τα βασικά συνθήματα με τα οποία η πασοκική πανούκλα έπεσε πάνω στη παραζαλισμένη μεταπολιτευτική ελληνική κοινωνία τότε στα μέσα της δεκαετίας 80 για να αποπλανήσει και να μυήσει σχεδόν τους πάντες δεξιούς αριστερούς στις ιερές αξίες του σταρχιδισμού, του κωλαρπαξισμού, του τομαρισμού, της απενοχοποίησης του κυνηγιού του κέρδους και της εφήμερης δόξας και να μας βάλει όλους να τρέχουμε κακόγουστοι χωρίς μνήμη λαχανιασμένοι και χαζοχαρούμενοι προς τον όλεθρο. Κρίμα που 60 χρόνια ζωής δεν άφησαν ούτε ένα τόσο δα ίχνος γνώσης μέσα στην ύπαρξη του κυρίου Κωστόπουλου.
Του αφιερώνω ένα τετράστιχο που σε κάποιους θα θυμίσει κάτι:

Η ζωή είναι μεγάλη
κι αν την κάνεις καρναβάλι
Θα'ρθει η ώρα να χτυπήσεις
το ξερό σου (τ'αδειανό σου;) το κεφάλι"

http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/i-apantisi-toy-gianni-aggelaka-sti-apologia-kostopoyloy?fb_action_ids=10202617600269878&fb_action_types=og.likes&fb_source=other_multiline&action_object_map=%5B10150813785228356%5D&action_type_map=%5B%22og.likes%22%5D&action_ref_map=%5B%5D

Προς τα κόμματα: Διαλέξτε

Ιδιωτικοποιήστε, ιδιωτικοποιήστε, ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΤΕ!
(edited)

Ισλανδία: Τέσσερις τραπεζίτες πέρασαν το κατώφλι της φυλακής

Του Νίκου Ανδριόπουλου

Σε μία ευνομούμενη πολιτεία το παρόν άρθρο δεν θα χρειαζόταν να γραφεί. Η είδηση πέρασε στα ψιλά και κανείς δεν επέλεξε να ασχοληθεί επί της ουσίας. Στην Ισλανδία, πέντε χρόνια μετά την
πτώχευση της χώρας από την τραπεζική κατάρρευση, τέσσερις τραπεζίτες πέρασαν το κατώφλι της φυλακής.
Πρόκειται για τον πρώην γενικό διευθυντή, τον πρώην πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου, έναν από τους βασικούς μετόχους, καθώς και για τον γενικό διευθυντή του παραρτήματος Λουξεμβούργου της τράπεζας Kaupthing.

Οι τέσσερις καταδικασθέντες κρίθηκαν ένοχοι για την απόκρυψη του γεγονότος ότι επενδυτής από το Κατάρ, ο οποίος είχε αγοράσει το 5,1% του ποσοστού των μετοχών της τράπεζας κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, το είχε πράξει με χρήματα που του δάνεισε η ίδια η τράπεζα. Οι εισαγγελείς σημείωσαν ότι η συμφωνία επηρέασε την τιμή της μετοχής της τράπεζας, ενώ πρόσθεσαν ότι τα συγκεκριμένα δάνεια ήταν παράνομα. Θυμίζει τίποτα η συγκεκριμένη πρακτική;

Όπως έχει αποκαλύψει το HOT DOC και το koutipandoras.gr έλληνες τραπεζίτες έχουν ακολουθήσει πολλάκις τη συγκεκριμένη πρακτική για να βελτιώσουν την εικόνα ρευστότητας και ευρωστίας των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων τους, εξαπατώντας κατ' αυτόν τον τρόπο καταθέτες, μετόχους και επενδυτές. Ένας τραπεζίτης εγκρίνει δηλαδή δάνεια δεκάδων ή και εκατοντάδων εκατομμυρίων σε offshore εταιρίες, οι οποίες στη συνέχεια μετέχουν σε αυξήσεις μετοχικών κεφαλαίων μίας δεύτερης τράπεζας. Στη συνέχεια, ο δεύτερος τραπεζίτης μην έχοντας ξεχασει τη γενναιοδωρία του «αντιπάλου» του, πράττει ακριβώς το ίδιο πράγμα με την αντίστροφη πορεία. Το παιχνίδι αυτό το γνωρίζουν καλά οι κ.κ. Λαυρεντιάδης, Σάλλας και Βγενόπουλος. Η ανταλλαγή των χρημάτων των τραπεζών τους μέσω υπεράκτιων εταιριών για αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου έχει αποκαλυφθεί τόσο από έρευνες του HOT DOC όσο και του πρακτορείου Reuters. Ω του θαύματος, κανένα από αυτά τα ρεπορτάζ δεν είχε θέση στα αντικειμενικά δελτία ειδήσεων. Αντιθέτως κατάφεραν να χωρέσουν εκτενή ρεπορτάζ για τις κορυφαίες επιδόσεις της τράπεζας Πειραιώς και για τον τραπεζικό κολοσσό του Ανδρέα Βγενόπουλου με τα ατελείωτα πετροδόλαρα των Αράβων... Έτσι δημιουργήθηκε μία εικόνα ευρωστίας και ακμής των κατά τα άλλα πτωχευμένων τραπεζών και κρύβονται κάτω από το χαλί όλες οι οικονομικές ατασθαλίες τραπεζιτών ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων εις βάρος των ίδιων των τραπεζών τους, οι οποίες φυσικά μετακυλύονται στο ελληνικό δημόσιο και τους έλληνες φορολογουμένους που από το 2008 μέχρι σήμερα έχουν δώσει 254 δισ. ευρώ για να μην καταρρεύσουν και να συνεχίσουν ανενόχλητες τα κερδοσκοπικά παιχνίδια τους.

Όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να υλοποιηθούν φυσικά, έαν επιτελούσαν το έργο τους οι αρμόδιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί, εν προκειμένω η Τράπεζα της Ελλάδος και η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Ο κεντρικός τραπεζίτης της Ελλάδας, Γιώργος Προβόπουλος τα βλέπει όλα αυτά νομότυπα και δεν διαπιστώνει καμία παρανομία ή έστω παρατυπία. Ο ρόλος και ο πλημμελής έλεγχος που έστρωσε με ροδοπέταλα το δρόμο για τους τραπεζίτες ελέγχεται από τις αρχές, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει τίποτα απολύτως.

Την ίδια ώρα η ισλανδική κυβέρνηση προχώρησε ακόμη περισσότερο και αποφάσισε το κούρεμα όλων των στεγαστικών δανείων κατά 25%, ώστε να ελαφρυνθούν τα νοικοκυριά, να μπορέσουν να ρίξουν χρήματα στην πραγματική οικονομίακαι να τονωθεί η ρευστότητα. Στην Ισλανδία ωστόσο φαίνεται πως δεν γνωρίζουν από οικονομική πολιτική. Τα σαΐνια της ελληνικής κυβέρνησης δεν σκέφτηκαν ποτέ κατ' αυτόν τον τρόπο. Αντ' αυτού στήνουν σκηνικό σύγκρουσης με την «κακή» τρόικα για τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, για να χρυσώσουν το χάπι της άρσης του παγώματός τους. Με την πλήρη συγκατάθεση της ελληνικής κυβέρνησης οι τράπεζες θα μπορούν πλέον να πετούν στο δρόμο ανθρώπους που ποτέ δεν ήταν«μπαταχτσήδες» - όπως είναι η αγαπημένη έκφραση του πρωθυπουργού – για να τους παίρνουν τα σπίτια από τα κόκκινα δάνεια και στη συνέχεια να τα κάνουν collateral για να αντλούν ζεστό χρήμα από τις κεντρικές τράπεζες της Ευρώπης. Για να το πετύχουν αυτό φυσικά διαρρέουν σε φιλικά ΜΜΕ πληροφορίες για χιλιάδες κακοπληρωτές δανειολήπτες που αν και μπορούν να ανταπεξέλθουν, εκμεταλλεύονται την ισχύουσα νομοθεσία περί παγώματος των πλειστηριασμών και δεν εξυπηρετούν τα δάνειά τους.

