Subpage under development, new version coming soon!
Subject: »[spam] Really Freestyle!
jimdrago78 to
karpet
Όταν ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας έφτασε σε ηλικία συνταξιοδότησης, αποφάσισε να επιλέξει αυτόν που θα αναλάβει την επιχείρηση μετά από αυτόν.
Αντί να επιλέξει έναν από τους υποδιευθυντές ή ένα από τα παιδιά του, αποφάσισε να κάνει κάτι διαφορετικό. Κάλεσε όλα τα νεαρά στελέχη σε μια αίθουσα και τους είπε:
«Είναι καιρός για μένα να παραιτηθώ από την θέση μου και να επιλέξω τον επόμενο Διευθυντή. Έχω αποφασίσει λοιπόν να επιλέξω έναν από εσάς.»
Τα νεαρά στελέχη σοκαρίστηκαν, αλλά ο ηλικιωμένος συνέχισε.
«Σήμερα θα δώσω στον καθένα από εσάς από ένα σπόρο. Έναν πολύ ειδικό σπόρο. Θέλω να τον φυτέψετε, να τον ποτίσετε, να περιποιηθείτε το φυτό στο οποίο θα εξελιχθεί και σε ένα χρόνο από σήμερα να μου φέρετε το φυτό για να το δω. Εγώ στη συνέχεια θα κρίνω τα φυτά σας και ανάλογα θα επιλέξω τον επόμενο Διευθυντή για την επιχείρηση μου.»
Ένας νεαρός άνδρας, ο Δημήτρης, πήρε εκείνη τη μέρα και αυτός τον δικό του σπόρο. Πήγε στο σπίτι του ενθουσιασμένος και είπε στη σύζυγό του όλη την ιστορία. Εκείνη τον βοήθησε να βρει μια μικρή γλάστρα, καλό χώμα και λίπασμα και να φυτέψει τον σπόρο.
Κάθε μέρα ο Δημήτρης πότιζε την μικρή γλαστρούλα περιμένοντας να δει τον σπόρο να φυτρώνει. Μάταια όμως. Έπειτα από περίπου τρεις εβδομάδες, άκουσε τους συναδέλφους του στο γραφείο να μιλούν με υπερηφάνεια για τους δικούς τους σπόρους. Ήταν όλοι τόσο χαρούμενοι για την ανάπτυξη που είχαν πάρει τα φυτά τους που ο Δημήτρης ζήλεψε.
Συνέχισε καθημερινά να ποτίζει και να ρίχνει λίπασμα στην μικρή γλαστρούλα αλλά δεν είδε ποτέ το πολυπόθητο φυτό να ξεπροβάλλει από το χώμα.
Πέρασαν εβδομάδες, πέρασαν μήνες αλλά το αποτέλεσμα πάντα παρέμενε το ίδιο. Κάθε μέρα στο γραφείο όλοι μιλούσαν με ενθουσιασμό για την πρόοδο των φυτών τους κάνοντας τον Δημήτρη να αισθάνεται αποτυχημένος.
Πέρασαν έξι μήνες αλλά τίποτα δεν είχε φυτρώσει στη γλάστρα του Δημήτρη. Είχε πλέον συνειδητοποιήσει ότι με κάποιο τρόπο σκότωσε τον σπόρο που του έδωσε ο Διευθυντής του. Παρόλα αυτά, δεν σταμάτησε ποτέ να ποτίζει και να φροντίζει την άδεια γλάστρα.
Όταν πέρασε ο χρόνος, όλα τα νεαρά στελέχη έπρεπε να πάνε τα φυτά τους στον Διευθυντή τους για να τα επιθεωρήσει. Ο Δημήτρης απογοητευμένος είπε στην σύζυγο του ότι δεν ήθελε να κουβαλήσει μαζί του μια άδεια γλάστρα. Θα προτιμούσε να μην την πάρει καθόλου μαζί του. Εκείνη όμως τον συμβούλεψε να το κάνει και να πει την αλήθεια αν τον ρωτήσει ο Διευθυντής του.
Αισθάνθηκε ένα βάρος στο στομάχι του. Ένιωθε ότι θα ήταν η πιο ντροπιαστική στιγμή της ζωής του, αλλά ήξερε ότι η σύζυγός του είχε δίκιο.
Την επόμενη μέρα πήρε τη άδεια γλάστρα και ξεκίνησε για την δουλειά του. Όταν έφτασε και πέρασε στην αίθουσα που θα γίνονταν η συνάντηση με τον Διευθυντή του, έμεινε έκπληκτος με την ποικιλία των φυτών που καλλιέργησαν τα άλλα στελέχη. Όλα τα φυτά τους ήταν πολύ όμορφα, σε όλα τα σχήματα και μεγέθη.
Ο Δημήτρης άφησε την άδεια γλάστρα του στο πάτωμα προκαλώντας τα γέλια των συναδέλφων του. Κάποιοι τον πλησίασαν για να τον παρηγορήσουν, κάποιοι για να τον χλευάσουν.