Η Ισλανδία πέντε χρόνια μετά την κατάρρευσή της βγαίνει από την κρίση. Μέσα σε αυτά τα πέντε χρόνια αναζητήθηκαν ευθύνες για την κατάρρευση των τραπεζών και την κρίση στην οποία περιήλθε η χώρα. Ο πρώην πρωθυπουργός Γκέιρ Χάαρντε σύρθηκε σε Ειδικό Δικαστήριο και κρίθηκε ένοχος για τη μία εκ των τεσσάρων κατηγοριών αμέλειας που σχετίζονται με την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος το 2008. Τραπεζίτες οδηγήθηκαν στη φυλακή για παράνομες πρακτικές που οδήγησαν στο γκρεμό μία ολόκληρη χώρα. Ίσως αυτό να οφείλεται στην αντίληψη της πολιτικής που είχαν οι άνθρωποι που πήραν τα ηνία μετά το τραπεζικό κραχ του 2008.

«Πιστεύω ότι εκπλήσσει τον κόσμο ότι επί τέσσερα χρόνια κάναμε κάτι που φαινόταν λάθος, αφήσαμε το τραπεζικό σύστημα της χώρας να καταρρεύσει. Τώρα όμως βρισκόμαστε πάλι σε ανάκαμψη, με ελαφρά αναπτυξη και πολύ μικρά ποσοστά ανεργίας. Πιστεύω ότι ο κύριος λόγος είναι ότι αντιληφθήκαμε πως δεν πρόκειται μόνο για πολιτική αλλά και κοινωνική κρίση. Δεν ακολυθήσαμε τα πραδοσιακά «ορθά» δόγματα. Εισηγάγαμε νομισματικούς ελέγχους, αφήσαμε τις τράπεζες να καταρρεύσουν, παρείχαμε στήριξη στους φτωχούς και δεν εφαρμόσαμε μέτρα λιτότητας. Το αποτέλεσμα είναι τέσσερα χρόνια μετά οι Ισλανδοί πολίτες να... απολαμβάνουν πρόοδο και ανάπτυξη. Πιστεύω ότι το ίδιο θα μπορούσε να εφαρμοστεί και στην Ευρώπη για την αντιμετώπιση της κρίσης. Γιατί θα πρέπει να θεωρούμε τις τράπεζες ως τις Ιερές Εκκλησίες της μοντέρνας οικονομίας και να μην τις αφήνουμε να χρεωκοπήσουν αν έχουν ενεργήσει με ανεύθυνο τρόπο; Η θεωρία διάσωσης των τραπεζών σημαίνει πως αφήνουμε τους τραπεζίτες να απολαμβάνουν τη διάσωσή τους, ενώ την ίδια ώρα αφήνουμε τον απλό κόσμο να καταστρέφεται μέσα από φορολογία και λιτότητα. Ο κόσμος στις σύγχρονες δημοκρατίες δεν θα το δεχτεί για πολύ αυτό» υπογράμμιζε ο Ισλανδός πρωθυπουργός Olafur Ragnar Grimsson στο Νταβός...

Υ.Γ. Σε μία ευνομούμενη πολιτεία το παρόν άρθρο δεν θα χρειαζόταν να γραφεί ποτέ

koutipandoras

------------------------------------------------------------------------------
Η στόχοι των Γερμανών και της τρόικα υλοποιούνται. Η Ελληνική Κυβέρνηση προσπαθεί να επιβιώσει πολιτικά και σε πολλές περιπτώσεις παίζει θέατρο προκειμένου να κατευνάσει τις αντιδράσεις της βάσης των δικών της ψηφοφόρων είπε μεταξύ άλλων μιλώντας σήμερα στο Ράδιο 9,84 και στο Γιώργο Σαχίνη ο αναλυτής Γιώργος Δελαστίκ, αναφερόμενος στις πολιτικές εξελίξεις.
(edited)

Μια τρύπα στο νερό

αυτα τα εγραφε ο παρασκευας ο γκουρου του στοιχηματος το 2005!!!

Κοπροχώρι - Σκατοχώρι 0:0 (0:0)

Πριν πάμε στο σημερινό χαβαλέ, επιτρέψτε μου να απαντήσω σε μια διπλή ερώτηση που μου έγινε σ’ ένα εστιατόριο: τι ψηφίζω και πώς βλέπω τα πράγματα στις εκλογές (Θεέ μου!).

Πρώτα απ’ όλα, ουδέποτε ψήφισα σε βουλευτικές εκλογές στη ζωή μου και δεν σκοπεύω ν’ αρχίσω τώρα. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που διατηρώ τη βρετανική υπηκοότητά μου. Η πολιτική της Ελλάδος και της Κύπρου με ενδιαφέρει, όσο μ’ ενδιαφέρει το ελληνικό και κυπριακό ποδόσφαιρο. Μηδέν ενδιαφέρον, με μία γερή και υγιή δόση απέχθειας. Κατά τη γνώμη μου, ουδείς από τους υπάρχοντες πολιτικούς και τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα είναι ικανός ή άξιος να κυβερνήσει, είτε την Ελλάδα, είτε την Κύπρο. Ανθρωπάρια άνευ ουσίας, ανάξιοι, ανίκανοι, λειψοί, ποταποί, χαμερπείς, ξενόδουλοι με όλη τη σημασία των όρων. Πάμε παρακάτω...

Δεν με ενδιαφέρει η πολιτική και οι πολιτικοί, οπότε κατ’ επέκτασιν δεν «βλέπω» και τίποτα. Στα αχαμνά μου! Υπάρχει, όμως, και ένας επιπρόσθετος λόγος που δεν ενδιαφέρομαι και επομένως... δεν βλέπω και τίποτα. Όχι-όχι, δεν έχει να κάνει τίποτα με κλισέ όπως «όποιος κλέψει λιγότερα» και «όποιος και να βγει, τα ίδια και χειρότερα θα κάνει». Δεν μου πολυαρέσουν τα κλισέ. Εξάλλου, για να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους, ο κάθε λαός έχει τους πολιτικούς που του αξίζουν, όπως και το ποδόσφαιρο που του αξίζει. Ναι, και το κουμάρι που του αξίζει! Είσαι ραγιάς; Πάρε τετράδες με 50% συντελεστή! Εμ, μαλακίες να λέμε τώρα; Ο πολιτικός θα δράσει μέσα στα πλαίσια που του ορίζει ο λαός. Αν υπήρχε ένας λαός που θα ήταν διατεθειμένος να κάνει πορεία στο Σύνταγμα με τις δεκάδες, εκατοντάδες χιλιάδες, με τις καραμπίνες στο χέρι και να στήσει καρμανιόλες στον ¶γνωστο Στρατιώτη, τότε οι πολιτικοί θα πρόσεχαν και θα υπηρετούσαν λαό και πατρίδα! Εφόσον ο λαός ανέχεται όσα ανέχεται και κάθε τέσσερα χρόνια τρέχει να ψηφίσει πράσινο, μπλε ή κόκκινο και ουρλιάζει συνθήματα κιόλας, ε, τι να κάνουμε, ας υποστεί τις συνέπειες. Τα τραβάει η ψυχούλα του, ο ραγιαδισμός του...