Όταν μπήκε στην αίθουσα ο Διευθυντής, χαιρέτησε τους επίδοξους διευθυντές και αναφώνησε με θαυμασμό:
«Τι όμορφα, μεγάλα φυτά, δέντρα και λουλούδια έχετε καλλιεργήσει! Σήμερα λοιπόν ένας από σας θα πάρει τη θέση μου!»
Ο Διευθυντής άρχισε να επιθεωρεί τα φυτά ώσπου είδε το φυτό του Δημήτρη, ο οποίος είχε κρυφτεί στο πίσω μέρος της αίθουσας. Του ζήτησε να πάρει την γλάστρα του και να έρθει μπροστά.
Ο Δημήτρης τρομοκρατήθηκε. «Κατάλαβε ότι είμαι αποτυχημένος και θέλει να με απολύσει μπροστά σε όλους για παραδειγματισμό» σκέφτηκε.
Όταν με αργά βήματα προχώρησε τελικά μπροστά, άκουσε τον διευθυντή του να τον ρωτάει για τον σπόρο του. Ντροπιασμένος του είπε όλη την ιστορία.
Ο Διευθυντής ζήτησε από όλους να καθίσουν εκτός από τον Δημήτρη. Τον κοίταξε και στη συνέχεια ανακοίνωσε τον καινούργιο Διευθυντή:
«Ιδού λοιπόν ο επόμενος Διευθυντής σας. Το όνομά του είναι Δημήτρης!»
Ο Δημήτρης δεν μπορούσε να το πιστέψει. Αλλά και οι υπόλοιποι υποψήφιοι είχαν τις ενστάσεις τους:
«Μα είναι δυνατόν;» αναρωτήθηκαν. «Αυτός δεν μπορεί να μεγαλώσει ένα σπόρο. Πως θα μπορέσει να διευθύνει μια ολόκληρη επιχείρηση με επιτυχία;»
Τις φωνές τους διέκοψε ο Διευθυντής.
«Πριν από ένα χρόνο, όλοι σε αυτήν την αίθουσα πήρατε από ένα σπόρο για να τον φυτέψετε και να τον καλλιεργήσετε. Εγώ όμως σας έδωσα βρασμένους σπόρους. Οι σπόροι όλων σας ήταν νεκροί, επομένως δεν θα μπορούσαν να γίνουν αυτά τα όμορφα φυτά που μου φέρατε σήμερα.
Όλοι σας, εκτός από τον Δημήτρη, όταν διαπιστώσατε ότι οι σπόροι σας δεν μεγαλώνουν, αντικαταστήσατε το σπόρο που σας έδωσα με έναν δικό σας. Ο Δημήτρης ήταν ο μόνος που είχε το θάρρος και την εντιμότητα να μου φέρει την άδεια γλάστρα και να μου πει την αλήθεια. Ως εκ τούτου, είναι αυτός ο οποίος θα γίνει ο νέος Διευθυντής!
Αν φυτέψετε τον σπόρο της ειλικρίνειας, θα καρπωθείτε την εμπιστοσύνη. Αν φυτέψετε καλοσύνη θα αποκτήσετε αληθινούς φίλους. Αν φυτέψετε τον σπόρο της ταπεινότητας θα καρπωθείτε μεγαλείο. Αν φυτέψετε τον σπόρο της επιμονής, θα καρπωθείτε ικανοποίηση. Αν καλλιεργήσετε την σκληρή δουλειά, θα καρπωθείτε την επιτυχία. Αν φυτέψετε τον σπόρο της συγχώρεσης, θα καρπωθείτε την συμφιλίωση.
Να είστε λοιπόν πολύ προσεκτικοί για τους σπόρους που φυτεύετε στη ζωή σας. Θα καθορίσουν αυτά που θα θερίσετε αργότερα.»
(edited)
Αντί να επιλέξει έναν από τους υποδιευθυντές ή ένα από τα παιδιά του, αποφάσισε να κάνει κάτι διαφορετικό. Κάλεσε όλα τα νεαρά στελέχη σε μια αίθουσα και τους είπε:
«Είναι καιρός για μένα να παραιτηθώ από την θέση μου και να επιλέξω τον επόμενο Διευθυντή. Έχω αποφασίσει λοιπόν να επιλέξω έναν από εσάς.»
Τα νεαρά στελέχη σοκαρίστηκαν, αλλά ο ηλικιωμένος συνέχισε.
«Σήμερα θα δώσω στον καθένα από εσάς από ένα σπόρο. Έναν πολύ ειδικό σπόρο. Θέλω να τον φυτέψετε, να τον ποτίσετε, να περιποιηθείτε το φυτό στο οποίο θα εξελιχθεί και σε ένα χρόνο από σήμερα να μου φέρετε το φυτό για να το δω. Εγώ στη συνέχεια θα κρίνω τα φυτά σας και ανάλογα θα επιλέξω τον επόμενο Διευθυντή για την επιχείρηση μου.»