Τώρα, ο επιπρόσθετος, που μάλλον όμως είναι ο βασικός, λόγος που δεν με ενδιαφέρει τι γίνεται εδώ: είναι ο ίδιος για τον οποίο δεν θα με ενδιέφερε ένας αγώνας Κοπροχώρι - Σκατοχώρι για το περιφερειακό πρωτάθλημα Αράχωβας, ανήμερα των προημιτελικών του Κυπέλλου Αγγλίας, ή του Τσάμπιονς Λιγκ. Δεν έχει σημασία τι γίνεται εδώ, όποιος και να είναι κυβέρνηση. Τα πλαίσια μέσα στα οποία θα κινηθεί είναι πιο στενά απ’ όσο ο κορσές μιας υπέρβαρης γκαρσόνας με έφεση στο σπαγέτι μπολονέζ, το μοσχάρι με χυλοπίτες και μπόλικο τυρί, το καταίφι και την πανακότα – όλα σε ένα καθισιό και να μη ξεχνάμε και τέσσερα τεταρτάκια κρασί!

Οι λαοί, απανταχού της Γης και όχι μόνο στην Ελλάδα, δεν έχουν πάρει χαμπάρι ακόμα τι γίνεται, πώς τους έχουν στημένους, πόσο έχει πλησιάσει η ώρα της κρίσεως. Τους έχουν αφαιρέσει τα παραδοσιακά μέσα συναλλαγής και τα αντικατέστησαν με κωλόχαρτα των οποίων η γύμνια και η απαξία θα φανεί σύντομα. Όλα είναι μια φούσκα που περιμένει την καρφίτσα, που το ίδιο το κατεστημένο θα χρησιμοποιήσει, για να γίνει το «μπραφ»! Τους έχουν πηδήξει τις αξίες, οικονομικές και ηθικές, εκεί που δεν πάει άλλο. Πριν 50 χρόνια τα παιδιά περνούσαν τα βράδυα τους με βιβλία και ακούγοντας στη ζούλα μια Βέμπο, ή ένα Φώτη Πολυμέρη στο ΕΙΡ (Ελληνικόν Ίδρυμα Ραδιοφωνίας), ενώ τώρα βλέπουν πορνό και σαδομαζοχιστικές ταινίες, μετά που θα παίξουν στοίχημα. Ο μόνος τρόπος για να καταφέρει αυτό που θέλει το ανίερο κατεστημένο, είναι να ανεβάσει το όριο της ανεκτικότητας, να αμβλύνει τα ήθη, να πηδήξει συνειδήσεις. Και δεν μιλάει κανας σεμνότυφος τώρα, αλλά ένας γερόπορνος τζογαδόρος, που τα έκανε (και εξακολουθεί να τα κάνει) όλα στη ζωή του, εκτός από φόνο, πουστηλίκι και ηρωίνη. Όλα τ’ άλλα μέσα! Ποια η διαφορά; Ο γερόπορνος και η γενιά του είχαν από πίσω τους σεμνές, ολιγαρκείς οικογένειες, βαρβάτα σχολεία και άξιους δασκάλους, ήθη και έθιμα που όλα σε συνδυασμό σφυρηλάτησαν μέσα τους μια αίσθηση δεοντολογίας, τι είναι σωστό και τι λάθος και, γενικά, ό,τι και να έκαναν, πάντα υπήρχε το «κουδουνάκι» που έλεγε «ως εδώ και μη παρέκει». Τώρα δεν υπάρχουν κουδουνάκια πιά, τίποτα δεν υπάρχει εκτός από πούτσες μπλε και πράσινες που κουδουνίζουν σε ροζ βαζάκια...

Ξέρετε, βρε, τι γίνεται γύρω σας; Έχετε πάρει χαμπάρι τι γίνεται στην Ιταλία, που στήθηκε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς κάτω από το πανό της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας; Ξέρετε τι συμβαίνει σε όλο τον κόσμο; Που από μέρα σε μέρα οι Αμερικανοί θα ξυπνήσουν και θα καταλάβουν ότι τους πήρανε το American Dream και τους άφησαν ρέστους; Θα είναι όμως αργά για οποιαδήποτε αντίδραση, ή αντίσταση...

Ποιος Παπανδρέου και ποιος Καραμανλής, ρε; Ποιο ΠΑΣΟΚ και ποια Νέα Δημοκρατία; Θα καταλάβετε τι τρέχει εδώ και πολύ καιρό, όταν μια μέρα ξυπνήσετε για να δείτε το Ευρώ σας να μην αξίζει τίποτε, όταν δείτε τα επιτόκια στο 25%, όταν δείτε τα χρηματιστήρια να μηδενίζονται, τις συντάξεις να αφανίζονται και τα ακίνητα να χάνουν το 75% της αξίας τους. Όταν στρίψουν τις στρόφιγγες του πετρελαίου προς το «0», όταν σας πουν: «Μηδέν ατομικές ελευθερίες για να φάτε εσείς και τα παιδιά σας ό,τι σας βάλουμε στο πιάτο». Και τότε θα φανεί τι πραγματικά είναι ο οποιοσδήποτε Γιωργάκης, Κωστάκης, Νικολάκης και Δημητράκης. Ζερό εις το πηλίκον, αυτό είναι όλοι. ¶νευ ουσίας, άνευ σημασίας, άνευ πραγματικής εξουσίας...

και ενα ακομα για οποιον εχει ορεξη για διαβασμα!!
ουτε προφητης να ηταν!!!


ΚΑΙ ΕΝΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟ
10 ΜΑΙΟΥ 2005


Εκείνο που θέλω να πω, όμως, με τον μικρόκοσμο και τον μακρόκοσμο, είναι πως, ό,τι έχει κάνει η Φάρα σε Παναμά και Εκουαδόρ και σε κάθε υποανάπτυκτη χώρα, και σε μια-δυο... ανεπτυγμένες, στον μακρόκοσμο δηλαδή, ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΔΩ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ Σ' ΕΣΕΝΑ, ΒΡΕ, στον μικρόκοσμο, πιθανότατα κατ' εντολήν της Φάρας την οποία προσκυνά και στην οποία υπάγεται. Και θα το εξηγήσω λιγάκι:

Διαβάζουμε, ακούμε, βλέπουμε, ότι το ελληνικό νοικοκυριό είναι βουτηγμένο στα χρέη. Σωστά; Πώς και γιατί; Διότι το κατεστημένο εισήγαγε την πλαστή καλοπέραση, τον τζόγο, την απληστία, ή απλά την ανάγκη, αν προτιμάτε. Καλλιέργησε την αστυφιλία για να τραβήξει τον κόσμο μακριά από τη γη, για να μην είναι αυτάρκης πλέον. Ανέβασε κατά πολύ το βιοτικό επίπεδο, αλλά αυτό ήταν ένα δίκοπο μαχαίρι. Διότι είναι στη φύση του ανθρώπου να τα θέλει όλα, χρήσιμα και άχρηστα. Οπότε έριξε στο κόλπο το βερεσέ. Σωστά; Στεγαστικά για διαμερίσματα και εξοχικά που δεν αξίζουν ούτε το εν δέκατον του όσο πουλιούνται, προσωπικά δάνεια, κάρτες, διακοποδάνεια, δάνεια Πάσχα, δάνεια Χριστουγέννων, δάνεια γέννας, δάνεια κηδείας. Όλος ο κόσμος είναι χρεωμένος, άλλος λίγο, άλλος πολύ. Όπως ο Παναμάς και το Εκουαδόρ, αλλά σε μικρότερη, σε ατομική κλίμακα. Τηρουμένων των αναλογιών, όμως, ίσως πολύ χειρότερα...