Ένας νεαρός άνδρας, ο Δημήτρης, πήρε εκείνη τη μέρα και αυτός τον δικό του σπόρο. Πήγε στο σπίτι του ενθουσιασμένος και είπε στη σύζυγό του όλη την ιστορία. Εκείνη τον βοήθησε να βρει μια μικρή γλάστρα, καλό χώμα και λίπασμα και να φυτέψει τον σπόρο.
Κάθε μέρα ο Δημήτρης πότιζε την μικρή γλαστρούλα περιμένοντας να δει τον σπόρο να φυτρώνει. Μάταια όμως. Έπειτα από περίπου τρεις εβδομάδες, άκουσε τους συναδέλφους του στο γραφείο να μιλούν με υπερηφάνεια για τους δικούς τους σπόρους. Ήταν όλοι τόσο χαρούμενοι για την ανάπτυξη που είχαν πάρει τα φυτά τους που ο Δημήτρης ζήλεψε.
Συνέχισε καθημερινά να ποτίζει και να ρίχνει λίπασμα στην μικρή γλαστρούλα αλλά δεν είδε ποτέ το πολυπόθητο φυτό να ξεπροβάλλει από το χώμα.
Πέρασαν εβδομάδες, πέρασαν μήνες αλλά το αποτέλεσμα πάντα παρέμενε το ίδιο. Κάθε μέρα στο γραφείο όλοι μιλούσαν με ενθουσιασμό για την πρόοδο των φυτών τους κάνοντας τον Δημήτρη να αισθάνεται αποτυχημένος.
Πέρασαν έξι μήνες αλλά τίποτα δεν είχε φυτρώσει στη γλάστρα του Δημήτρη. Είχε πλέον συνειδητοποιήσει ότι με κάποιο τρόπο σκότωσε τον σπόρο που του έδωσε ο Διευθυντής του. Παρόλα αυτά, δεν σταμάτησε ποτέ να ποτίζει και να φροντίζει την άδεια γλάστρα.
Όταν πέρασε ο χρόνος, όλα τα νεαρά στελέχη έπρεπε να πάνε τα φυτά τους στον Διευθυντή τους για να τα επιθεωρήσει. Ο Δημήτρης απογοητευμένος είπε στην σύζυγο του ότι δεν ήθελε να κουβαλήσει μαζί του μια άδεια γλάστρα. Θα προτιμούσε να μην την πάρει καθόλου μαζί του. Εκείνη όμως τον συμβούλεψε να το κάνει και να πει την αλήθεια αν τον ρωτήσει ο Διευθυντής του.
Αισθάνθηκε ένα βάρος στο στομάχι του. Ένιωθε ότι θα ήταν η πιο ντροπιαστική στιγμή της ζωής του, αλλά ήξερε ότι η σύζυγός του είχε δίκιο.
Την επόμενη μέρα πήρε τη άδεια γλάστρα και ξεκίνησε για την δουλειά του. Όταν έφτασε και πέρασε στην αίθουσα που θα γίνονταν η συνάντηση με τον Διευθυντή του, έμεινε έκπληκτος με την ποικιλία των φυτών που καλλιέργησαν τα άλλα στελέχη. Όλα τα φυτά τους ήταν πολύ όμορφα, σε όλα τα σχήματα και μεγέθη.
Ο Δημήτρης άφησε την άδεια γλάστρα του στο πάτωμα προκαλώντας τα γέλια των συναδέλφων του. Κάποιοι τον πλησίασαν για να τον παρηγορήσουν, κάποιοι για να τον χλευάσουν.
Όταν μπήκε στην αίθουσα ο Διευθυντής, χαιρέτησε τους επίδοξους διευθυντές και αναφώνησε με θαυμασμό:
«Τι όμορφα, μεγάλα φυτά, δέντρα και λουλούδια έχετε καλλιεργήσει! Σήμερα λοιπόν ένας από σας θα πάρει τη θέση μου!»
Ο Διευθυντής άρχισε να επιθεωρεί τα φυτά ώσπου είδε το φυτό του Δημήτρη, ο οποίος είχε κρυφτεί στο πίσω μέρος της αίθουσας. Του ζήτησε να πάρει την γλάστρα του και να έρθει μπροστά.
Ο Δημήτρης τρομοκρατήθηκε. «Κατάλαβε ότι είμαι αποτυχημένος και θέλει να με απολύσει μπροστά σε όλους για παραδειγματισμό» σκέφτηκε.
Όταν με αργά βήματα προχώρησε τελικά μπροστά, άκουσε τον διευθυντή του να τον ρωτάει για τον σπόρο του. Ντροπιασμένος του είπε όλη την ιστορία.
Ο Διευθυντής ζήτησε από όλους να καθίσουν εκτός από τον Δημήτρη. Τον κοίταξε και στη συνέχεια ανακοίνωσε τον καινούργιο Διευθυντή:
«Ιδού λοιπόν ο επόμενος Διευθυντής σας. Το όνομά του είναι Δημήτρης!»
Ο Δημήτρης δεν μπορούσε να το πιστέψει. Αλλά και οι υπόλοιποι υποψήφιοι είχαν τις ενστάσεις τους:
«Μα είναι δυνατόν;» αναρωτήθηκαν. «Αυτός δεν μπορεί να μεγαλώσει ένα σπόρο. Πως θα μπορέσει να διευθύνει μια ολόκληρη επιχείρηση με επιτυχία;»
Τις φωνές τους διέκοψε ο Διευθυντής.
«Πριν από ένα χρόνο, όλοι σε αυτήν την αίθουσα πήρατε από ένα σπόρο για να τον φυτέψετε και να τον καλλιεργήσετε. Εγώ όμως σας έδωσα βρασμένους σπόρους. Οι σπόροι όλων σας ήταν νεκροί, επομένως δεν θα μπορούσαν να γίνουν αυτά τα όμορφα φυτά που μου φέρατε σήμερα.
Όλοι σας, εκτός από τον Δημήτρη, όταν διαπιστώσατε ότι οι σπόροι σας δεν μεγαλώνουν, αντικαταστήσατε το σπόρο που σας έδωσα με έναν δικό σας. Ο Δημήτρης ήταν ο μόνος που είχε το θάρρος και την εντιμότητα να μου φέρει την άδεια γλάστρα και να μου πει την αλήθεια. Ως εκ τούτου, είναι αυτός ο οποίος θα γίνει ο νέος Διευθυντής!
Αν φυτέψετε τον σπόρο της ειλικρίνειας, θα καρπωθείτε την εμπιστοσύνη. Αν φυτέψετε καλοσύνη θα αποκτήσετε αληθινούς φίλους. Αν φυτέψετε τον σπόρο της ταπεινότητας θα καρπωθείτε μεγαλείο. Αν φυτέψετε τον σπόρο της επιμονής, θα καρπωθείτε ικανοποίηση. Αν καλλιεργήσετε την σκληρή δουλειά, θα καρπωθείτε την επιτυχία. Αν φυτέψετε τον σπόρο της συγχώρεσης, θα καρπωθείτε την συμφιλίωση.
Να είστε λοιπόν πολύ προσεκτικοί για τους σπόρους που φυτεύετε στη ζωή σας. Θα καθορίσουν αυτά που θα θερίσετε αργότερα.»
(edited)
Ρε συ Κωστάκη να υποστηρίζεις τον Ολυμπιακό το καταλαβαίνω αλλά εξήγησέ μου την Μακάμπι τελαβιβ που υποστηρίζεις που κολλάει;
(edited)
(edited)
Να απολογηθώ γιατί πάτησα like στο facebook σε ένα από τα πιο ιστορικά σωματεία του μπάσκετ;
Μορφονιέ που με ρουφιανεύεις και με αποκαλείς Κωστάκη, ίσως με σκοπό να νιώσεις πιο τρανός, κοίτα να δεις για να τελειώνουμε μια και καλή με αυτή την ιστορία.
Γεννήθηκα το 72 και για μπάσκετ πρωτάκουσα και έπαιξα το 81 στην Αλεξανδρούπολη. Εκείνη την περίοδο η Μακάμπι έπαιρνε το δεύτερο ευρωπαϊκό δείχνοντας ότι μια ομάδα από μικρή χώρα μπορεί. Ε και αν μπορεί μια ομάδα από το μικρό Ισραήλ, τότε μπορεί και από την μεγαλύτερη Ελλάδα, λέγαμε στις κουβέντες μας και πράγματι αυτό αρχίσαμε να το πιστεύουμε μετά την πρώτη νίκη του Άρη, το 83, μέσα στην έδρα της Μακάμπι.
Τα επόμενα χρόνια παρακολουθούσα με τον αδερφό μου και φίλους μου την Μακάμπι να εξακολουθεί να πρωταγωνιστεί με παίχτες σαν τον Τζάμσι, τον Μαγκί και τον Μπάρλοου (που μετέπειτα πήγε στον ΠΑΟΚ) και παράλληλα βλέπαμε και τις δικές μας να ξεπερνούν την Μακάμπι.
Αυτά για την Μακάμπι, η οποία ήταν σημείο αναφοράς και ομάδα πρότυπο, και την οποία αγωνιστικά πολλάκις ξεπεράσαμε.
Και πάμε και στους Εβραίους.