Ξαφνικά μια μέρα, μετά από ένα τεχνητό «κραχ», διότι όλα τα κραχ είναι τεχνητά, πάρτε τα επιτόκια στο 18, στο 20, στο 25 τοις εκατό. Το είχα ζήσει αυτό, στην Αγγλία. Οπότε τι γίνεται, δικοί μου; Αφενός τα χρέη δεν μπορούν να αποπληρωθούν και αφετέρου πατιέται το φρένο της οικονομίας και κλείνουν εργοστάσια, εταιρίες, πάσης φύσεως εργοδότες. Ακόμα και το Δημόσιο κάνει περικοπές, διότι χρωστάει κι αυτό! Έγινε και παλιά, βρεεε... αλλά δεν σας το λένε στα σχολεία της Φάρας. Από τη μια απίστευτα αυξημένες δόσεις, από την άλλη μείωση στο εισόδημα, ή ακόμα και εξαφάνισή του. Τότε τι γίνεται; Να σας πω εγώ τι γίνεται: το κατεστημένο ζητάει ανταλλάγματα για να σε αφήσει να ζήσεις στη γαϊδουροκυλίστρα που έχεις για διαμέρισμα, για να ταίσεις τα παιδιά σου: Ψήφισε αυτό στο δημοψήφισμα, βγάλε αυτούς κυβέρνηση, μην αντισταθείς στην αφαίρεση των ατομικών ελευθεριών σου (σ.σ.: αέρα κοπανιστό έχεις, παρά ατομικές ελευθερίες, αλλά κουβέντα να γίνεται!). ΟΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΝΑΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΟΥΑΔΟΡ (μακρόκοσμος) ΕΤΣΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΣΕΝΑ, ΜΕΓΑΛΕ (μικρόκοσμος). Τύπωσέ το και κάδρωσέ το...

Οπότε τώρα θα μου πει ο φίλος: Και τι κάνουμε; Παίρνουμε τα καριοφίλια στα χέρια και κάνουμε επανάσταση; Όχι, αγόρι μου, μην είσαι αστείος. Πρώτα απ' όλα δεν έχεις κάποιον για να σε οδηγήσει, διότι όλοι εξαγοράστηκαν. Δεύτερον, δεν έχεις τα κότσια, τα έχεις χάσει στα μπαράκια, στις καφετέριες, στα μπουκάδικα, στα σκυλάδικα, τρώγοντας πίτσα κολλημένος στο γυαλί, στις ατέλειωτες ουρές στις οποίες στέκεσαι χωρίς παράπονο. Και σε κάθε σταυροδρόμι θα υπάρχουν χαφιέδες και εκτελεστές, μη ξεχνάς το πρόσφατο παρελθόν διότι θα το πληρώσεις πα-νά-κρι-βα. Νόμος! Ούτε Βελουχιώτες υπάρχουν πια, ούτε Αυξεντίου, ούτε Μάτσηδες. Και ούτε θα υπάρξουν νέοι. Το κατεστημένο το φρόντισε αυτό, αντικαθιστώντας τις παραδοσιακές αρχές και ιδανικά της οικογένειας και της νεολαίας του πάλαι ποτέ με Nike και Adidas, με Fame Story και με Big Brother, με το να επιτρέπει, αν όχι να προτρέπει, ανήλικα να εθίζονται στο τζόγο. Αυτό έκαναν οι εθνικοί μειοδότες, οι μισθοφόροι της Φάρας. Αυτοί οι δωσίλογοι που ψήφισαν την ουσιαστική κατάργηση της ιερής γλώσσας σου, που τιμούν ακόμα και οι Φράγκοι, οι δωσίλογοι που είπαν «ε, είπαμε ένα δωράκι αλλά όχι και μισό δις (μίζα)» για πρόεδρο ΔΕΚΟ, οι δωσίλογοι που είπαν για δωσίλογο πρωθυπουργό «ο πρωθυπουργός πάει σπίτι του, δεν πάει φυλακή», ενώ οι τουρκαλάδες απαγχόνισαν τον Αντνάν Μεντερές στο πι και φι, χωρίς χότζα. Οι ίδιοι δωσίλογοι που υπέστειλαν ελληνική σημαία επί ελληνικού εδάφους, οι ίδιοι δωσίλογοι που κατάκλεψαν τον ελληνικό λαό, οι ίδιοι δωσίλογοι που δεν έκαναν μια έρευνα στο σκάνδαλο του χρηματιστηρίου και στο ξεπούλημα της Κύπρου. Αυτοί οι δωσίλογοι, είτε ΠΑΣΟΚ λέγονται, είτε Νέα Δημοκρατία. Ούνα φάτσα, ούνα ράτσα. ΔΩ-ΣΙ-ΛΟ-ΓΟΙ! (Ήθελες ν' ακούσεις κι άκουσες, φίλε μου!).

Α, να, ξέχασα! Τι μπορεί να κάνει κάποιος; Να σου πω τι μπορεί να κάνει, όχι όλος ο πληθυσμός, αλλά το εν τρίτον, αυτοί που πιθανόν δεν μασάνε με την πλαστή ευμάρεια, ή που βλέπουν τ' αχνάρια του φιδιού. Πρώτα, ας πάνε στις τράπεζες και ας ζητήσουν τα λεφτά τους, τις καταθέσεις τους. Σε μετρητά. Σε χαρτοσακούλα. Βρε, σε οποιαδήποτε τράπεζα. Θα τα πάρουν; Ρεπάνια θα πάρουν. Θα κατέβουν τα ρολά πριν πεις «Εθνική», ή «Πίστεως». Μα, νομίζετε ότι τα λεφτά που δανείζουν οι τράπεζες τα έχουν σε αποθεματικό, ή στην κάσα; Μπα! Νούμερα σε κομπιούτερ δανείζουν, ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ λεφτά, κι εσείς πληρώνετε το αίμα σας σε τόκους για υπαρκτά, πραγματικά λεφτά. Ας πάει το εν τρίτον των καταθετών να σηκώσει τα λεφτά του! Κρρρραααχχχχχ...