Το 81, σε ηλικία 9 ετών, δεν είχε ξαμολύσει κανείς ακόμα το δηλητήριό του στην ψυχή μου, οπότε δεν είχα πρόβλημα στο να θαυμάσω την Μακάμπι. Αυτό έγινε όμως τα επόμενα χρόνια, όταν άρχισα να παρακολουθώ το τι γίνεται στην Παλαιστίνη. Αραφικός (εκ του Γιασέρ Αραφάτ) μέχι το κόκκαλο έγινα και στεναχωρήθηκα πάρα πολύ όταν πέθανε. Ακόμα και τώρα είμαι βέβαιος ότι τον δολοφόνησαν.
Τότε λοιπόν είναι που άρχισα να τα βάζω με τους Εβραίους, τους μασώνους, τους Αμερικάνους, τα τσιράκια τους τους Γερμανούς κλπ.
Οργισμένος με τους Γερμανούς έφυγα από την Γερμανία το 2007. Οργισμένος για την αφέλειά τους να πιστεύουν ότι τους λένε τα μήντια. Οργισμένος που πίστευαν ότι ο Μιλόσεβιτς είναι μακελάρης, οργισμένος που πίστευαν ότι ο Μπιν Λάντεν έριξε τους πύργους, οργισμένος που δεν βλέπουν πόσο ευνουχισμένους τους διατηρεί το εβραϊκό τραπεζικό λόμπυ της Γερμανίας.
Και μετά άρχισα να ξυπνάω. άρχισα να συνειδητοποιώ πόσο βλάκας υπήρξα που τα γενίκευα όλα. Άρχισα να συνειδητοποιώ ότι και Εβραίους και Γερμανούς και Αμερικάνους και Κροάτες είχα γνωρίσει στο παρελθόν, οι οποίοι είχαν για διάφορα γεγονότα τις ίδιες απόψεις με εμένα και μια χαρά άνθρωποι ήταν.
Συνειδητοποίησα ότι ο Κροάτης γνωρίζει ότι ψευδώς τους παρέσυραν σε έναν πόλεμο ηλιθίων και τσακώθηκαν με τα αδέρφια τους τους Σέρβους, με αποτέλεσμα από εκεί που ήταν μια αυτόνομη και ανεξάρτητη Γιουγκσλαβία, να υπάρχουν τώρα 5 προτεκτοράτα.
Συνειδητοποίησα ότι ο Αμερικάνος ήταν χεσμένος πάνω του καθότι έχει καταλυθεί η δημοκρατία στην χώρα του και τρόμαζε με την επίγνωση ότι οι σκαλς εντ μπόουνς που λέγεται ότι κάνουν ανθρωποθυσίες, είχαν στις τάξεις τους τον Μπους. Κυριολεκτικά, θυμάμαι, πήγε το σκατό στην κάλτσα, όταν τον Δεκέμβρη του 2002, που περίμεναν όλοι ανά πάσα στιγμή την επίθεση των Αμερικάνων στο Ιράκ, του είπα ότι για τους σκαλς εντ μπόουνς είναι σημαντική μέρα η 20/3/2003 και η επίθεση θα γίνει σε 4 μήνες, όπως και έγινε.
Συνειδητοποίησα ότι αμέτρητοι Γερμανοί είναι ζωχαδιασμένοι με την πλύση εγκεφάλου και την αποβλάκωση που γίνεται στην Γερμανία, είτε από το αμερικάνικο είτε από το εβραϊκό λόμπυ.
Συνειδητοποίησα επίσης ότι κατατρομοκρατούνται και οι κάτοικοι του Ισραήλ, με τις σειρήνες και τις βόμβες που είναι στην καθημερινότητά τους. Γνωρίζουν ότι άμα ήθελαν οι μυστικές τους υπηρεσίες, δεν θα άνοιγε ούτε μύτη, αλλά είναι κατατρομορατημένοι, καθότι όσοι σήκωσαν ανάστημα χάθηκαν για μήνες ή και χρόνια στις φυλακές. Και παρά το ότι τους κατασφάξαμε στην Τρίπολη κατά την διάρκεια της επανάστασης, δείχνουν κατανόηση ακόμα και για αυτό το γεγονός, καθότι γνωρίζουν τον ρόλο που έπαιξαν οι πρόγονοί τους εκείνα τα χρόνια. Πιο πολύ τους ραβίνους φοβούνται, παρά εμάς. Τον ελληνικό λαό τον αγαπάν και τον θαυμάζουν.(Για τον απλό λαό τους γράφω, όχι για το δίποδα, σαν και τα δικά μας που αναμασάνε ότι παπαριά ακούσουν στην τηλεόραση. Τέτοια ανθρωπόμορφα δίποδα υπάρχουν παντού.)
Κατάλαβες ποιοι είναι τα θύματα; Όλοι οι λαοί! Αν νομίζεις ότι είναι Εβραίοι, Αμερικάνοι σκατοάγγλοι κλπ, τότε είσαι γελασμένος - δες και καμάρωσε τους δικούς μας, για να καταλάβεις τι εννοώ. Ακόμα και η κορυφή της εκκλησίας οχετό ζέχνει. ένας Χριστόδουλος πήγε να αντιδράσει και τον έφαγαν - ρώτα όποιον γιατρό του κόβει λίγο και δεν καταπίνει αμάσητα το τι γράφουν τα μήντια, και θα σου το επιβεβαιώσει.
Βέβαια τι πιο απλό από το να κατηγορεί κανείς τους άλλους και να μην κοιτά την δική του καμπούρα...
Αλλά ας συνεχίσω με 2 ακόμα θέματα.
Το ένα η μασωνία. Ακόμα κι εκεί αν μελετήσεις λίγο ιστορία θα διαπιστώσεις ότι δεν είναι μία, αλλά πολλές και διαφορετικές. Υπήρξαν στοές που θέλησαν να μοιράσουν "απαγορευμένη" γνώση και υπήρξαν στοές που θέλησαν να μας κρατήσουν στο σκοτάδι, τού να μην ξέρουμε ούτε πού βρισκόμαστε, ούτε ποιοι είμαστε, ούτε τι είμαστε ικανοί να κάνουμε. Εσύ όταν μιλάς γαι μασωνία ποιες εννοείς; Α ξέχασα, τι πιο απλό από το να γενικεύει κανείς κατηγορώντας όλους και αποφεύγοντας να δει την δική του ευθύνη στο σκοτάδι και στην παραπληροφόρηση.
Το δεύτερο που ήθελα να αγγίξω αφορά εμένα και εσένα. Τόσο πολύ νόημα δίνω στην ζωή σου ώστε να ασχολείσαι επανελειμένα με εμένα και να κλώθεις ιστορίες; Μήπως είναι καιρός να ξεβολευτείς και να ψάξεις να βρεις τι είναι πραγματικά αυτό που σε θυμώνει, σε θολώνει και σε ξεστρατίζει;
Μορφονιέ που με ρουφιανεύεις και με αποκαλείς Κωστάκη, ίσως με σκοπό να νιώσεις πιο τρανός, κοίτα να δεις για να τελειώνουμε μια και καλή με αυτή την ιστορία.
Γεννήθηκα το 72 και για μπάσκετ πρωτάκουσα και έπαιξα το 81 στην Αλεξανδρούπολη. Εκείνη την περίοδο η Μακάμπι έπαιρνε το δεύτερο ευρωπαϊκό δείχνοντας ότι μια ομάδα από μικρή χώρα μπορεί. Ε και αν μπορεί μια ομάδα από το μικρό Ισραήλ, τότε μπορεί και από την μεγαλύτερη Ελλάδα, λέγαμε στις κουβέντες μας και πράγματι αυτό αρχίσαμε να το πιστεύουμε μετά την πρώτη νίκη του Άρη, το 83, μέσα στην έδρα της Μακάμπι.
Τα επόμενα χρόνια παρακολουθούσα με τον αδερφό μου και φίλους μου την Μακάμπι να εξακολουθεί να πρωταγωνιστεί με παίχτες σαν τον Τζάμσι, τον Μαγκί και τον Μπάρλοου (που μετέπειτα πήγε στον ΠΑΟΚ) και παράλληλα βλέπαμε και τις δικές μας να ξεπερνούν την Μακάμπι.
Αυτά για την Μακάμπι, η οποία ήταν σημείο αναφοράς και ομάδα πρότυπο, και την οποία αγωνιστικά πολλάκις ξεπεράσαμε.
Και πάμε και στους Εβραίους.
Το 81, σε ηλικία 9 ετών, δεν είχε ξαμολύσει κανείς ακόμα το δηλητήριό του στην ψυχή μου, οπότε δεν είχα πρόβλημα στο να θαυμάσω την Μακάμπι. Αυτό έγινε όμως τα επόμενα χρόνια, όταν άρχισα να παρακολουθώ το τι γίνεται στην Παλαιστίνη. Αραφικός (εκ του Γιασέρ Αραφάτ) μέχι το κόκκαλο έγινα και στεναχωρήθηκα πάρα πολύ όταν πέθανε. Ακόμα και τώρα είμαι βέβαιος ότι τον δολοφόνησαν.
Τότε λοιπόν είναι που άρχισα να τα βάζω με τους Εβραίους, τους μασώνους, τους Αμερικάνους, τα τσιράκια τους τους Γερμανούς κλπ.
Οργισμένος με τους Γερμανούς έφυγα από την Γερμανία το 2007. Οργισμένος για την αφέλειά τους να πιστεύουν ότι τους λένε τα μήντια. Οργισμένος που πίστευαν ότι ο Μιλόσεβιτς είναι μακελάρης, οργισμένος που πίστευαν ότι ο Μπιν Λάντεν έριξε τους πύργους, οργισμένος που δεν βλέπουν πόσο ευνουχισμένους τους διατηρεί το εβραϊκό τραπεζικό λόμπυ της Γερμανίας.