Είναι και το άλλο: θέλεις να ρίξεις μια κυβέρνηση, ας πούμε τη νυν, ή οποιαδήποτε; Να διαλύσεις ένα κατεστημένο; Ποια καριοφίλια και πράσινα άλογα; Παθητική αντίσταση: Είμαι αντιφρονών, δεν μου αρέσει το πώς ξοδεύονται τα λεφτά που πληρώνω σε φόρους, δεν μου αρέσουν οι πανάκριβες και ανεπαρκείς υπηρεσίες, δεν μου αρέσει να με πλακώνουν δέκα λαθρομετανάστες πλανόδιοι σε κάθε φως της τροχαίας και ο μπάτσος να μην εμφανίζεται, δεν μου αρέσει το αίσχος που είδα στο νοσοκομείο, με ανθρώπους να βογγούν σαν κτήνη στους διαδρόμους, δεν μου αρέσει να πηγαίνουν τα παιδιά μου στο σχολείο και μετά να πηγαίνουν σε φροντιστήριο διότι δεν μαθαίνουν εκεί που πρέπει να μάθουν και το πληρώνω με το αίμα μου, έχω απογοητευτεί αφάνταστα για την έστω μερική διάβρωση της Δικαιοσύνης που είναι το έσχατο αποκούμπι μου, διαφωνώ με το ότι δεν φορολογείται ο μεγαλύτερος οικονομικός κολοσσός της χώρας, η Εκκλησία, δεν μου αρέσει η γραφειοκρατία και οι ουρές, δεν μου αρέσει να μου συμπεριφέρονται στη Γη των ενδόξων προγόνων και δική μου λες και είμαι κάφρος ή υπάνθρωπος, δεν μου αρέσει αυτό, δεν μου αρέσει εκείνο. Δεν πληρώνω, κερατόπλουμα! Και το εν τρίτον του πληθυσμού, όχι οι βολεμένοι και οι κρυπτόρχεις βέβαια, διότι αυτοί ποτέ δεν θα το κάνουν, σταματάει τις πληρωμές. ΤΕΒΕ, ΙΚΑ, ΦΠΑ, Φόρο Εισοδήματος, ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, σταματάει να παίζει Στοίχημα, κάνει τεράστια οικονομία στη βενζίνη του, δεν πληρώνει στεγαστικά, δεν πληρώνει άλλα δάνεια, δεν αγοράζει με 60 άτοκες (άτοκος ο ποπός μου) δόσεις, δεν πληρώνει κάρτες και αγοράζει μόνο τα απολύτως, μα απολύτως αναγκαία. Τίποτε άλλο! Μηδέν! Πόσο λέτε ν' αντέξει το σύστημα, το κατεστημένο, το κράτος, εάν μόνο το εν τρίτον του πληθυσμού το κάνει αυτό; Να σας πω εγώ: ΟΥΤΕ ΜΗΝΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΩ ΟΥΤΕ ΔΕΚΑ ΜΕΡΕΣ!

Αλλά, και τι έγινε τότε; Βγαίνει ο Κωστάκης και μπαίνει ο Γιωργάκης, ή η Ντόρα, ή ακόμα και η Παπαρρήγα. Σωθήκαμε, ζήτω το Έθνος, ζήτω το Γένος! Σκέτη απόγνωση, φίλοι και φίλες και, αν διαφωνείτε ριζικά, τότε πείτε με κι εμένα φαιδρό. Δεν θα είναι η πρώτη, ούτε η τελευταία φορά. Αλλά μια μέρα θα με θυμηθείτε και ίσως ανάψετε ένα κεράκι για τη δόλια τη ψυχή μου, διότι όντως είναι δόλια. Και να σας πω το λόγο: διότι, ενώ πιστεύω ότι καταλαβαίνω κάποια πράγματα, δεν έχει σχέση αν εσφαλμένα, διότι η αντίληψη είναι πραγματικότητα, δεν παίρνω την απόφαση να κάνω κάτι εποικοδομητικό, αλλά ασχολούμαι με το στοίχημα. Και με το να ασχολούμαι με τον τρόπο που ασχολούμαι, ουσιαστικά υποθάλπω εκείνους που σε πέντε και βάλε χρόνια δεν πήραν την απόφαση τουλάχιστο να προστατέψουν τη νεολαία από τον εθισμό του τζόγου, απεναντίας τη σπρώχνουν στο τζόγο! Και παίζουν με τρόπο που ουσιαστικά βάζουν ασύστολα το χέρι στην τσέπη του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων μωρών που παίζουν με στερημένες τυρόπιττες και καραμέλες. Και δεν ηγέρθη το θέμα από ένα σύνδεσμο γονέων, ή διδασκάλων, διότι αυτός ο σκληρός, άκρως εθιστικός τζόγος, καμουφλαρίστηκε ως μια μορφή ανώδυνης ψυχαγωγίας! Κάνανε τον τζόγο αναπόσπαστο μέρος της ελληνικής κουλτούρας, με μπροστάρηδες τα ΜΜΕ, τα μισθοφορικά φερέφωνα του ανίερου κατεστημένου, τους βιαστές και εκβιαστές του Έθνους! Μια φορά αχρείοι εκείνοι, ΕΚΑΤΟ φορές εγώ. Με χέζω πατόκορφα και αστροπελέκι να με κάψει, αν δεν το εννοώ!

Είμαι τράπεζα εγώ, καταλάβατε;

Ο Πάχτας είπε την αλήθεια...

Το ΧΩΝΙ κρατάει ο Αυγερινός Χατζηχρυσός. Χρ. Πάχτας : «Ίσως οι εργαζόμενοι κάψουν κάποιο χωριό και θα έχουμε ανθρώπινα θύματα...»

Η Λιβύη, Αιγυπτος, Βενεζουέλα οι Ισλαμοφασίστες στη Συρία, οι Φασίστες της Ουκρανίας δεν είναι σε κάποιον άλλο πλανήτη, ούτε οι συγγένειες των "δήθεν" επαναστατών μακρία μας..."κακώς" εχόντων των πραγμάτων το αυγό του φιδιού είναι εδώ στις γειτονιές μας, να παίξει τον ρόλο του μπράβου σε περίπτωση που δεν "τηρήσουμε τα συμφωνηθέντα" του Μνημονίου με τους Γερμανούς και τους Νταβατζίδες της διαπλοκής.

Η φωτιά που κατακαίει τους λαούς, ήδη σιγοκαίει την χώρα μας.

Ο Πάχτας απλά είπε, αυτά που ήδη συζητούν στους διαδρόμους των πρεσβειών που σιτίζουν τους πολιτικούς σωτήρες μας, αυτό που όλοι οσφραίνονται στους δρόμους και τις γειτονίες μας.

Είναι πολλά τα λεφτά για να μας χαλάσει τη σούπα ο κάθε "λαουτζίκος".

Το πόπολο έχει δικαίωμα να πεθάνει άνεργο κι ανασφάλιστο, άστεγο από πείνα ή αρρώστια, αλλά δεν έχει δικαίωμα να εμποδίσει την ανάπτυξη και το Success Story των Κρατικοδίαιτων Διαπλεκόμενων Εργολάβων.

Ολοι οι υπάλληλοι Ταμείων, Νοσοκομείων, Πανεπιστημίων που αγόρασαν Ομόλογα για να σώσουν τις Ευρωπαϊκες Τράπεζες από το PSI, θα κάτσουν με σταυρωμένα τα χέρια για να πάνε Φυλακή ;

Οι νεόπλουτοι Συνδικαλιστές που έχουν εξαφανιστεί από το 2009, θα αφήσουν τους κομματικούς πάτρωνες τους να χαθούν ;

Τα βαποράκια της κατευθυνόμενης πληροφόρησης, με τους εξαψήφιους μισθούς, θα επιτρέψουν να χαθούν από τους Μπετατζήδες Καναλάρχες τα Δημόσια Εργα, για τον κάθε "προλετάριο" που χάνει το σπίτι του από το Χαράτσι, για €500;

Ηδη βλέπω τους χαφιέδες των ιδιωτικών καναλιών -δεν υπάρχουν κι άλλα- να στέκονται στο πλευρό των δήθεν "διαδηλωτών" που ζητάνε πίσω το μνημόνιο και την Ανάπτυξη που "έχασαν".

Τα παπαγαλάκια της διαπλοκής, θα σκίζουν τα ιμάτια τους, για τον χαμένο Πολιτισμό της χώρας αν κλείσει το Μέγαρο, που συντηρείται θάβοντας ζωντανούς τους συνταξιούχους.

Οι αργόμισθοι εκβιαστές των Πολιτικών τζακιών πώς θα ξεπληρώσουν, με τα λεφτά του "κακού κράτους", τις υποσχέσεις που έχουν δώσει, στους Εργολάβους με τις γαλέρες των ενοικιαζόμενων εργατών;

Οι κατσαπλιάδες της ΠολΑν και του ΛαΟΣ, που πουλάνε πατριωτισμό, πώς θα ανταποδώσουν τις αντιπαροχές που πήραν για να πουλήσουν τις ΔΕΚΟ, την Μακεδονία, την Κύπρο;

Η εγκληματική Οργάνωση της Σοσιαλεπώνυμης Ρεμούλας αποκεφαλίζει τα ίδια της τα παιδιά για να σώσει τους μεγαλοκαρχαρίες που διασπάθισαν τον δημόσιο χρήμα και εκτόξευσαν το δημόσιο χρέος.

Ο Πάχτας είπε την αλήθεια, του ξέφυγε, τα δύσκολα δεν είναι πίσω, είναι μπροστά μας, η μεταπολίτευση της Ρεμούλας και του Σημιτικού Μεσαίωνα είναι εδώ, πιο ισχυρή από ποτέ, ο λαός πιο αδύναμος από ποτέ.

Ο πόλεμος θα είναι βρώμικος κι αδίστακτος. Ηδη μας κάνουν επιδείξη δύναμης στις Σκουρίες, στη Κερατέα, στα διόδια, στον ΕΟΠΥΥ, στο Αγιο Ορος, στο Σύνταγμα, στην ΕΡΤ.

Μαζεύουν εφεδρείες ό,τι πιο σάπιο και παλαιοκομματικό για να σώσουν την διαπλοκή και το βόθρο τους, αφορμές θα βρούν, μια καμμένη χώρα είναι καλύτερη για αυτούς, από μια Ελεύθερη χώρα....Οι πρόγονοι τους ήταν λαδέμποροι της κατοχής και ξέρουν την "δουλεια"...

Το μόνο μας όπλο η Ενότητα και η Αλληλεγγύη... το φίδι δαγκώνει όταν πεθαίνει... θα το επιτρέψουμε ;

Για ποιον θυσιάζουν τους μικρομεσαίους;


Πηγή:www.capital.gr

Του Άγη Βερούτη

Το μακέλεμα των μικρομεσαίων είναι σε πλήρη ανάπτυξη. Απανωτές δηλώσεις των υπευθύνων για κλείσιμο όποιων μικρομεσαίων δεν μπορούν να αντέξουν την υπερφορολόγηση και άλλες αλαζονικές δηλώσεις από ανεπάγγελτους ή μη πολιτικούς ότι "όποιος δεν μπορεί να πληρώσει τους φόρους, να πουλήσει το σπίτι του", καθορίζουν το κλίμα των ημερών.

Η θυσία των μικρομεσαίων πλησιάζει στην τελευταία πράξη της, με μια σειρά από αντισυνταγματικές ενέργειες, όπως η ποινικοποίηση της αδυναμίας πληρωμής με ποινή φυλάκισης και στέρησης της ελευθερίας, αντίθετα με την Ευρωπαϊκή Συνθήκη Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αλλά και την επιβολή αυθαίρετων κεφαλικών φόρων και τεκμαρτών μονόπλευρα καθορισμένων επιβαλλόμενων φόρων, οι οποίοι ξεπερνάνε τη φοροδοτική ικανότητα των φορολογούμενων που έχουν στοχοποιηθεί.

Ήδη πάνω από 2,6 εκατομμύρια Ελλήνων βρίσκονται στο hit-list της εφορίας για καθυστερημένες οφειλές, ενώ στην πραγματικότητα όλοι γνωρίζουν ότι φόροι που δεν μπορούν να πληρωθούν, δεν θα πληρωθούν! Τελικό αποτέλεσμα θα είναι η μαζική δήμευση περιουσιών 2,6 εκατομμυρίων Ελλήνων, που καλούνται να επιλέξουν ανάμεσα στο αν θα πληρώσουν την εφορία, την ασφάλισή τους, το νοίκι τους, ή το φαγητό των παιδιών τους.

Η μη-αναπροσαρμογή των αντικειμενικών προς τα κάτω ώστε να αντικατοπτρίζουν την καταβαράθρωση των τιμών των ακινήτων, καθώς και η υπερφορολόγηση για αυτοκίνητα που αποκτήθηκαν σε παρελθόντα έτη, και πληρώθηκαν με φορολογημένα λεφτά, έχουν στείλει 750.000 αυτοκίνητα στην ακινησία, ενώ περί τα 2.000.000 ανθρώπων βρίσκονται στην ανεργία από την βίαιη εσωτερική υποτίμηση που επιβλήθηκε στην κοινωνία από τους κυβερνώντες της. Κυβερνώντες που μάλιστα εξελέγησαν με τελείως αντίθετο πρόγραμμα από αυτό που εφαρμόζουν.

Το ότι το πρόγραμμα υπερφορολόγησης, και γενοκτονίας των μικρομεσαίων που εφαρμόζεται δεν έχει τύχει της λαϊκής αποδοχής στην κάλπη, αντικατοπτρίζεται στα ποσοστά των κυβερνώντων σήμερα, δηλαδή κάτι λιγότερο από 22% μαζί και τα δυο κόμματα της συγκυβέρνησης.

Μετάφραση αυτού του ποσοστού επί των 6,5 εκατομμυρίων ψηφοφόρων που συνήθως εμφανίζονται στις κάλπες κάθε εκλογές, δίνει περίπου 1,4 εκατομμύρια Ελλήνων που ασπάζονται το σημερινό πολιτικό κοκτέιλ υπερφορολόγησης και στυγνής γενοκτονίας μεγάλου μέρους της υπόλοιπης κοινωνίας.

Αντίστοιχα, σε άλλες χώρες που πέρασαν την κρίση σε έντονο βαθμό, όπως Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία, οι πολιτικές μείωσης του δημοσιονομικού κόστους και ταυτόχρονα μείωση της φορολογίας των αδυνάμων, σε συνδυασμό με την ευεργετική ποσοτική χαλάρωση του 1,3 τρις ευρώ που έκανε η ΕΚΤ το προηγούμενο δεκαοκτάμηνο, για όλες τις Ευρωπαϊκές τράπεζες πλην των Ελληνικών, ήδη τις έχουν βγάλει από τα δύσκολα της κρίσης, και βλέπουν το μέλλον με προοπτική βελτίωσης.

Στην Ελλάδα, η προοπτική που βλέπουμε είναι η φυλάκιση 380.000 ανασφάλιστων του ΟΑΕΕ, που παρανόμως συνεχίζει να τους χρεώνει την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στην οποία ο ίδιος ο ΟΑΕΕ τους απαγόρευσε την πρόσβαση, τόσο για εκείνους όσο και τις οικογένειές τους, συχνά με ανήλικα παιδιά!