Και μετά άρχισα να ξυπνάω. άρχισα να συνειδητοποιώ πόσο βλάκας υπήρξα που τα γενίκευα όλα. Άρχισα να συνειδητοποιώ ότι και Εβραίους και Γερμανούς και Αμερικάνους και Κροάτες είχα γνωρίσει στο παρελθόν, οι οποίοι είχαν για διάφορα γεγονότα τις ίδιες απόψεις με εμένα και μια χαρά άνθρωποι ήταν.
Συνειδητοποίησα ότι ο Κροάτης γνωρίζει ότι ψευδώς τους παρέσυραν σε έναν πόλεμο ηλιθίων και τσακώθηκαν με τα αδέρφια τους τους Σέρβους, με αποτέλεσμα από εκεί που ήταν μια αυτόνομη και ανεξάρτητη Γιουγκσλαβία, να υπάρχουν τώρα 5 προτεκτοράτα.
Συνειδητοποίησα ότι ο Αμερικάνος ήταν χεσμένος πάνω του καθότι έχει καταλυθεί η δημοκρατία στην χώρα του και τρόμαζε με την επίγνωση ότι οι σκαλς εντ μπόουνς που λέγεται ότι κάνουν ανθρωποθυσίες, είχαν στις τάξεις τους τον Μπους. Κυριολεκτικά, θυμάμαι, πήγε το σκατό στην κάλτσα, όταν τον Δεκέμβρη του 2002, που περίμεναν όλοι ανά πάσα στιγμή την επίθεση των Αμερικάνων στο Ιράκ, του είπα ότι για τους σκαλς εντ μπόουνς είναι σημαντική μέρα η 20/3/2003 και η επίθεση θα γίνει σε 4 μήνες, όπως και έγινε.
Συνειδητοποίησα ότι αμέτρητοι Γερμανοί είναι ζωχαδιασμένοι με την πλύση εγκεφάλου και την αποβλάκωση που γίνεται στην Γερμανία, είτε από το αμερικάνικο είτε από το εβραϊκό λόμπυ.
Συνειδητοποίησα επίσης ότι κατατρομοκρατούνται και οι κάτοικοι του Ισραήλ, με τις σειρήνες και τις βόμβες που είναι στην καθημερινότητά τους. Γνωρίζουν ότι άμα ήθελαν οι μυστικές τους υπηρεσίες, δεν θα άνοιγε ούτε μύτη, αλλά είναι κατατρομορατημένοι, καθότι όσοι σήκωσαν ανάστημα χάθηκαν για μήνες ή και χρόνια στις φυλακές. Και παρά το ότι τους κατασφάξαμε στην Τρίπολη κατά την διάρκεια της επανάστασης, δείχνουν κατανόηση ακόμα και για αυτό το γεγονός, καθότι γνωρίζουν τον ρόλο που έπαιξαν οι πρόγονοί τους εκείνα τα χρόνια. Πιο πολύ τους ραβίνους φοβούνται, παρά εμάς. Τον ελληνικό λαό τον αγαπάν και τον θαυμάζουν.(Για τον απλό λαό τους γράφω, όχι για το δίποδα, σαν και τα δικά μας που αναμασάνε ότι παπαριά ακούσουν στην τηλεόραση. Τέτοια ανθρωπόμορφα δίποδα υπάρχουν παντού.)
Κατάλαβες ποιοι είναι τα θύματα; Όλοι οι λαοί! Αν νομίζεις ότι είναι Εβραίοι, Αμερικάνοι σκατοάγγλοι κλπ, τότε είσαι γελασμένος - δες και καμάρωσε τους δικούς μας, για να καταλάβεις τι εννοώ. Ακόμα και η κορυφή της εκκλησίας οχετό ζέχνει. ένας Χριστόδουλος πήγε να αντιδράσει και τον έφαγαν - ρώτα όποιον γιατρό του κόβει λίγο και δεν καταπίνει αμάσητα το τι γράφουν τα μήντια, και θα σου το επιβεβαιώσει.
Βέβαια τι πιο απλό από το να κατηγορεί κανείς τους άλλους και να μην κοιτά την δική του καμπούρα...
Αλλά ας συνεχίσω με 2 ακόμα θέματα.
Το ένα η μασωνία. Ακόμα κι εκεί αν μελετήσεις λίγο ιστορία θα διαπιστώσεις ότι δεν είναι μία, αλλά πολλές και διαφορετικές. Υπήρξαν στοές που θέλησαν να μοιράσουν "απαγορευμένη" γνώση και υπήρξαν στοές που θέλησαν να μας κρατήσουν στο σκοτάδι, τού να μην ξέρουμε ούτε πού βρισκόμαστε, ούτε ποιοι είμαστε, ούτε τι είμαστε ικανοί να κάνουμε. Εσύ όταν μιλάς γαι μασωνία ποιες εννοείς; Α ξέχασα, τι πιο απλό από το να γενικεύει κανείς κατηγορώντας όλους και αποφεύγοντας να δει την δική του ευθύνη στο σκοτάδι και στην παραπληροφόρηση.