Ταυτόχρονα τους διώκει ποινικά, όχι για λεφτά που χρωστούν σε εκείνον, αλλά για λεφτά που χρωστούν στον μελλοντικό εαυτό τους, αν ποτέ έρθει η στιγμή για να συνταξιοδοτηθούν.

Στη Ναζιστική Γερμανία της κτηνωδίας του Χίτλερ, η απαγόρευση της θεραπείας των Εβραίων, ακόμη και μέσα στα γκέτο, δεν είχε πραγματοποιηθεί παρά μόνο πλέον όταν έμπαιναν στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως για την διαβολική “Τελική Λύση”!

Ταυτόχρονα με την περιθωριοποίηση 2,6 εκατομμυρίων Ελλήνων χωρίς φορολογική ενημερότητα για καθυστερημένα χρέη στην εφορία, 450.000 μικρομεσαίων ελευθέρων επαγγελματιών και μικροεπιχειρηματιών και άλλο 1 εκατομμύριο τις οικογένειές τους, 2 εκατομμυρίων ανέργων, και άλλου 1 εκατομμυρίου χαμηλοσυνταξιούχων των 380 ως 700 ευρώ το μήνα, η ισοπέδωση της ιδιωτικής παραγωγικής οικονομίας ολοκληρώνεται με την αδρανοποίηση των χορηγήσεων των 4 πλέον τραπεζών, για να ελέγχονται (ή να ελέγχουν) καλύτερα.

Με την απομόχλευση των Ελληνικών τραπεζών, και την αποχώρηση των ξένων τραπεζών από την ελληνική αγορά, η πιστωτική συρρίκνωση φέρνει εγγυημένη και στοχευμένη ύφεση. Η ύφεση που βιώνει η Ελλάδα για 7η χρονιά είναι προϊόν σχεδιασμού και στόχευσης!

Δεν έτυχε! Πέτυχε!

Η χώρα μετατρέπεται σε οικόπεδο. Τα τελευταία 3 χρόνια έκλεισαν περί τις 180.000 επιχειρήσεις, ενώ από όσες απομείνανε, το 85% γράφει ζημίες τη μια χρονιά μετά την άλλη, με τους ιδιοκτήτες ουσιαστικά εγκλωβισμένους στις επιχειρήσεις, και τα λουκέτα σε ρυθμό μυδραλιοβόλου.

Ποιος ακριβώς ωφελείται από την ισοπέδωση κάθε οικονομικής δραστηριότητας της χώρας;

Η εργατική τάξη σε μια κρίση δεν έχει ιδιοκτησία για να τη χάσει ούτε για να την φορολογήσει κάποιος, ούτε για να την δημεύσει, και το μόνο που την βαρύνει είναι η πτώση του κόστους της εργασίας της.

Η ανώτερη τάξη έχει αποθεματικά για να αντέξει, έστω και με μια μικρή πτώση στο επίπεδο ζωής, αν και αυτό είναι αμφίβολο καθώς οι αριθμοί δείχνουν αύξηση της περιουσίας του υψηλότερου 10%.

Οι κρίσεις του βάθους και διάρκειας όπως η δική μας βλάπτουν περισσότερο όλων την μεσαία τάξη και αρχικά την παραγωγική πλευρά της. Περισσεύματα που έχουν συσσωρευτεί για γενιές βρίσκονται ξαφνικά κάτω από το στόχαστρο των αποφασιζόντων, είτε αυτοί λέγονται κυβέρνηση είτε τρόικα, είτε διεθνής οικονομικός έλεγχος.

Μια κρίση που διαρκεί 7 χρόνια, και γράφει αύξηση της ανεργίας κατά 20 ποσοστιαίες μονάδες και πτώση του ΑΕΠ κατά σχεδόν 30 ποσοστιαίες μονάδες, μόνο ένα στόχο μπορεί να έχει: τον αποχωρισμό της μεσαίας τάξης από την περιουσία της.

Μάλιστα προ ολίγων ημερών το ίδιο το ΔΝΤ παραδέχτηκε ότι η κρίση αυτή έχει βαρύνει με φόρους περισσότερο όλων το πιο αδύναμο 10% της κοινωνίας, ενώ έχει αφήσει αλώβητο ή κι ωφελημένο το υψηλότερο 10%.

Με τη χρήση των φορολογικών μέτρων που επέλεξαν να εφαρμόσουν στην Ελλάδα οι κυβερνήσεις των τελευταίων 4 ετών, δηλαδή τους κεφαλικούς φόρους και τα τεκμήρια που εφαρμόζονται ακόμη και σε ανέργους, και τους έμμεσους φόρους στο Θεό, είναι ξεκάθαρο πώς λογίζονται “Φόροι 71% στους ελεύθερους επαγγελματίες των 2.000 ευρώ” καταδικάζοντάς τους κάτω από το όριο ακραίας φτώχιας, ενώ οι αντίστοιχοι επαγγελματίες των 250.000 ευρώ το χρόνο πληρώνουν λιγότερο από 50% φόρους.

Μετά από αυτό, με υποτιμημένες τις αξίες της εργασίας και της γης σε απίστευτα χαμηλά επίπεδα για χώρα της ευρωζώνης, κανείς δεν ξέρει ποιοι θα βρεθούν πραγματικά ωφελημένοι, όταν μετά την επικείμενη κατάρρευση του ιδιωτικού τομέα, καταρρεύσει και ο δημόσιος τομέας και οι συντάξεις λόγω μη ύπαρξης πλέον φορολογητέας ύλης.

Όταν θα έχει πλέον, με τη σημερινή πολιτική, μαζέψει στα χέρια του το κράτος όλη τη ρευστότητα και την ακίνητη περιουσία της μεσαίας τάξης, που συσσωρεύτηκε σε βάθος γενεών, είναι άξιον απορίας ποιος θα είναι ο προνομιούχος αγοραστής αυτής σε τιμές εξευτελισμού.

Φίλοι μου από τη Βόρεια Ελλάδα μου αναφέρουν ότι τεράστιο μερίδιο των φιλέτων της Χαλκιδικής και της Θεσσαλονίκης έχουν αγοραστεί από Ρώσους σε εξευτελιστικές τιμές. Και οι τιμές πέφτουν. Άλλοι φίλοι από Κρήτη μου λένε το ίδιο.

Την ίδια στιγμή, η τιμή του συνόλου της ιδιωτικής ακίνητης ιδιοκτησίας στην Ελλάδα έπεσε από το υψηλό της στο 1 τρις ευρώ το 2009, σε 0,5 τρις σήμερα το 2014 και συνεχίζει να πέφτει κατακόρυφα.

Ποια είναι η λογική σε πολιτικές επιλογές υπερφορολόγησης που απομειώνουν την αξία των ακινήτων όλης της Ελλάδας κατά 50%, μέσω της εξαθλίωσης της αγοραστικής δύναμης των ιδιοκτητών και του εγκλωβισμού της αγοράς ακινήτων σε αντισυνταγματικούς φόρους, αναντίστοιχους της πραγματικής φοροδοτικής ικανότητας των Ελλήνων ιδιοκτητών τους, διότι οι ξένοι ιδιοκτήτες έχουν άλλο καθεστώς φορολόγησης;

Για να μαζέψουν 2,5 δις παραπάνω σε φόρους το χρόνο, μείωσαν την αξία των ακινήτων κατά 500 δις ευρώ; Μια κίνηση που έχει ορίζοντα 200 ετών για ισοσκελισμό (μείωση αξίας δια του ετήσιου φορολογικού εσόδου), ποια δικαιολογία μπορεί να έχει πολιτικά ή και δημοσιονομικά, όταν δίνουμε 9 δις ευρώ το χρόνο από τους φόρους που μαζεύονται σε συνταξιούχους κάτω των 60 ετών, ενώ η νομοθετημένη ηλικία συνταξιοδότησης είναι πλέον τα 67 έτη;

Ποια η λογική να εξωθείται σχεδόν το 30% του εργασιακά ενεργού πληθυσμού της χώρας στην ανεργία, με ταυτόχρονη φορολόγηση με βάση φαντασιακά “τεκμαρτά εισοδήματα”;

Ήδη το προσδόκιμο ζωής έχει μειωθεί αισθητά όπως με πληροφορούν φίλοι γιατροί, ελέω του πλιάτσικου που συνεχίζει να συμβαίνει σε νοσοκομεία με “χαλασμένα” μηχανήματα, που στέλνουν τους ασθενείς σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα για ψύλλου πήδημα.

Οι συμπτώσεις είναι απίστευτα πολλές για να είναι συμπτώσεις.

Η κρίση αυτή δείχνει πως θα παραδώσει την Ελλάδα ως γη και σκλάβους, αποδυναμωμένους και άρρωστους για να μη μπορούν να αντιδράσουν κιόλας.

Οι διενεργούντες αυτή την πολιτική αυτοκαταδικάζονται σε πολιτική αυτοκτονία.

Το ξέρουν;


Πηγή: http://www.capital.gr/Articles.asp?id=1976852

Ποιος είναι πραγματικά ο "άφθαρτος" Γιάννης Σγουρός; Μετά από χρόνια ολόκληρα στην ΕΟΕ στην Γ.Γ.Α, 4 χρόνια στη Νομαρχία Αθηνών και 4 χρόνια στην Περιφέρεια, με ποιο θράσος απαιτεί να γίνει για άλλα ΠΕΝΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΌΝΙΑ Περιφερειάρχης; Διαβάστε τι έγραφε ο Φίλιππος Συρίγος πριν από 6 χρόνια ακριβώς ο αξέχαστος Φίλιππος Συρίγος



Άρθρο του Φίλιππου Συρίγου στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία



"Οι μάσκες έπεσαν



Το 2004, όταν πιάστηκε, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, ντοπέ ο Λεωνίδας Σαμπάνης, η ελληνική ομοσπονδία Αρσης Βαρών, με επικεφαλής τον υπερ-πρόεδρό της, νομάρχη Αθηνών, Γιάννη Σγουρό, προσπάθησε να πείσει την κοινή γνώμη ότι ο αθλητής είχε πέσει θύμα προβοκάτσιας.



«Κάποιος μπορεί να έριξε τις απαγορευμένες ουσίες μέσα στη σούπα του ή στο γάλα του», ισχυρίζονταν ξεδιάντροπα, έχοντας την υποστήριξη διακεκριμένων επιστημόνων, αλλά και της ίδιας της πολιτείας, που για ευνόητους λόγους ήθελε να μετριάσει την έκταση του σκανδάλου.



Παράλληλα... βέβαιοι για την αθωότητα του αθλητή ανέθεσαν στον Αλ. Λυκουρέζο να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατά της διετούς ποινής αποκλεισμού, αλλά όταν το πράγμα ξεχάστηκε, άφησαν τις μεγαλοστομίες και κρύφτηκαν στο καβούκι τους...



Πριν από 11 χρόνια, το 1997, ο αρσιβαρίστας Χρ. Κωνσταντινίδης είχε καταγγείλει τον προπονητή της εθνικής Χρ. Ιακώβου ότι του έκανε ο ίδιος ενέσεις με απαγορευμένες ουσίες για να βελτιώσει τις επιδόσεις του! Την υπόθεση ανέλαβε να ξεκαθαρίσει για λογαριασμό της πολιτείας (αλλά και της... ΕΟΑΒ) ο υπερ-πρόεδρος Γιάννης Σγουρός, που τότε ήταν γ.γ.Α.! Αυτό που τελικά πέρασε στον κόσμο ήταν ότι ο Κωνσταντινίδης έλεγε βλακείες: Πόσω μάλλον αφού υποχρεώθηκε να υπογράψει και μια δήλωση συσκότισης για να διατηρήσει τη θέση του στην αστυνομία.



Προχθές, όταν έγινε γνωστό ότι βρέθηκαν ντοπέ 11 από τα 12 μέλη (άλλα δύο δεν ήταν παρόντα) της Εθνικής Αρσης Βαρών, ο Σγουρός και η ομοσπονδία του δεν είχαν πια άλλους λαγούς να βγάλουν από το καπέλο. Δεν τόλμησαν λοιπόν να αμφισβητήσουν το αποτέλεσμα, αλλά προσπάθησαν, πρώτον, να βγάλουν την ευθύνη από πάνω τους, διώχνοντας τον Ιακώβου και δεύτερον, να κρατήσουν στο απυρόβλητο τα κατορθώματα του παρελθόντος.



Ομως, έκαναν λάθος -δεν γίνεται και το ένα και το άλλο. Γιατί το λαμπρό παρελθόν είναι γερά συνδεδεμένο με το θλιβερό παρόν, όχι μόνο διά του Ιακώβου που ήταν προπονητής τόσο της «ντριμ τιμ» όσο και της σημερινής (κάτω από το βάρος του τρομερού σκανδάλου...) συντρίμ-τιμ, αλλά και διά του ίδιου του υπερ-προέδρου Γιάννη Σγουρού.



Αυτοί οι δύο είναι τα κομβικά πρόσωπα στην όλη ιστορία, αυτοί έφτιαξαν το λεγόμενο θαύμα της άρσης βαρών, αυτοί πρέπει από κοινού σήμερα να λογοδοτήσουν. Και πολύ περισσότερο ο Σγουρός, γιατί εντάξει, ο Ιακώβου έβαλε την τεχνογνωσία και το γλυκό του πρόσωπο, που είχε μεγάλη πέραση προς τα έξω. Αλλά ο Σγουρός έβαλε και κυρίως εισέπραξε, ως επιβράβευση, πολλά περισσότερα.



Ποια ήταν, λοιπόν, η διαδρομή; Στρατολόγηση αθλητών από την Αλβανία και τις τέως σοβιετικές δημοκρατίες, ελληνοποιήσεις, βαφτίσια, εκδόσεις διαβατηρίων και στενές σχέσεις με την πολιτική ηγεσία -κυρίως του ΠΑΣΟΚ- που εξασφάλιζαν ελευθερία κινήσεων, και κάλυψη, όποτε αυτό ήταν αναγκαίο.



Και από την άλλη, μια προσωπική εκτόξευση άνευ προηγουμένου, καθώς από ταπεινός υπάλληλος της άλλοτε Τράπεζας Πίστεως, ο Γιάννης Σγουρός έγινε μέλος της ΕΟΕ, γενικός γραμματέας Αθλητισμού, δύο φορές νομάρχης Αθηνών και γραμματέας της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Αρσης Βαρών. Σήμερα, λοιπόν, είναι αστείο να βάζει διαχωριστικές γραμμές, για να υπεραμυνθεί του έργου του. Οι μάσκες έπεσαν..."



Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία 06/04/2008