Το δεύτερο που ήθελα να αγγίξω αφορά εμένα και εσένα. Τόσο πολύ νόημα δίνω στην ζωή σου ώστε να ασχολείσαι επανελειμένα με εμένα και να κλώθεις ιστορίες; Μήπως είναι καιρός να ξεβολευτείς και να ψάξεις να βρεις τι είναι πραγματικά αυτό που σε θυμώνει, σε θολώνει και σε ξεστρατίζει;
Εγώ σε ρώτησα γιατί υποστηρίζεις την Μακάμπι τελαβιβ και εσύ έκανες όλόκληρες αναλύσεις.Αλλά δεν απάντησες στα ερωτηματα μου στο παρελθόν περίεργο.Τέλος δεν χρειάζονται και επιστημονικές γνώσεις για να σε βρει κάποιος
(edited)
(edited)
Επίσης θα ήθελα να σου πω ότι έτσι όπως έκανες την ανάλυση σου πολύ λίγα πράγματα ισχύουν.Τώρα αν το έκανες σκόπιμα ή όχι δεν ξέρω και ούτε θα καθήσω να το αναλύσω
Ε, δεν με έβρισες αυτήν την φορά, όπως πέρσι το καλοκαίρι, οπότε είπα να σου δείξω ένα ακόμα κομμάτι από τον εαυτό μου. Πού το περίεργο;
Ξέρεις που είναι το περίεργο; Ότι μέχρι πριν από μία εβδομάδα έγραφες (νομίζω εσύ το είχες γράψει) ότι είμαι κάποιος που κρύβεται πίσω από το πληκτρολόγιο και τώρα έχεις πρόσβαση και στον λογαριασμό μου του facebook, και στους φίλους μου στο facebook, ακόμα και στο τηλέφωνό μου! Καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται λένε στο χωριό μου.
Και εσύ ποιος είσαι; Μήπως εσύ είσαι αυτός που κρύβεται;
Τέλος πάντων, δικαίωμά σου... Όσο για τον ισχυρισμό σου ότι πολύ λίγα πράγματα ισχύουν, πες μου επακριβώς ποια δεν ισχύουν μήπως μάθω και κάτι ακόμα από εσένα, πέρα από το να παραμένω γαλήνιος.
Ξέρεις που είναι το περίεργο; Ότι μέχρι πριν από μία εβδομάδα έγραφες (νομίζω εσύ το είχες γράψει) ότι είμαι κάποιος που κρύβεται πίσω από το πληκτρολόγιο και τώρα έχεις πρόσβαση και στον λογαριασμό μου του facebook, και στους φίλους μου στο facebook, ακόμα και στο τηλέφωνό μου! Καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται λένε στο χωριό μου.
Και εσύ ποιος είσαι; Μήπως εσύ είσαι αυτός που κρύβεται;
Τέλος πάντων, δικαίωμά σου... Όσο για τον ισχυρισμό σου ότι πολύ λίγα πράγματα ισχύουν, πες μου επακριβώς ποια δεν ισχύουν μήπως μάθω και κάτι ακόμα από εσένα, πέρα από το να παραμένω γαλήνιος.
Ποτε δεν σε εβρισα.Μηπως εχεις παραισθήσεις;Για πιο περυσι το καλοκαίρι λες;Επιπλεον δεν έγραψα τιποτα για πληκτρολογια,οθόνες κτλ.Δεν με ενδιαφέρει κι ολας.Απλά ήθελα να θίξω κάποια πράγματα σε εσένα και αυτά που πρεσβεύεις όπως και αποδειχτηκαν αφού μονος σου τα είπες
(edited)
(edited)
https://www.youtube.com/watch?time_continue=6&v=eTMb2UkW4xY
(edited)
Το ξανανεβάζω γιατί από εσένα δεν φαίνεται:
[url]https://www.youtube.com/watch?time_continue=6&v=eTMb2UkW4xY[/url]
_____________________________________________
Η επίθεση της ομπρέλας! ΧΑ ΧΑΑ
Σε καμιά Ψαρρού να το δώ... φαντάσου μετά ρεπορτάζ στο ΣΤΑΡ, συνεντεύξεις σε πρωινάδικα, στην Μενεγάκη, στην Τατιάνα και σε ότι άλλο υπάρχει στον τηλεοπτικό βόθρο.
(edited)
[url]https://www.youtube.com/watch?time_continue=6&v=eTMb2UkW4xY[/url]
_____________________________________________
Η επίθεση της ομπρέλας! ΧΑ ΧΑΑ
Σε καμιά Ψαρρού να το δώ... φαντάσου μετά ρεπορτάζ στο ΣΤΑΡ, συνεντεύξεις σε πρωινάδικα, στην Μενεγάκη, στην Τατιάνα και σε ότι άλλο υπάρχει στον τηλεοπτικό βόθρο.
(edited)